ยังมีอารามเซนสองแห่งตั้งอยู่ใกล้กัน
ยามที่เณรน้อยจากอารามหลังแรกจะเดินไปตลาดจะต้องผ่านอารามหลังที่าสองซึ่งมี
เณรน้อยอีกผู้หนึ่งที่มักจะออกมาล้อเลียนเป็นประจำ


วันหนึ่ง เณรน้อยจากอารามหลังที่หนึ่งออกเดินไปตลาดเหมือนเช่นเคย เณรจากอารามหลังที่สองจึงออกมาร้องถามว่า “ท่านจะไปไหน?”


“เท้าไปที่ใด เราก็ไปที่นั่น” เณรจากอารามหลังแรกตอบ


เมื่อได้ฟังคำตอบ เณรจากอารามหลังที่สองก็อับจนถ้อยคำ บ่ายวันนั้นเขาจึงกลับไปขอให้อาจารย์ของตนแนะนำ


หลังจากได้ฟังเรื่องราว อาจารย์จึงแนะว่า “วันรุ่งขึ้น
หากเขาตอบเจ้าเช่นเดิม เจ้าก็จงถามกลับไปว่า ‘หากไม่มีเท้า
แล้วท่านจะไปไหนได้เล่า’ รับรองว่าเณรผู้นั้นต้องหมดคำโต้ตอบแน่”

	ภาพจาก bbs.guoxue.com

วันรุ่งขึ้น เณรจากอารามหลังที่สองจึงได้ไปดักรอที่เดิม
เมื่อเณรจากอารามหลังที่หนึ่งเดินผ่านมา เขาจึงรีบเอ่ยถามว่า
“วันนี้ท่านจะไปไหน?”
จากนั้นเตรียมโต้ตอบด้วยคำที่อาจารย์เสี้ยมสอนมาอย่างดี


ปรากฏว่าเณรผู้ไปตลาดกลับตอบว่า “ลมไปที่ใด เราก็ไปที่นั้น”


ได้ยินดังนั้น เณรจากอารามหลังที่สองรู้สึกผิดคาด จึงไม่อาจตอบอะไรได้อีก ตกบ่ายได้แต่กลับไปขอคำชี้แนะจากอาจารย์เช่นเดิม”


คราวนี้อาจารย์เริ่มไม่พอใจ ตำหนิศิษย์ว่า “เจ้าช่างโง่งมนัก
เหตุใดไม่ถามกลับไปว่า ‘แล้วถ้าไม่มีลมพัด ท่านจะไปที่ใด’
แล้วถ้าคราวหน้าเณรผู้นั้นเปลี่ยนถ้อยคำเป็นเรื่องใด
เจ้าก็จงใช้ถ้อยคำนั้นตอบกลับ เช่น ‘น้ำไหลไปไหน เราก็ไปที่นั้น’
เจ้าก็จงถามไปว่า ‘ถ้าไม่มีน้ำ ท่านจะไปอย่างไร’ เข้าใจหรือไม่?”


ได้ฟังคำสั่งสอนของอาจารย์ เณรน้อยจากอารามหลังที่สองยินดียิ่งนัก
หมายมั่นปั้นมือว่าคราวหน้าต้องทำให้เณรจากอารามหลังแรกอับจนถ้อยคำให้จงได้

วันรุ่งขึ้น เมื่อเณรซื้อผักเดินผ่านมา เณรจากอารามหลังที่สองก็ร้องถามด้วยความกระหยิ่มใจว่า “วันนี้ เณรน้อยท่านจะไปที่ไหน?”


มิคาด เณรน้อยจากอารามหลังที่หนึ่ง ตอบกลับสั้นๆ ว่า
“เราจะไปซื้อผักที่ตลาด” จากนั้นจึงเดินผ่านไป
ทิ้งให้เณรจากอารามหลังที่สองยืนนิ่งอึ้งตะลึงงันกับคำตอบที่ไม่คาดคิดมา
ก่อน


ปัญญาเซน : ความเปลี่ยนแปลงคือไม่เปลี่ยนแปลง ผู้ที่ไม่รู้จักพลิกแพลงมักอับจนด้วยปัญญา