BlogGang.com : : กะว่าก๋า : :: ขอเวลาให้กับความอ่อนแอของชีวิต ::

:: ขอเวลาให้กับความอ่อนแอของชีวิต ::

:: ขอเวลาให้กับความอ่อนแอของชีวิต ::

ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า

ขอต่อเวลาเศร้าอีกสักนิด
กำลังคิดถึงความเศร้าในใจฉัน
คิดถึงเรื่องราวสารพัน
ที่บั่นทอนความสุขในชีวิตจนหมองมัว

ขอเวลานั่งเศร้าอย่างถ้วนทั่ว
ให้ความเหงาความหวาดกลัวอยู่เป็นเพื่อน
ให้ชอกช้ำน้ำคำที่แชเชือน
ให้ย้ำเตือนเฉือนใจตนบนความทุกข์

ขอเวลาให้กับความอ่อนแอ
ขอให้ความพ่ายแพ้ยิ่งทับถม
ให้เวลาชีวิตได้ดิ่งจม
ระทมทุกข์ต่อไปมิรู้วัน

อยากเจ็บอยากเศร้าอยู่อย่างนี้
ให้ความช้ำที่มีมิเลือนหาย
ให้ตอกย้ำซ้ำเติมจนวางวาย
ให้อย่าคลายความโศกวิโยคใจ

ฉันจะเจ็บอยู่ตรงนี้
ในมุมชีวิตที่สับสน
มุมที่ไม่เหลือใครใครแม้เพียงคน
ที่จะทนยืนเคียงข้างอยู่กับฉัน

ฉันจะปล่อยตัวเองให้ลอยล่อง
และท่องไปในความฝันอันบิ่นร้าว
ไม่ใฝ่หาในรักแม้สักคราว
หยุดก้าวเดินต่อไปในความหวัง

ใช่..ฉันรู้ว่าใจกำลังเจ็บ
แต่ฉันเก็บทุกอารมณ์ที่เคลื่อนไหว
มาคอยย้ำทำร้ายทั้งกายใจ
ปล่อยวางไม่ได้...ไปไม่เป็น

ขอเวลาให้ฉันเศร้าอีกสักนิด
ทั้งที่ความคิดก็พอรู้
ถ้าเปลี่ยนความโศกเศร้านั้นมาเป็นครู
ก็จะดูรู้ทันซึ่งความคิด

และเมื่อนั้น....

ฉันคงเลิกเหงาและเศร้าได้
ไม่ต้องถูกทำร้ายกายใจในทุกเมื่อ
นี่อาจเป็นสิ่งที่ฉันต้องเชื่อ
เพื่อจะผ่านทุกข์ที่มีด้วยใจตน

ใช่ --- นี่คือทั้งหมดที่ฉันต้องเชื่อ
เพื่อจะผ่านทุกข์ทั้งหมดในใจตน

Create Date : 07 มกราคม 2556

Last Update : 7 มกราคม 2556 5:36:02 น.

80 comments

Counter : 2206 Pageviews.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า

ถ้าใครกำลังมีอารมณ์ประมาณนี้อยู่ อ่านแ้ล้ว คง "ร้าวลึก" มากขึ้น

ปล่อยให้เต็มที่เลยเนอะ...

ภาพเซ็ตนี้ก็สวยค่ะ เหลี่ยมๆ ไปหมด แต่ดูดี

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:5:49:08 น.

โอ๊ยยยยยยยยย กรางเส้าอยู่นิ
ตอกย้ำกันเข้าไป 55555
ล้อเล่น อ่านแล้วเส้ามากเลยอ่ะ
ไปเช็ดน้ำตาก่อนนะ เจง เจง
ไม่ได้สะตอเบอรี่นะ

ภาพประกอบสวยอยู่แล้ววววววว

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:03:04 น.

เมื่อไหร่ที่หายเจ็บหายเศร้า
วันนั้นความเข้มแข็งจะมาอยู่เป็นเพื่อน

และต่อไป จะมีภูมิต้านทาน
ความเจ็บความเศร้ายากที่จะเข้ามาทำร้ายได้

เช้าวันจันทร์ที่อากาศแสนจะเย๊นเย็นค่ะพี่ก๋า

โดย: fonrin

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:15:03 น.

ทักทายสวัสดีกันยามเช้าครับคุณก๋า

บางครั้งของช่วงเวลาที่ต้องการอยู่คนเดียวกับอารมณ์ที่เศร้าสร้อย
ชวนให้อยากปิดประตูใจ ไม่รับรู้เรื่องใดๆ รอบกาย

แต่พอผ่านพ้นเรื่องราวนั้นๆ ไปแล้ว ผ่านเวลาดังกล่าวไปแล้ว
ให้กลับไปทำอารมณ์เช่นนั้นอีก ในเรื่องเดิมๆ อีก
ดูว่าตัวเราเอง ใจเราเอง อยู่กับอารมณ์นั้นๆ ได้ไม่นานเท่าเดิมแล้ว

โดย: ถปรร

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:24:10 น.

ให้ความเหงา ความอ่อนแอ เข้ามาทักทายทีไร
ทำใจลำบากทุกทีเลยค่ะ

อรุณสวัสดิ์นะคะพ่อก๋า

โดย: VELEZ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:27:21 น.

สวัสดีความเหงาเศร้า

บางครั้งเราก็ยินดีในความเศร้า เพราะในเศร้ามีสุขซุกอยู่บางทีสุขอาจมากกว่าเศร้า
เสียด้วยซ้ำ

เศร้าเพราะใครเพราะอะไร ใครอะไรนั้นแหล่ะท่ีเคยให้สุขกับเรามากๆ เราถึงยังอาลัย
อาวรณ์อยู่ไม่อยากให้จากไป

เหงา เศร้า เจ็บ คือรักอันเคยยิ่งใหญ่มาก่อน

คุณเขียนเก่งทุกประเภท โคลง, ฉันท์, กาพย์, กลอน ร้อยแก้วร้อยกรอง
ร้อยความคิดดีๆมีให้กับทุกคน ชื่นชมค่ะ

สำหรับเราไม่งดงามจะไม่มีตามมาด้วยคำชม ถ้าชมต้องชมจริงๆ

โดย: ธูปหอม IP: 110.77.232.70 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:36:33 น.

อรุณสวัสดิ์ค่าพี่ก๋าขา

แม้ไม่เหลือใคร เราก็ยังเหลือกำลังใจจากตัวเราเองเสมอหล่ะเนอะ

ส่วนตัวน้ำค้างแล้ว
หากสิ่งๆนั้นมีค่ามีความหมายมากพอกับความเสียใจ เสียดาย ก็อาจเศร้า เสียใจอยู่นาน อาจเปน ปี สองปี สามปี หรือมากกว่า รึตลอดไป

แต่ถ้าสิ่งไหนที่เราค้นพบแล้วว่ามันไม่มีค่า ไม่คู่ควรอะไรเลยกับความรู้สึกของเรา น้ำค้างสามารถสละทิ้งออกจากความรู้สึกได้ภายในไม่กี่วันเลยหล่ะน๊าาา

ส่งยิ้มยามเช้าๆ อากาศสดชื่นๆนะค่าพี่ก๋า
มีความสุขกับการทำงานตลอดทั้งวันค่ะ

โดย: น้ำค้าง IP: 223.205.144.211 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:40:17 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

ผมเคยคุยกับเพื่อน
ถามเค้าว่าทำไมไำม่ปล่อยความเจ็บไปจากชีวิตเสียที
เขาว่า เจ็บแต่สุข 555

บางคนชอบให้หนามตำชีวิต
เพราะความเจ็บปวด
ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองยังมีชีวิต

ขอบคุณคำชมของคุณแม่ด้วยครับ

ผมยังต้องฝึกฝนตนเองในเรื่องงานเขียนอีกมากครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:45:45 น.

สวัสดีครับน้องน้ำค้าง

เมื่อวันก่อนพี่ก๋าเพิ่งเขียนถ้อยคำไว้ว่า

บางสิ่งบางอย่าง
กว่าจะรู้คุณค่า
ก็ต่อเมื่อได้สูญเสียมันไป

ตออยู่ไม่ค่อยรู้สึก
แต่พอสิ่งนั้นจากไป

โหยย ---- เศร้า 5555

มีความสุขกับการทำงานเช่นกันนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:47:29 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า

หายไปซ่อมแซมสุขภาพซะหลายวัน
โผล่มาทักทายให้หายคิดถึง
อ่านบล๊อกทีไร..โดนใจทุกคราจ้า

ขอบคุณมากค่ะ
ปล..มีเพื่อนร่วมอายุเดียวกัน(เน้น)
กระซิบบอกว่า..อยู่มาจนป่านนี้
เพิ่งเข้าใจว่า รักไม่ต้องครอบครองสุขใจเท่าใด
(อ่านบล๊อกคุณก๋าที่ส่งให้บ่อยๆแน่เทียว คริ คริ)

โดย: A IP: 101.109.154.200 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:55:23 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า
กลับมาแล้วค่ะ เหนื่อยดี แต่มีความสุข

โดย: Poongie IP: 115.67.101.32 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:55:59 น.

บางสิ่งบางอย่าง
กว่าจะรู้คุณค่า
ก็ต่อเมื่อได้สูญเสียมันไป

ตออยู่ไม่ค่อยรู้สึก
แต่พอสิ่งนั้นจากไป
************

อ้าว เปนงั้นไป สวนทางกะน้ำค้างเลยนะเนี่ย
ตอนมีอยู่ เหมือนจะรู้สึกว่าสิ่งนั้นมีค่าต่อความรู้สึกซะเหลือเกิน
นั่นอาจเปนแค่มุมมองความคิดเราเองนั่น ที่แคบไป
บางครั้งการที่เรามองอะไรๆดีเกินไปก็ทำให้เราตกอยู่ในสภาวะเหมือนคนตาบอดเนอะ
พอถอยห่าง เว้นช่องว่าง แล้วกลับมามองใหม่....

"ตอนอยู่เหมือนคนตาบอด
แต่พอสิ่งนั้นจากไป ตาสว่างทันที"
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เตรียมตัวไปทำงานแล้วค่า
ขอบคุนค่าพี่ก๋า

โดย: น้ำค้าง IP: 223.205.144.211 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:6:58:25 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ คุณก๋าและหมิงๆสุดหล่อ

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะค่ะ

โดย: iamorange

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:7:01:05 น.

สวัสดีครับพี่อ้อย

ช่วงนี้คนป่วยมากจริงๆครับ
อากาศเปลี่ยน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวร้อนนะครับพี่

รักที่ไม่ต้องครอบครองสุขใจมาก
แต่ทำยากครับ 555

ถ้าถามคนที่มีความรัก และใช้ชีวิตคู่แล้ว
ผมว่าพอทำความเข้าใจได้อยู่

แต่หนุ่มสาวคงยากครับพี่

ตอนนี้รักไป ก็อยากครอบครองไปครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:7:03:10 น.

ความรัก ความสัมพันธ์
เป็นสิ่งที่เข้าใจยากที่สุดครับน้องน้ำค้าง 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:7:05:56 น.

สะบายดียามเช้า ที่ 10 องศา ค่ะ พี่ก๋า

หนาว ได้ใจ อิอิ

บางครั้ง การที่เราให้เวลากับตัวเราเองบ้าง ในบางเรื่อง

มันดีนะคะ มันทำให้เรามีเวลาคิดอะไรมากขึ้น

อย่างตอนนี้ ขวัญ ต้องให้เวลากับงาน ค่ะ

จะทำมันให้ดีที่สุด

โดย: kwan_3023

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:7:19:48 น.

สว้สดีค่ะ คุณน้องก๋า

แวะมาอ่านธรรมะ ข้อคิดประจำวันค่ะ
พี่เพิ่งกลับจากเชียงราย ไปภูชี้ฟ้า หนาวค่ะ ... 16 C

newyorknurse

โดย: newyorknurse

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:7:40:33 น.

เข้าไปหน้าจัดการ blog ไ่ม่ได้เลย
log in ก็แปลก ๆ ... โดน Bloggang ไล่ออกแล้วมั้งนี่..

โดย: poongie

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:7:59:48 น.

ไม่เศร้าล่ะ

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:8:05:33 น.

บางทีเราก็รู้สึกว่าเราให้เวลากับความเศร้าของตัวเองนานไปหรือเปล่าค่ะ

ควรหายเศร้าได้แล้วนะ

แต่มันไม่หายสักที ฮา

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:03:40 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ก๋า
สัญญากับเพื่อนรักเอาไว้ ว่าปีที่ผ่านมาเศร้ากันมาเยอะ
ปีนี้จะคุยกันแต่เรื่องดีๆ ที่ทำให้ใจแจ่มใส
แต่งานชุดนี้ของพี่ก๋า ได้อารมณ์ขมสุดๆ
บางทีเราต้องเศร้าแบบไม่ยั้ง เพื่อที่ต่อไปจะปล่อยมันไป
และทำหัวใจเราให้เข้มแข็งอีกครั้ง
มรสุมลูกใหญ่ผ่านไปแล้ว
ต่อไปอ้อได้แต่หวังว่า ถ้าความเศร้าพัดผ่านมาอีกครั้งเมื่อไหร่
อ้อจะผ่านมันไปได้ แบบสง่างาม และลุกขึ้นยืนได้อย่างรวดเร็ว
ขอบคุณน่ะค่ะพี่ก๋า

โดย: Aorming IP: 49.0.108.210 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:05:32 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า

อ่านอะไรบางอย่างแล้ว
บอกตามตรงว่า .... เซงงงงงงงงงงงงง

ถ้ารักษาคำพูดตัวเองไม่ได้
หรือจำการกระทำของตัวเอง ... ต่อผู้อื่นไม่ได้
ขอร้องอย่าพูดในสิ่งแย่ๆ
เพราะสิ่งนั้นมันจะทำให้ความรู้สึกดีดีที่มีอยู่ .... หมดสิ้นลง

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:10:32 น.

สวัสดีครับน้องอ้อ

ความทุกข์ในใจสำหรับพี่ก๋าเหมือนกาแฟครับ
เราเป็นคนเดินไปชงกาแฟมาดื่ม
จะขม จะหวาน
เราเป็นคนปรุงเองทั้งนั้นเลย

ทุกข์ในใจก็ไม่ต่างกัน
มันจะอยู่กับเรานาน หรืออยู่แค่เดี๋ยวเดียว
เราเป็นคนให้สิทธิ์นั้นกับมันครับ

เมื่อไหร่ที่คิดถึงทุกข์
ทุกข์ก็มา 555

เพราะฉะนั้นอย่าไปให้อาหารความทุกข์
ด้วยการคิดถึงมันครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:11:13 น.

ปอยว่าอยู่ที่คนอ่านจะตีความแบบไหนมากกว่าค่ะ
แต่ละคนมีเหตุผลและความคิดที่แตกต่างกันออกไป
ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยค่ะพี่ก๋า ...

วังน้ำเขียวอากาศหนาวมากค่ะ
ช่วงกลางคืนน้ำค้างตกจนสนามหญ้าเปียกไปหมดเลย
หากกลางวันก็เย็นนะคะ แต่หากเดินกลางแดด ... อบอุ่นเชียวล่ะ
แสงแดช่วยได้เยอะเลยค่ะ ... ไม่อย่างนั้นคงได้ซักแห้งแน่ๆ

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:17:32 น.

ยังอยู่ในเดือนปีใหม่ อิอิ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:31:34 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ น้องหมิงๆ

โดย: panwat IP: 203.150.243.252 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:42:19 น.

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณก๋า

โซนนี้เอง ถ้าเราไม่เข้าพัก ก็คงไม่ได้เข้าไปเห็นเหมือนกันค่ะ แหะๆ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:48:52 น.

"ขอเวลาให้กับความอ่อนแอของชีวิต"

เขียนได้ดีค่ะ ชอบๆ คนผ่านประสบการณ์เช่นนี้ยอมเข้าใจ
บางครั้งเราก็ยอมอ่อนแอ ยอมเจ็บ เพื่อรับรู้รสชาติของชีวิต
มันช่วยให้เราแกร่งมากขึ้น เจออีก ที่นี้ก็ไม่กลัวที่จะเจ็บอีกแล้ว 555

ภาพสีเจ็บดีค่ะ เล่นกับแสงและเงา เป็นมุมมองผ่านเลนส์ที่ชอบเช่นกันค่ะ
(แต่เรายังค่อยๆศึกษาเรื่องการถ่ายรูป ยังประถมอยู่เลยคร้า...

)

โดย: tui/Laksi

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:9:57:31 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งมาอ่านกลอนเศร้าแล้วกลับไม่เศร้าแล้วค่ะ พราะพี่กิ่งวางเฉยไปนานแล้วเดี๋ยวนี้ดีใจที่ทำใจได้และไม่รู้สึกเจ็บอะไรอีก เดี๋ยวใจสบายๆเพราะเราปล่อยวางแท้ค่ะ

มีความสุขวันจันทร์ของปีใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้นดำเนินไปเรื่อยๆอีกแล้วค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:10:03:35 น.

ด้วยหลักการของนักสู้
ย่อมรู้การอันเหมาะสม
ทำอะไรย่อมรู้อยู่แต่ตน
เป็นจอมคน คิดได้ใช้ปัญญา

โดย: เล็ก นะครับ IP: 110.77.232.70 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:10:07:23 น.

สวัสดีจ้าก๋า

หลายๆคนชอบเก็บความเจ็บไว้ทิ่มตำตัวเอง
เพราะวางไม่ลงจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าเจ็บ
แต่เหมือนอย่างที่ว่าเจ็บแต่ก็มีความสุขอยู่ลึกๆนั่นแหละ

คนเล่นเฟสผ่านมือถือกันเยอะด้วย ส่วนบล๊อกเล่นผ่านมือถือไม่ค่อยจะได้
ขนาดเล่นในคอมปกติ บางครั้งยังช้ามาก เปิดยากเลย
แต่ยังงัยเราก็จะไม่ทิ้งบล๊อกเนาะ
เพราะบล๊อกเป็นที่ที่เราได้มิตรภาพ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:10:36:26 น.

ร้านกาแฟ....ร้านนี้ที่ไอ้อุ๊แนะนำให้ไปถ่ายรูปนี่นา
วันนั้นผ่านไป..มันร้างแล้วเหรอ 5555

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:10:46:18 น.

สวัสดีตอนสายๆค่ะคุณก๋า
อ่านแล้วพลอยเศร้าๆกะเค้าด้วย

โดย: phunsud

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:10:48:06 น.

หวัดดีเจ้าอ้ายก๋า

ช่วงเวลาแห่งความอ่อนแอ เชื่อว่าหลายคนเคยมี
แต่จะผ่านออกไปได้อย่างไร

เมื่อผ่านเข้ามาแล้ว มันย่อมผ่านออกไปได้เจ้า

แต่เมื่อผ่านไปแล้วเราจะกลายเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิม

เมื่อมันเข้ามาแหม กลายเป็น จิ้บๆ กันแล้วเจ้า อิอิ

เวลาแบบนั้น อยากนิ่ง อยากเงียบ อยู่คนเดียว
เต็มที่ แหละเจ้า
แล้วมันก็จะหายเอง

กำลังใจหาได้จากคนรอบข้าง แต่ความเข้มแข็งเราต้องสร้างขึ้นด้วยตัวเอง

ความอ่อนแอก็เช่นกัน

เราเลือกเอา จะอ่อนแอต่อไปหรือแค่นี้ แล้วเวลาที่ยังเหลือ อยากอ่อนแอต่อหรือเข้มแข็งล่ะ

ทุกสิ่งทุกอย่าง อยู่ที่ตัวเราเอง กำหนดทั้งนั้นเจ้า

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:10:53:07 น.

ทักทายยามสายๆจร้าพี่ก๋า
ความเศร้าวนเวียนอยู่รอบๆตัวต่ายมากมายค่ะ
ทำได้ก็แต่พยามไม่สนใจไปทักทาย
คล้ายๆว่าสิ่งนั้นไร้ตัวตน ... - -''..
ภาพแสงและเงา ให้ความรู้สึกเหงาเกิดขึ้นกลายๆ ...

...................

วันนี้พี่ก๋าพาเศร้าอ่ะ
กำลังเศร้าอยู่หรือคะ
หรือแค่
บทความพาไป อิอิ
มีความสุขกับงานนะคะ
...................

ปล . ขอทักทายน้ำค้างด้วยคนนะคะ..^^
ใช่น้ำค้างคนนั้นที่เคยเป็นเพื่อนกันป่าวนะ
ถ้าใช่.. ก็อยากบอกว่ายังคิดถึงอยู่นะคุณเพื่อน ...
......................

โดย: NENE77 IP: 125.24.198.147 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:02:11 น.

มาทักทายค่ะคุณก๋า
อย่าอ่อนแอนานนัก (แซวอีกแระ)
คนเราล้มได้ค่ะ
แต่ล้มแล้วต้องลุกให้ได้เช่นกันค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:24:12 น.

ช่วงนี้พี่อุ้มก็ขอเวลาให้กับความอ่อนแอของสุขภาพ
28 ธันวาไปหาหมอเพราะพักผ่อนน้อยจนปวดหัวมาก
พอวันที่ 1 มกราคมไปหาหมอเพราะเป็นโรคกระเพาะปวดท้องมาก
อ่อนแอแบบไร้สาระจุงเบย

โดย: อุ้มสี

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:28:19 น.

สวัสดีครับคุณเล็ก

บทกลอนสั้นๆ
แต่เขียนได้ดีมากๆเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:31:53 น.

ปอยถามมาแล้วนะคะพี่ก๋า ... เรื่องโจ๊ก

ท่านบอกว่า ... ร้านไม่ติดถนนใหญ่
ต้องเข้าซอยไป แต่เป็นซอยใหญ่ จอดรถได้สบายค่ะ
อยู่ใกล้วัดด้วย แต่ไม่รู้วัดอะไร
ร้านใหญ่มาก ประมาณ 3-4 ห้องค่ะ
และภายในร้านขายหลายอย่างด้วยมั้งค่ะ
เห็นบอกว่ามีขายข้าวมันไก่ด้วยนะคะพี่ก๋า

พอรู้หรือยังเอ่ย??? ว่าร้านอะไร ฮ่าๆ

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:37:44 น.

ขอแชร์พระไพศาล วิสาโล ค่ะคุณก๋าเห็นว่าน่าสนใจ

เพื่อนอาตมาคนหนึ่งเขียน ส.ค.ส.ให้กับ
เพื่อนของเขาว่า“ขอให้เธอเห็นความสุข”

ขอให้สังเกตว่าเขาไม่ได้เขียนว่า“ขอให้เธอมีความสุข”

... ทําไมจึงเขียนเช่นนั้น
ก็เพราะความสุขนั้นมีอยู่รอบตัวเธออยู่แล้ว
เป็นแต่ว่าเธอจะเห็นหรือไม่ต่างหาก
เมื่อใดก็ตามที่เธอเห็นความสุข
เธอก็จะพบว่าความสุขนั้นมีอยู่รอบตัวเธอ

ทุกวันนี้ความสุขมีอยู่รอบตัวเรา
แต่เรามองไม่เห็นเอง
ทําไมเราถึงมองไม่เห็น
ก็เพราะไม่เปิดใจรับความสุขนั่นเอง

เห็นความสุขในที่นี้
ไม่ได้หมายถึงเห็นด้วยตา
แต่หมายถึงการรับรู้ด้วยใจ
ถ้าเราเปิดใจของเราก็จะสามารถรับรู้ความสุขได้ไม่ยาก

ถ้าหากว่าทุกท่านมีสุขภาพดี
มีพลานามัยสมบูรณ์มีบ้านมีที่อยู่อาศัย
กินอิ่มนอนอุ่นมีคนรักอยู่ข้างกาย
มีพ่อแม่พี่น้องหรือ ลูกหลานที่น่ารักอยู่ใกล้ ๆ
ก็ขอให้ทราบว่านั่นแหละ
คือความสุขที่มีอยู่รอบตัวท่าน

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:38:18 น.

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะศิษย์พี่

ที่บ้านนอกตอนเช้ากะเย็นอากาศเย็นถึงหนาว...ตอนนี้ที่เชียงใหม่ดอกนางพญา ฯ บานรึยังน๊อออออ

ปล.วันสอนวันที่ผ่านมาก็ปล่อยให้ความเศร้าเข้ามาเกาะกุมเหมือนกันค่ะศิษย์พี่...เข้ามาทักทายและก็นั่งดูอยู่กับมันตั้งนานนนน

โดย: minporee

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:11:55:51 น.

อ่านแล้วเส้าหนักเลยค่ะ

โดย: mutualek

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:12:07:38 น.

สวัสดีค่ะ

บางครั้งต้องปล่อยให้ความเศร้าเข้ามาเป็นครูบ้างใช่มั๊ยค่ะ

ดังนั้นจงอย่ากลัวความเศร้าเมื่อเรา พลิกมุม

นำความเศร้าเป็นครู

ชอบค่ะั

โดย: ตาลเหลือง

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:12:27:20 น.

เวลาที่เศร้า หรือเจ็บ ใครปลอบใครพูดอะไรมันเหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวานะ
เหมือนได้ยิน แต่ไม่รับรู้
หรือแม้แต่ตัวเราเอง พยายามขนาดไหน เราก็ออกจากความรู้สึกนั้นไม่ได้อยู่ดี

ทางที่ดีปล่อยมันไปตามธรรมชาติ อยากเศร้าก็เศร้า อยากทุกข์ก็ทุกข์
เผลอๆ ลืมๆไปซักพัก รู้สึกตัวอีกทีก็หายเศร้าไปแล้ว

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:12:44:37 น.

สวัสดีจ้ะน้องก๋า

หมิง หมิง โตขึ้นผิดหูผิดตาเลยแฮะ สงสัยเค้าเตรียมตัวจะขึ้นประถม 1

อาทิตย์ก่อนแสนเศร้า ส่วนอาทิตย์นี้แสนเบื่อ คาดว่าอาทิตย์หน้าแสนสนุก

เดือนเดียวมีหลากหลายอารมณ์ นี่หล่ะมั้งที่เค้าเรียกว่า "รสชาติของชีวิต"

ที่่เศร้า เพราะเพื่อนรักเสียชีวิตกระทันหันเกินไป ทุกคนคิดว่างานศพเพื่อน เราคงได้ไปตอนเราผมหงอก ตาฟาง ฟันหัก ถือไม้เท้า

ที่เหนื่อย เพราะกำลังรบกับลูกน้อง ไม่ใช่ไม่ปรับเงินเดือนให้ แต่พอปรับแล้ว พวกที่อยู่มาก่อนหรือตำแหน่งสูง ก็ต้องปรับตามเป็นขบวน ท้ายแถวอยู่ที่ 300 แต่หัวแถวเนี่ยจะปาไป 500 โน่น ตอนนี้อยากลอยแพพนักงานสุด ๆ ถ้ามีเงินซัก 100 ล้านคงไม่ทำมันแล้ว แค่ดอกเบี้ยเงินฝากก็ถมถืด

ที่สนุก เพราะอาทิตย์หน้าต้องหาทางไปคลายเครียดให้ได้ ก่อนที่จะแก่หน้าเหี่ยว แค่ทำบุญ ไปวัด ฟังเทศน์มันไม่พอหรอก หรือจะเติมดูหนัง ฟังเพลง อันนี้ก็ไม่พอ คงต้องขับรถไปเรื่อย ๆ อยู่กับตัวเองให้มาก ๆ แล้วคิดทบทวนตารางชีวิตกันใหม่

น้องก๋าเขียนบล็อกวันนี้ ทำให้รู้สึกอยากอัพบล็อกนะ แต่..... อารมณ์ยังไม่พาไป คงต้องอีกซักพัก ^^

โดย: oa (rosebay

) วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:07:45 น.

~ อยู่ตามลำพัุง กับเรื่องเศร้าๆ ก็ดีนะอ้อว่า ดีกว่าอยุ่หลายคน แต่อยู่กับความสุขแบบหลอกๆๆๆ ~

โดย: ~ sิมน้ำ _ VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa

) วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:31:53 น.

สวัสดีต๋อนบ่ายๆ จ้า

โดย: BongKet

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:44:46 น.

เข้า blog ได้ค่ะ แต่เข้าไปบริหารจัดการ blog ไม่ได้ ..

โดย: poongie

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:49:16 น.

ไม่เศร้าแล้ว แต่......... emo

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:52:36 น.

สวัสดีครับ
อ่านกลอนข้างบนให้อารมณ์แบบนี้เลยครับ

เปรียบเหมือนเป็น เล็บขบ แล้วโดนเหยียบ
ยิ่งย้ำเหยียบ เหยียบย้ำ น้ำตาไหล
ทนบดบี้ ขยี้ซ้ำ ต้องทำใจ
ให้หนองไหล ไหลออก แล้วหายเอง

โดย: จิรโรจน์

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:13:52:45 น.

เศร้าตามเลยค่ะ ตอนนี้ก็ทุกข์บ้างสุขบ้าง
ที่ทุกข์เพราะมัวจมอยู่กับอดีต
ความเจ็บปวดอยู่ไม่นาน แค่มีสติมันจะจากไปค่ะ ^_^

โดย: Jaikoh_mom IP: 203.155.47.20 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:14:20:07 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่า คุณก๋า

สู้ ๆ ค่า
จาสู้ได้นานแค่ไหนหว่า

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:14:29:38 น.

ชอบจัง กลอน "เล็บขบ"

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:15:04:34 น.

สมัยก่อน(ตอนที่ยังสาวอยู่)เคยหลงใหลอารมณ์เหงา ๆ เศร้า ๆ ของตัวเองอยู่บ่อย ๆ นะ
รู้สึกว่ามันให้แรงบันดาลใจในการที่จะรังสรรค์บทกวีเพราะ ๆ ได้
แต่พอโตขึ้น(แก่ลงก็ว่าได้)ได้เห็นโลกเห็นทุกข์มากขึ้น อะไร ๆ ในชีวิตมันวุ่นวายเสียจนไม่มีเวลาจะมานั่งเหงานั่งเศร้าอีกต่อไป

ถึงตอนนี้เลยกลายเป็นคนเหงาไม่เป็นไปเสียแล้ว...
มาอ่านบล็อกนี้ชักจะคิดถึงอารมณ์แบบนั้นแฮะ...ฮ่าฮ่า

ประมาณว่าอยากจะ...
อ่านบทกลอนแล้วร้องไห้ ฟังเพลงได้ตลอดวัน...
อะไรทำนองนั้น

......

อาทิตย์นี้หมิงหมิงไปโรงเรียนต๋ามปกติแล้วน่อ...บ่ดีไปฮับเอาเชื้ออะหยังแปลก ๆ มาแหมเน้อ

โดย: แม่ไก่

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:15:11:26 น.

มาสวัสดีหลังปีใหม่ค่าพี่ก๋าา ช้าไปหลายวันเลย ขอโทษน้าค้า

อัญเชิญเทพบนสวรรค์ทุกชั้นฟ้า
ประสิทธิ์สถาพรชัยให้สุขศรี
ขอให้ชาวร้อยฝันทุกท่านมี
สุขเกษมเปรมปรีดิ์ทุกวี่วัน

สรรพโศกโรคร้ายให้หายหมด
เกียรติยศพร้อมพรั่งบันดาลขวัญ
เกียรติศักดิ์พูนเพิ่มเสริมชีวัน
สบสุขสันต์วันดีปีใหม่เทอญ

โดย: tayya tatar

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:15:16:46 น.

เป๋นบ่อย เหมือนกัน เศร้าไปหื้อสุด ๆ เลย แล้วก่จะดีคนเดียว

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:15:24:53 น.

สวัสดีคับหมิงหมิง ..

อ่านแล้วเศร้า อ่านแล้วบ่อมีแรง อยากเศร้าหื้อปอ..

เวลาที่เราเศร้าใจ๋ .. บางทีก็อยากเศร้าหื้อปอ ..

แล้วก็บ่ออยากกลับไปเศร้าแหมแล้ว..

โดย: Nongpurch

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:16:05:29 น.

อ่านแล้วหักมุมได้ดีนะครับ

เศร้าเพื่อจะไม่เศร้า

ทุกอย่างมันต้องการเวลาในการคลี่คลายตัวเองนะครับ

เจอกับตัวเองแล้วถึงรู้

เหมือนปลิงที่ดูดเลือดจนอิ่มแล้วมันก็หลุดจากตัวเราไปเอง

555++ ^^

ดีมากๆครับ หลายๆสำนักพิมพ์ผมว่าคงทำให้งานเขียนดีๆได้ออกพิมพ์ไวขึ้นนะครับ เอาใจช่วยนะครบั

โดย: วนารักษ์

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:16:18:12 น.

ค่ะ โจ๊กสมเพชร

ปอยส่ง line ไปเรียบร้อยแล้วพี่ก๋า
ขอบคุณมากๆ นะคะ

เรื่องเอาหน้า .... รวดเร็วค่ะ อิอิ

หากอยากรู้อะไรเกี่ยวกะเชียงใหม่ ... เด่วมาถามใหม่นะคะ

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:16:59:57 น.

ผ่านปีใหม่มาหลายวันแล้ว มีความสุขดีนะครับ

โดย: นิราลัย

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:17:28:05 น.

หวัดดีค่ะ คุณก๋า..
บางทีพูดเตือน คนอื่นบ่อยๆ ..แต่โดนเข้ากับตัวเอง ก็ไม่ไหว เหมือนกัน .
เศร้าใจอันใดหนอ ..ขอให้มันผ่าน ไป เร็วๆ ..
สบายดีแล้วใช่ไหม เอ่ย..

โดย: tifun

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:17:48:37 น.

อาจเป็นเพราะคุณก๋ายังไม่ได้ทดลองแต่งน่ะครับ และในส่วนนี้คงฝึกไม่ยากนัก แต่ในส่วนสาระอันลึกซึ้งที่คุณก๋ามีให้บล็อกแก๊งค์บ่อยๆ นี่ซิครับ เป็นสิ่งที่ออกมาจากจิตวิญญาณ ยากที่จะฝึกฝนสำหรับคนทั่วไปครับ

โดย: นิราลัย

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:18:25:09 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า
แค่แวะมาทักทาย
อากาศเริ่มเย็น รักษาสุขภาพด้วยนะ

โดย: pantawan

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:18:30:58 น.

วันนี้คุณก๋า มาแปลก 555 นาน ๆ เจอ

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:18:34:22 น.

หวัดดีครับน้องก๋า

...คนเราเมื่อมีแข็งแรง . . . ก็คงมีวันอ่อนแอมั่ง
...รู้ว่ามันมา . . . แล้วมันก็ไป

โดย: Dingtech

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:19:07:32 น.

เศร้าจังเลยคะพี่

โดย: blog pu

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:19:14:08 น.

สวัสดีครับคุณ Jaikoh_mom

ขอให้หลุดพ้นจากอดีตที่ทำให้ทุกข์ใจได้โดยเร็วนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:19:56:21 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า เศร้าจัง...

ใครที่เคยเจอแบบนี้ ถ้าผ่านมาได้ก็ถือว่ามีภูมิคุ้มกัน

โดย: แม่พีวีซี

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:20:49:51 น.

ทักทายยามค่ำๆค่า
ยังอยู่ในโหมดความเศร้าเนอะ
เศร้าได้ก็สุขได้แหละน่า ให้กำลังใจตัวเอง อิอิ
ใครจะเศร้าได้ตลอดเวลา 55
แต่เรื่องอ่อนแอ นี่แบบ ตอนนี้ร่างกาย
อ่อนแอมากค่ะ ป่วยง่ายเหลือเกินช่วงนี้
พี่ก๋าก็ระวังสุขภาพด้วย สองหมิงก้พึ่งหายป่วยนี่นา

โดย: NENE77

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:21:18:55 น.

มันยังคงเศร้าอยู่ลึกๆ ทำไงให้มันหลุดออกไป

ตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพฯ แม่ว่าแม่เศร้ามากขึ้น
บางครั้งนั่งเศร้าไม่รู้ตัว รึจะเป็นซึมเศร้าซะแล้วเน๊อะ

ยังดีมีบล๊อกมีเฟสให้เล่น ก็แบ่งเวลาเศร้าไปสนุกได้พักนึงเหมือนกัน

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:21:31:19 น.

เมื่อก่อนเคยเขียนแบบนี้ได้ เขียนทุกวัน แต่บัดนี้..ทำไมเขียนไม่ได้แล้วก็ไม่รู้นะคุณก๋า

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:21:58:18 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า
อ่านแต่ละบทแล้วทำให้เศร้าตาม
ไปด้วยค่ะ แต่มาจบด้วย..เมื่อนั้น
..ฉันคงเลิกเหงาและเศร้าได้..ก็น่าจะ
ทำให้คนที่กำลังเศร้าหรืออ่อนแอ เข้มแข็ง
ขึ้นมาได้เลยค่ะ
ชอบจังเลยค่ะสำหรับผู้ที่่เขียนบทกลอนได้
ชื่นชมในความสามารถค่ะ

โดย: AppleWi

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:21:58:59 น.

พาราโบลานี่ร้านอาหารหรืออะไรอะ

โดย: น้องผิง

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:22:12:42 น.

เลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยมว๊ากกปี้ก๋า นี่ขนาดน้องเลี้ยงง่ายเน้อ 555 เจ็บหลังเจ็บเอวไปหมด วัน ๆ ผ่านไปไวมากจนเกือบไม่มีเวลามานั่งชิวชิวทำอะไรนอกจากถ่ายรูปลูกไปวัน ๆ 555

โดย: prunelle la belle femme

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:22:53:22 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ชอบบล็อคนี้ค่ะ กลอนก็โดน สมาชิกบล็อคก็มาเมนท์กันเยอะ ให้ความคิดเห็นดีๆ จนต้องติดตามตลอด บางท่านอ่านแล้วขำๆค่ะ อย่างกลอนเล็บขบ หรือท่านอื่นๆที่ให้แง่คิดมา ดีๆทั้งนั้นค่ะ
สุขหรือเศร้า อ่อนแอหรือเข้มแข็ง คล้ายเป็นเพื่อนสนิทกัน ทิ้งกันไม่ได้ เหมือนซื้อ 1 แถม 1 หรืออาจจะแถม 2 ก็ได้นะ มีคนบอกว่าการไม่ได้อยู่กับตัวเอง ไม่ได้มีความทุกข์ ทีแรกคิดว่าเขาอยากอยู่กับตัวเอง แล้วหมายความว่าอย่างไรคะ เศร้าหรือสุข ไม่รู้ การอยู่กับตัวเองก็จะทำให้เรามีเวลามากขึ้น ขอชมคุณก๋าแต่งกลอนเก่งค่ะ เชียงใหม่หนาวแล้วอย่าเหงา เช้าแล้วอย่าเศร้านะคะ ดึกแล้ว พักผ่อนเยอะๆด้วยค่ะ

โดย: noname IP: 1.0.209.134 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:22:53:53 น.

ชอบชื่อบล็อกวันนี้จังเลยค่ะ
คันไม้คันมืออยากจะแต่งกลอนแก้...
5555

โดย: เหมือนพระจันทร์

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:22:54:52 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ยังไม่มีเวลาศึกษาการเข้าเลยค่ะ หาทางเข้าไม่เจอผ่านอากู๋มาทักทายว่าคิดถึงหมิงหมิงจัง ช่วงนี้ยุ่งๆค่ะ คุณก๋าเข้าไปดูในเฟสเล็กก็ได้ค่ะถ่ายมาเยอะเลย มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: หญิงแก่น IP: 171.101.222.142 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:23:03:00 น.

สวัสดีครับคุณ noname

ผมเขียนกลอนนี้
หวังว่าจะให้กำลังใจคนอ่าน
แต่ดันเขียนเศร้าซะเยอะในช่วงแรกครับ 555

เม้นท์ในบล้อกดีอย่างที่คุณว่าเลยครับ
บางครั้งอ่านแล้วได้แง่คิดแง่มุมใหม่ๆด้วยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:23:20:55 น.

ตอนนี้กำลังทุกข์อยู่ครับ (ฮา) ตอนที่กำลังอ่านนี่แหละ

คนทุกข์ยังมาพูดแบบนี้ได้ มันทุกข์จริงเหรอ?

เรียกว่ารู้ทันตัวเองมากกว่า ช่วงนี้น็อตหลุดบ่อยเหมือนกัน การจะรู้ทันสติของเรานี่ยากจริงๆ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 8 มกราคม 2556 เวลา:1:05:46 น.

อ่านแล้วเศร้าอีกราย
เขียนพรรณนาความรู้สึกได้เพราะ
บ่งความหมายได้สวยงามจริงๆน้องก๋า
พี่ละเคยตัว จะกดโหวตให้ทุกครั้งไปเวลามาบล็อกนี้
แต่ปีใหม่แล้วไม่มีปุ่มโหวต มันทะแม่งๆแปลกๆไงไม่รุเนอะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมทักทายทุกวันค่ะ
ส่วนพี่ยังดองบล็อกต่อไปค่ะ
ก็....ไม่รู้จะอัพอะไร รอทำการบ้านก่อนมั๊ง อิอิ

โดย: anigia

วันที่: 8 มกราคม 2556 เวลา:1:57:57 น.