แสงสูรย์สิเฉิดโฉม...........งามดั่งโคมประดับไพร
ส่องแสงสู่ภายใน.............แดงระเรื่อแต้มนวลตา
ระยิบพริบพราวพร่าง.........ยามเยื้องย่างล่องเวหา
พลิ้วลมสะบัดพา..............ประหนึ่งไหวให้ตรึงทรวง
ยินเสียงคีตกาล...............สุดซาบซ่านสู่แดดวง
ตกหลุมลึกลงห้วง.............เสน่หาไม่วางวาย
ตะวันพลันคล้อยลับ...........ล่องลอยดับแล้วจางหาย
ความมืดพลันย่างกราย.......แผ่กระจายครอบคลุมมา
ข่มตาให้นอนหลับ.............กระส่ายสับด้วยห่วงหา
ครุ่นคิดในอุรา.................ฝันเถิดหนาอยากพบเธอ
) วันที่: 2 ตุลาคม 2552 เวลา:15:18:44 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
