ต้นทุนชีวิตคือการสะสมความเคยชินที่ดี

ขอเป็นสะพาน ให้เธอข้ามผ่าน สายธารแห่งทุกข์


1.

ในวัยเยาว์ที่ผ่านมา มีเพื่อนคนหนึ่งเขียนข้อความสั้น ๆ มาให้ว่า

“เราจะเป็นเหมือนเพลง Bridge Over Troubled Water ให้เธอเสมอนะ”

เพื่อนผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ท่าทางห้าว จริงจังกับชีวิตแต่มีอารมณ์ขันเหลือเฟือ
เพื่อนคนที่มีหัวใจใหญ่กว่ากำปั้นของตัวเองเขียนหนังสือตัวโย้เย้เหมือนเด็ก ๆ มากกว่าจะเป็นนิสิตคณะทันตะ แห่ง CHULA VARSITY
ตัวหนังสือโย้เย้นั้นต่างกับความแน่วแน่เที่ยงตรงและมั่นใจในตนเองเมื่อเขียนส่งให้เพื่อนตัวอ้วนใหญ่แต่มีหัวใจเล็กเท่ากำปั้นเด็ก

“ไม่เคยได้ยินเพลงนี้”

ความปรารถนาดีอันควรได้รับการตอบรับอย่างซาบซึ้งกลายเป็นคำตอบซื่อ ๆ ที่เธอถึงกับอึ้งในตอนแรกก่อนจะหัวเราะเหมือนนึกอยากจะเล่นซ่อนหาก่อนบอกว่า

“ไปหาฟังเอาเอง”

Bridge Over Troubled Water ขอเป็นสะพาน ให้เธอข้ามผ่าน สายธารแห่งทุกข์

นั่นเป็นครั้งแรกที่เด็กอ่อนภาษาอังกฤษหัดอ่านและหัดแปลเนื้อเพลง

ปัญหาและความทุกข์ขณะนั้นถูกลบหายไปกับความไพเราะและความหมายอันแสนซาบซึ้งใจ

2.

“ชั้นขับรถเต่าไปทำงานนะเธอ เรียนวันนึงแล้วก็ไปสอบใบขับขี่เลย”

ข่าวคราวครั้งนั้นยังเป็นอักษรตัวเล็ก ๆ และโย้เย้เหมือนเดิม
เนื้อความในจดหมายน่ารัก อบอุ่น และง่าย ๆ ตรงไปตรงมากับการคิดและการกระทำของคนเขียน อ้อ, รวมทั้งกับการเป็นคุณหมอฟันคนใหม่ที่ภูเก็ตด้วย

ถ้าจำไม่ผิด เธอทำงานที่ภูเก็ต เอ..หรือว่ากระบี่ จำสถานที่ไม่ได้ แต่จำได้ว่าเธอเล่ามาอย่างตื่นเต้นถึงวีรกรรมในการฉีดยาชาและคนไข้ที่ช็อคคาเก้าอี้ทำฟัน รวมทั้งเรื่องราวที่เธอช่วยเขาจนพ้นผ่านภาวะอันตราย "ชั้นเรียนมา คณะเขาไม่ปล่อยหมอที่ช่วยคนไข้ไม่ได้จบออกมาหรอกน่ะ"
เธอต้องเป็นคุณหมอคนใหม่ที่ทั้งน่ารักและเฟอะฟะในคราวเดียวกันแน่

ความชัดเจนในทุกการกระทำของเธอเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความน่ารักในสไตล์แข็งห้าวข้างนอก แต่หวานอ่อนโยนข้างใน เมื่อหวนคิดอดีต หน้าตาท่าทางของเธอจะปรากฏเด่นขึ้นมาในห้วงคำนึง ในกลุ่มพวกเราจะมีใครเหมือนเธอบ้าง ก่อนมาเรียนต้องนั่งซอยพริกขี้หนูเล็กละเอียดเป็นชาม ๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า “บ้านชั้นขายอาหาร”

เธอช่วยอย่างอื่นไม่ได้ แต่การซอยพริกขี้หนูสดทุกเช้าให้ลูกค้าคงเป็นเสน่ห์ส่วนหนึ่งของรสชาติอาหารที่บ้านเธอเป็นแน่

3.

ครั้งสุดท้ายที่เจอกัน ยังนึกถึงคำถามของเธอได้ว่า

“ยังลังเลกับชีวิตอยู่อีกหรือ”

เรื่องราวระหว่างเรามันนานมากแล้ว
วัยเยาว์ของเราผ่านไปแล้ว
เธอเป็นคุณหมอ ขับรถเต่า
ขณะที่เพื่อนของเธอยังคิดไม่ตกว่าจะเรียนต่ออะไรดี
แล้วเราก็จากกันโดยไม่ได้กล่าวลา

รู้เพียงว่า เธอไปอยู่อเมริกา
จริงสิ เราไม่เจอกันมากกว่ายี่สิบปีแล้ว
ไม่รู้จริงๆ ว่าอยู่ที่โน่น เธอจะยังคงซอยพริกขี้หนูเป็นงานอดิเรกหรือเปล่า

4.

เมื่อวานได้ข่าวของเธอ เป็นตัวพิมพ์สวยงามผ่านข้อความสั้น ๆ ในโทรศัพท์มือถือ
เธอจากไปแล้วด้วยมะเร็ง
เราจากกันอีกครั้งโดยไม่ได้กล่าวลา

5.

มิตรภาพและความหมายจากตัวหนังสือโย้เย้นั้นยังคงอยู่ เสียงเพลงและความหมายของเพลงนั้นยังคงอยู่
เป็นความทรงจำของมิตรภาพระหว่างเรา

…ขอเป็นสะพาน ให้เธอข้ามผ่าน สายธารแห่งทุกข์…
เธอข้ามผ่านสายธารนั้นแล้ว นิรันดร์

แด่ติ๋ม อรสา อนุศักดิ์เสถียร

จากเราเอง
พี









 

Create Date : 05 กันยายน 2553
6 comments
Last Update : 5 กันยายน 2553 15:32:21 น.
Counter : 1719 Pageviews.

 

เห็นที่คุณเขียนcommentให้คุณโดม จึงแอบแวะเข้ามา
ได้อ่าน..ความทรงจำที่เขียนถึงเพื่อน
มิตรภาพระหว่างเพื่อน แม้กาลเวลาก็ไม่อาจลบเลือน

เพื่อนที่น่ารักคนนั้น...
เธอข้ามผ่านสายธารนั้นแล้ว นิรันดร์

 

โดย: Dangjarunun 6 กันยายน 2553 9:39:38 น.  

 

ต๊ะไปทำบุญให้พี่ติ๋มแล้วค่ะ 3 วันซ้อน ตั้งแต่ทราบข่าว

 

โดย: ต๊ะ IP: 172.20.34.27, 203.144.130.176 6 กันยายน 2553 12:13:09 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ดีใจจังที่คุณแวะไปเยี่ยม จึงขออนุญาติadd blogนะคะ
เช้านี้ฝนตก แต่ก็ชุ่มชื่นในใจ เพราะได้เพื่อนใหม่ที่น่ารัก
ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

 

โดย: Dangjarunun 9 กันยายน 2553 9:17:48 น.  

 

เพลง Bridge over troubled water เป็นเพลงที่เพื่อนคนหนึ่งชวนเราไปฟังที่บ้านของเขา พร้อมทั้งจดเนื้อเพลงให้เรา เราไม่เคยลืมเลยแม้เวลาจะล่วงเลยมานาน เพลงนี้ได้ปลอบประโลมใจให้เราในยามที่เจอปัญหา ทำให้เรามีกำลังใจและฝ่าฟันจนผ่านพ้นไปได้ทุกครั้ง บัดนี้คงเหลือแต่ความทรงจำในวันนั้น แม้ว่าเราจะเศร้าโศกอย่างยากที่จะบรรยายกับการจากไปอย่างไมมีโอกาสได้พบกันอีกแล้ว แต่เรายังคงมีเพลงนี้ที่เป็นเสมือนหนึ่งตัวแทนของเธอ ที่สถิตในใจของเราตลอดไป จนกว่าจะได้พบกันอีก

 

โดย: เพื่อนของเธอ IP: 101.51.105.159 3 กรกฎาคม 2554 17:14:09 น.  

 

ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ผู้ไม่เคยปฏิเสธคำขอความช่วยเหลือ สำหรับคนที่ไม่คุ้นเคย เธอดูเหมือนแข็งแกร่งจนเย็นชา แต่จิตใจของเธอ อ่อนหวานสวยงามเหมือนแม่พระ...

'' ... พี่ไม่ได้เป็นอะไรกับเธอนะ." ...แต่แล้วเธอก็พยามจนสุดความสามารถ

แม้เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ 5 ปีที่ได้รู้จัก ทำให้เข้าใจลึกซึ้งถึงคำว่า มีแต่ให้

"... คงไม่ได้เจอกันอีกนาน... " เป็นคำพูดก่อนจากกันครั้งสุดท้าย
เธอยิ้ม ดวงตามีประกาย เปี่ยมด้วยความสุขกับชีวิตที่รออยู่ข้างหน้า

...แต่มันกลายเป็นชั่วนิจนิรันดร...


ภาพของเธอ ยังสวยงามอยู่เสมอ...
ผู้หญิงที่ใจแข็ง ใจเด็ด แต่แสนดีคนนี้...
ขอให้เป็นนางฟ้าบนสวรรค์...






อย่างน้อยในบั้นปลายของชีวิต เธอได้พบกับความสุขสมหวัง

ขอให้พี่ติ๋มมีความสุขชั่วนิรันดร์
สม

 

โดย: สม IP: 192.168.1.121, 180.183.130.211 19 เมษายน 2555 11:51:21 น.  

 

อาจารย์อรสา หรือ อ.ติ๋ม
เป็นอาจารย์ในดวงใจ
อาจารย์สอนและเป็นแรงบันดาลใจให้ผมอย่างมากมาย
ครั้งหนึ่งที่อาจารย์กลับมาไทย มีโอกาสได้เจอกัน ไม่นึกว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย.... อาจารย์เขย่งตัวมากอดผมแน่น ยิ้ม แล้วก็ถามว่าไก้สบายดีใช่ไหม สอนหนังสือเป็นยังไงบ้าง

ยังระลึกถึงอาจารย์อยู่เสมอ
ทำบุญ สวดมนต์ ยังนึกถึงอาจารย์ทุกครั้ง

รักอาจารย์ครับ

ไก่

 

โดย: ไก่ IP: 58.11.111.167 20 ธันวาคม 2557 15:59:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


kangsadal
Location :
เวียงจัน Laos

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]






พระจันทร์เต็มดวงคนมองเห็นได้บางวัน
เช่นกันกับวันที่เห็นพระจันทร์เสี้ยว
แต่ทุกวัน....
พระจันทร์เต็มดวง
online
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
5 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add kangsadal's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.