เจ้าเลอะเทอะ แมวผู้น่าสงสาร
ที่บ้านน้าน้อย เป็นร้านขายของชำ ผู้คนในห้วยชินสีห์รู้จักกันดี และก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่ร้านค้าต่าง ๆ ที่มีอาหาร ยิ่งน้าน้อย เปิดร้านอาหารตามสั่งด้วยแล้ว เจ้าพวกหมา แมว ก็จะพากันมาเดินเพ่นพ่าน เพื่อรอรับเศษอาหารจากผู้คน
ในพวกแมว ๆ แล้ว มีเจ้าเลอะเทอะ เป็นแมววัยปลายที่มีสีขนไม่สะสวย จึงได้ชี่อว่า "เจ้าเลอะเทอะ" เจ้าเลอะเทอะเป็นแมวบ้านใครในระแวกนี้ไม่มีใครรู้ เห็นมันมาหากินอยู่ร้านน้าน้อยนานแล้ว
ที่แปลกอยู่อย่างก็คือ มันเป็นแมวมีโรคประจำตัว เรียกว่า "โรคลมชัก" พึ่งรู้ว่าแม้วก็เป็นโรคนี้กะเขาด้วย เมื่ออาการกำเริบ มันจะชัก ดิ้นทุรนทุลายอย่างน่าสงสาร แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะช่วยมันได้อย่างไร
เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว เจ้าเลอะเทอะ เป็นลมชักอีก แต่ครั้งนี้ไม่มีใครเห็น จะรู้อีกครั้งก็เห็นมันเปรียกปอนและหมดเรียวแรง เดินโซซัดโซเซพร้อมดวงตาที่อิดโรยอย่างน่าสงสาร มันคงชักจนตกลงในน้ำ แต่ก็โชคดีที่ไม่เป็นอะไรไป
เจ้าเลอะเทอะเป็นแมวเจียมเนื้อเจียม ไม่วุ่นวายก้บผู้คน เมื่อมันหิวมันก็จะมาหากินแถวถาดอาหาร ซึ่งก็มีให้มันกินตลอดเวลา และเมื่อกินอิ่มแล้ว มันก็จะเดินไปนั่งนอนในร่มไม้ใหญ่ และทุกวันมันจะไปเดินเล่นในสวนหลังบ้าน เมื่อเย็นลงมันก็จะกลับมาที่บ้านน้าน้อย เป็นชีวิตบั้นปลายที่มีความสุขมาก และจะมากขึ้นถ้าเจ้าเลอะเทอะไม่เป็นโรคลมชัก
เมื่อสองวันก่อน เจ้าเลอะเทอะเกิดอาการลมชัยขึ้นมาอีก เราได้แต่มองด้วยความสงสาร แต่ในครั่้งนี้ ม้นผิดกับทุกครั้งที่ผ่านมา มันชักมากและหนักกว่าทุกครั้ง และในที่สุดชีวิตดวงน้อย ๆ ของเจ้าเลอะเทอะก็จบลงด้วยกรรมอันเกิดจากโรคลมชัก
ชีวิตที่ทั้งทุกข์และสุขของเจ้าเลอะเทอะ อาจเป็นอุทาหรณ์ บางอย่างให้เราได้คิด "ไม่ว่าคนหรือสัตว์ เมื่อมีกรรมแล้ว ย่อมหนีกรรมไม่พ้น "
เราไม่ทราบว่าเจ้าเลอะเทอะเคยทำกรรมไม่ดีอะไรไว้ ที่มันต้องเกิดมาเป็นแมวที่มีขนสีไม่ชวนมอง และแถมติดโรคลมชักมาด้วย แต่ที่รู้ก็คือ มันก็ยอมรับสภาพของชีวิตของมัน มันเป็นแมวที่ไม่รบกวนคน ไม่ต่อยตีกับแมวตัวอื่น เป็นแมวนิสัยดี เจียมเนื้อเจียมตัว ก็ของให้ความดีของเจ้าเลอะเทอะ ส่งผลให้ดวงวิญาณของมันไปเกิดในที่ดี ภูมิดี ไม่ต้องทนทุกข์เหมือนชาตินี้ด้วยเทอญ.
Create Date : 14 พฤศจิกายน 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2554 12:42:49 น. |
Counter : 901 Pageviews. |
|
|
|