วันนี้เป็นอีกวันที่ทำงานแบบเหงาๆ เศร้า

ก่อนหน้านี้รู้เพียงว่าต้องมาทำงานนครปฐมก็ไม่ได้คิดอะไร

เพราะเราเองก็เคยมาแถวศาลายา ก็นึกว่าจะคล้ายกัน

แต่พอมาทำจิงๆ อ้าว กำแพงแสนค่ะแถมโรงงานก็ตั้งห่างไกลความเจริญไปใหนมาไหนลำบากมากถ้าไม่มีรถ ซึ่งฉันเองก็ไม่มี

แถมตอนนี้พนักงงานคนอื่นๆก็ยังไม่ได้ย้ายมาจากสาขาเดิม

ส่วนฉันต้องมาเซต Lab รอตรวจยาเลยมาก่อนคนอื่นได้ วันใหนที่ฝนตก เหงาและวังเวงมาก

คิดถึงบ้านจัง คิดถึงพ่อ แม่ ยาย และเพื่อนๆ ทำไมน่ะชีวิตเรามันต้องระเหเร่ร่อน ไกลบ้านมาทำงานไกลขนาดนี้ด้วย

ในบางคืนรู้สึกเหว่ว้าจนนอนหลับไปทั้งน้ำตา แต่ถ้าถามว่าท้อไหม ตอบได้เต็มปากว่าบางทีก็ท้อ แต่ก็จะสู้เพราะรู้ว่ายังมีคนที่เขาคอยเราอยู่ข้างหลังอยู่ ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ใหนจะได้กลับไปพร้อมกับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่

อยากให้เขาสบายกว่าที่เป็นอยู่ รอหน่อยน่ะค่ะหนูสัญญาจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังค่ะ

รักป๊ะ ม๊า ยาย มากกกกกกกกน่ะค่ะ

Create Date : 15 กันยายน 2553
Last Update : 15 กันยายน 2553 9:26:55 น.		31 comments
Counter : 2700 Pageviews.
Share Tweet