แต่ชาวญี่ปุ่นที่นิยมปลาดิบนั้น เขาสามารถแยกแยะรสชาติของปลาที่เพิ่งตายใหม่ๆ กับปลาที่ถูกแช่ห้องเย็นมานานๆได้ ทำให้ชาวประมงต้องหาวิธีใหม่... แท็งก์น้ำขนาดใหญ่จึงถูกติดตั้งขึ้นเพื่อแก้ปัญหานี้

เมื่อชาวประมงจับปลาได้ ปลาจะถูกปล่อยลงในแท็งก์น้ำเพื่อให้พวกมันแหวกว่ายอยู่ในนั้น และเมื่อถึงฝั่งแม้จะผ่านมาหลายอาทิตย์พวกมันก็ยังเป็นปลาเป็นอยู่ แต่ถึงกระนั้นคอปลาดิบชาวญี่ปุ่นก็ยังแยกออกว่า เนื้อปลาเป็นๆ พวกนี้ไม่เหมือนปลาที่เพิ่งจับได้ ปลาพวกนี้กลายเป็นปลาที่ง่อยเปลี้ย นั่นคือ แหวกว่ายอยู่ในแท็งก์น้ำอย่างแออัด และแท็งก์ก็โคลงไปโคลงมาตามลักษณะของเรือที่แล่นในทะเล เมื่อมาถึงฝั่งแม้จะมีชีวิตแต่ก็เป็นชีวิตที่ไม่แข็งแรง คงเหมือนเวลาเราไปซื้อปลาตู้จากร้าน แล้วเขาเอาปลาใส่ถุงใหญ่ๆให้เรา รถที่วิ่งอยู่ มันคงทำให้น้ำในถุงแกว่งไปมา ผมว่าปลามันคงเมานะครับ ยิ่งถ้าเดินทางไกลๆ นี่บางตัวจะไม่รอดเอาก็มี

ปัญหาเรื่องปลาเปลี้ย ไม่ทำให้ชาวประมงยอมแพ้อยู่แค่นี้ พวกเขายังหาหนทางใหม่ๆอีก คราวนี้พวกเขาใช้วิธีที่เรานึกไม่ถึง นั่นคือ นอกจากจะปล่อยปลาที่จับได้ลงในแท็งก์แล้ว เขายังปล่อย "ปลาฉลาม" ตัวขนาดย่อมๆ ลงไปตัวหนึ่งลงไปรวมกับพวกปลาที่จับได้นั่นแหละ เกิดอะไรขึ้นละครับที่นี้ ปลาในแท็งก์อยู่ไม่สุขแล้ว ต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา ปลาใหญ่จะมากินปลาเล็กแล้วนี่ครับ จะมามัวเมาเรืออยู่ได้อย่างไร 

ถ้าจะถามว่า... แล้วปลาฉลามไม่กินปลาที่อยู่ในแท็งก์หรือ? พวกเขาบอกว่า ยอมรับได้ที่จะเสียปลาพวกนั้นไปบ้าง แต่ปลาที่เหลือรอดมาได้ล้วนเป็นปลาแข็งแรงมีชีวิตชีวา ตามที่คอปลาดิบต้องการ!

--------

บางคนอาจสนุกกับความเรื่องมากของคอปลาดิบ... 

บางคนอาจชื่นชอบเรื่องราวของการไม่ยอมจำนนต่อปัญหาต่างๆ ของชาวประมงญี่ปุ่นจนหาวิธีแก้ปัญหาได้อย่างคาดไม่ถึง..... 

.

.

.

มุ่งมาดปรารถนาจะจับปลาเล็กจำนวนมากแค่ไหน หรือจะปล่อยปลาใหญ่ลงไปแท็งก์เท่าใด ก็คงต้องแล้วแต่ความใฝ่ฝันและศักยภาพของแต่ละคน...

มองเรื่องนี้หลายๆ มุมนะครับ พ่อแม่บางคนปล่อยฉลามลงไปในใจลูกมากเกินไป จนมันกินปลาเล็กปลาน้อยหมดแท็งก์ เราก็เคยเห็นกันมาแล้ว

--------

Credit : คอลัมน์ "คุยกับประภาส"

By: Life 101 Co.,Ltd