........มะเหมียว เป็นแมวตัวแรกในชีวิตคู่ของฉัน เราพบกันที่จังหวัดลพบุรีค่ะ เป็นรักแรกพบเลย ครั้งแรกที่พบกันฉันกำลังง่วนอยู่กับการ ล้างจานอย่างเมามัน ซักพักก็รู้สึกว่ามีอะไร แว๊บๆ แอบมองฉันอยู่ พอหันไปดูก็เจอกับแมวน้อยตัวนึง สีน้ำตาลอมแดง ใส่หน้ากากสีขาว หน้าตามอมแมมมาก หยุดเดิน และ มองมาที่ฉัน

อย่างจะถามว่า ''หนู ขอเดินเข้ามาเล่นในบ้านคุณ หน่อยได้ไหมคะ ''

.....ฉันเองก็หยุดชงักไปนิดนึง พร้อมกันยิ้ม ในใจรู้สึกดีใจ ที่มีสิ่งมีชีวิตตัวเล็กเข้ามาเที่ยวเล่นในบ้าน ฉันเองชอบแมวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยได้โอกาส ลูบหัวลูบตัว เจ้าแมวน้อยใหญ่เลย หลังจากที่ได้เล่นกันพักใหญ่ แมวน้อยก็เดินหายกลับไปหลังบ้าน

.........เช้าวันต่อมา ได้โอกาสเจอกับพี่สาว ที่อยู่หลังบ้าน เลยสอบถาม เรื่องแมวหน้ากากสีน้ำตาล ที่เจอเมื่อวานนี้ ฉันก็ได้คำตอบว่า เจ้าเหมียวนั้นเป็นแมวบ้านพี่เค้าเอง
แม่ของมันได้มาขออยู่ด้วย เมื่อประมาณสองปีที่แล้ว แม่เหมียวมีลูกเก่งมาก เจ้าตัวนี้ถือเป็นคอกที่ 5 แล้ว ส่วนใหญ่พอออกลูกมาที่ไร พี่เค้าก็มักจะจ่ายแจกไปให้กับคนที่เค้ามาขอบ้าง หรือบางที่ เจ้าลูกเหมียวมันก็เล่นซนจนโดนรถทับตายไปบ้าง เพราะบ้านอยู่ในตลาด รถรามันเยอะ ตัวพี่เค้าเองก็ต้องขายของไม่ได้มีเวลามาระแวดระวัง เวลาที่มันเล่นซนกันนัก ในส่วนของเจ้าเหมียวตัวนี้ พี่บอกว่า อายุประมาณ 3 เดือน กำลังซนที่เดียว เมื่อวันก่อนพี่น้องมันก็เพิ่งจะโดนรถทับตายไปตัวนึงนะ คอกนี้เลยเหลือเจ้านี่ตัวเดียวนั้นแหละ พอได้ยินอย่างนี้แล้วรู้สึกเศร้าใจจัง คิดในใจว่าอยากเลี้ยงเจ้าแมวน้อยตัวที่เจอเมื่อวานจัง ถ้าได้เลี้ยง จะดูแลมันอย่างดีเลย มันจะได้อยู่กับเรานานๆ

หลังจากนั้นอีกประมาณสองวัน แมวน้อยตัวที่เจอวันก่อนก็กลับมาที่บ้านฉันอีกครั้ง คราวนี้ฉันได้อุ้ม เจ้าแมวน้อยด้วย จากที่สายตาเห็นในตอนที่อุ้มมันครั้งแรก ปรากฏว่าแมวเหมียว มีขึ้ตา มีน้ำมูกติดจมูกกรังเลย ตาก็แฉะ สภาพดูอดโรยมากๆ นี่มันเป็นหวัดงอมแงมเลยนะเนี่ย

ฉันเล่นกับมันพักนึง แล้วก็เดินมาลงบัญชีที่โต๊ะ (เพราะเป็นช่วงปิดร้านแล้ว) เจ้าแมวน้อยก็เดินตามอีกแนะ แถมมันยังกระโดดขึ้นมาป่วนฉันต่อบนโต๊ะอีก

ในขณะนั้นฉันก็คิดในใจว่า '' นี่แก จะมาป่วนฉันทำไมเนี่ย จะทำงาน ''

ดูมันไม่สนใจสิ่งที่ฉันพูดแต่อย่างใด แถมยังกระโดดขึ้นมาเดินเหยียบคอม แล้วก็เดินข้ามคอมไปมา หันก้นมาทางฉัน และแล้ว เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับฉัน

'' อัดชิ้ววววววว ปุ๊ดดดดด ''

มีสิ่งแปลงประหลาด หลุดออกมาจากก้นแมวเหมียว ตกลงมาใส่แขนฉัน

'' กรี๊ดดดดดดด '' อะไรเนี่ย สีขาวๆ กลมๆ รีๆ อย่างกะเม็ดข้าวสาร ฉันรีบเอาปากกาเขี่ยดู แล้วถามมันว่า

''นี้ นังเหมียวแกกินข้าวแล้วไม่ย่อยหรือไงฮ้าาาาา ''

มันไม่ตอบ พร้อมกับจามอีกหนึ่งครั้ง '' แป๊ะ ''

คราวนี้ลงบนโต๊ะ เพื่อยืนยันสิ่งที่ฉันเห็น สิ่งที่ฉันกำลังก้มลงไปดูนั้น มันดิ้นได้ครับ พี่น้อง ครับ เหอะๆ ไม่ต้องสงสัยแต่อย่างใด เพราะฉันเรียนจบ จุบชีววิทยามา เพียงแค่เห็นมันดิ้นได้ แถมมันยังออกมาจากก้นแมว เหอะๆๆๆๆๆ แม่นแล้ว พยาธิแน่ๆ

'' นังเหมียว แกมีพยาธิด้วยเหรอเนี่ย ''

มันหันมามองหน้านิดนึงเหมือนจะบอกว่า '' ค่ะ เหมียวมีครบทุกอย่าง (โรคอะนะที่มีครบ) ''

แล้วเจ้าเหมียวมันก็ล้มตัวนอนบนโต๊ะอย่างสบายใจ

นี่มันอะไรกันนี่ คิดในใจ (อีกแล้ว ) ''ทำไงดีละ จะพามันไปหาหมอดีไหมอ่ะ แล้วจะหมดเงินเยอะไหม แล้วอาคุงสามีจะว่าไหม บลาๆๆๆๆๆ ''

คิดไปเรื่อย จนนั่งทำบัญชีเสร็จ นังเหมียวก็ยังนอนอยู่ที่เดิม ตกดึก เลยคุยกะสามีว่า

'' ตะเองวันนี้ มีแมวป่วยมาขออยู่ด้วยละ มันน่าสงสารมาก น่าตาน่ารักด้วยนะ ยังเด็กอยู่เลย บลาาาาาาา ( โน้นน้าวจิตใจสุดฤทธิ์) ''

เค้าก็เลยบอกว่า " อยากเลี้ยงมันเหรอ ก็เอาไปหาหมอซิ "

หลังจากนั้น ก็เลยแอ๊บ แมวของพี่หลังบ้านมาไว้บ้าน ที่บ้านตั่งแต่นั้นมา