:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องอ้อ :: :: ก๋าราณีตอบคำถามน้องอ้อ :: สำหรับบางคนที่มีอดีตเป็นปัจจุบันเสมอล่ะคะพี่ มันยากนะพี่ สำหรับคนที่ผ่านความสาหัสสากรรจ์ของอดีต จวบจนมาเป็นชีวิตในปัจจุบัน ไม่มีใครอยากจำหรือคิดถึงอดีตที่สาหัสหรอก แต่คนบางคนมีอดีตที่เป็นปัจจุบันเสมอ อ้อจะถามละนะคะ แล้วจะทำยังไงล่ะ ถ้าเรามีอดีตเป็นปัจจุบัน แผลผ่าตัดถ้าเล็ก ก็คงทิ้งไว้แค่รอยแผลเป็น หรือถ้ามีเงินไปทำศัลยกรรมซะก็หาย นั่นคือแผลเล็ก แล้วสำหรับแผลผ่าตัดที่ใหญ่ยิ่งแล้วยิ่งใหญ่ ที่ไม่ได้เป็นแค่รอยแผลเป็น แต่ยังคงความเจ็บไว้ให้เจ้าของได้รู้สึกอยู่เสมอ มันยากที่จะทิ้งได้ง่าย ถึงจะอยากทิ้งแค่ไหน แต่ท้ายสุดมันก็ทำไม่ได้ จะต้องทำอย่างไร คำถามโดย : น้องอ้อ (rimnam_kobfa ) ยี่สิบปีที่แล้ว พี่ก๋ายังเรียนอยู่ชั้น ปวช. ข่าวในเช้านั้นลือสะพัดไปทั่ววิทยาเขตว่า มีเด็กสาวคนหนึ่งซ้อนมอเตอร์ไซด์แฟนหนุ่มขึ้นไปเที่ยวบนน้ำตก นั่งพลอดรักกันตามประสาแฟน บังเอิญมีวัยรุ่นกลุ่มใหญ่ขับรถผ่านมา ทำร้ายแฟนหนุ่ม จับเขานั่งมองดู ก่อนลากหญิงสาวคนนั้นไปรุมโทรม เธอถูกข่มขืนอย่างโหดร้ายจากชายแปลกหน้า 12 คน หลังจากชายใจสัตว์กลุ่มนี้จากไป แฟนหนุ่มพาเธอกลับลงมา พาไปหาหมอ แจ้งความ และเหมือนกับอีกหลายคดี.... ที่ตำรวจไม่สามารถตามจับคนร้ายได้เลย เราวิพากษ์วิจารณ์ถึงเรื่องนี้กันไปต่างๆนานา คิดกันไปหลากหลายทาง หลายคนพูดขึ้นมาลอยๆด้วยความคึกคะนองและสนุกสนาน แน่ล่ะ --- มันไม่ได้เกิดกับตัวเขา ไม่ได้เกิดกับคนที่เขารัก ไม่ได้เกิดกับคนในครอบครัวของตนเอง เขาย่อมไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร.... พี่ก๋าได้พบกับผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง เราเดินสวนกัน และยิ้มให้กัน เธอเปลี่ยนทรงผมใหม่ เปลี่ยนแว่นตาใหม่ หลังหยุดเรียนไปเดือนกว่า เธอกลับมาเรียนที่คณะฯเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือสายตาทุกคนที่มองไปยังตัวเธอ เพื่อนสนิทหลายคนเดินห่าง เว้นระยะ และเหมือนไม่อยากใกล้ชิดสนิทกับเธอ สิ่งที่ทุกคนรับรู้ หลังเหตุการณ์ร้ายผ่านพ้น แฟนหนุ่มเลิกคบหากับเธอทันที ไม่มีใครรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเพราะอะไร ใครทิ้งใคร บางคนด่าทอผู้ชายว่าใจแคบ เห็นแก่ตัว ถ้าเขาไม่พาเธอไปที่นั่นในวันนั้น เธอคงไม่ถูกทำร้ายทั้งจิตใจและร่างกายแบบนี้ แต่ก็อีกนั่นล่ะ --- เรื่องราวที่ตามมาหลังจากเหตุการณ์นั้น มันซับซ้อน เจ็บปวด และเป็นบาดแผลที่รุนแรงมาก เกินกว่าที่หญิงสาวคนหนึ่งจะแบกรับไหว หลังเรียนจบ พี่ก๋าไม่รู้อีกเลยว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง รู้แต่ว่าเหตุการณ์ร้ายในวันนั้น คงเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล ทุกคนเกิดมา มีใครไม่เคยผ่านความทุกข์ มีใครไม่เคยล้มลุกคลุกคลานกับประสบการณ์ร้ายๆที่ชีวิตมอบให้ บททดสอบของพระเจ้าหนักหน่วงเสมอ ท่านให้ประสบการณ์... ก่อนจะมอบบทเรียน มอบความพ่ายแพ้ให้ลิ้มรส.. ก่อนจะได้รู้จักความฉ่ำหวานแห่งชัยชนะ เราคิดว่าทุกข์ของเราหนักหนาที่สุด เพราะเรายังไม่เคยนำทุกข์ของเราไปเปรียบเทียบกับใครอื่น เราเห็นบาดแผลของตนชัดเจนและใหญ่โต โดยลืมไปว่าคนบนโลกนี้อีกเป็นล้านๆคน ที่กำลังถูกทำร้าย ถูกทารุณ ถูกกระทำอย่างอำมหิต ชนิดที่ถ้าเปลี่ยนเป็นเราไปเจอ คงยอมแพ้ คงเจ็บปวดเจียนตาย และไม่มีวันลุกขึ้นมาต่อกรกับชีวิตอันโหดร้ายของตัวเองได้ อย่างที่คนเหล่านั้นถูกกระทำ พี่ก๋าไม่ได้คุยกับเธออีกเลยเพราะเราเรียนคนละคณะฯกัน ได้แต่เดินสวนกัน ยิ้มให้กัน ภายนอกเธอดูเข้มแข็ง ดูปกติ แต่ในใจ... ใครคงไม่คิดว่าเธอจะกลับมา “ปกติ” ได้ง่ายดายนัก กับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเธอเอง เราลืม “บาดแผล” และ “ความทรงจำร้ายๆ” กับตัวเองไม่ได้แน่ๆ แต่ถ้าเราปล่อยชีวิตให้จมอยู่กับปัญหาและบาดแผลที่เราไม่ได้เป็นคนก่อ อีกทั้งยังกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ชีวิตคงพ่ายแพ้เพพังอยู่ตรงนั้นตลอดกาล การกลับมาจากความเจ็บปวด ไม่ใช่การปฏิเสธความจริงว่าเราไม่ได้เจ็บปวด เราเจ็บปวดได้ แต่ต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง ต้องเรียนรู้ที่จะแยกแยะว่า เรื่องบางเรื่อง เหตุการณ์บางเหตุการณ์ มันเกิดขึ้นมาแบบ “ฝันร้าย” เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เชื้อเชิญ มันเดินเข้าสู่ชีวิตของเราเอง เมื่อปฏิเสธ “ฝันร้าย” ที่เกิดขึ้นไม่ได้ มีเพียงหนทางเดียว คือ ยอมรับและอยู่กับมันให้ได้อย่างเข้าใจ เราทุกคนมีบาดแผลในกายและในใจ เราทุกคนมีอดีตที่น่าเจ็บปวด แต่เรากลับไปย้อนเริ่มต้นใหม่ เพื่อลบสิ่งต่างๆเหล่านั้นไม่ได้ เมื่อนั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว และไม่อาจแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีก พี่ก๋าคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องลบ หรือ ลืม สิ่งที่ทำให้เจ็บปวด แค่อย่าไปคิดถึงมัน --- อย่าไปเรียกความเจ็บปวดกลับมาทำร้ายชีวิตตัวเอง ด้วยการวนเวียนและคิดถึงมันซ้ำๆย้ำๆในความคิดอยู่ตลอดเวลา ถ้าเรายังไม่ตาย เรายังหายใจอยู่ ถ้าเรายังมองเห็น “คุณค่า” ในตัวเองที่เรามี ต่อให้บาดแผลนั้นจะรุนแรงเพียงใด “ความรัก” และ “ความศรัทธา” ที่เรามีในตัวเอง จะช่วยรักษาเยียวยาบาดแผลนั้นให้ดีขึ้นได้ ไม่ว่าจะต้องใช้เวลาและน้ำตามากมายเพียงใดก็ตาม   Create Date : 28 มิถุนายน 2556 50 comments Last Update : 28 มิถุนายน 2556 6:18:32 น. Counter : 1480 Pageviews. Share Tweet

ไม่รักตัวกลัวอายก็ตายทั้งเป็น เที่ยวไปเห็นใจคนอื่นก็ขื่นขม ตัวของเราเราเท่านั้นต้องชื่นชม ให้ได้สมเกิดมาดีมีปัญญาพาตัวสุขเอย   โดย: ธูปหอม IP: 119.42.87.92 28 มิถุนายน 2556 6:27:13 น.

อย่างที่พี่เคยเล่าให้คุณก๋าฟังค่ะ พี่เป็นคนหลงตัวเองมาก...ไม่ใช่คิดว่าตัวเองเก่ง หรือดี...แต่เรารู้สึกว่าเรามีคุณค่าเสมอ...อย่างน้อยๆ ก็รู้หน้าที่ตัวเอง ว่าเมื่อไหร่ควรทำอะไร ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด อาจไม่ใช่บนบรรทัดฐานของใคร แต่ดีที่สุดที่เราจะทำได้ กำลังใจจากคนรอบข้างทั้งหลายแหล่ จะไม่มีผลอะไรกับคุณเลย ถ้าคุณไม่ให้กำลังใจตัวเอง ไม่ลุกขึ้นมาเอง   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 28 มิถุนายน 2556 6:36:58 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่ ขอบคุณบทกลอนไพเราะและความหมายดีของคุณแม่ด้วยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 28 มิถุนายน 2556 6:52:04 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า บาดแผลไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ เมื่อเวลาผ่านไปมันก็หาย ถึงจะไม่หายดีดังเดิมทิ้งรอยแผลเป็นไว้ให้บ้าง แต่อย่างน้อยมันก็ไม่เจ็บมากเท่าตอนแรกๆ ท่านหญิงฯมักจะคิดปลอบตัวเองเสมอเวลามีปัญหาว่า"เดี๋ยวมันก็ผ่านพ้นไป"   โดย: ท่านหญิงฯ (ugly princess ) 28 มิถุนายน 2556 7:01:05 น.

ถ้าเรายังไม่ตาย เรายังหายใจอยู่ ถ้าเรายังมองเห็น “คุณค่า” ในตัวเองที่เรามี . . . เพียงเท่านี้ .. ก็คือคำตอบของการใช้ชีวิต .. ทั้งชีวิต .. แล้วนะคะ กระซิบ :: ชอบคำถามมากเลยค่ะ ก่อนมาอ่านพี่ก๋า .... ทบทวนคำถามอยู่หลายรอบเลย   โดย: d__d (มัชชาร ) 28 มิถุนายน 2556 7:05:56 น.

สวัสดียามเช้าๆ ค่ะพี่ก๋า   โดย: sawkitty 28 มิถุนายน 2556 7:06:25 น.

เชื่อว่าคำตอบนี้ให้ข้อคิดที่ดีมากๆต่อผู้มาอ่านค่ะ ถึงไม่เป็นแต่รู้สึกเหมือนคนที่ถาม ก็สามารถเข้าใจ และนำไปลองฝึกคิดตามดู มีประโยชน์มากจริงๆค่ะ สำหรับคำตอบวันนี้... ช่วยบอกเราให้ ... "...ไม่จำเป็นต้องลบ หรือ ลืมสิ่งที่ทำให้เจ็บปวด แค่อย่าไปคิดถึงมัน ...อย่าไปเรียกความเจ็บปวด กลับมาทำร้ายชีวิตตัวเอง !" ขอบคุณค่ะ ขอกดถูกใจ #1และโหวตเช่นกันคร้าคุณก๋า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ กะว่าก๋า Dharma Blog . . . วัดบรมราชาฯ ที่เราไปนี้สวยงามมากจริงๆค่ะ ยังนึกถึง คุณอาแปะของคุณก๋า ท่านเข้าใจทางพุทธมหายานอย่างดี รับรองคุณอาแปะ +คุณก๋าและครอบครัวมาเที่ยวต้อง ชอบ เหมาะสำหรับคนไทยเชื้อสายจีนอย่างยิ่งค่ะ   โดย: tui/Laksi 28 มิถุนายน 2556 7:39:46 น.

อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม อดีตฝังใจยากที่จะลืมครับ สำหรับปถุชนคนเดินดิน สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิงหมิง   โดย: เศษเสี้ยว IP: 180.183.61.136 28 มิถุนายน 2556 8:18:42 น.

เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เชื้อเชิญ มันเดินเข้าสู่ชีวิตของเราเอง เมื่อปฏิเสธ “ฝันร้าย” ที่เกิดขึ้นไม่ได้ มีเพียงหนทางเดียว คือ ยอมรับและอยู่กับมันให้ได้อย่างเข้าใจ รี่ละค่ะสำคัญที่สุด ในเมื่อเราไม่มีทางหลีกเลี่ยง ก็ตั้งหันมาตั้งสติและยอมรับที่จะอยู่กับมันให้ได้ มันไม่มีทางหลีกเลี่ยงแล้วนินะ ต้องเข้มแข็ง เพราะมันเกิดขึ้นแล้ว คงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีก ก็ต้องยอมรับไป แต่กว่าจะคิดได้และทำได้แบบนี้ คงทรมานเอาเรื่องเหมือนกัน สติ สำคัญที่สุดนะคะ อ่านแล้วสงสารผู้หญิงคนนั้นจับใจ เธอช่างโชคร้ายเสียจริง ผู้หญิงเราคงไม่มีอะไรที่จะโชคร้ายเท่ากับเรื่องนั้นอีกแล้วค่ะ เธอคงต้องเข้มแข็งมากๆเลย ที่ยังมีรอยยิ้มได้ สวัสดีค่ะคุณก๋า   โดย: mambymam 28 มิถุนายน 2556 8:31:16 น.

สวัสดียามเช้าครับ เรื่องในอดีตนี่ อ.เต๊ะ นึกถึงเพลงที่ว่า อยากลืมกลับจำ อยากรำกลับเซิ้ง เย้ย ต้องอยากจำกลับลืมซี 555 อดีตดีๆ เป็นเหมือนน้ำทิพย์ หล่อเลี้ยงชีวิต อดีตอันเจ็บปวด ก้เหมือนวัคซีน ที่สร้างภูมิต้านทาน ให้กับเรา การมีภูมิคุ้มกันทำให้เราสามารถยืนหยัดต่อสู้ กับเรื่องต่างๆที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตนะครับ อ.เต๊ะ คนชอบซาดิส โดนมาหลายเข็มแล้ว เจ็บๆ คันๆ แต่สะใจดีเหมือนกันนะครับ วันนี้อากาศดี ทำงานมีความสุขนะครับ   โดย: multiple 28 มิถุนายน 2556 8:37:36 น.

เวลา น่าจะช่วยให้รอยแผลในอดีตลบเลือนลงได้บ้าง แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับใจเราด้วย ว่าจะยึดจับมันไว้กับปัจจุบันอยู่กับความเจ็บปวด หรือจะวางเอาไว้ข้างหลังและก้าวเดินต่อไป   โดย: เนินน้ำ 28 มิถุนายน 2556 8:50:01 น.

ขอบคุณค่ะพ่อก๋า   โดย: VELEZ 28 มิถุนายน 2556 8:55:48 น.

สวัสดียามเช้า กับเช้าวันศุกร์ สุขหรรษา ... เช้านี้ ยิ้มกันหรือยังคะ ... - Happy Friday - คะ. ヽ( ´ー`)ノ   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 28 มิถุนายน 2556 9:00:57 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า อุ๊เองก็มีอดีตค่ะ แต่เราก็ไม่สมรถกลับไปแก้ไขได้ แต่อุ๊ว่าอดีตบางอย่างน่าจดจำเสียด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องที่ดีนักค่ะ แต่มันกลับทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น กล้าที่จะเผชิญกับสิ่งต่างๆได้มากมาย   โดย: maitip@kettip 28 มิถุนายน 2556 9:09:13 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า เหมือนที่พี่เคยพูดค่ะ สิ้นศรัทธากับใครบางคนได้แต่อย่าสิ้นศรัทธาในตัวเองค่ะ   โดย: ตาลเหลือง 28 มิถุนายน 2556 10:18:04 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า น่าเห็นใจมากสำหรับเรื่องราวที่เด็กผู้หญิงถูกกระทำอย่าง โหดร้ายป่่าเถื่อน มีบาดแผลทั้งกายและใจก้ต้องอาศัย ธรรมะโอสถช่วยเยียวยา ชีวิตเป็นของมีค่ากว่าจะได้เกิดมา เป็นคนแสนยาก แต่เธอก็มีจิตใจที่เข้มแข็งไม่ซ้ำเติมทำ ร้ายตัวเองอีก ความเข้มแข็ง อดทน เวลา กำลังใจจะช่วย เยียวยา และผ่านความเลวร้ายไปได้ ขอให้เธอโชคดี และขอบคุณน้องก๋าที่นำเรื่องราวที่ฝึกสติปัญญามาแลก เปลี่ยนเรียนรู้ ทุกเรื่องราวล้วนเป็นบทเรียน บททดสอบที่ จะทำให้คนเราเข้มแข็งสติปัญญางอกงามขึ้น   โดย: พรไม้หอม 28 มิถุนายน 2556 10:44:02 น.

อดีต แก้ไม่ได้แล้ว อยู่กะปัจจุบันแล้วทำมันให้ดี เนอะ น้องก๋า   โดย: แม่อ้วนคนสวย 28 มิถุนายน 2556 10:52:49 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ไม่ได้เข้าบล็อคเลยเกือบเดือนมาแล้ว ได้แต่อ่านข้อคิดดีๆจากคุณก๋าทางเฟส ซึ่งก็นานๆที จะได้เข้าซักครั้ง ด้วยงานประจำที่ทำให้ชีวิตวุ่นวายอยู่พักใหญ่ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆในวันนี้นะคะ อ่านเรื่องที่คุณก๋าเล่าให้ฟัง แล้วรู้สึกสะเทือนใจ หากไม่เจอกับตัวเองคงไม่รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวด แต่ศิลปะที่งดงามที่สุด คือการปลดปล่อยตัวเองจากอดีต และอนาคต เพื่ออยู่กับปัจจุบัน คงต้องใช้ ความรัก ความศรัทธา อย่างที่คุณก๋าบอก เพื่อเยียวยาบาดแผลจนหายสนิท Like และ Vote ให้นะคะคุณก๋า   โดย: new (newanatta ) 28 มิถุนายน 2556 11:27:29 น.

อดีตที่เจ็บปวดบางอย่าง เราอาจหายเจ็บเมื่อเวลาผ่านไป แต่ถ้าเจอเรื่องแบบน้องผู้หญิงคนนั้น ต่อให้คนคิดบวกขนาดไหนก็คงยากจะทำใจ นึกถึงความรู้สึกของน้องเค้าแล้วน้ำตาจะไหล เจอข่าวแบบนี้ทีไร พี่แช่งผู้ชายพวกนั้นให้ตายเร็วๆทุกที   โดย: พจมารร้าย 28 มิถุนายน 2556 11:35:59 น.

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะพี่ก๋า ชอบรูป sepia ของพี่ก๋ามาก ทราบชอบภาพ sepia เหมือนกันค่ะ   โดย: cyberlifenlearn 28 มิถุนายน 2556 11:40:41 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งเข้ามาอ่านเรื่องที่น้องก๋าเล่าถึงแล้วสงสารน้องคนนั้นจริงๆ ชีวิตน้องเค้าคงขมขื่นมากมายและแถมยังถูกซ้ำเติมจากเพื่อนๆและแฟนอีกด้วย พี่กิ่งอยากรู้จริงไอ้ผู้ชายกลุ่มนั้นมันจะคิดมีบาปติดค้างในใจอบู่บ้างมั๊ยแต่ว่ากรรมมีจริงคงจะมีอะไรที่ทรมานใจมันบ้างล่ะเนาะ พี่กิ่งโหวตให้จ้า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น มีวามสุขวันศุกร์จ้า   โดย: กิ่งฟ้า 28 มิถุนายน 2556 11:47:33 น.

~ แทบสลบ ปราชญ์นึกยังไงขึ้นมาถึงมาสวัสดีครับพี่ที่บล๊อกอ้อคะ ~   โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 28 มิถุนายน 2556 11:51:25 น.

มาอ่านคำถามดี คำตอบเยียมอีกแล้วครับน้องก๋า อิอิ ^^ บาดแผลเป็นยังหายด้วยการทำศัลยกรรม แต่แผลเป็นทางใจหายยากกว่ากันเยอะนะครับ ถ้าเรายังอยู่ในสภาพเดิม ชีวิตเดิม หายยากมากๆ ถ้าเราอยู่ในสภาพใหม่ แต่คิดแบบเดิมก็ยังไม่หาย ถ้าเราอยู่ในสภาพใหม่ คิดใหม่ อันนี้มีโอกาสหายได้เร็วมากๆครับ ให้อภัยคนอื่นยาก ให้อภัยตัวเองยากนะครับ ถ้าเรารักตัวเองให้เป็น ยอมรับตัวเองและคนอื่นที่ทำกับเราว่าเขาก็คนที่มีโอกาสทำผิดเหมือนกัน อาจเป็นกรรมที่ทำให้กันและกันไว้ในอดีตตามมาก็อาจเป็นไปได้ แต่ถ้าวันนี้เราลุกขึ้นอย่างเข้มแข็ง ไม่งมกับอดีตแบบเดิม มีชีวิตที่กำลังมีความหวังและอนาคต อดีตก็ดูจะเป็นแค่ฝันร้ายไปเสียแล้ว ชีวิตของคนจะดีขึ้นเร็วหรือช้าก็ขึ้นกับหลายๆอย่าง อย่างนึงก็คือการยกใจขึ้นก่อนด้วยธรรมะ ใจสูง ชีวิตก็สูงตาม อาจไม่สูงด้วยหน้าที่การงานตำแหน่งเงินเดิอน แต่สูงขึ้นด้วยใจที่มีความสุขกับงานทีทำ แล้วอดีตร้ายๆก็จะค่อยๆเลือนไปได้เอง โดยไม่ต้องใช้ความพยายามเลย ขอแจมนิดนึงครับผม โหวตธรรมะให้นะครับน้องก๋า อิอิ ^^   โดย: วนารักษ์ 28 มิถุนายน 2556 12:06:49 น.

~ ที่ยิ้มได้จนนาทีนี้ก็หลังไมค์เมื่อวานนั่นล่ะคะ ปราชญ์ ~   โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 28 มิถุนายน 2556 12:34:07 น.

กด Like ให้เป็นคนที่ 6 ภาพขาวดำประกอบสวยงามมากๆ เลยล่ะ ปล. แวะมาอ่านที่น้องอ้อถาม และน้องก๋าตอบได้ดีเลยเน๊าะ สำหรับพี่อุ้มแล้วเรื่องที่เจ็บปวด โอเคช่วงที่ตกสะเก็ดใหม่ 3-5 วัน แรกๆ ก็คงเศร้าและขี้มูกโป่ง พอจากนั้นก็คิดได้เองว่าเจ็บปวดเศร้าสร้อยไปก็เท่านั้น ถ้าเป็นเรื่องความรัก ถ้าเขาไม่รักเราๆ ก็ไม่รักเขา ในเมื่อเขาไม่เห็นถึงความรักของเรา ก็จะไปเสียเวลา จะเศร้าเสียใจกับเขาไปทำไม เราก็เริ่มหันกลับมารักตัวเอง ถามตัวเองว่าทำไมฉันจะมานั่งตาบวมไปใย มานั่งกินก๋วยเรือไม่ได้เพราะฝืดคอ กลับมามีสติเหมือนเดิม กลับมาเป็นคนเดิม แล้วก็มองหารักใหม่ต่อไป   โดย: อุ้มสี 28 มิถุนายน 2556 12:54:11 น.

สวัสดียามเที่ยงค่ะก๋า วันนี้พี่มานั่งอ่านคำถามและคำตอบ . . คนเรามีอดีตกันทุกคน ดีบ้าง ร้ายบ้าง ปะปน แต่ล่ะคนนรับมือกับอดีตต่างกันไป บางคนรับได้ ปรับตัวได้ ก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เลือกที่จะลืมแล้วเริ่มต้นใหม่.... บางคนรับได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็ใช้ชีวิตแบบสุขๆ ดิบๆ อาจมีบางช่วงที่ลืมเลือนสิ่งร้ายๆไปชั่วขณะ ก็ทำให้ชีวิตช่วงนั้นมีความสุข อาจมีบางช่วงเวลาที่อ่อนล้าหมดแรง ทำให้ชีวิตพบเจอความทุกข์ พอคิดได้ก็ฮึดสู้อีกครั้ง...มันจึงมีทั้ง สุขและทุกข์ แต่พี่ว่าก็ยังดีกว่าการเลือกที่จะจมอยู่กับความทุกข์และเรื่องร้ายๆตลอดเวลานะพี่ว่า.... อาจเป็นเพราะพี่เคยเจอทั้งเรื่องดีและร้าย และพี่เองก็เลือกที่จะลืมมันไป และเลือกที่จะจำแต่เรื่องดีดี แต่ก็มีบางช่วงขณะที่เรื่องไม่ดีมันแว้บเข้ามาน่ะค่ะ ..... ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: tanjira 28 มิถุนายน 2556 13:02:06 น.

ใช่แระค่ะ การลบเลือนบาดแผลบางอย่างยากนะคะ กว่าจะก้าวข้ามผ่านมันมา การต้องอยู่กับมันยิ่งยากกว่า แต่ถ้าผ่านมาได้ด้วยความรักและให้อภัยต่อตัวเอง นี่เจ๋งเลยล่ะค่ะ แต่ยังทำไม่ได้ดีเลย แต่ืทำได้ดีมากแล้วทีเดียวพี่ก๋า มีความสุขมากมากนะคะ อ่านแล้วได้กำลังใจนะคะ ขอบคุณค่ะ   โดย: white in the dark 28 มิถุนายน 2556 13:17:00 น.

บททดสอบของพระเจ้าหนักหน่วงเสมอ ท่านให้ประสบการณ์... ก่อนจะมอบบทเรียน มอบความพ่ายแพ้ให้ลิ้มรส.. ก่อนจะได้รู้จักความฉ่ำหวานแห่งชัยชนะ ....................................................... ทุกชีวิตต้องผ่านกระบวนการเหล่านี้ เพื่อจะได้เติบโตอย่างแข็งแกร่งอ่ะเน๊าะ   โดย: ฝากเธอ2 28 มิถุนายน 2556 13:27:14 น.

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆวันนี้ค่ะพี่ก๋า   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 28 มิถุนายน 2556 13:32:53 น.

เรื่องของผู้หญิงคนนั้นที่พี่เล่า น่าสะเทือนใจมาก แบบนี้เกิดกับใครคงผ่านความทุกข์ไปไม่ได้ง่ายๆ บางบาดแผลต้องรอเวลา นิคเชื่อว่าทุกอย่างมีเวลาค่ะ และใครตัดสินไม่ได้ว่า เรื่องของเธอหรือเรื่องของฉันหนักหนากว่ากัน .. ถ้าเรายังมองเห็น “คุณค่า” ในตัวเองที่เรามี อันนี้สำคัญจริงๆค่ะพี่ก๋า ชอบทั้งคำถามและคำตอบเลย   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 28 มิถุนายน 2556 13:32:57 น.

สวัสดีครับ เวลาคนมีทุกข์ ก็เหมือนคนไหว้น้ำไม่เป็น ตกน้ำไข่วคว้าหาทางเอาชีวิตให้รอด ให้รอดด้วยตัวเองก่อน ถ้ามีคนช่วยก็ดี ไม่มีก็จมอยู่ในความทุกข์ คนไม่เกิดกับตัวก็พูดได้ แล้วเวลาจะช่วยได้   โดย: จิรโรจน์ 28 มิถุนายน 2556 13:52:01 น.

ก็จริงอย่างคุณก๋าว่าล่ะค่ะ ความฉลาดด้วย ทั้งนี้สติก็สำคัญด้วยนะคะ บางคนเจอเรื่องแบบนี้ กลายเป็นบ้าเป็นหลังไปก็มี รับความสะเทือนใจและความเจ็บปวดไม่ไหว อันนั้นก็น่าเห็นใจค่ะ   โดย: mambymam 28 มิถุนายน 2556 14:02:08 น.

ใช่แล้วค่ะ พี่ก๋า หนูสะท้อนให้เห็นถึงมุมที่เรามีอารมณ์หลากหลาย ละเมอหลงไปกับความคิดตัวเราเองหน่ะค่ะ เราก็จะคิดว่าเราทุกข์ที่สุด ทุกข์อยู่ผู้เดียวและทุกข์เรานั้นหนักหนา แท้จริงแล้ว ภาพทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็อยู่ที่ความคิดเรานี่แหละนะคะ เน๊อะ   โดย: white in the dark 28 มิถุนายน 2556 14:20:55 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต chon CH Food Blog ดู Blog lovereason Literature Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ชอบเอ็นทรีนี้ค่ะคุณก๋า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับสาวคนนั้นเป็นอะไรที่น่าสลดใจมาก เห็นด้วยสุดๆ เรื่องความคึกคะนองของปากคน ดีแต่พูดไปเรื่อยอย่างเมามันส์ โดยไม่คำนึงถึงคนที่ถูกกล่าวถึง คนที่ถูกกระทำ น่าสงสารจังค่ะ   โดย: Close To Heaven 28 มิถุนายน 2556 14:43:38 น.

ด้วยความยินดีนะครับ เป็นความคิดแบบคนเก่าๆเดิมๆเด็กๆสมัยนี้อ่านแล้วอาจไม่เข้าใจก็ได้นะครับผม แหะๆ ^^   โดย: วนารักษ์ 28 มิถุนายน 2556 15:31:22 น.

อยากลืมกลับจำ...อยากจำกลับลืม คนส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนี้แหละ วันเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเอง สุขกับทุกข์ก็คือสิ่งเดียวกัน พี่ว่าให้เราคิดถึงเวลาในปัจจุบันให้มาก อนาคตยังไม่มาถึงไม่ต้องกังวล ส่วนอดีตผ่านไปแล้วก็ปล่อยมันไป ไม่ต้องไปแก้ไขอะไร มีแต่เวลาในปัจจุบันที่จะทำอะไรให้ดีที่สุดได้ ให้รีบๆทำเพราะเวลาผ่านไปแล้วผ่านไปเลยจริงๆ สุขสันต์วันหยุดค่ะ มีความสุขทั้งครอบครัว ฝากจุ๊บๆหมิงหมิงด้วย ยิ่งโตยิ่งน่ารัก คนอะไรก็ไม่รู้   โดย: ชัญญา IP: 88.159.174.7 28 มิถุนายน 2556 17:36:37 น.

พูดง่าย แต่มันทำยากจริงๆครับ เรื่องลืมอดีตอันเลวร้ายเนี่ย ท้ายสุดแล้วมันอยู่ที่ใจเราเองคนเดียวจริงๆครับว่าจะเลือกลืมมันเพื่อเริ่มต้นใหม่ไม่ว่าจะใช้เวลาหรือน้ำตามากมายขนาดไหนอย่างที่พี่ก๋าว่าก็ตาม   โดย: ปีศาจความฝัน 28 มิถุนายน 2556 17:44:58 น.

ลืมไป ขอบคุณสำหรับที่โหวตให้ผมด้วยนะครับ   โดย: ปีศาจความฝัน 28 มิถุนายน 2556 17:45:45 น.

ทุกอย่างมีที่มาที่ไป   โดย: maistyle 28 มิถุนายน 2556 18:26:48 น.

หวัดดีตอนค่ำค่ะ .. บาดแผลในใจมีกันทุก คน พี่ว่ากาลเวลา มันช่วยเยียวยา ได้นะเราไม่อาจลืม .. แต่ ให้จำเป็นบทเรียน .. ไม่ต้องอิจฉาหรอก คุณก๋า พี่ยังอิจฉา คุณก๋า เลย ..อยู่เชียงใหม่มีที่เที่ยว มากมาย ไม่มีโอกาส ไปถึงเลย อิอิ..   โดย: tifun 28 มิถุนายน 2556 18:41:42 น.

จะบอกว่าลืมก็คงไม่มีใครลืมได้จริงๆ เพียงแต่ไม่คิดถึงมันนั้นแหละอย่างที่พี่ก๋าบอกครับ   โดย: Don't try this at home. 28 มิถุนายน 2556 20:22:52 น.

สวัสดีครับพี่ชัญญา ขอบคุณเม้นท์ดีดีของพี่ด้วยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 28 มิถุนายน 2556 20:58:34 น.

สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^ ซึ้งจังกับคำตอบวันนี้ ทุกคนย่อมมีอดีต ทั้งดีและเจ็บปวดเลวร้าย แต่เราจะจัดการ ผ่านพ้นไปได้ยังไงนะคะ ต้องเข้มแข็งศรัทธาในตัวเองมากๆ เธอคนนั้นก็คงต้องอยู่อย่างเข้มแข็งที่ไหนสักแห่ง อาจจะมีครอบครัวอบอุ่นไปแล้วก็ได้นะคะ แผลเล็กแผลใหญ่ยังไงก็ยังเป็นแผล แค่ไม่ต้องไปมอง สนใจมันคงดีนะคะพี่ก๋า ^^   โดย: lovereason 28 มิถุนายน 2556 21:06:35 น.

สะเืทือนใจน่าเอ็นดูแต้ๆ เจ้า แผลใหญ๋หลวงนักสำหรับ ญ สาวคนนี้ เวลาจะช่วยบรรเทาทุกอย่างดีขึ้น จิตใจที่ย่ำแย่ ที่โรงเรียนน้องรินตอนสมัยมัธยมเคยมีหนาแบบนี้ พอต่อมา ผู้หญิงกลายเป็นคนเกเร ฮ้ายแบบโลกแตกไปเลยเจ้า พอเขาจะมีแฟนใหม่ ก็มีแฟนคนที่อื่น ที่ไม่ใช่คนที่รู้ประวัติมาก่อน และแน่นอนว่า ตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยู่บ้านเกิดตัวเอง มาแต่งงานและเลือกที่จะอยู่ในสังคมใหม่ ในเมื่อสังคมเก่าที่เขาเคยอยู่โหดร้ายเกินไป   โดย: Rinsa Yoyolive 28 มิถุนายน 2556 21:21:04 น.

อ่านเรื่องคุณก๋าเล่า สะเทือนใจ๋แต้ ๆ เลยเจ้า ถ้าปี้มีลูกสาว ท่าจะบีบคั้นจิตใจ๋ขนาด กัวภัยร้าย ตี้มารูปแบบนี้เจ้า เหมือนต๋ายทั้งเป็น คนที่ทำ มันเป็นเดรัจฉานมาเกิดเนอะ แต่แน่นอน จะใด เขาต้องมีเวรมีกรรมกั๋นมาก่อน ชาตินี้ถึงต้องได้มาชดใช้ หรือเอาคืน เจอเรื่องที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิงแบบนี้ จะอยู่ได้จะใดน๊อ ถ้าบะมีธรรมะมากล่อมขวัญจิตใจ๋ บะหื้อหวาดผวา เวลานึกถึง จะใดก่อต้องอยู่หื้อได้ แต่การอยู่แบบบะมองโลกในแง่ร้าย จะยะจะใด ถึงจะมองโลกหื้อสวยงาม ควรแค่แก่การใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ นี่กะ ยากกว่าที่จะลืมแห๋มเน้อ เมื่อเปรี่ยบเทียบสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ความเลวร้ายที่ ญ คนนี้ได้ฮับ หนักกว่าหลายเท่านัก ขนาดปี้ บางทีย้อนคิดถึงเรื่องที่ผ่านมา ยังรุ้สึกเหมือนทุกอย่างยังเด่นชัด บางอย่างบะได้เลือนหาย กวนมะใดขุ่นมะอั้น บางอย่างลางเลือนตามแรงแค้นที่มีนักหน้อย และถ้าเฮาอยู่กับมันได้ ความอดทนที่ต้องอยู่กับความเจ็บปวด มันทำหื้อเฮาแข็งแกร่งขึ้นโดยบะฮู้ตั๋วเนอะ   โดย: JinnyTent 28 มิถุนายน 2556 22:00:03 น.

อ่านทั้งคำถามคุณอ้อ กับ ของคุณก๋าแล้วครับ เรื่องนี้ มันยาก สำหรับผู้ถูกกระทำ....เธอคนนั้น ต้องคิดหนัก ทน ฝ่าฟัน..ไม่แคร์.... ถ้าเป็นตัวเองคง คิดหนักครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 มิถุนายน 2556 22:19:41 น.

ทักทายจ้า อดีตก็เหมือนเงาในน้ำ มองเห็นแต่จับต้องเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ตราบใดที่ภาพอดีตยังเห็นเด่นชัดอยู่ คงยากจะลืม ชิมิ 55 พักนี้พูดอะไร เขียนอะไร จะออกแนวนิยายไปหมด คือบางทีเราคิดแล้วมาเขียน ก็มีติดไปพูดบ้าง เริ่มจะพาพี่ก๋าออกทะเลแล้ว กลับเข้าฝั่งก่อน ... ........................... เชื่อว่าหลายคนมีอดีตที่ไม่น่าจดจำ แต่ก็แปลกอย่างเนอะ อยากลืมกลับจำ สิ่งดีๆที่ความสุขจำได้ไม่หมดทุกเรื่อง แต่สิ่งที่ตรงกันข้ามกลับจำได้ทุกเรื่อง ไม่ขาดแม้ซักตอน เชื่อว่าเวลาเยียวยาได้บ้าง แต่คงไม่ทั้งหมด เพราะบางอย่างฝังใจ คงยากจะลืม แต่จำไว้เป็นบทเรียนสอนใจดีกว่า อย่างน้อยก็ทำให้เข้มแข็งขึ้น ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจ คงต้องวางลงไปบ้างถ้ามันหนักจนเกินจะแบกล่ะก็นะ ....   โดย: NENE77 28 มิถุนายน 2556 22:29:26 น.

สวัสดียามค่ำคืนครับ   โดย: **mp5** 28 มิถุนายน 2556 22:31:12 น.

"อย่าไปคิดถึงมัน" ตรงนี้แหละครับที่ยาก ต้องยอมรับว่ายากจริงๆ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 มิถุนายน 2556 22:58:39 น.

กดจิ้มหมวดธรรมะจ้าก๋าจ๋า พร้อมส่งทั้งก๋าจ๋าและหมิง หมิงเข้านนจ้า   โดย: Sweety-around-the-world 29 มิถุนายน 2556 0:24:06 น.