ยินดีต้อนรับทุกๆคนค่ะ ขอให้มีความสุขกับบล็อกของนัตนะคะถ้าชื่นชอบบล็อกกะลาก้นครัวนี้ ก็ขอคอมเม้นท์ให้กันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ แล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมกันอีกนะคะ มีความสุขกันเยอะๆนะคะ
About me
Beauty Secrets
Desserts
My Kitchen
Drawing room
UK Visa
UK Guides
ข้าวซอยเนื้อตุ๋น
ยินดีต้อนรับทุกๆคนค่ะ ขอให้มีความสุขกับบล็อกของนัตนะคะถ้าชื่นชอบบล็อกกะลาก้นครัวนี้ ก็ขอคอมเม้นท์ให้กันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ แล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมกันอีกนะคะ มีความสุขกันเยอะๆนะคะ
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
4 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
การสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก (ย่ายอด กุลปัญญา)

ด้วยรักและอาลัยย่า


ด้วยรักและอาลัยย่า

ไม่ได้อัพบล๊อคเลยค่ะ ช่วงนี้ ไม่ค่อยสบายใจและไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลย การสูญเสียของนัตครั้งนี้ นัตเสียใจมากๆเพราะว่าเราไม่สามารถไปอยู่ตรงจุดนั้น ไปอยู่ดูหน้ากันครั้งสุดท้ายของผู้เป็นย่า เราอยู่ตรงจุดนี้เลยมีความรู้สึกที่แย่มากๆเพราะเราสองคนย่าหลานมีความสนิทสนมกันมากกว่าหลานทุกๆคนและครอบครัวนัตเริ่มแรกอาศัยอยูที่บ้านของปู่กับย่ามาตั้งแต่นัตได้ลืมตาดูโลก จนกระทั่งพ่อสร้างบ้านหลังใหม่ แต่ก็ยังสร้างอยู่ในรอบรั้วบริเวณบ้านของย่านั่นเอง นับได้ว่า ชีวิตครอบครัว ความผูกพันนั้นมีมากมายเยอะแยะเหลือเกิน
มาวันนี้ย่าได้จากไปแล้ว นัตไม่มีย่าให้กลับไปเจอ ไปนั่งคุยด้วย หัวเราะ ทานข้าว ด้วยกันอีกเวลานัตกลับไทย มันเป็นอะไรที่ยากเกินจะทำใจจนบอกไม่ถูก นัตเสียย่าไปเมื่อวานวันที่ 3 ธันวาคม 2551 เวลา 9.50 น ในตอนเช้าที่โรงพยาบาล ย่าป่วยด้วยโรคหัวใจและโรคชรา ย่าเข้าห้องไอซียูได้วันเดียวท่านก็เสีย นัตได้คุยโทรศัพท์กับน้องชาย น้องชายนัตบอกว่า ย่าไม่ทานข้าวมา 2 วันและนอนหายใจระรินอยู่ในห้องไอซึยู
สิ่งที่นัตกลัวก่อนที่กลับอังกฤษ นัตกลัวที่จะเสียย่าไประหว่างที่นัตอยู่ที่นี่ เพราะครั้งสุดท้ายที่นัตกลับไทย นัตเห็นสภาพร่างกายของย่าค่อนข้างแย่ เดินเหินไปไหนมาไหนต้องใช้ไม้เท้า จะลงจากเรือนมานั่งเล่นใต้ถุนบ้านต้องมีคนพยุง เราได้นั่งคุยกัน นัตยังเอารูปที่ถ่ายจากอังกฤษไปให้ย่าดู ย่ายังพูดว่าสักวัน ..ฉันจะไปเที่ยวหาแก..ถ้าฉันยังเดินไหว..เรานั่งคุยกัน หัวเราะ ทานข้าว ทานขนมด้วยกันภาพเหล่านั้นยังติดตา อิริยาบถต่างๆนัตยังคงมองเห็นภาพเหล่านั้น....ครั้งสุดท้ายประโยคสุดท้ายที่ได้พูดคุยกัน นัตขึ้นไปกราบย่าบนเรือนใหญ่ และบอกย่าว่าจะกลับอังกฤษแล้วนะ ย่ายังอวยพรให้โชคดี อายุมั่นขวัญยืน พรเหล่านั้นยังดังก้องอยู่ .... มันเร็วเกินไปที่จะสูญเสีย
ตลอดเวลาที่นัตได้โทรกลับไทยในหลายครั้ง นัตจะถามถึงย่าเสมอว่าเป็นยังไงบ้าง และส่วนมากคนที่บ้านก็จะบอกว่า ย่าไม่ชอบทานข้าว นัตยังสั่งน้องให้บอกกับย่าว่าให้อดทนทานข้าว ถึงรู้สึกว่าไม่อร่อยก็ต้องทาน นัตเข้าใจว่าคนไม่สบายจะทานข้าวไม่ค่อยลง แต่ถึงยังไงนัตก็อยากให้ย่าแข็งแรงและอยู่กับลูกหลานไปนานๆ อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร
ภาพความทรงจำเหล่านั้นสมัยที่นัตยังเป็นเด็กๆเกิดและโตมากับชนบท หลายภาพ หลายความทรงจำยังฝังอยู่ในหัวระหว่างย่ากับหลาน

บทความถึง คุณย่ายอด กุลปัญญา

ย่ายอดเป็นร่มโพธิ์ ร่มไทรให้กับลูกหลาน ตั้งแต่นัตเกิดมา และจำความได้ เราก็อาศัยอยู่ที่ บ้านปู่กับย่า..ชีวิตความผูกพันระหว่างย่ากับหลานนั้น จึงมีมากมายที่เกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้หมด ย่าเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรสูงสุดของบ้านหลังจากที่เสียปู่ไป ย่าคอยอบรมแนะนำ ให้ความช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่กับลูกหลานตลอดมา ย่าเป็นย่าที่แสนดี และน่ารัก ย่าจะเป็นห่วงนัตเสมอ เพราะนัตชอบดื้อและชอบเถียง เอาแต่ใจตนเอง และคอยบอกคอยสอนนัตเสมอ ว่าให้เป็นคนดี และ อย่าท้อแท้กับอุปสรรคต่างๆ ขยันตั้งใจทำมาหากิน ต่อไปข้างหน้าจะได้ไม่ลำบาก จะได้เป็นเจ้าคนนายคน ประโยคเหล่านี้ย่าชอบพูดเสมอ
ความทรงจำระหว่างนัตกับย่า ยังมีอยู่เสมอ ชีวิตเลยได้คลุกคลีอยู่กับย่ามากๆนัตจำได้ว่าสมัยก่อน ที่นัตเรียนหนังสือมัธยมต้นอยู่ที่ อ.เชียงคำ ระหว่างที่พ่อกับแม่สร้างบ้าน ช่วงนั้นนัตยังไม่มีห้องส่วนตัว นัตก็ได้อาศัยนอนกับย่าทุกๆวัน ทุกคืนก่อนนอนย่าจะชอบฟังวิทยุทราสซีสเตอร์ตัวสีดำ ฟังข่าวก่อนนอนทุกวัน ย่าท่านจะเอาทรานซีสเตอร์วางไว้ใกล้ๆหมอนที่ท่านหนุน ท่านก็จะหมุนหาคลื่นเวลาที่มีเสียงอู้อู้ ฟังข่าวฟังเพลงลูกทุ่งอยู่เรื่อยๆและรวมไปถึงตอนเช้าถ้าย่าไม่ได้ไปนั่งกาดน้อยขายขนม บางทีระหว่างวันย่าท่านก็จะนั่งทำขนมหรือนั่งทำอะไรจุกๆจิกๆย่าจะชอบเปิด ค่าว เปิดซอ ฟังตลอดทั้งวัน ขนมที่ย่าชอบทำนั้นก็จะมี ข้าวนึกงา ข้าวแต๋น หรือไม่บางทีถ้าที่ไร่มีลิ้นจี่ออกดอกออกผล ย่าก็จะชอบชวนนัตไปช่วยกันเก็บลิ้นจี่มาขายที่ตลาดกัน ย่าจะปั่นรถถีบคันเก่าๆอีแก่ของย่า นัตก็จะปั่นรถถีบบีเอ็มเอ๊กซ์ตามไปเก็บลิ้นจี่ที่ไร่กับย่า ย่าจะชอบแต่งตัว ใส่ซิ่น ใส่เสื้อคอกระเช้า และเสื้อบางๆคลุมกันแดด และงอบคู่กาย ภาพเหล่านั้นยังติดตานัตเสมอ บางทีถ้าย่าได้ไปเที่ยวที่ไหน ทัศนาจรต่างจังหวัด ย่าก็หอบเอานัตไปด้วยทุกครั้ง
ย่ายอดเป็นคนธรรมะธรรโม เพราะภาพที่นัตจำได้ ย่าจะชอบนั่งสวดมนต์ไหว้พระเป็นชั่วโมงๆก่อนนอนทุกคืน ย่าจะใส่ข้าวพระทุกๆเช้า และใส่ข้าวให้สำหรับปู่สม ปู่น้อยและแม่อุ้ยดี (เสียชีวิตไปแล้ว)ด้วย ย่าบอกนัตเสมอว่า การใส่ข้าวนั้นเป็นสิ่งที่ดีและปู่น้อย ปู่สมและแม่อุ้ยดีเวลาตายไปแล้วจะได้ไม่อดอยากเพราะมีคนทำบุญไปให้ และต้องใส่ข้าวสุกที่นึ่งใหม่ให้ทุกวัน
พอนัตจากบ้านมาเรียนหนังสือที่เชียงใหม่และกรุงเทพ เวลาที่ได้กลับบ้านที่เชียงคำนั้น นัตจะชอบแวะไปที่เรือนใหญ่ ไปนั่งคุยกับย่า และย่าจะแอบให้สตางค์ไปกินหนมเสมอเวลาที่นัตจะกลับ สิ่งที่ย่าให้นั้น ย่าไม่เคยหวังผลตอบแทนใดๆเพียงแต่ขอให้เราเป็นคนดี และมีความสุข
เมื่อก่อนตอนเด็กๆนัตชอบคิดเสมอว่าย่าชอบบ่น ชอบจุกจิก จู้จี้ ..มาวันนี้คนขี้บ่นคนนั้นหายไปไหน เหลือแค่เพียงความทรงจำให้กับหลานคนนี้ ..ที่ย่าบ่น เพราะว่าย่าหวังดี อยากให้เราทำดีและเป็นคนดี และที่สุดแล้วย่าก็หมายถึงว่าย่ารักและเป็นห่วงนั้นเอง
มาวันนี้ นัตอยู่ไกลถึงต่างประเทศ และความกลัวความกังวลที่สุดก็คือ การสูญเสียย่า เพราะครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอกัน และได้คุยกัน ย่าสุขภาพไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เข้าโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆย่าเดินเหิน.ย่าต้องใช้ไม้เท้าหรือคนพยุง และไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสเห็นย่าอีกครั้งเมื่อไหร่ นัตไม่ได้อยู่ดูใจย่าก่อนที่ย่าจะเสีย หรือจะได้ไปไหว้ย่าอีกครั้งเมื่อไหร่ มาวันนี้ได้รับรู้ข่าว ข่าวที่นัตกลัวว่าจะเกิดขึ้นและสุดท้ายก็เกิดขึ้นจริงๆ
ขอให้ย่าไปสู่สุขคติ ไปสู่สรวงสวรรค์ หลับให้สบาย พักผ่อน เพราะย่าแก่แล้ว สังขารคนเราไม่เที่ยง ขอให้คุณความดีที่ย่าเคยสะสมมาในชาตินี้ จงช่วยหนุนนำให้ย่าไปสู่สิ่งที่ดี โลกใหม่ที่ดี และมีชีวิตใหม่ที่ดี หากชาติหน้าฉันใดขอให้เราได้เกิดมาเป็นลูกเป็นหลานกันอีก รักย่าเสมอ และย่ายังคงจะอยู่ในความทรงจำไม่เปลี่ยนแปลง




กลอนแต่งไว้อาลัยรักย่ายอด กุลปัญญา


ด้วยรักและอาลัยย่า




สองมือที่เคยผูกขวัญให้ลูกหลาน         ปากเอ่ยพรประทานต่างๆให้สุขสม


มาวันนี้ไม่มีแล้วเสียงที่ก้องระงม        หมดสายตาอารมณ์ที่เอื้ออาทร


      ข้อมือย่าตอนนี้ผูกตราสังข์       หลานชิงชังไม่อยากเห็นเป็นหนักหนา


โอ้สังขารนั้นไม่เที่ยงแท้อนิจจา        เหลือเพียงแต่น้ำตาความอาลัย


    ขอให้ย่ายอดไปสู่สุคติ       อโหสิลูกหลานให้เหมาะสม


สองมือหลานจุดธูปหนึ่งดอกพนม        น้ำตาพรมเปื้อนพื้นปฐพี


ความตายจบจากพรากชีวีสิ้นย่า        ไกลสุดฟ้าทัดทานต้านไม่ไหว


   สิ้นลมสิ้นเสียงสิ้นหายใจ         ย่าจากไปหลานยังรักและไม่ลืม





ด้วยรักและอาลัยหลานคนนี้จะจดจำทุกสิ่งทุกอย่างเก็บไว้เป็นภาพที่งดงามตลอดไปจนวันตาย



ด้วยรักและอาลัยย่า




จากแล้วจากไปไม่หวนกลับ       ย่าลาลับห่างลูกหลานสะท้านไหว


ย่าเปรียบเป็นหลักร่มโพธิ์ ร่มไทร         เป็นผู้ให้ชี้นำสอนสั่งลูกหลานทำดี


ความทรงจำสำหรับย่ายังคงอยู่          ให้ย่ารับรู้ลูกหลานรำลึกถึง


จากกันจากไปจิตใจยังตราตรึง           ซึมซาบซึ้งคุณความดีที่ย่าทำ


ขอให้ย่าหลับสบายคลายทุกข์เข็ญ           บุญบำเพ็ญหนุนนำทำกุศล


แม้สิ้นชีพสูญสิ้นวายชนม์           ส่งให้ผลบุญกรรมคอยนำชัย


ให้ย่าไปสู่แดนสรวงสวรรค์         ให้สุขสรรค์สุขีมิได้หมอง


สิ่งร้ายใดๆมิให้หมายปอง         เทวดาคุ้มครองปกป้องคุ้มกัน


แม้นชีพดับร่างสลายกายสนิท         แม้นชีวิตย่าสิ้นลงปลงสังขาร


ความทรงจำต่อย่ายอดยั่งยืนนาน         ให้ลูกหลานคิดถึงพรึงรำพัน


ณ วันนี้ย่าลาลับกลับสวรรค์          สูญสิ้นพลันร่างกายที่เคลื่อนไหว


ร่างแน่นิ่งดับดิ่งลงกลางกองฟอนไฟ           ลูกหลานร่ำไห้ย่าไม่กลับมา


ขอเถิดแม่พระธรณี            รองรับเถ้าอัฐิธุลีที่ผวยผง


ไฟกองฟอนดับร่างย่าดับมอดม้วยลง        ขอพระองค์ช่วยรักษาย่าไปดี


ขอให้มีชีวิตใหม่ในภพหน้า          อินทร์พรหมมาสนับสนุนบุญล้ำเหลือ


บทสวดกรวดน้ำจุลเจือ          เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่บุญบารมี





ด้วยรักและเคารพสุดอาลัยย่ายอด กุลปัญญา

(หลานนัต) ฉัฐธนาธร กุลปัญญา





Create Date : 04 ธันวาคม 2551
Last Update : 5 ธันวาคม 2551 21:04:48 น. 22 comments
Counter : 52641 Pageviews.

 
ขอแสดงความเสียใจกับคุณนัตค่ะ
ขอให้คุณย่าของคุณนัตไปสู่สุขคติ



โดย: ตา (ta/'o-o/' ) วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:22:58:58 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
คุณย่าไปสบายแล้วทำใจเถอะครับ


โดย: น้องเหนือเมฆ วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:18:51:41 น.  

 
เราก็เป็นคนนึงที่สนิทกับยายมากนอนด้วยกันยายเราเลี้ยงเราแทนพ่อแม่ซึ่งไปทำงานหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว ตอนยายอยู่กับเรายายแก่มากแล้วอายุแปดสิปกว่ายายเสียตอนอายุเก้าสิปเอ็ด เราฝันติดต่อกันเกือบสิบปีว่ายายยังไม่ตาย ยายยังอยู่กับเราและทำอะไรด้วยกันเสมอ ตอนยายเรายังมีชีวิตเราเองก็เป็นหลานที่ไม่ค่อยได้เรื่องซักเท่าไร่ชอบเถียงยาย ไม่ได้ปรนนิบัติยายดี เพราะเรายังเด็กอยู่เสียดายเจนถึงทุกวันนี้วลาที่ไม่สามารถทำดีกับยายปรนนิบัติยายได้มากกว่านั้นเราเป็นคนเชียงใหม่สิ่งที่ยายคุณนัตทำอย่างเช่นไหว้พระตอนเช้าหรืออะไรที่คุณนัตเล่าเราคิดถึงยายเรามากเลยตอนก่อนนอนยายมักจะเล่าเรื่องราวสมัยก่อนให้เราฟัง หรือเล่านิทานสมัยก่อนให้ฟัง มีขนมหรือของกินอร่อยๆยายมักไม่กินแล้วเก็บไว้ให้เราเสมอ ..เราขอบคุณคุณนัตที่ทำให้เราได้รู้สึกว่ามีคนที่รู้สึกเหมือนๆกับเรา เราขอให้ย่าของคุณนัตและยายของเราไปสู่สุขคติเกิดชาติหน้าฉันท์ใดขอให้ได้เป็นยายเป็นหลานกันอีก


โดย: นัน IP: 112.142.234.151 วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:17:28:19 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
วันนี้เราได้สูญเสียคุณยายอันเป็นที่รักตลอดกาล
เราขออนุญาตใช้กลอนขอคุณนัตมอบแด่คุณยายเรานะคะ🙏


โดย: Chaya IP: 1.144.108.119 วันที่: 10 กรกฎาคม 2564 เวลา:10:48:30 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
เนื่องจากเราได้สูญเสียคุณน้าอันเป็นที่รัก
จึงขออนุญาตใช้กลอนของคุณนัตมาปรับเล็กน้อยจากย่า เป็นน้า นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ


โดย: Aof IP: 58.11.91.27 วันที่: 14 ธันวาคม 2564 เวลา:22:30:29 น.  

 
เป็นกลอนที่ไพเราะยิ่งค่ะ ขออนุญาตนำมาใช้ในงานฌาปนกิจศพคุณยายนะคะ


โดย: เบญจวรรณ กอร์ดอน IP: 122.60.211.238 วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:11:29:49 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจกับคุณนัตและครอบครัวนะคะ ขอชื่นชมกลอนที่คุณนัตแต่ง และขออนุญาตนำกลอนของคุณนัตมอบแก่คุณย่าของเรานะคะ 🥺🙏🏼


โดย: ฝ้าย IP: 182.232.196.12 วันที่: 29 มกราคม 2565 เวลา:12:42:34 น.  

 
เป็นกลอนที่เพราะมากค่ะ ขออนุญาตนำไปใช้ในงาน ฌาปนกิจคุณยายนะคะ เสียใจด้วยนะคะ


โดย: มัสยา IP: 27.55.89.85 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:17:08:33 น.  

 
ขออนุญาตนำกลอนไปใช้ในงานของคุณยายนะคะ 🙏


โดย: นิว IP: 49.228.167.253 วันที่: 27 มีนาคม 2565 เวลา:0:48:51 น.  

 
ขออนุญาตินำบทกลอนไปใช้นะคะ


โดย: thiti IP: 203.148.251.202 วันที่: 5 สิงหาคม 2565 เวลา:14:04:54 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ขออนุญาตนำบทกลอนนี้ไปมอบแด่คุณย่าของหนูนะคะ


โดย: Famnchyyy IP: 118.174.55.37 วันที่: 1 ตุลาคม 2565 เวลา:9:41:07 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ขออนุญาตินำบทกลอนไปบทกอนไปใล้ในงานคุณย่านะคะ


โดย: พินนี่ IP: 182.232.78.53 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:21:40:12 น.  

 
ขออนุญาตินำบทกลอนไปใช้นะครับ🙏🙏🙏


โดย: ขออนุญาตินำบทกลอนไปใช้นะครับ🙏🙏🙏 IP: 27.55.94.226 วันที่: 7 มีนาคม 2566 เวลา:0:16:34 น.  

 
ขออนุญาตนำกลอนไปใช้ในงานของคุณยายนะคะ


โดย: โดยคุณติ๊ก IP: 47.156.120.81 วันที่: 9 เมษายน 2566 เวลา:18:44:37 น.  

 
ขอนุญาตนำกลอนไปใช้นะคะ


โดย: Happy IP: 1.46.155.109 วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:11:13:53 น.  

 
ขอนุญาตนำกลอนไปใช้นะคะ


โดย: ญญญ. IP: 1.46.158.70 วันที่: 23 มิถุนายน 2566 เวลา:14:55:31 น.  

 
อนุญาตนำบทกลอนข้างต้นไปใช้ในการพูด


โดย: อนุญาตนำบทกลอนข้างต้นไปใช้ในการพูด IP: 159.192.42.98 วันที่: 26 มิถุนายน 2566 เวลา:9:50:37 น.  

 
พรุ้งนี้เผ่าคุณยายแล้วหนูขออนุญาตใช้กลอนนี้นะคะ


โดย: อิงอิง IP: 171.96.158.155 วันที่: 12 กรกฎาคม 2566 เวลา:9:11:27 น.  

 
ขออนุญาตินำกลอนไปกล่าวอาลัยนะคะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ


โดย: เนเน่ IP: 49.228.120.26 วันที่: 24 สิงหาคม 2566 เวลา:12:25:10 น.  

 
ขออนุญาตินำบทกลอนไปใช้นะคะ


โดย: มะปราง IP: 1.47.28.0 วันที่: 28 ตุลาคม 2566 เวลา:19:55:40 น.  

 
ขออนุญาตนำบทกลอนไปดัดแปลงนะคะ


โดย: หมูทอง IP: 223.24.163.52 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2566 เวลา:20:28:08 น.  

 
ขขออนุญาตินำกลอนไปให้งานย่าเสมอ นะครับ


โดย: เม่น IP: 49.229.212.63 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:18:16:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kala-ก้นครัว
Location :
Chiangmai, United Kingdom

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 21 คน [?]




English Time

Thai Time




ผลไม้ช่วงฤดูร้อน


เลมอน ดริซเซิ่ลเค้ก


ขนมกลีบลำดวน



ช๊อคโกแลตบิสกิตสติ๊ก



มินิช๊อคโกแลตเบอร์เกอร์




จำนวนผู้ชม


: Users Online
Google

เพลงกะลาก้นครัว
ส่งอีเมลล์ถึงนัตตี้คลิกที่แมวสีดำน่ารักๆเลยค่ะ
Friends' blogs
[Add Kala-ก้นครัว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.