Day 6 : 29/01/17

(อยู่บนรถไฟตั้งแต่คืน 28-30 ม.ค. 60 เพื่อไป Irkutsk, Russia) 

ฉึกฉักๆๆๆ จนมาถึงสถานี Khoit เป็นสถานีสุดท้ายก่อนสุดเขตแดนมองโกเลีย 

6 โมงเช้า เจ้าหน้าที่มองโกเลียผู้ชายรูปร่างสันทัดหน่อย ตรวจสัมภาระ (ไม่ค่อยเคร่งเท่าไรแต่ก็ตรวจทุกใบเช่นเคย) และปั๊ม passport ขาออกให้เป็นอันเสร็จสิ้น 

คือชีวิตบนรถไฟที่ต้องผ่านแดนแต่ละประเทศนี่ เดี๋ยวเคาะประตู ตรวจสัมภาระ รื้อของจากกระเป๋า แหกตามช่องต่างๆทุกซอกทุกมุมให้ดูว่าไม่มีสิ่งของต้องห้ามนะ เก็บของใส่กระเป๋า ยืนขึ้น เชคหน้าตาว่าตรงกับรูปใน passport มั้ย แจกใบเข้า-ออกเมืองให้กรอกข้อมูล เอา passport หายไปนานมาก และก็เอามาคืนพร้อมปั๊มตราเข้า-ออกประเทศ วน loop มันอยู่แบบเนี่ยแหละ ตั้งแต่จะออกจากจีน จะเข้ามองโกเลีย จะออกจากมองโกเลีย จะเข้ารัสเซีย โอยย...รู้มั้ยเนี่ยกระเป๋าเป้ตรูแตกตั้งแต่วันแรกละ ต้องยืมผ้าคลุมกระเป๋าเดินทางของผึ้งมาใช้ ไหนๆก็เหลืออีกด่านนึง ปล่อยสัมภาระรกๆระเกะระกะ แล้วค่อยเก็บทีเดียว ขนาดพนักงานมาบอกว่าตรวจเสร็จแล้วเก็บได้เลย พวกเราก็ยังไม่เก็บ รอเจ้าหน้าที่รัสเซียมาตรวจก่อน

เข้ารัสเซีย ผ่านด่านเมือง NAUSHKI 

นั่งมาสักพักใหญ่ๆ เข้าเมือง Naushki เวลามองโกเลียเท่าไหร่ไม่รู้ แต่รัสเซียคือเกือบๆเที่ยง เจ้าหน้าที่รัสเซีย มาตรวจ passport และสัมภาระรอบนี้ตรวจแปบเดียว เปิดให้ดูผ่านๆแค่ 2 ใบเอง คือที่ได้ยินมาเค้าบอกว่าถ้าเป็นคนไทยจะตรวจผ่านๆ แต่ถ้าเป็นชาวยุโรปฝรั่งไรงี้จะตรวจนาน เจ้าหน้าที่เป็นผู้หญิง 2-3 คนหน้าตาใจดี พอตรวจเสร็จสักพักมีเจ้าหน้าที่รัสเซียผู้หญิง 1 คน พูดจีนได้มาตรวจห้อง อีกรอบนึง

สถานีนี้รถจอดพักยาวจนถึงบ่าย 3 ก็เลยลงไปเข้าห้องน้ำ ค่าเข้า 16 รูเบิล ห้องน้ำสกปรกและเหม็นมาก (สไตล์ห้องน้ำเหมือนของจีนอ่ะ ส้วมซึม) 

เสบียงใกล้หมด พวกเราก็เดินมั่วๆในสถานี ซึ่งเป็นสถานีชานเมือง เงียบๆไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเลย หนาวก็หนาว ลมก็แรง ก็เลยเดินทะลุออกมาที่จอดรถ มองไปทางขวาเห็นกระท่อมเล็กๆ เดินไปตามความรู้สึก แม่เจ้าดีใจสุดซึ้ง ร้านขายของกินนี่เอง ชี้ๆมั่วๆคุยภาษาใบ้ได้ขนมปัง 2 กล่อง โยเกิร์ต มาม่า ชอคโกแลต รวม 781 รูเบิล 

กลับขึ้นรถไฟ.... บ่าย 3 รถออกตรงเวลา เดินทางต่อ นั่งรถไฟยาวๆไป 30 กว่าสถานี พนักงานมาเสนอขายของฝาก สักพักป้ามาเสนอเมนูอาหาร แถมบอกอีกว่าโบกี้บาร์และร้านอาหารเปิดตลอด 24 ชั่วโมง น้ำลายไหลแต่ขอผ่านเพราะอาหารแห้งพวกเราเยอะ 

ขนมอะไรก็ไม่รู้ค่ะ หวาน เลี่ยน อร่อยจุงเบย ผึ้งกะหมอกกินแล้วเลี่ยนพะอืดพะอม แต่เรากะแทนกินจริงจังมากๆ จ้วงๆๆๆๆ หม่ำๆๆๆๆๆ หมดเกลี้ยง คือ มันอร่อยจริงๆนะ พวกเราตั้งชื่อให้ว่าขนมข้นหวาน เพราะ layers ชั้นๆที่ซ้อนๆกันอยู่มันเยิ้มๆหวานๆรสชาติแบบนมข้นหวานเด๊ะเลยอ่ะค่ะ 

วิวข้างทางสวยงามทั้งเป็นหมู่บ้าน ป่า เหมือง สลับกันไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว แม้กระทั่งทะเลสาบ Lake Gusinoye ดูในแผนที่เป็นแค่ทะเลสาบเล็กๆแต่สวยดี 

เวลา 3 ทุ่ม 37 นาที  (Mongolia time)  รถจอด 45 นาที ที่สถานี Ulan ude เป็นสถานีหลัก จึงจอดนานค่ะ วัดอุณหภูมิได้ที่ -26 องศาจ๊ะหนาวจับใจ แต่ในรถไฟร้อนตับแลบ แสบจมูก และไอ  หมอกเป็นตัวแทนลงไปซื้อขนมเพิ่มเติมเล็กน้อย 

4 ทุ่ม 21 นาที เดินทางต่อ รถไฟตรงต่อเวลามาก แม้จะถึงสถานีเร็วกว่ากำหนด แต่เวลาออกต้องออกตามตาราง สถานี เล็ก-ใหญ่ จอดไม่เท่ากัน ประมาณ 1-2 นาที บ้างก็ 10 นาที 

นอนละนะ พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้าตรู่

Create Date : 17 เมษายน 2560
Last Update : 17 เมษายน 2560 12:46:02 น.		2 comments
Counter : 2011 Pageviews.
Share Tweet