:: แล้วโลกในตัวเธอล่ะเป็นอย่างไร ? 16 ::
:: แล้วโลกในตัวเธอล่ะเป็นอย่างไร ? 16 ::
ภาพและคำ : กะว่าก๋า
76
เธอฟังแต่เสียงสะท้อน ที่ดังก้องอยู่ในหัวใจตนเอง จนละเลยความรู้สึกของคนรอบข้าง
หลายครั้งเธอรักเอง เศร้าเอง เลิกเอง คิดว่าโลกทั้งโลกทำลายเธอ
นี้คือเหตุแห่งทุกข์ ดั่งงูพิษที่เฝ้างับหาง และปล่อยพิษเข้าสู่ชีวิตของตนเอง
77
ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหน เธอก็หนีความจริงแห่งชีวิตไปไม่พ้น หนีไปก็เท่านั้น เพราะปัญหาไม่ได้หายไปไหน
มีแต่ต้องอยู่ นิ่ง ตั้งสติ อดทน แล้วแก้ปัญหาไปให้ได้
ทำความเข้าใจในปัญหา จนกว่าจะเห็นการเกิดขึ้นของปัญหา ต้นตอของปัญหาคืออะไร จนกว่าจะรู้ว่าทำไมปัญหายังอยู่
บางครั้งไม่จำเป็นต้องทำให้ปัญหานั้นหายไป แค่อยู่ร่วมกับมันอย่างเข้าใจ ยอมรับความจริงในช่วงขณะเวลาที่ปัญหานั้นยังคงอยู่
บางที... ด้วยการเข้าใจและยอมรับ ปัญหานั้น อาจจะไม่กลายเป็นปัญหาในใจเธออีกต่อไป
78
: กวี :
กวีขีดเขียนร้องกรองร้อยแก้ว ดั่งกรองแก้วประคองคำ ขยับเขยื้อนอักษรลำนำ เพื่อจดจารจารึกบทกวี
ใช้คำฉายฉานความงามที่ซ่อนอยู่ ใช้อักษรเพื่อนำความรู้สุขสดใส ใช้ถ้อยคำบ่มร้าวเศร้าลึกกว่าใดใด เมื่อกรองแก้วได้แล้วจึงกลั่นคำ
79
เมื่อพบกำแพงสูงชันกั้นขวาง ดูให้ดีดีก่อน บางทีเราไม่จำเป็นต้องเสียเวลาปีนกำแพง แค่สังเกตดูให้ดี เพราะอาจมีประตูซ่อนอยู่ในมุมหนึ่งของกำแพง
80
ท่าทีที่เรามีกับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น คือ ตัวกำหนดรูปแบบชีวิตที่เราจะเป็น
Create Date : 26 ธันวาคม 2559 |
|
24 comments |
Last Update : 26 ธันวาคม 2559 6:18:46 น. |
Counter : 1032 Pageviews. |
|
|