เจิมมมมม

อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกน้องปอมเลยค่ะ คุณยายทานข้าวคนเดียวที่บ้านอาจจะรู้สึกดีกว่านี้นะพี่วลีว่า

  

เรื่องนี้คงวิเคราะห์ยาก
บางทีอาจต้องโทษคุณยายเสียเองด้วย
คนสมัยนี้ดูแล้วมักต้องคิดว่า เค้าได้รับการอบรม
เรื่องนี้มาน้อยมาก พ่อแม่ตื่นมารีบขับรถเอาลูก
ไปทิ้งไว้โรงเรียน ครูอาจารย์สอนวิชาการอย่างเดียว
ก็บ่นมากแล้วว่าเหนื่อยมาก วิชามรรยาทก็เก็บ
ใส่หม้อไปหมดแล้วมั้ง

บางทีก็อาจเป็นที่นิสัยของคนและการเอาอย่างเพื่อน
และสังคม พี่ก็ไม่มีเวลาอบรมลูกมากมาย เวลาอยู่บ้าน
เรามักกินอาหารตามสบายไม่ค่อยพร้อมกัน แต่ถ้าเมื่อไร
กินพร้อมกันที่บ้านหรือนอกบ้าน เราก็ถือโอกาสว่า
เป็นเวลาต้องคุยกัน ทุกคนก็เก็บมือถือค้าบบบ
รวมทั้งพี่ด้วย 555

สังคมและอัธยาศัยของคนเปลี่ยนไปมากแล้วค่ะ น้องปอม
บางทีเมื่อน้องปอมอายุเท่าพี่ก็จะทำใจได้เท่าพี่เช่นกัน
เวลานั่งรถลอยฟ้าหรือใต้ดิน จะเห็นว่า เกือบทุกคนก้มหน้า
อยู่กับมือถือ ไม่สนใจอะไรเลย พี่ว่าถ้าเค้าโดนล้วงกระเป๋า
ก็จะนึกไม่ได้ว่า คนข้างๆเค้าหน้าตาเป็นงัยบ้าง เนอะ น่ากลัว

บ่นได้ค่ะ เห็นด้วยทุกอย่าง แต่อย่าลำบากไปบอกเค้าเลยนะคะ

  

สมัยนี้เป็นกันหลายบ้านเลยค่ะ น่าเศร้าใจจัง

  

ตอนที่อ่านนิคว่าครอบครัวเค้าไม่อบอุ่นค่ะ สงสารคุณยาย
แต่พออ่านเม้นท์พี่ภาก็เห็นภาพชัดขึ้นเลย
สังคมก้มหน้ามันเป็นยุคสมัย แต่ก็ต้องก้มให้ถูกที่ถูกเวลา
เรื่องความรักและใส่ใจคนข้างๆนี่ต้องทั้งสอนและทำให้เห็นตัวอย่างด้วยค่ะ คิดงั้นนะ

อาหารน่ากินค่ะ คุณแม่คงเจริญอาหารนะคะคุณปอม

  

แย่นะคะ เจอแบบนี้ เข้าใจเลย

  

สวัสดีค่ะหลานปอม
น่าสงสารคุณยายนะคะ
แต่เดี่ยวนี้ก็เป็นกันอย่างนี้กันทั้งนั้น และจะเป็นมากขี้นด้วย
คงจะแก้ไขยากเสียด้วยนะคะ

โหวดค่ะ

  

คิดว่าที่บ้าน คุณยายก็คงเจอสภาพนี้เช่นกันค่ะน้องปอม
สังคมเปลี่ยนไป การที่ผู้อื่นมาเตือนอาจยิ่งต่อต้านนะคะ
การจะเปลี่ยนพฤติกรรมได้คงต้องรู้และเห็นคุณค่าของการใส่ใจคนในครอบครัวนี้ด้วยตัวเองน่ะค่ะ

เริ่มสัปดาห์ใหม่อย่างมีความสุขนะคะ
ขอบคุณน้องปอมมากค่ะสำหรับกำลังใจ

  

คุณยายเหงาแย่เลยค่ะ

  

สังคมก้มหน้าเห็นโลกโซเชียลสำคัญกว่าโลกแห่งความเป็นจริง
น่าสงสารคุณยายนะคะ เดาว่าอยู่บ้านสถานการณ์ก็คงแบบนี้
คุณยายอาจจะเหงาหรือว่าจะชินไปแล้วก็ไม่รู้เนาะ

  

ยุคนี้สังคมก้มหน้าจริงๆ
ขอบคุณสำหรับโหวตครับ น้องกาปอม

  

บางเรื่องแม้ว่าเราอยากทำแค่ไหน แต่ถ้าทำก็จะเกิดปัญหาใหญ่ตามมา ผมไม่อยากจะพูดว่าเราอยู่ในสังคมแบบนั้น

บางครั้งผมก็เบื่อนะ ไปกับเพื่อนบ้าง คนรู้จักบ้างแล้วทำแบบนั้น มันเหมือนเป็นการบอกเป็นนัยหรือไม่ว่าอยู่กับเรา กินข้าวกับพวกแกมันน่าเบื่อ อันนี้ผมก็ไม่ทราบ

โต๊ะกินข้าวมันควรเป็นเวลาของครอบครัวนะ แต่ปล่อยให้โลกโซเชียลมายึดมันไปก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ครอบครัวใครครอบครัวมันล่ะแบบนี้

  

สังคมก้มหน้านี่มีให้เห็นทุกที่เลยค่ะ
ตอนไปต่างประเทศก็เห็นทั่นั่นเหมิอนกัน
ไปทานอ่หารต่างคนต่างก้มหน้ากับมิอถือ เหมือนมีโลกส่วนตัว
ต่างก้มเล่นไม่พูดจากัน อันนี้ไม่ชอบใจเลยค่ะ
ยิ่งไปกัยครอบครัวด้วยแล้วไม่คุยกันยิ่งไปกันใหญ่
แต้ก็ไม่รู้จะแก้ไขยังไงนะคะ

ขอบคุณโหวตค่ะคุณปอม

  

ไม่ต้องสังเกตใครเลยค่ะ พ่อน้องซีเลยค่ะ จับมือถือตลอดเวลาค่ะ มี้ว่าหลายครั้งแต่ก็ไม้แก่ดัดยากจริงๆ ค่ะ ติดเกมส์ .....มี้เก๋ก็เลยต้องจับให้น้อยที่สุดแทนเวลาที่อยู่กับลูกค่ะ ปล่อยพ่อเค้าไป บ่นๆ

  

สังคมก้มหน้า ไม่ชอบเลยค่ะ

  

เป็นเรื่องปกติของสังคมไทยไปแล้วค่ะ เห็นได้ทั่วไปเลยค่ะ ตัวเองก็พยายามจะไม่ทำนะคะ

  

น่าสงสารคุณยายนะคะ ถ้ามีลูกหลานแบบนี้
พี่ไม่เล่นไลน์ และเป็นอีกคนทีี่ไม่ชอบเลยเวลากินข้าว
แล้วมานั่งดูไลน์เล่นเกมกันแบบนี้ (ดูได้บ้าง แต่ไม่ใช่ตลอดเวลา)

  

สังคมสมัยนี้พูดยาก
พ่อออกเช้ากลับเย็น
แม่ออกเช้ากลับเย็น
ลูกออกเช้ากลับเย็น
..
เวลาอยู่รวมกันแทบไม่มี..ต่างมีเพื่อนที่สนใจมากกว่าคนในครอบครัว
..
คนรุ่นใหม่จะชินกับแบบนี้ แต่คุณยายไม่ชินแน่
เล่นไลน์ก็อาจไม่เป็น...
..
ดังนั้นปอม...ก็หัดเล่นไลน์แล้วหาเพื่อนไว้เยอะๆ อนาคตจะได้ไม่เหงานะ

  

เมื่อปอมแก่ตัว ปอมอาจไม่ไปกินข้าวกับหลานๆ ถ้าไปปอมจะบอกก่อนเลยว่าถ้ายังสนในโทรศัพท์มากกว่าปอม . . . ตัวใครตัวมันดีกว่า


ขอบคุณทุกทุกท่านที่มาแลกเปลี่ยนความเห็น มาให้กำลังใจปอมนะคะ