เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
28 เมษายน 2550

สอนด้วยชีวิต ภาค 2

นั่งคุยกับตัวเอง : สอนด้วยชีวิต ภาค 2
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
28 เมษายน 2550




เมื่อลูกชายวัยสิบเจ็ดอยากเจริญรอยตามพ่อ
ผู้เป็นนักย่องเบาฝีมือดีที่สุดในแผ่นดิน
พ่อเห็นว่าลูกโตพอแล้ว จึงอนุญาตให้เขาตามไปขโมยของที่บ้านเศรษฐีใหญ่ในเมืองด้วย
เนื่องจากบ้านหลังนี้เจ้าของบ้านร่ำรวยมาก จึงมียามเฝ้าทั้งด้านหน้าและด้านหลังเป็นจำนวนมาก
แต่ด้วยฝีมือแบบเซียนเหยียบเมฆ
ไม่นานทั้งคู่ก็ทะลุเข้าสู่ตัวบ้าน
ผู้เป็นพ่อกระซิบบอกลูกชายให้แสดงฝีมือให้เต็มที่
เดี๋ยวพ่อจะถ่ายทอดเคล็ดวิชาลึกล้ำที่สุดของพ่อให้ในคืนนี้
“เจ้าเดินเข้าไปในห้องเศรษฐีสิ ทำให้เงียบที่สุดล่ะ พ่อจะดูต้นทางให้” ผู้เป็นพ่อกระซิบ
ลูกชายพยักหน้ารับทราบ เขาสะเดาะกลอนประตูอย่างช่ำชอง
เดินเข้าไปคล้อยหลังไม่นาน
ผู้เป็นพ่อเห็นดังนั้น ก็ร้องตะโกนขึ้นด้วยเสียงอันสุดดังว่า
“ขโมยเข้าบ้าน แย่แล้วๆ ขโมยเข้าบ้าน!!!” จากนั้นก็หลบหนีออกมาจากบ้านหลังนั้นอย่างรวดเร็ว

ลูกชายซึ่งขณะนั้นกำลังเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อค้นหาทรัพย์สิน
ตกใจเป็นอันมากเมื่อได้ยินเสียงพ่อของตนตะโกนอย่างนั้น
เจ้าของบ้านสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ เขารีบเปิดไฟในห้อง
ผู้คนมากมายในบ้านแตกตื่น ยามวิ่งพล่านตรวจตราทันที
ชายหนุ่มซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้าได้ทันอย่างหวุดหวิดจวนเจียน
ก่อนที่เศรษฐีจะเปิดไฟจนสว่างไสว

ยามหลายคนรีบวิ่งมาที่ห้องเศรษฐี ถามไถ่ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เจ้าของบ้านบอกว่าไม่เป็นไร ปลอดภัยดี
ว่าแล้วก็บอกให้ทุกคนรีบออกค้นหาโจร
ชายหนุ่มซ่อนตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้าครู่ใหญ่
เมื่อเห็นเสียงในห้องเงียบไป จึงรีบออกมาจากตู้
สมองของเขาต้องทำงานอย่างหนัก...
เขาปีนขึ้นไปบนฝ้าเพดานอย่างคล่องแคล่ว
แต่เนื่องจากน้ำหนักตัวของเขาไม่น้อย
เสียงจึงดังกรอบแกรบ
ผู้คนวิ่งกรูกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง
“เสียงอะไรว่ะ หรือว่าโจรมันซ่อนอยู่บนฝ้าเพดาน”
เขาใจหายวาบ....นึกได้ว่าตนเองเป็นคนชอบเลียนเสียงสัตว์
“จิ๊ดๆๆๆๆ” เขาร้องเลียนเสียงหนู ใช้นิ่วทำเสียงกุกกักๆ
“อ้อ...ที่แท้ก็ไอ้หนูเวรนี่เอง” หัวหน้ายามพูดขึ้น “ไปๆ เราออกไปหาโจรกันต่อ ข้าว่ามันยังอยู่ในบ้านนี่แหละ”
เมื่อคนออกไปอีกครั้ง เขาค่อยคลานผ่านฝ้าเพดานไปลงยังห้องครัว จากนั้นวิ่งไปซ่อนตัวในสวนหลังบ้าน

ทันใดนั้นมียามเดินผ่านมาสองคน เขาแกล้งร้องเลียนเสียงแมวอีกครั้ง ก้มตัวติดพื้น ซ่อนตัวหลังพุ่มไม้
“เมี้ยววว.....”
“สงสัยแมวมันหาคู่” ยามพูดกับเพื่อนยามด้วยกัน “เราไปเดินหาไอ้โจรห้าร้อยกันต่อดีกว่า”

เมื่อยามเดินคล้อยหลังไป เขารีบกระโดดปีนขึ้นกำแพง
วิ่งกลับมายังที่บ้านอย่างปลอดภัย
พ่อของเขานั่งรออยู่แล้ว ชายหนุ่มต่อว่าพ่อของเขาทันที
“ทำไมพ่อทำกับผมอย่างนี้ ผมเกือบตาย เกือบถูกจับรู้ไหมพ่อ”
พ่อยิ้ม...ก่อนบอกลูกชายนั่งลง แล้วให้ลูกชายเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง
เมื่อเล่าจบ...
พ่อจึงพูดขึ้นว่า
“นี่เป็นบทเรียนเดียวที่พ่อจะสอนลูกได้ และลูกสอบผ่านแล้ว”










Tag Tag Tag......



ได้รับ Tag นี้มาจาก นู๋นีล.. คนงามแห่งเมืองอุบล (แม่นบ่)
พอจะตอบได้ครับ


1.ความใฝ่ฝันช่วงอายุ 0 - 5 ขวบ

ตอนช่วงนั้นเรียนอยู่ที่อนุบาลกุ๊กไก่...
ได้แสดงอยู่สองชุด คือ พม่าแทงกบ
กับ สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด
ความใฝ่ฝันตอนนั้นก็คือ ผมไม่อยากแทงกบ ผมอยากแสดงพม่ารำขวาน
และที่แน่ๆ คงเพราะแสดงเป็น 1 ใน 7 ของคนแคระนี่แหละ
ถึงได้เตี้ยมาถึงทุกวันนี้ (คิดดูอีกทีก็ดีแล้วที่ครูไม่จับไปเล่นเป็นตัวสโนว์ไวท์)




2.ความใฝ่ฝันในช่วงวัยละอ่อน 10 – 15 ปี

ช่วงนี้ย้ายบ้านจากกรุงเทพ ไปอยู่จังหวัดเลย
ตอนนั้นอยากเป็นอะไรนะ..........
ใฝ่ฝันอยากเป็นจิตรกร....อยู่ที่จังหวัดเลยเป็นเด็กที่อยู่ในแคมป์วาดรูป
วาดกันทั้งวันทั้งคืน วาดส่งประกวด
อืมมม.....ตอนนั้นอยากเป็น “จิตรกรระดับโลก”


3.ความฝันช่วงวัยรุ่น 15 - 20 ปี

ย้ายมาอยู่เชียงใหม่ เป็น 5 ปีที่เรียนสถาปัตยกรรม
อยากเป็น “ครูที่ดี” อันนี้ไม่เคยเปลี่ยนเป้าหมายเลย


4.ความฝันช่วงมหาลัย จบมหาลัย

อยากเปลี่ยน “ระบบการศึกษาของประเทศ”
อยากเปลี่ยนคุณภาพ “ครู” ผู้สอน
อยากเปลี่ยน “โลก”
แต่ล้มเหลวทั้งหมดครับ....กลับบ้านดีกว่า



5.ความฝันตอนเป็นผู้ใหญ่แล้ว

ตอนนี้ไม่คิดเปลี่ยนอะไรแล้ว
นอกจาก “เปลี่ยนตัวเอง” ไปในทางที่ดีขึ้น
ในทุกวัน....
ทำง่ายกว่า สบายใจกว่า


6.ความฝันตอนแก่

จะนั่งคุยกับตัวเอง….
ถึงตอนนั้นจะบอกตัวเองให้ได้ว่า
“นายไม่เสียชาติเกิดแล้วที่ได้เกิดมา
สำหรับสิ่งที่นายเป็น สิ่งที่นายคิด และสิ่งที่นายทำ”


7.ความฝันที่อยากให้เป็นจริงมากที่สุด

มีอยู่ “ความลับ” หนึ่งจะบอก
ผมอยากทำ “พุทธคำนึง” มาก....
อยู่ในใจมาหลายปีแล้ว
วันหนึ่งผมจะสร้างที่นี่ขึ้นมา
ฟังดูเหมือนชื่อสถานปฎิบัติธรรม แต่ไม่ใช่
ที่นี่ไม่นั่งสมาธิ ไม่มีคนคอยเทศนา
ต้องคิดเอง ทำเอง รู้เอง
แต่ผมเน้นแค่ “สถานที่แห่งการอยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างกลมกลืน”
เอาไว้สำหรับใครที่ไม่ชอบเดินเร็วๆ
ชอบเดินช้าๆ อากาศดีดี ดนตรีเพราะๆ
นั่งวาดรูปสวยๆ มีหนังสือน่าอ่าน
ผู้คนยิ้มแย้มพูดคุยด้วยเสียงเบาๆ
เป็นชุมชนเล็กๆ ไม่พลุกพล่าน
ไม่มีแสงสี ไม่มีเหล้า ไม่มีบุหรี่

อืม....อีกไม่นาน....
ใครอยากไปลงชื่อรอไว้นะครับ


8.ความฝันที่เป็นไปไม่ได้แต่อยากจะฝัน

ผมอยากเป็นคนพานายกทักษิณ กับ ประธานคมช.
มาพบกัน มานั่งกินข้าวด้วยกัน แล้วผมจะบอกท่านว่า
ถ้า “รักชาติ” อย่างที่พูดกัน ก็ “เกี่ยวก้อย” คืนดีกันเถอะครับ
พอท่านคืนดีกัน ผมจะเป็นนายกฯ
แล้วให้ทั้งสองท่านเป็นรองนายกฯ
- ประเทศจะเติบโตปีละ 20 % เน้นวัดจากระดับความสุขในชีวิต
- ประชาชนจะอยู่ดีกินดี ถึงไม่รวยมากก็มีความสุขได้ ไม่บ้าวัตถุ
- ประชาชนมีที่ดินทำกินจากการบริจาคที่ดินจากคนรวยไม่กี่ตระกูลที่ครอบครองที่ดินจำนวนมากมาย เป็นการให้ด้วยความเต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับ
- ภาคใต้จะสงบสุขร่มเย็นภายในชั่วข้ามคืน
- พุทธศาสนาจะเป็นศาสนาที่แท้ ไม่เจือปนไปด้วยไสยศาสตร์
และเครื่องรางของขลัง ประชาชนจะมีความเข้าใจในหลักธรรม
จนไม่คิดพึ่งพาเรื่องงมงายแบบนี้อีกต่อไป
(ข่าวดี...คนไทยจะไม่ไหว้หมูห้าขา หรือวัวหน้าเหมือนแมวอีกแล้วครับ ในยุคที่ผมเป็นนายกฯ)
- การศึกษาจะผลิตคนที่มีคุณภาพ ครูก็มีคุณภาพ
เด็กจะเรียนแค่ครึ่งวัน อีกครึ่งวันไปทำสิ่งที่ตัวเองชอบ เช่น ดนตรี กีฬา ศิลปะ ฯลฯ
- ปฏิรูปสื่อทั้งหมดให้มีคุณภาพ ไม่มอมเมา ไม่เลือกข้างเชียร์
โปร่งใส ยุติธรรม
- ให้คนในประเทศทำงานน้อยลง เพื่อให้มีเวลาว่างมากพอสำหรับพักผ่อนหย่อนใจ และ มีความสุขในการใช้ชีวิต
- กฎหมายจะเด็ดขาดและเที่ยงธรรมมาก ชนิดที่ กระเป๋าเงินหล่นบนถนนก็ไม่มีใครสนใจอยากเก็บ
ไม่มีการปล้น ฆ่า ข่มขืน ลักทรัพย์ ไม่มีความรุนแรงต่อสตรีและเด็ก

และในที่สุด....ผมก็ตื่น
และความฝันนี้....ก็ไม่มีวันเป็นจริง


...................................

ปล.

ขออภัยเพื่อนที่ส่ง Tag มาให้ด้วยนะครับ
บาง tag ก็กล้าเล่น
บาง tag ก็ไม่กล้า





 

Create Date : 28 เมษายน 2550
22 comments
Last Update : 28 เมษายน 2550 10:44:20 น.
Counter : 987 Pageviews.

 

....เจิม เจิม ก่อนแล้วก็อ่านกลัวไม่ทันที่ 1 เย้ เย้ เย้

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 28 เมษายน 2550 8:09:17 น.  

 

มาส่งของขวัญพิเศษให้ก่อนค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=autumnwithlove&month=04-2007&group=5&date=28&gblog=15

ขอตัวไปทานข้าวเช้าก่อนนะคะ จะหน้ามืดแล้วค่ะ มัวแต่อัพแทค วันนี้นานเป็นพิเศษ เดี๋ยวมาอ่านค่ะ เพราะต้องใช้พลังงานในการอ่าน

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 28 เมษายน 2550 8:19:40 น.  

 

....เขาสอนกันด้วยชีวิตจริง ๆ พลาดนั้นหมายถึงชีวิต
(แถมเป็นชีวิตลูกอีก เฮ้อ !!!)

หวังว่าคงไม่มีใครสร้างลูกเป็นโจรและทดสอบแบบนี้ เพราะหากเจอเจ้าของบ้าน บ้าจี้ !!!! ยิงกระจายคุณโจรอาจไมมีโอกาสได้สอนลูกอีกต่อไป คนที่ยิงปืนแม่น โป้งเดียวตาย แต่หากเจ้าของบ้านยิงไม่แม่น ยิ่งมั่ว ๆ ตายอย่างทรมานเลยแระ...(เกี่ยวไรหว่านี่ ไปเรื่อยเลยเรา 5 5 5)

** แต่ข้อดีของเขาก็มี การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าดีอันเนื่องมาจากความรอบรู้และความสามารถพิเศษ

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 28 เมษายน 2550 8:20:43 น.  

 

แวะมาทักทายยามเช้า

วันนี้อ่านแล้วไม่ชอบอีตาพ่อลูกคู่นี้เลยค่ะ

 

โดย: เพียงแค่เหงา 28 เมษายน 2550 8:24:57 น.  

 

กำ...ช่างเป็นบทเรียนที่น่ากลัวจริงๆเลย พ่อนี่ทำเอาใจหายใจคว่ำโม้ดดด....555

 

โดย: rainoflove 28 เมษายน 2550 8:34:56 น.  

 

....จะรออ่าน tag นะค๊า.... 5 5 5

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 28 เมษายน 2550 8:40:42 น.  

 

เรื่องที่สอนให้รู้จักการเอาตัวรอดก็ดีอยู่นะคะ แต่วิธีนี้เสียงสุด ๆ จะแน่ใจได้ยังไงว่าจะรอด

สอนลูกให้เป็นโจร..เง้อ

เข้าใจว่าจะบอกเล่าให้เห็นภาพ ก็หยวน ๆ เนาะ


วันนี้วันดีได้แทค 2 แทค

อัพหรือไม่อัพก็บอกกล่าวกันได้ค่ะ ไม่ว่ากัน

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 28 เมษายน 2550 8:54:30 น.  

 

การมีประสบการณ์ คือการเรียนรู้ที่ดีที่สุด

 

โดย: กายแก้ว 28 เมษายน 2550 10:08:41 น.  

 

ไม่ได้มาเสียหลายวัน ด้วยช่วงที่ผ่านมาหมกมุ่นในเรื่องส่วนตัวหลายเรื่องอยู่

พออ่านจบ แวบแรกที่คิดคือ แล้วถ้าลูกสอบไม่ผ่าน พ่อจะทำไง? แต่พอคิดอีกที พ่อคงมั่นใจว่าลูกสอบผ่าน บทเรียนนี้เพื่อสร้างความมั่นใจให้ลูก ไม่ใช่ให้ตัวเองหมดห่วงลูกน่ะค่ะ

หรือคุณว่าไง?

 

โดย: นางสาวอาร์ต 28 เมษายน 2550 10:16:21 น.  

 

ได้แนวคิด...เหมาะกับผู้ใหญ่อ่านมากกว่า

 

โดย: floral_flory 28 เมษายน 2550 10:33:37 น.  

 

ประทับใจความฝันสมัยอนุบาลกุ๊กไก่ค่ะ ฮิๆๆ

 

โดย: Little Red Riding Hood 28 เมษายน 2550 10:54:32 น.  

 

ที่จริงจะอัพวันไหน ๆ ก็ได้ค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ

คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า

ไม่เคยคบคนที่หน้าตาอยู่แล้วค่ะ

ไว้โอกาสหน้าจะส่งแทคง่าย ๆ มาละกันนะคะ ตื๊อ ๆๆ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 28 เมษายน 2550 10:55:15 น.  

 

เข้ามาดูความฝันที่น่าสนใจ ทั้งที่อยากให้เป็นจริง และที่เป็นไปไม่ได้

ขอลงชื่อไว้ ไปแน่ๆครับ 'พุทธคำนึง'

 

โดย: fzero 28 เมษายน 2550 11:08:16 น.  

 

ถึงได้เตี้ยมาถึงทุกวันนี้ (คิดดูอีกทีก็ดีแล้วที่ครูไม่จับไปเล่นเป็นตัวสโนว์ไวท์)......ว๊าววววว 5 5 5

ข้อ 7 เดี๋ยวส่งป๋า นำหน้าก่อน(แล้วจะตามไป)

ข้อ 8 นี่อลังการงานสร้างจังค่ะ แต่หนูตรงกันข้ามหนูจะส่งทั้งสองกลุ่มไปใช้ชีวิตที่ดาวอังคารด้วยกันให้เขารักและสมานฉันท์กันเองค่อยกลับมา หากยังไม่ดีขึ้นส่งไปอยู่พลูโตเลยค่ะเป็นการถาวร.....ช่วงระหว่างนั้นหนูก็เป็นนายกไปพราง ๆ ก่อนหรือจะเป้นตลอดไปดี งานแรกคือกลับมาสู่สังคมเกษตรกรกันเถอะ (ที่พูดมานะฝันเฟื่องทั้งน้านเรา 5 5 5)

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 28 เมษายน 2550 11:15:48 น.  

 


คุณขา.............................สิงห์โตหมอบเขียนซะซึ้งเลย
ซึ้งใจคุณพ่อโจร.......................................สอนลูกโจร

สะใจคุณพ่อนะคะ......................................ทำไปด๊าย
คิดจะทำการใหญ่....................................................
บทเรียนบทแรกไม่ผ่าน ..............จะอยู่ต่อไปอย่างไรกัน
ถึงจะเป็นโจร มันก้อต้องพัฒนา...........................ซะงั้น

กลับมาอ่านเรื่องความฝันแต่ละช่วง
โอ๊ย...โอ้ย
ชอบความคิดของคุณจังค่ะ
โดยเฉพาะตั้งแต่ช่วงมหา'ลัย-ความฝันที่เป็นไปไม่ได้
แต่ยังไงก้ออยากให้ละไว้ เรื่องความสงบในภาคใต้ของเราเท้อ................................................................สาธุ

 

โดย: ดาวทะเล 28 เมษายน 2550 11:16:19 น.  

 

เข้ามาอ่านเจ๋ย ๆ
ไม่เม้นต์ อ่านเอามันส์อย่างเดียว

 

โดย: ทาสบอย 28 เมษายน 2550 11:56:53 น.  

 

ที่ห้องเอนกายฟังเพลง
วันนี้นำเสนอ
สองรสชาติทางดนตรีครับ

J Pop & K Pop

เลือกรับฟังตามอัธยาศัยนะครับพี่น้อง

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 28 เมษายน 2550 12:32:04 น.  

 

สอนลูกด้วยบทเรียนราคาแพงจริงๆค่ะ แต่ถ้าพลาดอาจถึงชีวิตลูกอ่ะค่ะ...ชอบอ่านบทความของคุณค่ะให้ข้อคิดดีๆหลายๆอย่างค่ะ

ปล. ขอลงชื่อไปอยู่ 'พุทธคำนึง' ด้วยคนนะคะ

 

โดย: Madam_Hatyai 28 เมษายน 2550 13:09:13 น.  

 

ใครคิดถึง พี่เอ็ม สุรศักดิ์
เชิญห้องฟังเพลงเก่าครับ

เชิญครับเชิญ

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 28 เมษายน 2550 16:50:23 น.  

 

เข้ามาลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวนะเต็ม

 

โดย: viji (viji ) 28 เมษายน 2550 23:13:33 น.  

 

งืม ความฝันที่ไม่มีทางเป็นจริง นี่ ชอบจังค่ะ ถึงจะไม่เป็นจริง แต่ฝันไว้ก็ไม่เสียหายนะคะ ^_^

 

โดย: Beee (Beee_bu ) 29 เมษายน 2550 5:59:54 น.  

 

อยากเดิน ช้า ๆ ฟังเพลงเพราะ ๆ ด้วยจังเลย ครับ ที่เต็มหรือยังเนี่ย... ฝาก ผม ซักคน นะ ผมไม่วุ่นวายหรอก แค่กรนดัง นิสสส นึง...

 

โดย: anotherhand (anotherhand ) 1 พฤษภาคม 2550 1:21:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]