เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
25 เมษายน 2550

บันทึกนอกรอบ


สักประมาณสองอาทิตย์ที่ผ่านมา
ผมค้นสมุดบันทึกเล่มเก่าของผม
นำออกมาค้นหาคำคมที่เกี่ยวกับ "การศึกษา"

เป็นสิ่งที่ผมทำเป็นประจำทุกปี คือ การทำหนังสือทำมือ
เลือกคำคมจากบันทึกที่จดไว้ คำคมทั้งหมดได้มาจากการคัดลอกจากการอ่านหนังสือ
นิตยสาร เพลง ภาพยนตร์ ฯลฯ

ชอบคำไหน ประโยคไหนก็เขียนเก็บไว้ในบันทึกก่อน
ได้สักจำนวนหนึ่งก็เลือกคัดประโยคที่ชอบ
มาพิมพ์ ถ่ายเอกสาร เย็บเล่มเองเก็บไว้
ทำแค่ปีละ 10 เล่ม แจกเพื่อนหรือคนที่เคารพกันเท่านั้น

ปีนี้จึงทำคำคมการศึกษา อารมณ์คงต่อเนื่องจากการเขียนบันทึก
เพื่อลงบล็อกในเดือนเมษายน ถ้าสังเกตเห็น
ผมเขียนเรื่องที่โยงกับเรื่องของการศึกษาทั้งหมด
เพราะเป็นเรื่องที่อยู่ในความสนใจมาโดยตลอด

กำลังพิมพ์อยู่ครับ
อย่างช้าๆ....ด้วยระบบจิ้มสัมผัสสองนิ้ว

พิมพ์เสร็จจะนำมาลงบล็อกในให้เพื่อนๆได้อ่านกัน

แต่วันนี้ขอเลือกบางข้อความที่พิมพ์เองก็ชอบเอง
ตอนที่อ่านครั้งแรกก็ชอบ
เขียนเก็บไว้ในบันทึก อ่านเจออีกครั้งก็ยังชอบ

เลยอยากลัดคิวให้อ่านกันก่อน
เป็นการเรียกน้ำย่อยครับ


........................................



ทุกวันนี้เราสอนกันแต่ความรู้ (Knowledge)
แต่ไม่ได้สอนให้เกิดปัญญา (Wisdom)
ความรู้นั้นเปรียบเสมือนอาวุธ
เราสามารถใช้อาวุธได้ทั้งในทางสร้างสรรค์ และในการทำลาย
สิ่งที่จะควบคุมให้เราใช้อาวุธไปในทางที่เป็นประโยชน์จริงๆ
จึงคือ ปัญญา
เพราะปัญญาประกอบด้วยความรักและความเมตตาเป็นพื้นฐาน
เมื่อมีสองสิ่งนี้ ความคิดที่จะทำร้าย แก่งแย่งริษยาผู้อื่น
ก็จะไม่เกิดขึ้น

หัวใจสำคัญที่สุดของการศึกษา
จึงไม่ได้อยู่ที่การเรียนการสอน เพื่อให้คนออกมาประกอบอาชีพ
หาเงินหาทอง และเอาไปซื้อความสุขใส่ตัว
ซึ่งคนทั่วไปเรียกมันว่า “ความสำเร็จในชีวิต”
แต่หัวใจของการศึกษา...
อยู่ที่การทำให้มนุษย์ได้เรียนรู้จักตนเองอย่างแท้จริง
เรียนรู้ความสัมพันธ์ที่คนควรมีต่อธรรมชาติ
ต่อผู้คนรอบข้าง และต่อตนเองในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
ที่ไม่ได้มีความแตกต่างจากผู้อื่น


: ภิญโญ ไตรสุริยธรรมมา (บรรณาธิการ ,นักเขียน)

นิตยสาร : OPEN ปีที่ 3 ฉบับที่ 25



.....................




ในห้องเรียนวิชาสังคมวิทยา ที่ศึกษาเด็กผู้ชาย 200 คน
ซึ่งส่วนใหญ่มาจากเมืองบัลติมอร์ในแมรี่แลนด์
ผลการศึกษาได้ข้อสรุปตรงกันว่า
เด็กผู้ชายทุกคน “ไม่มีโอกาสก้าวหน้า”

ยี่สิบห้าปีต่อมา...
ศาสตราจารย์ทางสังคมวิทยาอีกคนหนึ่ง ได้ทำการสำรวจ
เพื่อติดตามผลสิ่งที่ได้ศึกษาไป
และเขาสามารถติดต่อคนกลุ่มเดิมได้ถึง 180 คนจาก 200 คน
จากจำนวนนั้น 176 คน มีอาชีพเป็นหมอ นักกฎหมาย
นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ฯลฯ

คำถามก็คือว่า...
คนเหล่านี้ก้าวออกมาจากคำทำนายอนาคตของพวกเขาได้อย่างไร
ทุกคนต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า
“เพราะครูคนนี้....”

ศาสตราจารย์ได้พบครูคนนั้น และได้ถามว่า
เธอทำอะไร...จึงได้มีอิทธิพลต่อเด็กพวกนี้มากขนาดนี้
เธอเพียงแต่ยิ้มและพูดว่า...
“ฉันเพียงแต่รักพวกเขา”



หนังสือ : บางสิ่งบางอย่าง ช่วยสร้างรอยยิ้ม
( Something To Smile About )
เขียนโดย : Zig Ziglar
แปลโดย : สมใจ รักษาศรี


........................




ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางคำตำหนิติเตียน
เขาจะกลายเป็นคนที่ชอบนินทาว่าร้ายผู้อื่น

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความรุนแรง
เขาก็จะกลายเป็นคนที่ก้าวร้าว

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความเย้ยหยัน
เขาก็จะกลายเป็นคนขี้อาย


ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความรู้สึกที่ทำให้ต้องละอาย
เขาก็จะกลายเป็นคนที่รู้สึกผิดอยู่เสมอ

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความยากลำบาก
เขาก็จะกลายเป็นคนที่มีความอดทน

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางการให้กำลังใจ
เขาก็จะกลายเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตนเอง

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความชื่นชม
เขาก็จะกลายเป็นคนที่เห็นคุณค่าของตัวเองและผู้อื่น

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความเสมอภาค
เขาก็จะกลายเป็นคนที่รักความยุติธรรม

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางความมั่นคงปลอดภัยของชีวิต
เขาก็จะกลายเป็นคนที่มีความศรัทธา
ไว้เนื้อเชื่อใจในตัวเองและผู้อื่น

ถ้าเด็กเจริญเติบโตขึ้นอย่างเป็นอิสระ
เขาก็จะกลายเป็นคนที่มีความเป็นตัวของตัวเอง

ถ้าเด็กเจริญเติบโตท่ามกลางการยอมรับและความเป็นมิตร
เขาก็จะกลายเป็นคนที่มีความรักในหัวใจให้แก่ทุกๆคน

: เจย์ มาร์


หนังสือ : ความรักสุดขอบฟ้า
เขียนและเรียบเรียง : เกียรติวรรณ อมาตยกุล



..........................................









 

Create Date : 25 เมษายน 2550
26 comments
Last Update : 25 เมษายน 2550 7:42:53 น.
Counter : 1141 Pageviews.

 

Morningคับ
สะสมไว้เยอะหยั่งงี้ ผมว่าไม่เห็นไม่น่าเอาอย่างได้ไงคับเนี่ย

 

โดย: Kurt Narris 25 เมษายน 2550 7:48:38 น.  

 

เพื่อนเรานะคะ เรียนหนังสือได้เกียรตินิยม

แต่ชีวิตทำงานไม่ประสบผลสำเร็จเหมือนเรียนหนังสือเลย

เขาเข้ากับใครไม่ได้ ประยุกต์ใช้งานไม่เป็น

เราเคยจับเข่านั่งคุยกับเขา เขาก็ตัดพ้อว่าคนโน่นคนนี้ในที่ทำงานให้ฟัง

เราถามเขาคำเดียว "ทำไมคนอื่นเขาทำงานเข้ากันได้ เราคนเดียวจาก 20 คน ถึงทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้ แกไปคิดดูดีๆ เหอะ"

 

โดย: todayd 25 เมษายน 2550 8:24:32 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคำคมดี ๆ นะคะ

แต่สภาพแวดล้อมก็เป็นแค่ส่วนหนึ่ง แต่ไม่ใช่ทั้งหมดนะคะ

************************

ท่าทางชมพู่น้ำจะใกล้เกลือกินด่างค่ะ

ถามแล้วว่าเคยไปมั๊ย ก็บอกว่าเคยผ่าน

ถ้ามีโอกาสจะชวนไปค่ะ

คุณกะว่าก๋าก็อย่าลืมไปดูช่วงช่วงกับหลินฮุ่ยบ้างนะคะ ฝากเยี่ยม ๆ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 25 เมษายน 2550 8:30:26 น.  

 

:-) ชอบใจ

 

โดย: floral_flory 25 เมษายน 2550 8:33:19 น.  

 

รออ่านหนังสือทำมือ

...การศึกษาหมาหางด้วน...

 

โดย: คนเลวที่แสนดี 25 เมษายน 2550 8:42:46 น.  

 

ทุกวันนี้เราสอนกันแต่ความรู้ (Knowledge)
แต่ไม่ได้สอนให้เกิดปัญญา (Wisdom
............................................................................................
เพราะอย่างนี้มั๊งคะ
สังคมยุคใหม่ถึงเปลี่ยนไปในทางแย่ลงเรื่อยๆ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่นำมาให้อ่าน
และขอบคุณอีกครั้งที่กรุณาตามไปอธิบายคำที่ไม่เข้าใจให้ถึงบ้าน
ถ้าต้องปิดบ้านพักร้อนจริงๆคงคิดถึงเพื่อนๆมากแน่ๆเลยค่ะ

 

โดย: เพียงแค่เหงา 25 เมษายน 2550 8:48:42 น.  

 

มีแต่คำสอนดีๆทั้งนั้นเลยค่ะ ^^

 

โดย: fonejank 25 เมษายน 2550 9:38:58 น.  

 

ปีนี้ กกซ ก็ซ้อมรับหนังสือคำคมได้แล้วแม่นก่อเจ้า???

 

โดย: รับพิมพ์(10นิ้ว)ให้ฟรีด้วยเอ้า.. (กากีซ่าส์ ) 25 เมษายน 2550 9:43:39 น.  

 

ชอบหัวใจของการศึกษา...
อยู่ที่การทำให้มนุษย์ได้เรียนรู้จักตนเองอย่างแท้จริง
เรียนรู้ความสัมพันธ์ที่คนควรมีต่อธรรมชาติ
ต่อผู้คนรอบข้าง และต่อตนเองในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
ที่ไม่ได้มีความแตกต่างจากผู้อื่น
ใช่เลยคับ ถ้าเด็กไทยสามารถเข้าถึงได้ ก็จะไม่มีปัญหาแ่น่นอน

 

โดย: frank3119 25 เมษายน 2550 9:50:56 น.  

 

หัวใจสำคัญที่สุดของการศึกษา
จึงไม่ได้อยู่ที่การเรียนการสอน เพื่อให้คนออกมาประกอบอาชีพ....

ที่สังคมไทยมีปัญหาอยู่ในทุกวันนี้ คงเพราะหลักสูตรการเรียนการสอนสมัยนี้มุ่งเน้นแต่ให้เด็กเรียนจบ เพื่อออกมาประกอบอาชีพ ไม่ได้สอนคุณธรรมจริยธรรมให้แก่เด็ก เหมือนให้แต่เครื่องมือไม่ได้ให้วิธีการใช้เครืองมือ

ทักวันนี้คนโกง ฉ้อฉลเลยมีอยู่เต็มบ้านเต็มเมือง เพราะคนพวกนั้นเอาวิชาความรู้มาใช้ในทางที่ผิด ขายของ ได้เงินมา มีรายได้เข้ากระเป๋าเป็นพันล้านแต่ไม่เสียภาษีก็ยังได้ ไม่ผิดกฏหมายเพราะเขาใช้ความรู้ที่เรียนมา หาช่องว่างของกฏหมายเพื่อหลบเลี่ยงการเสรยภาษี เหมือนสมภารกับไอ้จุกล่ะค่ะ สุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเอง

จะรออ่านหนังสือของคุณนะคะ เพราะมีแต่คำคมดีๆทั้งนั้นเลย ชอบอันสุดท้ายของเจย์ มาร์ มากๆค่ะ อ่านแล้วตื้นตันกับความคมของสิ่งที่เขาคิดและถ่ายทอด

ตอนที่เริ่มอ่านแล้วคุณบอกว่าทำแค่ปีละ 10 เล่มยังแอบนึกเลยว่าทำยังไงนะถึงจะได้อ่านบ้าง คุณบอกว่าจะเอามาลงไว้ที่บล็อกก็ดีใจค่ะ ต้องเข้ามาอ่านแน่นอน
มีความสุขและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 

โดย: ฝากเธอ 25 เมษายน 2550 9:52:12 น.  

 

หวัดดีตอนเช้าก๊าบบบบบบบบบบบบบ

 

โดย: พีทคุง (redistuO ) 25 เมษายน 2550 10:21:05 น.  

 

เป็นหมีแพนด้าเหมือนกันค่ะ

เมื่อก่อนนอนเร็ซนะคะ ตั้งแต่มีบล๊อกก็นอนดึกเลยค่ะ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 25 เมษายน 2550 10:24:44 น.  

 

เราเข้าคิวขอเป็นหนึ่งในสิบคนได้ไหมคะ
^^

 

โดย: I am just fine^^ 25 เมษายน 2550 11:03:36 น.  

 

ขอสักเล่มได้ไหมค่ะ

 

โดย: รุ้งสีที่แปด 25 เมษายน 2550 11:28:37 น.  

 

ชอบบล๊อคนี้จัง

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 25 เมษายน 2550 12:50:46 น.  

 

ไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋ อยู่ที่บล๊อกฟังเพลง

เก้อ ๆๆ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 25 เมษายน 2550 13:33:59 น.  

 

แวะมาอ่านบทความดีๆค่ะ

 

โดย: แดดร่มลมโชย 25 เมษายน 2550 14:06:47 น.  

 

มารอว่าเมื่อไหร่จะออกเทปค่ะ

รอ ร๊อ รอ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 25 เมษายน 2550 15:13:20 น.  

 

great ! I like it.

 

โดย: Thai crew in Croatia. Somratchana (sochana9 ) 25 เมษายน 2550 16:27:24 น.  

 

ขอบคุณครับสำหรับข้อความดีๆ

 

โดย: แก๊ก (BlogGag ) 25 เมษายน 2550 18:54:13 น.  

 

เข้ามาอ่านในบล็อกนี้ทีไรไม่เคยผิดหวังสักทีค่ะ
การศึกษาไม่ว่าจะเขียนหลักสูตรให้ดีแค่ไหน แต่ถ้าผู้สอนไม่ใส่ "ความรัก" ลงไปด้วยแล้ว ก็ยากที่จะทำให้เด็กเติบโตขึ้นเป็นคนที่สมบูรณ์ได้

 

โดย: pretty lady 25 เมษายน 2550 22:41:51 น.  

 

แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ ฝันดีนะคะ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 25 เมษายน 2550 23:31:38 น.  

 

เอิงชอบประโยคนี้ค่ะ "คนเราเกิดมาฐานะไม่เท่าเทียมกัน แต่สิ่งที่จะทำให้เราเท่าเทียมคนอื่นได้คือ การศึกษา" ขอบคุณนะคะที่นำบทความดีๆมาให้อ่าน จนทุกครั้งที่ได้แตะคอมต้องเข้าบล็อคคุณทุกครั้งค่ะ เลยขอ add ไว้เลยนะคะ

 

โดย: Madam_Hatyai 25 เมษายน 2550 23:43:11 น.  

 

เรื่องแรกกับเรื่องที่สองเคยอ่านแล้วค่ะ... เรื่องที่สองคุ้นๆว่ายาวกว่านี้หน่อย สงสัยจะอ่านฉบับภาษาอังกฤษ (ก็เป็นคนแถวนั้นด้วยนี่นา)

....
ความรักนั้นสำคัญ.. แค่รู้สึกว่าถูกรัก ชีวิตก็เปลี่ยนไปทางดีขึ้นมากมาย

รอหนังสือทำมือของคุณเจ้าของบล็อกนะคะ



 

โดย: SevenDaffodils 26 เมษายน 2550 1:16:17 น.  

 

....มาอ่านอีกค่ะ...........เนื้อหาดีมั๊กกกกกกกกกก มากก

 

โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 26 เมษายน 2550 7:25:46 น.  

 

ชอบจังค่ะ เอามาแบ่งปันให้อ่านอีกนะคะ ^_^

 

โดย: Beee (Beee_bu ) 29 เมษายน 2550 5:39:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]