เมื่อเย็นวานหลังเลิกงาน ฟ้ายังคงคลึ้มฝน
กระนั้นก็ไม่ได้ืทำให้ความตั้งใจที่จะกลับไปวิ่งอีกครั้งได้เปลี่ยนไป
ตกก็ตกไป ช่างมัน ฉันจะไปวิ่ง อิอิ แอบประกาศกร้าวเสียงดังในใจ ...

ไหน ๆ ก็ตั้งใจกลับมาวิ่งอีกหน หลังจากที่หยุดไปนานเกือบเดือนเพราะปวดหลัง
พาลให้ขี้เกียจไปเลย
วันนี้จะเปลี่ยนใจก็ไม่น่าจะปล่อยให้มันเป็นไปในทิศทางแบบนั้น

เมื่อวานก็เลยเริ่มต้นด้วยการเดิน ๆ ๆ ๆ และก็วิ่งเบา ๆ
วันนี้ก็คงจะต้องยัีงวิ่งเบา ๆ อีกเช่นกัน

ที่สนามมีผู้คนมากมายไปวิ่ง โดยไม่สนใจบรรยากาศฟ้าดิน

เมื่อเริ่มวิ่งสายฝนก็เริ่มโปรยปราย และเริ่มหนักขึ้นทีละนิด ๆ แต่ไม่ถึงกับกระหน่ำเทลงมา
ดู ๆ แล้วรู้สึกเหมือนว่า วิ่งกลางสายฝนจะดีกว่าวิ่งกลางแดดน่ะ

ผ่านไปชั่วโมงหนึ่งสายฝนจึงซา และก็เป็นเวลาที่ฉันจะหยุดวิ่งเหมือนกัน

สงสัยว่า....ฟ้าจะส่งสายฝนมาวิ่งเป็นเพื่อนกัน....