# 14 - 24 ...เอาหัวและตัวกลับมาแล้ว
Start 6/2/55.......75.7...
Weeks 1 ...75.5...(ชั่งวันจันทร์)
Weeks 2.... 75.0
Weeks 3.....74.7
weeks 4.... 73.9 (5 /3/55)

Last 29/2/55.......74.1
Today 11/3/55 .....72.2
BalC......................-1.9


หายหัวไป ตั้งแต่วันที่ 29 กลับมาวันศุกร์ค่ะ แล้วก็เป็นแจ๋วอยู่ 2 วัน หัวฟูเลย ไปคราวนี้หนักหนาเหมือนกัน แต่ก็ผ่านมาได้ สาธุ กะจะเขียนตั้งแต่เมื่อวาน ก็ไม่ไหวค่ะ เพลียเหลือเกิน ตอนนี้น้ำหนักกำลังลดได้ดี กำลังมีสติค่ะ ฮ่าๆๆ จะพยายาามประคอง "สติ" และ "สัปปะชัญญะ" ให้ตลอด แต่มาอยู่ทางโลกแล้วไม่รู้จะรอดหรือเปล่า ต้งแต่กลับมา คุณแฟน ก็แบบว่า " อยากทานสุกี้ ไปทานกัน" บ้างหล่ะ " ตอนนี้พิซซ่า ซื้อถาดแถมถาดนะคุณ" หึหึ เมื่อคืนหลังเล่นแบดประมาณเีที่ยงคืน "ไปทานข้าวต้มโต้รุ้ง เจ้าอร่อย อยากทานกะเฉดไฟแดง "โหยยย ตายยยยย ต่อไปนี้จะเรียกเขาในใจว่า "อุปสรรคตัวพ่อ" 5555

ว่าจะไม่เขียนถึงแล้วเชียว แต่ขอเล่าสักหน่อยค่ะ ปฏิบัติคราวนี้ถือศีลแปดข้ออื่นที่งด "พอไหว" แต่งดข้าวเย็นเนี่ยสิ .... ก็ไม่ได้กัวไรมากมาย การปฏิบัติครั้งก่อน เค้าก็มี นมถั่วเหลือง ให้ชงทาน เป็นน้ำปานะ หรือไม่ก็มีเครื่องดื่มให้ชงให้ตามสะบาย น้ำมะตูม น้ำเก๊กฮวย น้ำผลไม้ น้ำขิง น้ำส้มผสมดื่มใส่น้ำแข็งก็ได้ มีจัดวางให้ทานได้ 24 ชม. สมัยก่อนก็ชงทานอร่อยหวานสบายท้องไม่เดือนร้อน แต่คราวนี้ตั้งใจจะลดน้ำหนักด้วยนะคะ

มองๆ ไป มีแต่ประเภทน้ำตาลท้างนั้นเลย ก็ไม่ไหวค่ะ เลยไม่มีไรกินหลังเที่ยงจิงๆ ต้องขอบคุณอะไรดีไม่ทราบ ที่ให้ได้รู้จักตัวเอง และได้นำพาตัวเองมาเผชิญกับ "ความหิว" "ท้องร้อง" และการเอาน้ำลูบท้องหรือดื่มน้ำแก้หิวมันเป็นแบบนี้นี่เองงงง

ภาวะที่ได้เจอ มันก็ไปตรงกับการปฏิบัติวิปัสสนาคราวนี้อย่างจังๆ เห็น"เวทนา" ใครเคยเข้าวัดคงเข้าใจคำนี้นะคะ คำว่า "เกิด ดับ" มันเป็นแบบนี้ เคยเจอแต่ปวด ถ้าปวดหล่ะก้อ ไม่ท้อเลยค่ะ เพราะเวลาฝึกโยคะ มันตึงมันปวด เล่นกีฬาหนัก เช้ามาปวดท้างตัวก็เคยมาแล้ววว แต่ "ความหิว" เนี่ยไม่เคยกล้าเผชิญกับมันเลย เพราะถ้าหิวเมื่อไหร่ แล้วไม่รีบกิน หรือกินตอนหิวหล่ะก้อ กินแบบระเบิดระเบ้อไปเลยค่ะ

แปลว่า "ความหิว" มาเมื่อไหร่ "ความกลัว" ก็มาเยือน ฉันก็กัวหิวซะแล้ว ไม่เคยนั่้งดูความหิว ว่ามันเป็นไง เรียกง่ายๆ ไม่เคยคิดจะเอาชนะมันเลย แพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้งแล้วค่ะ

แต่คราวนี้ สวดมนตร์ไปก็ นั้งดู "ความหิว" มันทำงาน ท้องร้องๆ ๆๆๆ แขนขาไม่มีแรง เลยยย นั่งดูไปสักพัก มันก็หายยยยย เดี๋ยวมันก็มาอีก ถ้าใจไปอยู่กับเรื่องอื่นๆ มันก็หาย เพราะเราไม่ได้ใส่ใจ สักพัก มันคงงอนอะค่ะ มันก็หายไปเลยยย ผ่านไป วัน สอง วัน สามวัน มันก็ เกิด ดับ เกิด ดับ
พอได้กินมันก็อิ่ม แล้วก็หายอิ่ม แล้วก็ หิว แล้วก็ดับ แล้วก็ได้กิน แล้วก็อิ่ม แล้วก็ หายอิ่ม ป๊าดดดดดด เท่านี้เองเหรอ

โอเค ฉันรู้จักแก ดีแล้ว "ฉันเคยเอาชนะแกมาแล้ว" "ฉันเข้าใจแล้ว" "ฉันไม่กัวแกอีกแล้ว เจ้าความหิว"

ส่งผลถึงวันต่อๆมา ค่ะ ก็กินพออิ่ม มันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะอิ่มมากเดี๋ยวก็หิวอยู่ดี เช๊อะะะ ได้ยินได้ฟัง" กินพออิ่ม" แบบนี้มานานแล้ว แต่มันไม่เคยเข้าไปในใจ ไม่ get

ขอ GET ระยะยาวเลยนะจ๊ะ "ใจจ๋าใจ" สาธุ

เมนูเมื่อวาน 10 มีนา

8.00... ข้าวต้มข้าวกล้อง 1 หมูหยอง และผักกาดดองนิดหน่อย นมถั่วเหลือง 1 กล่อง กาแฟ น้ำตาลเทียม 1 น้ำเปล่า

9.00 - 14.00 ... เข้าครัวเก็บกวาด และทำขนม

11.30... ข้าวกล้อง 2 ทัพพี ต้มจืดไข่ 1 ถ้วย ส้มโอ 2 กลีบ

12.00... ชิฟฟ่อน 2 คำ

14.00 - 20.00.. รีดผ้ามากมาย แม่เจ้าาาา งานบ้านน กวาดถู โอ๊ยยย

17.00... นมถั่วเหลือง 1 กล่อง

20.00.. นมถั่งเหลือง 1 กล่อง

21.00 - 23.00... เล่นแบด (หมดแรง)




Create Date : 11 มีนาคม 2555
Last Update : 12 มีนาคม 2555 16:02:29 น.
Counter : 576 Pageviews.

2 comments
  
ดีจังค่ะ เอาชนะตัวเองได้
โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:10:40:26 น.
  
เวลามีคนชวนกินแล้วใจมันชอบอ่อนเนอะพี่ ยุ้ยก็เป็นค่ะ
โดย: ยุ้ย (แม่อัยยะจัง ) วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:15:34:02 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

kaikamja
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



New Comments
มีนาคม 2555

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
16
18
24
26
 
All Blog
MY VIP Friends