ดีจังเลยค่ะ ฝึกกรรมฐานช่วยให้อะไรๆหลายอย่างดีขึ้นจริงๆนะคะ
จันทร์ก็ชอบค่ะ

อนุโมทนาบุญค่ะ
คิดถึงกลิ่นหอมชื่นใจของดอกแก้วจัง

สวัสดีค่ะพี่พี
ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
ดอกแก้วสวย ดอกโต ท่าจะกลิ่นหอม-แรงนะคะ
ดูแล้วก็ทำให้นึกถึงต้นที่บ้าน ป่านนี้จะเป็นไงบ้างน๊อ
จะงามเหมือนบ้านนี้หรือเปล่า หรือจะเฉาตาย เพราะโดนทิ้งแล้วก็ไม่รู้
จะรอให้มาอัพเรื่องราวดีๆ อีกนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีครับ

แวะเข้ามาทักทายครับ

ฝากความคิดถึงน้องไผ่ด้วยนะครับ

สวัสดีค่ะ

แวะเข้ามาทักทายทุกคนแป๊ปนึงก่อนนะคะ ขอทำตัวเป็นนินจาชั่วระยะ คือวูบมาแล้ววูบไป จนกว่าจะอยู่ตัวเหมือนคุณจันทร์.....อิ อิ

อยากรู้จริง ๆ ว่าคนไกลใจเหมือนอยู่ใกล้ ๆ คนนี้คือใคร ระลึกถึงเหมือนกัน เพราะวูบมาทักทายแล้วหายไปแบบไร้ร่องรอยเช่นนี้เป็นประจำ สงสัยเป็นปรมาจารย์ของนินจาอีกคนหนึ่ง :P

คุณกลีบดอกโมกคะ
แวะไปหาที่บล็อกเป็นครั้งคราวนะคะ แต่หลัง ๆ นี้ไม่ได้ทิ้งตัวหนังสือไว้ เพราะส่วนมากไม่ได้ล็อกอิน ทิ้งความห่วงใยผ่านโลกไซเบอร์ไปเป็นกำลังใจให้ที่อิตาลีอยู่เสมอนะคะ

คุณหมอคะ
ยินดีมากค่ะ ที่จะได้คุยกันบ้างทางหน้าจอ...
เมื่อวานนี้ได้หนังสือดีมาเล่มหนึ่ง ชื่อว่า The Art of Power ของท่านติช นัท ฮันส์ ไม่ทราบว่ามีฉบับแปลเป็นไทยหรือไม่ และคุณหมอเคยอ่านหรือยัง
ตอนนี้พี่กำลังอ่านอยู่ค่ะ ทุกคำซาบซึ้งเหมือนมีมนต์สะกด
ยังบอกไม่ได้ว่าจะทำอะไรต่อหลังจากอ่านจบ แต่เป็นหนังสือที่อยากแนะนำค่ะ

แล้วเจอกันใหม่ในการอัพบล็อกครั้งต่อไปนะคะ

น้องเตยเองค่ะอาพี
คิดถึงค่ะ
:)

ขอแก้หน่อยว่าคงพิมพ์ชื่อผิด... ท่านติช นัท ฮันห์ ค่ะ THICH NHAT HANH

ไม่ใช่ฮันส์แน่นอน ขอโทษด้วยค่ะ

ดีจังได้เห็นกันอีก ประสาคนเจอกันแทบทุกวัน
ไปหาหนังสือเล่มนี้ได้ที่ใด จะได้ไปหามาอ่าน ข้อยก็ตามอ่านงานของท่านนี้มาตลอด ไม่ใช่แต่เนื้อหาดี แต่ภาษาก็ยังงดงามอีก