Bloggang.com : พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ : ขวบปีแรก

ขวบปีแรก

ตอนที่หนูเกิดมา ผมดกมาก พอไม่กี่เกือน ผมก็เริ่มร่วง กลายเป็นหัวเหม่งโดยไม่ได้โกนผมไฟ แต่ก็ขึ้นมาใหม่ในเวลาอันรวดเร็ว ดกดำยิ่งกว่าเดิม
เด็กเล็ก ๆ ปกติ จะชอบกำมือ แต่หนูแปลกมาก ไม่กำมือ หนูแบมือตลอด ยายยังบอกเลยว่าแปลก

เวลาหนูบิดขี้เกียจ จะร้องแบบผู้ใหญ่บิดขี้เกียจน่ะ ตลกดี ป้าใหญ่บอกว่า หนูเป็นเด็กเอี๊ยดอ๊าด แล้วก็สะดือจุ่นด้วยล่ะ กลัวจริงๆ เลยว่าจะสะดือจุ่นจนโตเป็นสาว คงจะใส่บิกีนี หรือเสื้อเอวลอย โชว์สะดือไม่ได้แน่ๆ 555 ตอนเด็กๆ หนูนอนหลับรวดเดียว ตื่นแค่ครั้งเดียวเองมั้ง แต่พอได้สักสี่ห้าเดือน ก็เริ่มตื่นกลางดึก ตาโตแป๋วแหววเท่าไข่ห่าน ดูโน่นดูนี่ ไม่ยอมหลับยอมนอน

หนูเป็นสาวน้อยชาวนครนายกได้แค่หกเดือนเอง พ่อกับแม่ก็ระเห็จย้ายไปอยู่สุพรรณบุรี โชคดีนะที่ได้ย้ายไปด้วยกันน่ะ เห็นเค้าบอกว่ากองการเจ้าหน้าที่สับเปลี่ยนตำแหน่งให้พ่อกับแม่มีที่ลงที่เดียวกัน ไม่ยังงั้น คงต้องไปอยู่กันคนละทิศละทางแน่ๆ เลย

ไปอยู่สุพรรณฯใหม่ ๆ ตอนกลางคืนหนูร้องตลอด สงสัยคงจะเป็นเพราะว่าผิดที่ แต่ไม่นานก็หาย หนูก็โตวันโนคืนเป็นสาวน้อยน่ารัก แม่ชอบจับหนูแต่งตัว โดยเฉพาะใส่ชุดทหารเรือ มันน่ารักมากๆ น่ะ ทั้งเสื้อ กางเกง กระโปรง หมวก เข้าชุดกันหมด เพราะว่าแม่เองก็ชอบเสื้อแบบปกทหารเรือด้วยเหมือนกัน

ตอนเล็ก ๆ ประมาณเกือบขวบหนูเหมือนเด็กผู้ชายมาก จำได้ว่า ลุงวรรษ ขับรถจากภูเก็ตมากรุงเทพฯ ขากลับเลยแวะมาเยี่ยมหนูด้วย พวกเรา มียาย ป้าใหญ่ แม่และหนู เลยติดรถลุงวรรษไปเที่ยวภูเก็ตด้วย ลุงวรรษทำงาน มีเวลาว่างก็พาเราไปเที่ยวหาดป่าตอง แหลมพรหมเทพ บางวันป้ากับแม่ พาหนูนั่งรถสองแถวไปเที่ยวภูเก็ตอควาเรี่ยม มีผู้หญิงชาวต่างชาติ คงจะเป็นชาวเอเซียมั้ง แต่เค้าพูดกับลูกเค้าเป็นภาษาอังกฤษ เด็กน้อยมองหนู แล้วก็ถามแม่เค้าว่า " he or she" แม่ได้ยินนะ ขำเลยล่ะ 555 เพราะว่าหนูเหมือนเด็กผู้ชายมากๆ เลยล่ะ

จากภูเก็ต เรานั่งรถทัวร์ไปหาดใหญ่กัน แต่ตอนนั้นหนูเกิดไม่สบาย ตัวร้อนจี๋ ไปหาหมอที่หาดใหญ่ แล้วเราก็รีบกลับรถไปคืนนั้นเลย พอหนูกินยา หายไข้ หนูก็ร่าเริง ยิ้มตลอดเลย คนที่นั่งรถไฟมาด้วยกัน เค้าชอบมาเล่นกับหนู เค้าบอกว่า เป็นเด็กอารมณ์ดีจริงๆ ถึงหนูจะไม่สบายแต่ก็ไม่งอแงเลย แต่นั่งรถไฟจากหาดใหญ่มากรุงเทพฯ มันก็นานมาก เราก็เลยเหมารถรับจ้างจากนครปฐม กลับสุพรรณ เพราะมันใกล้แล้ว กลับจากหาดใหญ่คราวนั้น ต้องพาหนูไปเจาะเลือดที่คลีนิคทุกวัน เพราะกลัวจะเป็นไข้เลือดออก แต่โชคดี หนูไม่ได้เป็น แต่นับตั้งแต่นั้น หนูผ่านร้านหมอไม่ได้เลย ต้องร้องลั่นจนพ่อกับแม่ตกใจ ทุกครั้งเวลาพาไปฉีดวัคซีนตามกำหนด หนูจะไม่ร้องสักแอะเลย แต่หลังจากนั้น ร้องทุกครั้ง มันคงจะเป็นการเจ็บจนฝังใจน่ะ แม่เคยอ่านเจอในหนังสือ เด็กเล็กๆ หากเค้าไปเจอเหตุการณ์อะไรที่สุดๆ เช่น เจ็บสุด ๆ กลัวสุดๆ เค้าจะฝังใจมาก และจะจำได้ มีอยู่ครั้งหนึ่ง พ่อขี่มอเตอร์ไซต์ไปตลาด หนูนั่งตรงกลาง แม่ซ้อนท้าย ปรากฏว่า อยู่ๆ หนูก็ร้องกรี๊ดขึ้นมาซะดังลั่น จนแม่ตกใจนึกว่า ขาหนูเข้าไปอยู่ในซี่ล้อรถมอเตอร์ไชต์ ปรากฏว่า แท้จริงแล้ว เราขับรถผ่านคลีนิคหมอที่เคยพาหนูไปเจาะเลือด ตอนหลังๆ เวลาจะไปหาหมอ ต้องเปลี่ยนหมอไปเรื่อย ๆ เพราะหนูจำได้ ตอนนั้นหนูแค่ขวบเดียวเอง แปลกจัง.....

Create Date : 18 มกราคม 2554

Last Update : 18 มกราคม 2554 16:22:50 น.

10 comments

Counter : 443 Pageviews.

อ่านแล้วอยากมีลูกสาวตัวน้อยๆบ้างเลยครับ ฮ่าๆ แต่ว่าแฟนยังไม่มีเลย T_T

สวัสดียามเย็นครับ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:17:23:47 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะคุณอาเปี๊ยก (คนสวยลูกสาวน่ารัก) &
น้องปอย (คนสวยสิเน่หา...ที่คิดถึง)
+=============================+

บันทึกรักที่น่ารักมากค่ะ
เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้เหมือน จขบ.

เพราะว่า... บ่เคยมีลูกเป็นของตัวเอง
ได้แต่ชื่นชมลูก ๆ ของพี่ ๆ ค่ะ หุ หุ

โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:19:54:08 น.

สวัสดีตอนค่ำๆครับ

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน

วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:20:03:11 น.

โดย: phunsud

วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:20:12:19 น.

เดี๋ยวรอหาภาพแมวเจ๋งๆให้ได้ครบก่อนครับ แล้วจะมาแนะนำวิธีกินแมวครับ

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:20:28:18 น.

แวะทักทายตอนค่ำๆ ครับ .....

พี่เปี๊ยกความจำดีจังครับ จำเรื่องราวของลูกสาวได้ละเอียดยิบ .....

น่าเอารูปลูกสาวตอนเล็กๆ มาลงอีกนนะครับ เหมือนเคยเห็นเอามาลงอยู่รูปนึง น่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย ....

โดย: NET-MANIA

วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:22:07:53 น.

.สวัสดียามค่ำคืนครับพี่เปี๊ยก
เล่าเรื่องลูกสาวหหรือครับ

โดย: panwat

วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:23:16:23 น.

ลูกสาวคนเก่งแบบนี้
เล่าแล้วก็มีความสุขใช่ไหมคะพี่เปี๊ยก

ทักทายยามเช้าค่ะ
ตื่นหรือยังเอ่ย??

โดย: fonrin

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:6:36:43 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่เปี๊ยก

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:7:46:10 น.

ผมอัดเสียงด้วยกล้องคอมแพค
เลยแปลงไฟล์ไม่เป็นครับพี่เปี๊ยก 555

เมื่อก่อนไปอัดเสียงที่ห้องอัดเสียงเลยครับ
อันนั้นง่ายหน่อย
ไฟล์เป็น mp 3 เลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:8:23:56 น.