ในที่ประชุม เธอพูดเรื่องปัญหาการแจ้งยืมกล้อง แต่ไม่ได้ เพราะมีคนใช้อยู่ พี่เขาพูดเรือ่งความไม่พร้อมของสิ่งอำนวยความสะดวก แต่คำตอบจริงๆ คงเป็นที่คนเก็บมันห่วงของ กล้องก็มีตั้งหลายตัว แล้วเธอก็ขออุปกรณ์สิ่งอำนวยความสะดวกต่ออีกว่า ต้องการปากกาดิชชั่นนารี คนอื่นก็พูดเบา ๆ ซื้อได้ ถ้าเงินเอง คือความต้องการเยอะ แต่งานไม่มี ให้ทำอะไรทีมีปัญหาเยอะ
ประสบการณ์ที่ฉันเคยเจอ ในการทำำเอกสารรูปเล่มจะเขียนถึงกิจกรรมแล้วมีภาพประกอบ เธอก็จะสั่งว่า เราไม่ต้องทำอะไรเดิม ๆ ก็ได้ ให้คิดนอกกรอบ ใช้ภาพเยอะ ๆ ใช้ภาพพูดแทนคำบรรยาย ฟังเธอสั่งแล้วดูดีใช่ไหม หากคิดแยกส่วน แต่ลองมองทั้งเล่มซิ อยู่ดีๆ ตรงนี้ฉันมีภาพเยอะ ก็จะใส่แต่รูป ไม่ต้องใส่คำบรรยาย แล้วตรงอื่นล่ะ จะเอาอย่างไร คือถ้าสั่งแล้วทำเอง ออกแบบเอง นอกจากอยากจะนอกกรอบแล้ว หากอยากให้ถึงขนาดหลุดโลก ก็คงเป็นเรือ่งของเธอ แต่สั่งแบบหลุดโลก แล้วฉันทำเนี่ย ฉันคงต้องทำอยู่ในโลกของฉันอยู่นั้นแหละ เลยบอกกับพี่เค้าว่า ทำถึงตรงนี้แล้วนะ ตรงไหน พี่อยากจะเปลี่ยนอย่างไร จะแทรกรูปอย่างไร ตามสบายเลยพี่ แล้วก็เอาไฟล์งานให้เธอ ก็ไม่เคยเห็นงานออกมา ส่วนล่าสุด จากการทำหนังสือเล่มเล็ก คนที่ทำเสร็จแล้ว เขาก็เอาไฟล์งานของเขาให้เธอได้ดัดแปลง ฉันก็ได้ยินเธอถามว่า รูปเนี่ยเราต้องใส่ตามอย่างนี้เลยเหรอ อะไรประมาณนี้ หรือ คำถามที่ทำให้ทุกคนอึ้งที่สุด คือ ปกนี่ต้องสีนี้เหรอ ไม่มีใครตอบสักคน อึ้งกับคำถามของ ดร. แคนดิเดต
หรือการที่เธอบอกผอ. ให้เอางานเธอไปอ่านที เพราะเธอไม่รู้ว่าตรงไหน ควรเอา ตรงไหนไม่เอา เธอจะเขียนแบบหาที่ลงไม่ได้ แล้วให้ผอ. ไปเลือกเอง ว่าตรงไหนแก่น ตรงไหนกะพี้ มั๊ง แต่ถ้าใครถามความคิดเห็นล่ะก้อ ตอบซะเลิศหรู ทุกที ให้ทำเอง หายนะมาเกิดกับเพื่อนร่วมงาน แล้วก็งานนี้นี่แหละ ที่ได้ยินเพื่อนร่วมกลุ่มของเธอบ่นออกมาว่า กรรมของไอ้เรือง ก็เข้าใจแล้วล่ะว่า อะไรเกิดขึ้น ก็โดนมาแล้ว ทำไมจะไม่เข้าใจ เรือ่งทำท่าเก่งของเธอนี่ ฉันประจักษ์มานักต่อนักแล้ว ตอนไปดูงาน คนอื่นเขาดู ๆ ทีใส่ใจหน่อยก็จด แต่เธอจะถือที่อัดเสียงเครื่องเล็ก แล้วพูดว่า นี่ต้นมะเขือ บลา บลา (เท่ห์เป็นบ้าเลย แต่ไม่เคยมีใครเห็นงานเธอออกมาหรอก) ที่สุดยอดอีกเรือ่งหนึ่งคือ การทำขอไปดูงานที่ออสเตรเลีย โดยของบจากสำนักงาน ในบันทึกข้อความพูดถึงความสามารถของเธอ และเมือ่กลับมาจะเผยแพร่ความรู้นี้ได้อย่างไร ป่านนี้ก็ไม่เคยเห็น ส่วนเรือ่งปากกาดิชชั่นนารี ก็ยังมองไม่ออกว่างานผู้ตรวจ มันมีอะไรที่ต้องใช้ปากกาดิชชั่นนารี ฟ่ะ สงสัยจะเอาไว้แปลบทคัดย่อ ให้คนบางคนมั๊ง เรือ่งการขยันใฝ่หาความรู้ ทางภาษาอังกฤษก็ไม่มีใครว่าอะไร หรอก แต่ที่เห็นทำ ๆ อยู่ทุกวัน คือ เปิดยาฮู ดูดวง ภาษาอังกฤษแล้วก็มาเล่าให้ฉันฟัง ทุกวั๊น ทุกวัน ว่าแม่นอย่างนั้นอย่างนี้ ฉันล่ะเสียเวลาเล่นเนต ฟ่ะ เล่าเรื่องของเธอ สามวันสามคืนก็ไม่จบ แค่บอกกับตัวเองว่า นินทาเขานัก อย่าเป็นเสียเองล่ะ ..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [