ขณะเดียวกัน ที่กรุงเทพพระองค์เจ้ารวิศักดิ์ เทวัญ เดินทางกลับจากต่างประเทศ  มาขอเข้าพบ หม่อมอร แม่ของอุมารังษีเพราะท่านชายพงษ์อิศรา ซึ่งเป็นรุ่นน้องที่สนิทครั้งอยู่อังกฤษ ได้ฝากเงินกับจดหมายมากับรวิศักดิ์เพื่อให้มาคืนหม่อมอรพลันรวิศักดิ์ได้เห็นรูปอุมารังษีตอนวัยรุ่น ก็หลงรักทันทีพร้อมกับหม่อมอรเองก็พึงใจในยศศักดิ์ และน้ำใจอันงดงามของรวิศักดิ์จึงปรารถนาในใจว่าอยากให้ทั้งสองได้พบกัน เสียดายเพียงยังหาตัวอุมารังษีไม่พบ

เช้าตรู่วันหนึ่งอุมารังษีขี่ม้าไปจนถึงไร่สองพี่น้องและได้พบกับ วิศณุ และศุลีมาศ สองพี่น้องเจ้าของไร่และคุยกันอย่างถูกคอ อุมรรังษีบอกเพียงว่าเธอมาจากปราสาทมืด ทำให้ศุลีมาศเข้าใจว่าครูอุมา คือภรรยาของ ท่านเคานท์ภะรตแห่งปราสาทมืด

วันนั้น อุมารังษีกลับบ้านผิดเวลาจึงมีปากเสียงและถูกอาฆาตมาดร้ายจากแม่แช่ม ตกกลางคืน จิตใจที่ว้าวุ่นทำให้เธอฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใบหน้าโศกเศร้าถูกโซ่ตรวนล่ามข้อเท้า ยื่นมือขอความช่วยเหลือจากเธอหากพออุมารังษีสะดุ้งตื่นก็พบป้าแช่มแอบเข้ามาในห้องเธอ ทำท่าเหมือนจะเข้ามาทำร้ายฉับพลันอุมารังษีลุกพรวด ป้าแช่มตกใจ รีบแก้ตัวว่ามาตรวจดูความเรียบร้อยแล้วรีบออกไปอุมารังษีรู้ดีว่าป้าแช่มกำลังคิดร้ายกับเธอแน่ จึงขอให้ดวงวิญญาณของผู้หญิงที่มาเข้าฝันปกป้องคุ้มครองเธอ

ฝั่งพระองค์เจ้ารวิศักดิ์ เทวัญเมื่อเสร็จธุระจากทางหม่อมอร ก็เดินทางพร้อมแม่นมนุ่มเพื่อมาพักตากอากาศที่ไร่สองพี่น้องเพราะรวิศักดิ์นั้นรู้จักและสนิทสนมกับวิศณุมาตั้งแต่ครั้งยังเยาว์เนื่องจากพ่อของทั้งสองพี่น้องนั้นเคยเป็นคนสนิทของเสด็จพ่อของรวิศักดิ์เมื่อเดินทางมาถึง รวิศักดิ์ก็ได้พบกับ ครูอุมาแขกของไร่สองพี่น้อง

เมื่อได้พบกัน อุมารังษีไหว้พระองค์ชายแต่เพียงยิ้มให้นมนุ่มอย่างไว้ยศเท่านั้นพระองศ์ชายเห็นอุมาก็คิดว่าคล้ายท่านหญิงอุมารังษีในรูปมาก แต่แม่นุ่มมั่นใจศุลีมาศได้เห็นพระองค์ชายในครั้งแรกถึงกับตกตะลึง และยิ่งประทับใจมากยิ่งขึ้นทุกทีจากนั้นศุลีมาศก็ชวนทั้งหมดไปเที่ยวลำธารหลังไร่ จากการพูดคุยกันทำให้ทุกคนได้รู้ความจริงว่าอุมาไม่ได้เป็นภรรยาภะรตหากเป็นครูของคุณแจ๋วน้องสาวภะรต แม่นุ่มลอบสังเกตเห็นพระองค์ชายยังแสดงท่าทางปกติแต่วิษณุแอบลอบถอนใจอย่างโล่งอก แสดงออกอย่างเปิดเผยถึงความในใจที่มีต่อครูอุมา

ภะรตมีงานด่วนต้องเดินทางไปกรุงเทพสั่งให้ครูอุมาไปส่งที่สถานีรถไฟ ทำให้กัญญา ซึ่งมีใจต่อภะรตอยู่เกิดความไม่พอใจอย่างมาก ภะรตกำชับให้ อุมารังษีดูแลตัวเองให้ดีพกปืนติดตัวตลอดเวลา และอย่าลืมล็อกประตู

ที่กรุงเทพฯ ภะรตไปงานเต้นรำกับเพื่อนรัก คือทนายวาสิณ และได้พบกับ เด็กสาวชื่อ พิมพ์ทิพ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนวาสิณ ที่เพิ่งเดินทางมาจากทางใต้เมื่อภะรตเห็นหน้าเธอก็ตะลึง เพราะพิมพ์ทิพหน้าตาคล้ายคุณแจ๋วมาก

ขณะเดียวกัน คืนนั้น ที่ปราสาทมืดอุมารังษีนอนไม่หลับ ออกไปเดินเล่นมืดๆ ทันใดก็พบกับชายลึกลับชายคนนั้นเห็นอุมารังษีก็ท่าทางตกใจ แล้วอุทานเรียกชื่อ ประวิญ อุมารังษีตกใจมากหยิบปืนขึ้นมาขู่ชายลึกลับปัดปืนหล่นแล้วหนีไป

ภะรตกลับมาจากกรุงเทพฯได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด พระองค์เจ้ารวิศักดิ์กลับถึงกรุงเทพเขียนจดหมายถึงอุมารังษี บอกให้เธอทราบว่าเขารู้ดีว่าเธอคือ ท่านหญิงอุมารังษีอิศรา พร้อมสัญญาว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับตามที่เธอต้องการและยินดีช่วยเหลืออุมารังษีทุกเรื่อง

ค่ำวันนั้น ภะรตไปรักษาคนไข้ที่เชิงเขาจนเย็นก็ยังไม่กลับ นายชดทำอุบายลวงอุมารังษีให้ไปช่วย แล้วลอบทำร้ายอุมารังษีภะรตกลับมาเห็นม้าซึ่งชื่อนางกุหลาบของเธอเตลิดอยู่ในป่าจึงตามมาช่วยไว้ทันนายชดหนีไปได้ ส่วนภะรตติดฝนอยู่กับอุมารังษีกลางป่าอุมารังษีเป็นไข้และเพ้อจน  ภะรตรู้ว่าเธอหาใช่ครูอุมาสามัญชนธรรมดาไม่ หากแต่คือหม่อมเจ้าหญิงอุมารังษีผู้ทรงศักดิ์ เขาจึงยิ่งเจียมตัวเหินห่าง

ระหว่างการพักฟื้นป้าแช่มเข้ามาพูดทำเป็นหวังดีกับอุมารังษีว่าภะรตไม่ใช่คนดี เป็นผู้ร้ายฆ่าคนแต่ที่เธอต้องทนเพราะคุณกัญญาเจ้านายของเธอรักอยู่กับภะรตมานานป้าแช่มอ้อนวอนให้อุมารังษีไปจากที่นี่อย่าอยู่เสื่อมเกียรติได้ชื่อว่าเป็นมือที่สามทำลายความรักคนอื่นอุมารังษีสับสนมากคืนนั้นอุมารังษีออกมาเดินเล่นและเห็นว่าภะรตกำลังกอดจูบอยู่กับกัญญาในห้องนอนอุมารังษีเสียใจ จึงเดินทางออกจากปราสาทมืดในวันรุ่งขึ้น เพื่อไปเป็นพยาบาลดูแลคุณเทพที่จังหวัดนราธิวาส ตามคำแนะนำของวิศณุ

รวิศักดิ์ได้รับจดหมายจากวิษณุที่เขียนมาบอกว่าคุณอุมาลงไปทำงานเป็นพยาบาลให้คุณเทพ แม่นุ่มเดาว่าอุมารังษีเดินทางอย่างหุนหันอาจเพราะชอบพอกับภะรตแล้วมีปัญหากันรวิศักดิ์อึ้งไปทันที

ต่อมา พระองค์ชายรวิศักดิ์เดินทางไปพักร้อนที่ไร่สองพี่น้องอีกครั้ง ยิ่งได้ใกล้ชิด และมีใจต่อรวิศักดิ์อย่างถอนตัวไม่ขึ้นเมื่อศุลีมาสทราบเรื่องว่าครูอุมาคือ หม่อมเจ้าหญิงอุมารังษี ก็ตกใจวิษณุบีบมือน้องสาวอย่างปลอบโยน เพราะกลัวน้องสาวเสียใจเรื่องพระองค์ชายซึ่งตัววิษณุเองต้องหลีกทางเช่นกัน เพราะไม่อาจหมายปองของรักของเจ้านายได้ แม้ว่าจะเสียใจแต่ศุลีมาสกลับทำตัวปกติปฏิบัติกับรวิศักดิ์ดังเดิม

หลังจากลอบทำร้ายอุมารังษีนายชดหนีกระเซอะกระเซิงมาเป็นคนงานที่ไร่สองพี่น้อง วันหนึ่งนายชดปวดท้องหนัก วิษณุตามภะรตมาดูอาการ นายชดตกใจมาก ขณะผ่าตัดนายชดเพ้อว่า

คำเพ้อของนายชดอยู่ในสายตาของทุกคนยิ่งก่อให้เกิดความสงสัยว่ามีความลับอะไรเกี่ยวกับหญิงสาวชื่อ ประวิญ และทำไม ภะรตรักครูอุมาแล้วครูอุมาจึงอยู่ไม่ได้

ป้าแช่มวางแผนจะให้กัญญาเข้าไปนอนกับภะรตแต่ถูกคุณแจ๋วขวางไว้ ป้าแช่มเริ่มคิดว่าคุณแจ๋วเป็นตัวปัญหาจึงวางแผนกำจัดคุณแจ๋ว

คืนต่อมาพายุฝนกระหน่ำรุนแรงคุณแจ๋วหายตัวไปจากห้องนอน ภะรตออกตามหา พบว่าแม่ทิพย์หญิงบ้าเสียสติลอบมาอุ้มเอาคุณแจ๋วหนีไปที่หน้าผา จังหวะที่แม่ทิพย์กำลังจะตกสู่เบื้องล่าง       ภะรตกระโดดคว้าตัวคุณแจ๋วได้ทัน คุณแจ๋วช็อคกับภาพแม่ทิพย์ตายต่อหน้าประกอบกับเจอลมฝน และร่างกายไม่แข็งแรง จึงล้มป่วยหนัก เป็นตายเท่ากัน

ที่ จ.นราธิวาสภะรตมาตามหาอุมารังษีเพื่อไปดูใจคุณแจ๋ว ได้พบกับลุงเทพจึงได้รู้ความจริงเรื่องแม่ของตัวเอง และได้รู้ว่านอกจากคุณแจ๋วแล้วเขายังมีน้องสาวต่างมารดาอีกคน นั่นก็คือ พิมพ์ทิพย์ ไม่นานลุงเทพก็สิ้นใจ ภะรตขอร้องให้อุมารังษีไปหาคุณแจ๋วกับจึงตัดสินใจกลับปราสาททันที

ระหว่างแวะพักโรงแรมที่ภะรตและอุมารังษีเดินทางมาด้วยกันทั้งคู่มีโอกาสพูดคุยกัน แต่ด้วยทิฐิบวกกับความหึงหวงทำให้ทั้งคู่ไม่เข้าใจกันเสียที หากพอถึงปราสาทคุณแจ๋วได้เห็นหน้า      ครูอุมาของเธออีกครั้ง ก็ยิ้มและสิ้นใจ

พระองค์ชายรวิศักดิ์รับท่านชายพงษ์อิศรา พี่ชายของอุมารังษีมาอยู่ที่วัง หลังเรียนจบกลับจากอังกฤษเมื่อทราบข่าวว่าอุมารังษีกลับมาอยู่ที่ปราสาทมืดจึงรีบพาท่านชายพงษ์อิศราไปหาทันที เพื่อรับอุมารังษีมาอยู่เสียด้วยกันที่วัง

คุณแจ๋วทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินทุกอย่างให้กับครูอุมาเพื่อยื้อครูอุมาของเธอให้อยู่กับพี่ชายต่อ แต่อุมารังษีไม่ยอมรับทำให้มีปากเสียงกับภะรตอีกครั้ง รวิศักดิ์จึงช่วยไกล่เกลี่ยให้อยู่ต่อแต่แล้วท่าทางอันสนิทสนมอ่อนโยนระหว่างรวิศักดิ์กับอุมารังษีกลับยิ่งทำให้ภะรตน้อยใจอย่างมากแต่เขาก็เก็บอาการเอาไว้ภายใต้ท่าทีนิ่งเฉย

นางแช่มเห็นท่าไม่ดี คิดรวบรัดตัดความบังคับให้ภะรตแต่งงานกับกัญญาทันทีพร้อมขู่ว่าไม่เช่นนั้นแล้วจะเปิดเผยความลับอันเลวร้ายทุกอย่างของปราสาทมืดแต่กลับถูกภะรตปฏิเสธ นางแช่มแค้นมากจึงไปแจ้งตำรวจให้มาขุดสวน พบศพ ประวิญ ภรรยาที่หายสาบสูญไปของภะรตอยู่บนเนินดินนั้นเอง ภะรต ตกเป็นผู้ต้องหาฆาตกรรมภรรยาโดยมีนางแช่มเป็นพยานปากเอก

เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดคนที่น่าสงสารมากคือพระเอกของเรื่องนี้ภะรตเพราต้องมารับวิบากกรรมและมีปมที่น่าเห็นใจอย่างแรกเขาต้องทนทุกข์จากการที่ต้องเลี้ยงดูแม่ทิพย์ซึ่งวิกลจริตจากการถูกกระทำของพ่อของเขาที่ดึงดั้นจะแต่งงานกับแม่ทิพย์ซึ่งแม่ทิพย์เองก็มีชายคนรักอยู่แล้วคือเทพ จนหนีตามกันไปมีลูกสาวสองคนคือพิมพ์ทิพย์แต่ลูกคนที่สองยังอยู่ในท้อง พ่อของภะรตก็ตามเมียมาพบแล้วพากลับไปอยู่ด้วยที่ปราสาทมืดและคลอดแจ๋วออกมาด้วยแม่พบเจอสภาพสาหัสทั้งทางกายทางใจไม่แปลกหลังจากคลอดเด็กน้อยแล้วจะกลายเป็นวิกลจริตไปต้องไปอยู่เรือนหลังเล็ก

ปมปัญหาภรรยาเก่าของภะรตอย่างประวิญทั้งสองแต่งงานด้วยวิธีการถูกคลุมถุงชน ประวิญมีคนรักอยู่แล้วแล้วลอบเจอกันภะรตโกรธจึงยิงแต่ทั้งหมดเป็นอุบายของนางแช่มที่จะทำให้ภะรตเข้าใจผิดว่าตนยิงภรรยาของตนเองจนถึงแก่ความตาย

สังเกตดีๆ แล้วเราจะเห็นปมปัญหาของตัวละครสองตัวคือภะรตกับหม่อมเจ้าอุมารังษีที่ต้องเผชิญกับปัญหาครอบครัวมีแม่แต่แม่ไม่รักหญิงอุมารังษีที่หม่อมอรแต่งงานใหม่เพื่อฐานะหน้าตาทางสังคมประเภทจมไม่ลงกับภะรตแม่หนีตามชายอื่นโดยทิ้งเขาไว้อย่างไม่ใยดีแล้วหนักหนาไปอีกคือปมรักสามเส้าของประวิญ และครูอุมาอีก สมกับชื่อปราสาทมืดความมืดในใจภะรตที่ถูกคลี่คลายด้วยความรักจากหญิงสาวที่เข้าพบบนรถไฟนั้นเอง