+ W e l c o m e . . t o . . m y . . B l o g

ก ล อ น ดี ดี ไ ว้ ส อ น เ ด็ ก ค่ ะ


พ่อ-แม่ ไม่ มีเงินทองจะกองให้
จงตั้งใจพากเพียรเรียนหนังสือ
หาวิชาความรู้เป็นคู่มือ
เพื่อยึดถือเอาไว้ใช้เลี้ยงกาย
พ่อกับแม่มีแต่จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปนั้นอย่าหมาย
ใช้วิชาช่วยตนไปจนตาย
เจ้าสบายแม่กับพ่อก็ชื่นใจ
ถึงพ่อจนทนได้ไม่ทุกข์หนัก
เท่าลูกรักประพฤติตนเป็นคนชั่ว
ลูกกี่คนทนเลี้ยงได้ไม่หมองมัว
ไม่โศกเศร้าเท่าลูกตัวชั่วrayum
พ่อส่งให้ลูกเรียนเพียรอุตส่าห์
พ่อฟันฝ่าอุปสรรคแสนหนักเหลือ
พ่อตั้งหน้าหาทุนมาจุนเจือ
พ่อทำเพื่อลูกเจริญเดินก้าวไกล



"น้ำตาแม่ รินไหล เมื่อลูกร้าย
น้ำตาพ่อ เป็นสาย เมื่อลูกหมิ่น
น้ำตาแม่ หลั่งลง รดพื้นดิน
เมื่อได้ยิน ลูกเสเพล เนรคุณ...



รักใดเล่า รักแท้ เท่าแม่รัก
ผูกสมัคร รักมั่น ไม่หวั่นไหว
ห่วงใดเล่า เฝ้าห่วง ดุจดวงใจ
ที่แม่ใช้ กับลูก อยู่ทุกครา



ยามลูกขื่น แม่ขม ตรมหลายเท่า
ยามลูกเศร้า แม่โศก วิโยคกว่า
ยามลูกหาย แม่คอยห่วง ดุจดวงตา
ยามลูกมา แม่หมด ลดห่วงใย"




งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น
ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง
วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย
ณ มุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้
หญิงแก่ ๆ นั่งหงอยคอยจนสาย
โอ้วันนั้นในวันนี้อันตราย
แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่
เจ็บท้องแท้เท่าไหร่ไม่เคยบ่น
กว่าอุ้มท้องกว่าคลอดรอดเป็นคน
เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น
กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส
ได้ชีวิตแล้วก็เหลิงระเลิงใจ
ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา
ไฉนเราจึงเรียกกันว่าวันเกิด
วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า
คำอวยพระที่เขียนควรเปลี่ยนมา
ให้มารดาเป็นสุขจึงถูกแด
เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดนะ
ควรที่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่
รำลึกถึงพระคุณอบอุ่นแด
อย่ามัวแต่จัดงานประจานตน ฯ




พ่อแม่ก็แก่เฒ่า ................. จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน ............ เพียงเสี้ยววานของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก............ เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน ............... ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร ............... อย่างกล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย .................. คิดเผลอไผเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า ..................... เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน ............. คลายทุกผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึง ........... ให้นึกถึงเมื่อเยาวัย
เมื่อยามเจ้าป่วยไข้ ............. ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ ............ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล ............. เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ................ ขอให้คิดทุก ๆ ยาม
ใจแท้มีแต่ความ ................ หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง .................. มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ............... ทิ้งฝั่งไว้ ให้วังเวง ฯ





มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท ........... อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง ................. อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน





วิชาเหมือนสินค้า ............. อันมีค่าอยู่แดนไกล
ต้องยากลำบากไป .............จึงจะได้สินค้ามา
จงตั้งเอากายเจ้า ............... เป็นสำเภาอันโสภา
ความเพียรเป็นโยธา ......... แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ
นิ้วเป็นสายระยาง ............. สองเท้าต่างสมอใหญ่
ปากเป็นนายงานไป ........... อัฌชาสัยเป็นเสบียง
สติเป็นหางเสือ ................. ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง
ถือไว้อย่าให้เอียง ...............ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา
ปัญญาเป็นกล้องแกล้ว ........ ส่องดูแถวแนวหินผา
เจ้าจงเอาหูตา ................... เป็นล้าต้าฟังดูลม
ขี้เกียจคือปลาร้าย .............. จะทำลายให้เรือจม
เอาใจเป็นปืนคมน์ .............. ยิงระดมให้จมไป
จึงจะได้สินค้ามา ............... คือวิชาอันน่าพิสมัย
จงหมั่นมั่นหมายใจ ........... อย่าได้คร้านการวิชา




ด อ ก ส ร้ อ ย สุ ภ า ษิ ต

เด็กเอ๋ยเด็กน้อย
ความรู้เรายังด้อยเร่งศึกษา
เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา
เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน
ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน
จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล
ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน
เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย





ตั้งเอ๋ยตั้งไข่
จะตั้งไยไข่กลมก็ล้มสิ้น
ถึงว่าไข่ล้าจะต้มกิน
ถ้าตกดินเสียก็อดหมดฝีมือ
ตั้งใจเรานี้จะดีกว่า
อุตส่าห์อ่านเขียนเรียนหนังสือ
ทั้งวิชาสารพัดหัดปรือ
อย่าดึงดื้อตั้งไข่ร่ำไรเอยฯ




กาเอ๋ยกาดำ
รู้จำรู้จักรักเพื่อน
ได้เหยื่อเผื่อแผ่ไม่แชเชือน
รีบเตือนพวกพ้องร้องเรียกมา
เกลื่อนกลุ้มรุมล้อมพร้อมพรัก
น่ารักน้ำใจกระไรหนา
การเผื่อแผ่แน่ะพ่อหนูจงดูกา
มันโอบอารีรักดีนักเอย





จิงเอ๋ยจิงโจ้
แล่นโล้ในลำสำเภาใหญ่
เพื่อออกแรงออกกำลังโดยตั้งใจ
ที่จะให้เข้มแข็งและอดทน
เรานักเรียนต้องไม่คร้านการกีฬา
เรื่องพลศึกษาต้องฝึกฝน
ให้แข็งแรงถ้วนทั่วทุกตัวคน
เพื่อเป็นคุณแก่ตนและชาติเอย





มดเอ๋ยมดแดง
เล็กเล็กเรี่ยวแรงแข็งขยัน
ใครกล้ำกรายทำร้ายถึงรังมัน
ก็วิ่งพรูกรูกันมาทันที
สู้ได้หรือมิได้ใจสาหัส
ปากกัดก้นต่อยไม่ถอยหนี
ถ้ารังเราใครกล้ามาราวี
ต้องต่อตีทรหดเหมือนมดเอย





ตุ๊ดเอ๋ยตุ๊ดตู่
ในเรี่ยวในรูก็อยู่ได้
ขี้เกียจนักหนาระอาใจ
มาเรียกให้กินหมากไม่อยากคบ
ชาติขี้เกียจเบียดเบียนแต่เพื่อนบ้าน
การงานสักนิดก็คิดหลบ
ตื่นเช้าเราจักหมั่นประชันพลบ
ไม่ขอพบขี้เกียจเกลียดนักเอย





ตุ๊กเอ๋ยตุ๊กแก
ตับแซ่ร้องกึกก้องบ้าน
เหมือนเตือนหูให้งูรู้อาการ
น่ารำคาญเสียแท้แส่จริงจริง
อันความลับเหมือนกับตับที่ลับแน่
อย่าตีแผ่ให้กระจายทั้งชายหญิง
ที่ควรปิดปิดไว้อย่าไหวติง
ควรจะนิ่งนิ่งไว้ในใจเอย




ช้างเอ๋ยช้างพลาย
ร่างกายกำยำล่ำสัน
กินไผ่ใบดกต้นมัน
ดุดันโดยหมายว่ากายโต
มนุษย์น้อยนักหนายังสามารถ
เอาเชือกบาศคล้องติดด้วยฤทธิ์โง่
อย่าถือดีดังช้างทำวางโต
จะยืนโซติดปลอกไม่ออกเอย





จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
ใครขอข้าวขอแกงท้องแห้งหนอ
ร้องจนเสียงแห้งแหบถึงแสบคอ
จันทร์จะรอให้เราก็เปล่าดาย
ยืมจมูกท่านหายใจเห็นไม่คล่อง
จะหาช่องเลี้ยงตนเร่งขวนขวาย
แม้เป็นคนเกียจคร้านทานนกรีดกราย
ไปมัวหมายจันทร์เจ้าอดข้าวเอย





นกเอ๋ยนกกิ้งโครง
หลงเข้าโพรงนกเอี้ยงเถียงเจ้าของ
อ้อยอี๋เอียงอ้อยอี๋เอียงส่งเสียงร้อง
เจ้าของเขาว่าหน้าไม่อาย
แต่นกยังรู้ผิดรัง
นักปราชญ์รู้พลั้งไม่แม่นหมาย
แต่ผิดรับผิดผ่อนร้าย
ภายหลังจงระวังอย่างพลั้งเอย





นกเอ๋ยนกเอี้ยง
คนเข้าใจว่าเจ้าเลี้ยงซึ่งควายเฒ่า
แต่นกเอี้ยงนั้นเลี่ยงทำงานเบา
แม้อาหารก็ไปเอาบนหลังควาย
เปรียบเหมือนคนทำตนเป็นกาฝาก
รู้มากเอาเปรียบคนทั้งหลาย
หนีงานหนักคอยสมัครงานสบาย
จึงน่าอายเพราะเอาเยี่ยงนกเอี้ยงเอย





แมวเอ๋ยแมวเหมียว
รูปร่างประเปรียวเป็นนักหนา
ร้องเรียกเหมียวเหมียวประเดี๋ยวก็มา
เคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู
รู้จักเอารักเข้าต่อตั้ง
ค่ำค่ำซ้ำนั่งระวังหนู
ควรนับว่ามันกตัญญู
ควรดูตัวอย่างไว้ใส่ใจเอย









 

Create Date : 06 พฤษภาคม 2551
6 comments
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2552 22:49:15 น.
Counter : 2405 Pageviews.

 

จะจำจนตายครับ ขอบคุณครับ

 

โดย: po IP: 119.42.126.207 13 พฤศจิกายน 2552 21:40:22 น.  

 

ขอบคุณมากคะ..

 

โดย: May IP: 57.73.25.165 1 ธันวาคม 2552 12:56:15 น.  

 

ขอบคุณมากค่ะ

 

โดย: ton IP: 61.7.141.123 26 มกราคม 2553 18:37:35 น.  

 

Such a great blog :) I like it .... and I will apply them to use with my students ;)

 

โดย: oo IP: 10.0.1.54, 110.168.98.212 20 กันยายน 2553 14:11:49 น.  

 

แต้งกิ้ว

 

โดย: บุญคุณต้องทดแทน IP: 182.52.196.223 31 ตุลาคม 2553 12:15:04 น.  

 

ขอบคุณมากเลยครับ กำลังหาไปติดที่โรงเรียน

 

โดย: ครู IP: 192.168.10.167, 125.26.175.28 29 กุมภาพันธ์ 2555 9:03:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


kaiopp
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]












The most successful people
in the world
Have made many mistakes
And experienced far
more failure than the rest.















V i s i t o r s
Free Counters
: U s e r s O n l i n e
 
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2551
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
6 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add kaiopp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.