รู้หรือยังหัวใจ ได้ยิน ได้รับรู้ ได้เข้าใจ รู้แล้วใช่ไหม ว่าเขามีใครอีกมากมาย ที่คอยห่วงหา รู้แล้วใช่ไหม ว่าใครที่คอยดูแลห่วงใยเรื่อยมา รู้แล้วก็จำใส่ใจสักที วันนี้ต้องจำใส่ใจ เราต้องเลือกทางเดินไป...ทางที่ดี ที่ถูกต้อง อย่ารู้สึกดีดีกับใคร อย่าทำตามที่หัวใจมันเรียกร้อง ถึงแม้ทางที่เราเลือกเดิน จะไม่ใช่ตัวตนของเรา ไม่ใช่ คนที่ไม่ใช่ แต่อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องมาเสียใจ กับการที่รู้สึกดีดีกับใครสักคน ที่เขาไม่เคยรับรู้เลย   Create Date : 10 กันยายน 2552 3 comments Last Update : 10 กันยายน 2552 14:36:45 น. Counter : 686 Pageviews. Share Tweet

แวะมาอ่านครับ   โดย: คนสาธารณะ 11 กันยายน 2552 5:18:09 น.

ขอบคุณครับ.. ขออนุญาติวางโคลงเคลงนินึงนาขอรับ อิอิ (รีรีข้าวสาร) ๑๑๐๑ ๏ แรงครวญขรมขาดน้อง......คลุมหนาว คราวหนุ่ม นอนเริงสาว.........สุขล้น ซนลุก หยอดเรียมพราว........รอนหยด รดหย่อน เยือนใจค้น...........หนึ่งครั้ง ครวญหาย ๚ ๏ คลายหวน คำฝากร้อย.......ลมคอย รอยข่ม ฤาผ่านกลอย...........มากเพ้อ เสมอพราก ผลักใจลอย........เรากัก รักเก่า ลามอกเก้อ...............กดเร้า ลามขม ๚ ๏ ลมคราม คืนอุ่นค้อม.........คลึงหนาว คราวหนึ่ง ครวญครองสาว.....หน่ายค้อน นอนคลาย ตื่นหลับคราว.......ดาวเฝื่อน เดือนผ่าว กลายเรียมร้อน......หลบลี้ คลอไหน ๚ ๏ ใครหนอ เคยกล่อมร้อง......เพลงรอ พอเร่ง คืนวันขอ.................ขับร้อง ครองรับ กรุ่นเกินพอ.............ฝันขบ พบคั่น รอยปริต้อง...............ต่างเฟ้น เพลินไหน ๚ ๏ ไผเนิน เนาหนั่นเวิ้ง...........จันทร์ไหว ใจหวั่น เชิงชายไข...............หลบสู้ รู้ซบ หยอดเริงใจ.................จวนฉ่ำ จำส่วน ดีนางรู้....................หลักโน้ม ชายขลุม ๚ ๏ สุมคลาย คราวห่วงพ้น.......จิตตรม จมติด เคยโศกถม................ถั่งเรื้อ เถือหลัง, ถากใจชม..............คนใหม่ ใครหม่น เลยจักเอื้อ..............อกอ้อนเรียมหาย ๚ะ๛ ๑๒๑๒ ๑๑๐๙๒๕๕๒   โดย: คนสาธารณะ 12 กันยายน 2552 3:34:06 น.

ถ้าจะรักใครสักคนแล้วต้องรอ รออย่างนี้เรื่อยไป น่าเห็นใจนะครับ แต่ผมว่าการรอที่ดีที่สุดคือการรอให้พ้นค่ำคืนอันยาวนานนี้ไปเพื่อไปเจอกับเช้าวันใหม่อันสดใส เมฆบางๆปกคลุม ดวงอาทิตย์โผ่ลพ้นขอบฟ้า นำพามาพร้อมกับไออุ่นละมุนละไม จิบกาแฟร้อน กับซาลาเปา ปาท้องโก๋ ร้อนๆ อิอิ... มีทุกข์เพื่อฉุดรั้งความสุข ฉันใดก็ฉันนั้นมีสุขก็มีทุกข์เพื่อเหนี่ยวรั้งจิตใจของเราไม่ให้บอบช้ำมากจนเกินไปได้เช่นกันครับ เรียนรู้ในรักดีกว่าช้ำเพราะรัก....   โดย: ดอกกรรณิการ์ 14 กันยายน 2552 1:36:12 น.