หลังจากผ่านวิกฤตการณ์ ต่อจากนี้ก็เป็นรายการปลอบขวัญ
โอ๋ .. โอ๊ .... มามะเดี๊ยวเค้าปลอบขวัญให้ ...
เราก็นัดแนะเพื่อนเลย ... เลิกงานจงไปทำสวย ...
แล้วเจอกัน ฉันจะเรียกแท็กซี่ไปฮอลิวู๊ด แถว ๆ รัชดา
ฉลองกันหน่อย
นี่มันถิ่นฉาน .... เธอต้องลิ้มรสตัวตนคนจริงของฉันบ้าง ...
ฉันพาเข้าเธค สั่งเหล้าหนึ่งขวด กับแกล้มเพียบ
สั่งลาบเลือด เลือดไม่ต้อง เดี๊ยวหาเอาแถวนี้ (ล่อเล่น)
แดนซ์ซะกระจาย เหมือนตายอดตายยาก
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแกจะคิดอย่างไง แกไม่เคยพูดนี่
ทำทุกอย่างที่มันโอเวอร์แอ็คชั่น ลองดู ลองดู
อย่างนี้รับได้ไหม ....

แกบอกว่าสู้โว้ย .....

เธคเลิก ก็ไปส่งเพื่อน แล้วเราก็กลับคอนโด แกก็พักอยู่กับเรานี่แหละ
เรากับน้องชายนอนข้างใน แกนอนโชฟาหน้าทีวี
เราก็แฮ้งมั๊ง พะอืดพะอมมั๊ง ลุกขึ้นไปหาน้ำกิน
แกก็ลุกมาดู หาน้ำหาท่า มาลูบหน้าลูบตาให้
พลอยรู้สึกดีเข้าไปอีก หงิง หงิง อีกและ

จำได้ว่าแกมา 3 -4 วัน ฉันนี่ตอนอยู่กรุงเทพ ฯ เนี่ย ขึ้นรถลงเรือ ขึ้นรถเมล์โหนรถเมล์มานักต่อนัก
พอแกมาเข้าหน่อย ง่อยเปี้ยเสียขา ณ บัดดล ไปไหนมาไหน แท็กซี่ตลอด

ซึ่งตอนนี้มันเป็นอะไรที่ไม่ใช่หมอกควันแล้ว มันก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ...

แกก็ดูแลเราดี ช่วงที่แกขึ่นมาเนี่ย จนกระทั่งแกกลับ ทิ้งเงินไว้ให้บ้าง (ก็ไม่มากมายอะไร)

แกกลับภูเก็ตไป แกยังคงโทรมาตลอด รู้สึกว่าค่าโทรศัพท์เดือนละ 3 พันกว่า
จนกระทั่งเรามีวันหยุดอีก เฮ !! ได้ไปภูเก็ตอีกแหละ
ไปมันแต่ภูเก็ตเนี่ยแหละ ประเทศไทยมีแต่ภูเก็ตหรืองัย ...

ก็อย่างที่บอก พอแกให้ออกจากทัวร์ เวลามีวันหยุดเนี่ย
แกก็ส่งเงินค่าตั๋วมาให้เลย
บางทีแกรู้ว่าเป็นวันหยุดก่อนเราซะอีก เราก็เกรงใจ๊ เกรงใจ ... เที่ยวเช็คดูว่าเค้ามีให้เหมาลำบ้างไหม

เอาล่ะ ถึงภูเก็ต อีกแล้ว
ตานี้เขาพาเข้าบ้านแหละ เป็นประมาณ เหลนคฤหาสถ์ แฮ่ะ เหลือหลังติ๊ดหนึ่ง ... พี่น้องเค้าตื่นเต้นกันใหญ่
เรือ่งที่แกมาติดสาวกรุงเทพ ฯ ทำงานราชการ คงเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นสำหรับครอบครัวแก

ครอบครัวแกก็อบอุ่นดีน่ะ พ่อ – แม่แกก็แก่แล้วล่ะ
แกเป็นลูกคนสุดท้อง มีพี่น้อง 7 คน
(แบ่งมรดกแล้ว .. . มันจะเหลือเท่าไรเนี๊ย)
เค้าก็โอ๋ฉันกันนะซิ ฉันงี้หน้าบานเป็นจานตรากาไก่เชียว ....

แต่ช่วงหลัง ๆ เนี่ย แกเป็นอะไรของแกไม่รู้ เย็น ๆ แกจะขี่ CBR แล้วให้ฉันขี่มอไซค์ดรีมตามหลังแก ฉันเลยอดเอานมทิ่มหลังแกเลย ตานี้ อุตส่าห์ว่าโสดแล้วเชียวน่า
... ฉันเนี่ย ... ประวัติเป็นนักบิดประจำหมู่บ้านเลยล่ะ พ่อมีมอไซค์ 70 อยู่คันหนึ่ง เวลาถูกใช้ให้ไปซื้อของในเมือง 15 โลจากบ้าน ฉันจับรถได้บิดจนหมดจนถึงตลาด รีบซื้อของ สตาร์ทได้ก็บิดกลับ เพื่อหวังจะสร้างสถิติในหนังสือกิเนสบุ๊ค จนชาวบ้านเค้ามาฟ้องทั้งหมู่บ้าน

ตอนที่แกหให้ฉันขี่มอไซค์ดูบ้าง ฉันกลับดูเหยาะแยะ เป็นที่เวทนากับผู้ที่พบเห็นเป็นยิ่งนัก
เรียกคะแนนความน่าประคบประหงมอย่างไม่ได้ตั้งใจ
ตอนนั้นนะ ฉันล่ะวัยรุ่นเซ็ง ว่าจะให้ฉันขี่รถตามทำมาย อยากจะนั่งสบาย ๆ มาย้อนคิดแกจะให้ฉันรู้จักทาง
เพื่อฉันจะได้ไปไหนมาไหน เวลาที่แกไม่ว่างพาเที่ยวบ้าง
ช่วงนั้นทำรถเช่าอยู่หน้าหาด แต่ตั้งกะซึนามิรถพังไปสองคัน เลยขายที่เหลือไป ก็ไม่ได้ทำแล้ว มาทำทัวร์

ตอนนั้นเช้า ๆ ก็เอารถออกหน้าหาด พอฝากฝั่งใครได้บ้าง ก็ไปเที่ยวกัน เย็น ๆ ก็ช่วยกันเก็บรถ แล้วแกก็พาฉันกลับบ้าน มอไซค์คนละคัน แกมักจะพาฉันผ่านชายทะเลตลอด
ออกจากคิวแกก็ไปทางนี้ แล้วก็ต้องไปเลี้ยวซ้ายผ่านทะเล เป็นอย่างนี้ประจำ จำไว้ให้ขึ้นใจ
ฉันก็จะขี่ตามสเต็ปแกตามนั้น

จนกระทั่ง ... มีอยู่วันหนึ่ง เผลอขี่เลย เอาแล้วหว่าตรู แล้วจะไปอย่างไงต่อ
กลับรถก็กลับไม่ได้ รถมากมายกายกอง จนกระทั่งไปออกสี่แยก

อ๋อ !! เนี่ยมันทางไปบ้านนี่หว่า ... มันใกล้กว่าด้วยซ้ำ ...
แล้วทำไม แกต้องพาฉันอ้อมเสียทุกที ฉันโวยวายกับแกทันทีที่พบแกว่า ทำไมต้องพาฉันอ้อมด้วย
แกตอบว่า ... อยากให้น้องเห็นทะเล ...
ฉันก็ หงิง .. หงิง นะซิ จะไปพูดอะไรได้

ทุกอย่างที่แกทำ ทุกอย่างที่แกคิดก็เพื่อฉันล่ะ

มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากไปคลุกคลีกับพี่ ๆ ที่ร้านอาหาร
เค้าก็เม้าส์กันมันส์เลยล่ะ เรือ่งเธค
ฉันก็เริ่มอินไปกับเขาด้วย วิญญาณชั่วร้ายเริ่มเข้าสิง

อยากไป ... อยากไป ... น้ำลายไหลยืด อีกแล้ว ..
แล้วพอแกมารับ กลับบ้าน รถคนละคัน ...
แกก็พาวนรอบป่าตองดูแสง สี ฉันผู้ซึ่งยังอินไปกับเรื่องเล่าที่ร้านอาหาร

พี่...พาไปเที่ยวเธคหน่อยซิ .........อยากไป ... ตั้งกะมายังไม่เคยได้เที่ยวเลย
แกก็อืม .. ฮิฮิ อืม เนี่ยต้องพาไปแน่เลย
แกพาฉันเข้าซอยเอ็ทแพท ไปจอดหน้าเธคใหญ่ จำชื่อไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าเคยชื่อพาช้า อยู่ครั้งหนึ่ง ปัจจุบันปิดกิจการไปแล้ว
เวลามีคนผลักประตูเข้าไปที เสียงเพลงมันดังออกมาได้ใจมาก
แกจอดหน้าเธค ฉันก็ขี่มาจอดตามตูดแก
เห็นสวรรค์ร่ำไรแล้วตรู
เดี๊ยวเถอะมึ๊ง แดนซ์กระจาย ... แล้วแกก็ขี่รถเลยไป
อ๋อ สงสัยขี่เลยไปหาที่จอด ฉันนึกในใจ
แกก็ตีโค้วกลับมา แล้วก็ขี่เลยออกไป
ฉันงี้ ..... Oh no เฮ้ย ......เฮ้ย เรียกไม่ทันแล้ว

ไอ้ทีเลียปากมันแผลบอยู่ตะกี้ คอแห้งขึ้นมาบัดดล
เนื่องจากความที่ฉันขวัญเสีย ตอนแกขี่รถเลยออกไป
ปิศาจแห่งความชั่วร้ายเลยเข้ามาครอบงำ
ฉันเร่งเครือ่งได้ ปาด ...............................
ฉัน : ไหนว่าจะพามาเธคไง
เธอ : ก็พามาแล้วงัย
ฉัน : ไม่ใช่หมายความว่าเข้าไปเที่ยวข้างไหนน่ะ
เธอ : อย่าเที่ยวเลย มันไม่ดี
ด้วยความที่ปีศาจเข้าสิง เอาล่ะเป็นงัยเป็นกัน

ไม่เอา ๆ ๆ จะเที่ยวเธค อยากไปนั่งฟังเพลงบ้าง
นะ นะ ....... ตั้งกะมาภูเก็ต ยังไม่เคยได้เที่ยวเลย นะ นะ ...

ถามนอกเรื่องหน่อย ถ้าคุณอยู่ภูเก็ต แล้วกำลังคั่วสาวเนี่ย คุณจะพาสาวเจ้าไปเที่ยวเธคบ้างไหม
หรืออย่างน้อยก็พาเดินซอยบางลา นั่งที่บาร์หันหน้าชนกัน อะ ชนแก้ว จะทำบ้างไหม ห๊า !!
ของฉัน ไม่มีเสียล่ะ ซอยบางลาก็แค่ขี่รถผ่าน หรือแกพาไปแวะหาเพื่อน เท่านั้น

จึงไม่น่าแปลกใจ เมื่อฉันได้มาอยู่กับแก ฉันจะแอบติดสินบนเพื่อนให้มาเที่ยวภูเก็ต

แล้วฉันก็พาเดินเที่ยวซอยบางลา อูย !! เจ้าบ้านตื่นเต้นยิ่งกว่าแขกเสียอีก พาเข้าผิดเข้าถูก
ก็ฉันไม่ค่อยได้มาเนี่ยหน่า เพื่อนถาม ร้านเนี่ยมันเป็นยังไงว่ะ
ลองเข้าดูแล้วกัน ฉันจะได้รู้ด้วย
เพื่อน : แกนี่ พึ่งพาอาศัยไม่ได้เลยเรื่องนี้
เรา : แกก็ถามเรื่องกรุงเทพซิว่ะ ที่นี้แกถามเรื่องที่มันเป็นธรรมชาติ ๆ นะ ตรอกซอกซอยไหน ฉันรู้หมดแหละ

อะต่อ หลังจากใช้มารยาหญิง ไป 6 คันรถบรรทุก จาก 10 ฮิ ฮิ ผ้าขาวอย่างเธอรึจะทันฉัน ว่าแล้วก็ได้นั่งหน้าบานอีกแล้วที่พาววาว เป็นร้านออกคันทรี่ แต่ดูไฮโซ ณ ตอนนั้น ซึ่งตอนนี้ปิดกิจการแล้ว

ทำไมร้านที่ฉันได้ไป มันเจ๊งหมดว่ะเนี่ย
ถ้าคุณ ๆ ได้มาภูเก็ต อย่าลืมเรียกหนูไปแดนซ์นะ
นึกว่าสงเคราะห์หนูเหอะ

หลังจากได้เข้าไปนั่งที่ร้าน รัศมีความดีของแกแผ่มาถึงฉัน
รับอะไรดีคับ คุณผู้ชายสั่งโค๊ก คุณผู้หญิงสั่งน้ำส้มคั้น
ก็บรรยากาศอย่างงี้ จะสั่งไอ้ที่มีแอลกอฮอล์ไปทำไม
ขืนสั่งแล้วติดเครื่องขึ้นมา จะทำไงกัน
นั่งสักเดียว แกก็ชวนกลับ

ตอบ ชายสูงวัย ยังไม่โดนค่ะ

ตัดตอน มาที่ตอนเด็ด ( ฉานคนเขียน ฉันก็ว่าเด็ดทุกตอน)
ตอนแรกคิดว่า ค่อยเล่า เพราะคิดว่าน่าจะเป็นช่วงที่มาครั้งที่ 3
คิดไปคิดมาน่าจะเป็นตอนที่มาครั้งที่ 2 มากกว่า
จำได้ว่า มันจะเขิลอะไรมากมายปานนั้น อายอีกต่างหาก ซึ่งมันน่าจะอยู่ในช่วงนาทีทอง
ตอน กางเกงหายไปไหน
รู้สึกเรื่องเล่าจะลงต่ำลงทุกที อะเล่าเลย วัยรุ่นรออ่านอยู่เพียบ สี่ ห้า หก คน
เชอะ ++ ของดี อ่านฟรี ไม่ชอบ รอจะให้เป็นพ็อคเกตบุ๊ค

เล่าเลย คุณเธอพาเราไปเที่ยวแหลมสิง แหลมสิงเนี่ยตั้งกะมาอยู่ ได้ไป 2 ครั้ง ขี้เกียจเดินลงไป
ตอนใหม่ ๆ แกพาไปไหน ก็ไม่กล้าปฏิเสธงัย แกพาไปแหลมสิง ต้องเดินลงไปที่หาด ทางลงลำบากนิ๊ด
ได้ดึง ได้ถู กันนิด ๆ หน่อย
แต่ลงไปแล้ววิวสวยมาก ๆ บรรยากาศดี เงียบเชียว
ได้ไปนั่งซบกันที่ก้อนหินใหญ่ ๆ ตรงนั้นด้วยล่ะ
อย่าได้ไปนั่งทับรอยเราเชียว เราหวง

ช่วงเย็นแกก็ชวนเล่นน้ำ ตอนนั้นให้ทำอะไร ทำโหมดด
ที่จริงเป็นคนว่ายน้ำไม่เป็น เพราะฉะนั้นจากเรือ่งเล่านี้
จะเห็นว่ามีฉากอย่างนี้ไม่กี่ฉาก
ปัจจุบันก็แทบไม่ลงน้ำเลย

วันนั้นแต่งตัวกิ๊บเก๋ เสื้อแขนกุด กางเกงกระโปรง
ก็ใส่ชุดนั้นแหละ เล่นน้ำ ยืนอยู่ประมาณน้ำครึ่งเอวได้
แกก็เล่นห่างออกไป แหลมสิงเนี่ย ช่วงตื้น ๆ คลื่นมันจะใหญ่มาก
เป็นลูกโตทีเดียว
หาดนี้จึงเหมาะกับพวกที่ชอบมาเล่นกระดานโต้คลื่น คือเลยจากฝั่งออกไปคลื่นจะเรียบ แต่ใกล้ ๆ ฝั่ง มันจะเป็นคลื่นลูกโต ๆ
ที่นี้ด้วยความที่เราว่ายน้ำไม่เป็น พื้นที่ในการเล่นน้ำก็จะอยู่ชายฝั่ง
ยืนทำสวยอยู่ได้แป๊บเดียว คลื่นซัดตูม เราเซถลาไป 50 เมตร หน้าทิ่มลงไปเลย อยู่บริเวณน้ำครึ่งหัวเข่า
ตกใจเหมือนกัน รีบยืน มือตะปปตัว เอ๊ะ กุงเกงมันไม่อยู่ที่เอวนี่หน่า กางเกงมันไปไหนหว่า
เหลือบลงไป อยู่ที่หัวเข่า รีบนั่งยอง ๆ ลงไป ทำกลับมาให้มันอยู่ที่เดิม ด้วยสถิติความไว้ที่น่าจะได้ลงกินเนส
ตอนนั้น อ๊าย อาย อาย หมดกัน หมดกัน เห็นโหมะเลย
จริง ๆ ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเขาเห็นรู้เปล่า แต่น่าจะเห็นนะ
ไม่งั้นคงไม่ติดใจ 555

เนี่ย มีลูกสอนลูก ถ้าหุ่นไม่ดีเหมือนแม่ อย่าสะเออะ มาเล่นน้ำที่แหลมสิง เชียว
ขอบอก

ก็เป็นอยู่อย่างนั้น 7- 8 เดือน เราก็ว่าชัวร์แล้ว
ของเค้าดีจริง ๆ ค่ะ (นิสัย)
ก็วางแผนพาแกไปบ้านเจอแม่สักหน่อย
ต้องผ่านด่าน 18 อรหันต์ ให้ได้เสียก่อน
อย่างอื่นค่อยว่ากัน

คนเก่า ไม่ผ่านค่ะ เนี่ยเป็นเหตุผลข้อเดียว ข้อเดียวจริง ๆ หรือเป็นเพราะว่าเขาไม่ใช่คู่เรา

แม่เนี้ย ห่วงลูกมาก พี่คนโตต้องหนีตามสาวไป ตอนจะ 40 แล้ว ป่านนี้ยังเข้าบ้านไม่ได้
น้องได้แต่งไปปีที่แล้ว เล่าให้เห็นแบคกราว ว่าเจ้าที่แรง

มีพี่คนที่แม่นับถือเขาไปเที่ยวบ้าน บ้านเป็นรีสอร์ทไง
เราก็อาศัยช่วงโปรโมชั่นนี่แหละ นัดแนะแฟนให้ขึ้นมาเจอกับแม่
เรา :แม่เนี่ยเพื่อน เจอกันที่ภูเก็ต ตอนที่ไปทำงาน
แม่มองเฉย ๆ
สมัยเด็ก ๆ เวลาขอแม่ไปเล่นน้ำทะเล แม่ ขอไปเล่นน้ำทะเลนะ ถ้าเธอเงียบล่ะก้อ
แม่หันมาอีกที ฉันคงไปถึงหาดแล้วล่ะ เป็นอันรู้กันว่า ถ้าเงียบก้อ โอเค
แต่จริง ๆ แล้วทั้งชีวิต เธอเงียบ 3 ครั้งได้ ฉันเลยว่ายน้ำไม่เป็นจนถึงวันนี้
แล้วมันทึกทักได้ไหม เคสนี้ ว่าเงียบคือผ่าน ฉันก็รอลุ้นอยู่ในใจ เธอจะมาไม้ไหนบ้าง

ก่อนมา ฉันก็ใส่ข้อมูลให้พี่ที่ฉันมาด้วยให้มากที่สุดเท่าที่มากได้อยู่แล้ว เรือ่งคุณเธอ
แต่ฉันว่า ใครก็ตามที่ได้คุยหรือเจอกับแก คงสัมผัสได้เองล่ะ ว่าแกเป็นคนดี
จิตใจขาวผ่องยองใย ขัดกับผิดอย่างแรง

แล้วเรือ่งฉันกับแฟนเก่าเนี่ย พี่คนนี้ก็รับรู้ตลอด
ระหว่างที่อยู่บ้าน พี่ผู้ใหญ่เนี่ยแกจะบอกกับฉันเลยว่า ฉันนี่หน้าตาอิ่มเอิบ
ก็สารอดีนาลีน มันหลั่งนะ (ใช่หรือเปล่าหว่า ที่มันคือสารหลั่งความสุขนะ)
แล้วตอนอยู่ประจวบนะ ตี 4 มันต้องไปตลาดนะ ช่วงนั้น หนาว มาก ๆ
แล้วขี่มอไซค์พ่วงข้างนะ เวลาโดนลม มันก็หนาว ๆ เข้าไปถึงกระดูกเลย แต่แปลกแฮะ สารนี้มันห่อหุ้มตัวฉันไว้ฉันจึงไม่รู้สึกอะไรเลย โอ๋ ความรักมันจรรโลงโลก จริง ๆ

ตลอด 2 -3 วัน เนี่ย ฉันมีความสุขดีจริง มันต่างจากทุกทีที่ฉันกลับบ้าน
เวลาคุยกับแม่ทีไร มันเสียวสันหลัง กลัวว่าแกจะพูด จริง ๆ นะ ด่าแฟนเก่า มันเลยเหมือนมีม่านบาง ๆ มากั้นกางระหว่างฉันกับแม่ แต่เที่ยวนี้ มันสบายใจจัง

ตอนอยู่บ้าน ว่าที่ แม่ยาย กับลูกเขย
มีการทำความสะอาดบ้านแข่งกันด้วยล่ะ
ประมาณว่าไม่มีใครยอมใคร ตลกจะตาย

เราก็ว่า คลื่นลมสงบแล้ว
ที่ไหนได้ แม่ฉันยังไม่ทิ้งลาย ...

รวบรัดมาถึงตอนที่ฉันคิดว่า มันน่าจะถึงเวลาแล้ว
ที่จริงคบกันไม่นานหรอก ปีหนึ่งได้ ด้วยความที่เรารู้ว่า
เราชอบภูเก็ตนะ
มาทีไรมันมีความสุข เมือ่มีโอกาสก็จะมาเท่าที่มาได้

ช่วงนั้น ก็มีคนเริ่มตั้งป้อมนินทา เราก็ไม่สบายใจ
รู้ว่ามันไม่ดีเหมือนกัน ที่ผู้หญิงจะขึ้น ๆ ล่อง ๆ ไปหาผู้ชาย เที่ยวที่ 4 ที่ลงมาภูเก็ต หลังแกได้ไปเที่ยวบ้านที่ประจวบ ฯแล้ว

แกก็บอกว่าจะให้แม่ไปขอนะ ตอนนั้นเหตุผลที่ตกลงคือ
ไม่อยากให้ใครมองว่าไม่ดีค่ะ แล้วคิดอีกอย่างหนึ่งถ้ามันไปไม่รอด มันก็ไม่รอด อะไรมันจะเกิด มันก็ต้องเกิด
ก็ตกลง ...

พักขายยา ต้องโดนแน่ ๆ

ตอนที่แต่งงานกันแล้ว เราก็ยังอยู่ที่กรุงเทพ ฯ แกก็อยู่ประเทศภูเก็ตของแกอีกต่อไป
แกขึ้นมั๊ง เราลงมั๊ง
(เขียนให้เสียวเล่น ก็ชื่อตอนมันโดนแน่ ๆ )
ขอแก้คำผิด
แกขึ้นมากรุงเทพบ้าง เราลงไปหาแกบ้าง บางที่มันแค่ 2 วัน มันก็มีนัดเจอกันครึ่งละครึ่งทาง
เจอกันที่ประจวบ ฯ บ้านแม่ (เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ เฮ้ย ไม่ใช่ เพื่อ ลูกจะได้มาแสดงความกตัญญูกตทิกาบ้าง)

ไม่งั้นขึ้น – ลง แต่ภูเก็ต แม่เมอ ไม่ต้องเจอกัน
ตอนนั้นเราไปจัดประชุมอยู่สุพรรณบุรี แกก็โทรมาว่าเสาร์อาทิตย์นี้มาเจอกันที่บ้านแม่
ฉันก็ค่ะ ค่ะ คำน้อยก็ไม่ต้องพูด กลัวเปลืองค่าโทรศัพท์

พองานเสร็จ มีรถผู้เข้าประชุมเป็นบาทหลวงจากโรงเรียนแถวทับสะแก ฉันก็เลยได้โอกาสติดรถไปลงบ้าน
ท่านก็มาส่งถึงบ้านเลยทีเดียว รู้สึกว่าถึงตอน 6 โมงกว่า ๆ แล้ว ก็โม้กับแม่พักใหญ่
เสร็จสรรพจากการแสดงความกตัญญู ฉันก็มาวางแผนเรื่องของสามีบ้าง

เอ๊ มันมาทำไมหว่า ......
มันขับรถมาตั้ง 800 กว่ากิโล มันต้อง XXX แน่เลย
ทำไงล่ะหว่า อุปกรณ์อะไรไม่มีเลย ท้องขึ้นมา จะทำอย่างไง
ตอนแต่งงานแล้ว ยังต่างคนต่างอยู่ เลยไม่เลือกวิธีกินยาคุม (มีเรื่องเล่า ด้วยแหละ)

ช่วงนั้น ใจมันวนเวียน แต่ ถุงยางอนามัย ทำไงหว๊า คิดอยู่คนเดียว
เวลาแม่ถามอะไรที ปากมันจะตอบแต่เรือ่งที่คิด ...
จะไปในเมือง 15 โล แล้วจะบอกแม่อย่างไงหว๊า ว่าไปทำไม ...
ทำงัย ทำงัย คิด ๆ จนจะ 3 ทุ่ม แล้ว

ตอนหลังมานั่งที่โต๊ะ เปิดโน้น เปิดนี่ ไปจ๊ะกับสิ่งที่ต้องการ (อย่า งง ว่าที่บ้านทำไมมี)
เมื่อก่อนที่บ้านทำเป็นโรงแรมเล็ก ๆ ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่ เรียกให้หรูก็ รีสอร์ท เรียกแบบอนาถาก็ ห้องให้เช่า
ฉันก็โอ้ ดีใจประหนึ่งได้ท่องราตรี

รีบอาบน้ำ แต่ต้องมานั่งคุยกับแม่พักหนึ่ง
ส่วนสามีน่ะ หายขึ้นไปบนห้องตั้งนานแล้ว สงสัยอยากคุยกันฉองต่อฉ่อง

เมื่อก่อนนะ เวลากลับบ้านทีไร ต้องนั่งโม้กับแม่ดึกดื่นเที่ยงคืน
วันนี้ก็รี ๆ รอ ขึ้นนอนไว มันก็ผิดปกติ ทุกทีกว่าจะนอนก็เที่ยงคืน
เดี๊ยวแม่ก็จะน้อยใจได้ มรดกที่จะหวังจากทางโน้น ก็เหลือนิดเดียวแหละ

จำเราจะต้องเอาใจทางนี้หน่อย เต้ง เต่ง เต้ง ก็คุยไปแกล้งหาวไป

แม่ ง่วงนอนแล้ว ไปนอนแล้ว พอแม่เผลอรีบหยิบไอ้นั้นขึ้นห้อง
ผลักประตูเข้าไป ........................ คุณพระช่วย
v
v
v

สามีหลับเสียแล้ว
เฮ้อ ปล่อยให้ฉานเครียดอยู่ได้ตั้งนาน

ที่แท้ขับรถมามากกว่า 800 กิโล ก็เพราะ xxx ….
คิดถึงนะเอง
จบข่าว

เฮ้ออ ตอนนี้ก็ยังไม่โดน
อี ตอนโดน หนูยังไม่เล่าค้า