บทเพลงแห่งรัก

	ยามรัก ยามเช้าพี่ก็เฝ้าคิดถึงน้อง ยามสายพี่หมายจ้องเที่ยวมองหา ยามบ่ายพี่วุ่นวายถึงกานดา ยามเย็นไม่เห็นหน้าผวาทรวง ค่ำนี้พี่จะมีใครเคียงข้าง หนาวน้ำค้างเหน็บจิตให้คิดห่วง พี่ก็หนาวน้องคงหนาวนอนร้าวทรวง โอ้พุ่มพวงอย่าให้รอถึงเช้าเลย

	ไม่ใกล้ไม่ไกล คุณคิดดูซิว่าคนไหน รักคุณรักยิ่งจริงใจ อยู่ที่ไหนใครเล่า คนไหนที่รักภักดีคอยเฝ้า หลงติดตามเหมือนดังเงา เฝ้าคอยเฝ้ารักดังใจ อย่าทำเมินเสียเลย อย่าทำเฉยเมย มองเห็นแล้วเลยข้ามไป คิดดูมิไกลมิใกล้เพียงใด คนรักคุณจริงใจ ไม่ใกล้หรือไกลตัวคุณ ลองคิดดูซิว่าใครรัก หลงคุณหลงด้วยใจภักดิ์ ด้วยความรักคุกรุ่น ใครเขาเฝ้ารักบูชาตัวคุณ หวังได้แนบชิดไออุ่น ก็คุณไม่รู้หรือไร แอบมองดูทุกวัน ได้แลเห็นกัน ชีวิตก็พลันชื่นใจ รักคุณรักจริงรักยิ่งจริงใจ เขารักดังดวงใจ ไม่เคยคิดไปไกลห่าง เขารักคุณรักอยู่ข้างเดียว น้ำใจนะไม่แลเหลียว ไม่เฉลียวใจบ้าง คนไหนที่เขาเอาใจทุกอย่าง เขาอยู่แค่นี้เคียงข้าง แกล้งทำเมินหมางไปได้ อยู่ใกล้คุณนี้เอง แต่ตัวเขาเกรงจะพบแต่ความช้ำใจ เขาอายเขาจึงไม่กล้าบอกใคร คุณคิดดูเป็นไร ว่าใครรักคุณแน่เอย

	ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ลืมรสที่ซึ้งใจมั่น เพลิงคิดถึงตรึงใจไม่เว้นวัน ฟังแล้วตื้นตันต้องร้องไห้ ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน ลืมรักเสกสรรค์ที่เคยได้ จะคิดก็คิดจะเพ้อทำไม จะรักก็รักอย่าหลงอาลัยให้ขมขื่น นึกเสียว่าความหลังครั้งกระนั้น เหมือนนอนหลับฝันชั่วคืน มันอาจจะหวานมันอาจจะชื่น พอลืมตาตื่นความชื่นก็หาย ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง ลืมรักที่ฝังใจไม่หน่าย บุญเราสองครองกันแต่เพียงใจ จะมั่นหมายปองกายไม่ได้เลย

	วังน้ำวน วังน้ำวนสายชลวนเชี่ยว เป็นเกลียวลึกลง เกลียวน้ำวนวนวิ่งดิ่งตรง ลึกลงทุกที สิ่งใดที่หลงในวังวน อับจนจะพ้นฤามี สายชลเชี่ยววนทวี เหลือที่จะดันสายชล วังน้ำวนแม้วนแรงเล่า ไม่เท่ารักวน วังรักวนด้วยเล่ห์กล วกวนล้นไป หากใจใครถลำรักตน รักพาใจวนหลงจนเวียนใจ สุดปัญญาสุดหาทางไป ทุกข์ทนจนใจอยู่ในวังรักวน รักลึกล้นกลสวาท อาจจะก่อกวนหัวใจให้มัวหม่น เล่ห์ความรักวนเปรียบน้ำวน ใครถูกกลต้องหลง

Create Date : 17 ตุลาคม 2554		0 comments
Last Update : 17 ตุลาคม 2554 20:19:06 น.
Counter : 2595 Pageviews.
Share Tweet