ตะเวณเวียง - เชียงทองกับรถถีบคู่ใจ (ตอน 4 )
สาวหลวงพระบางกวาดลานบ้านยามเช้า เช้าวันนี้ ตื่นสายหน่อยเพราะไม่มีใครตักบาตรนอกจาก สาวจี๊ด ที่พลาดการตักบาตรเมื่อวานนี้ (11 เม.ย 49) จุตื่นเช้า แต่ก็โต๋เต๋ๆ อยู่ในเกตเฮาส์ นึกกลุ้มใจอะไรบางอย่าง ทำไมไม่รู้เหมือนกัน .... อาจจะเป็นเพราะว่า จุแคร์ความรู้สึกของคนลาว ตามหนังสือนำเที่ยว ที่อยากคนไทย เคารพสถานที่ เข้าวัดวาอาราม แม้ว่า เขาจะอนุโลมให้นักท่องเที่ยว สามารถใส่กางเกงท่องเที่ยววัดได้ แต่สำหรับคนไทยนั้น เหมือนเป็นพี่น้องกัน เขาก็อยากให้ ใส่ซิ่นเหมือนกับที่พวกเขายึดถือปฏิบัติ ... จุอ่านหนังสือมาก่อน แถมปรึกษา กับเพื่อนๆ ถึงชุดที่จะไปเที่ยว เขาก็บอกว่า ไม่ให้ใส่กางเกงเลไป เซ็งมาก จุอ่ะเตรียมซิ่น กับกระโปรงไปเลย แล้วคิดดูละกัน 10 กว่าปีหลังจบมหาวิทยาลัย ไม่เค๊ยยย ไม่เคย จะใส่กระโปรง มันอึดอัดมากกก ขอบอกสี่สหาย กับ 3 รถถีบ เพราะหนุ่มต้น บริการ องค์หญิงอุ้ยลุ่ย นั่งซ้อน ค่ะ แต่ เมื่อเตรียมมาแล้ว ก็ใส่... เพื่อให้เกียรติคนลาวหลวงพระบาง แต่หันไปมองเพื่อนร่วมทีม...เขาก็แต่งธรรมดา มีจุ บ้าไปคนเดียวนะเนี่ย แล้วชุดทีใส่ ไม่ได้ดีไปกว่าคนท้องอ่อนๆ เล๊ยยย ให้ตายซิ เอาว่ะ ยังงัยก็เตรียมมาแล้ว เช้าวันนั้น เราก็เลย เตร็ดเตร่ ไปทานเฝอที่ข้างร้านประชานิยม แล้วก็ สั่งกาแฟเย็นมาทาน ที่นี่ใส่กะปิในอาหารกันเป็นสรณะ จนจุเริ่มคุ้นชินกับมันหน้าตาของเฝอ อาหารของลาวที่ได้รับอิทธิพลมาจากญวณ แต่การเที่ยววันนี้ เราเช่าจักรยานถีบ เพราะถ้าเดิน เห็นทีผู้สูงวัยอย่างจุกับเพื่อนคงได้คลานเที่ยวกันเป็นแน่ ... ใส่กระโปรงถีบจักรยาน เฮ่อ.... แอบกลุ้มใจเหมือนกัน แต่ก็ทำทีไม่มีอะไร (มาดูอีกที กระโปรงรุ่มร่ามมันขาดด้วยแระ ) เช้าวันนั้น เราปั่นจักรยานเลียบเลาะริมโขง ดูนั่นดูนี่... สายตาก็ให้ไปปะทะ กับหนุ่มน้อยคนหนึ่ง ที่เป็นศิลปินข้างทาง กำลังวาดภาพขายอยู่ข้างกำแพงบ้านหลังหนึ่ง ไม่ไกลจากวัดเชียงทอง นัก จุปั่นมาก่อนเพื่อนๆ เพื่อเก็บภาพเพื่อนๆ ตอนปั่นจักรยาน พอมาเจอ หนุ่มคนนี้ จอดเลยค่ะภาพของศิลปินข้างทาง จุไม่ซื้ออ่ะคะ แต่เพื่อนซื้อกัน ก็คุยกัน จิ๊ๆ จ๊ะๆ ไปตามประสา จนกระทั่งเพื่อนๆ มา (เป็นขวากหนาม) กัน ทั้ง พี่โหนย ต้น จี๊ด นุช ( ยกเว้น ต๋อง ตง ที่แวะถ่ายรูปในมุมของเขา) น้องคนนี้ชื่อโทนี่ค่ะ คุยได้สักพัก จุว่า น้องคนนี้แปลกๆ หน้าตาเขาโอเคนะ ใสๆ ถึงจะไม่หล่อเท่า หนุ่มหลวงพระบางเสื้อดำ แต่ก็ โอ เค แต่เซ้นท์จุแปลกๆ กับหนุ่มคนนี้ จึงรีบปลีกตัวมาก่อนดูกันชัดๆ กับ ความใสๆ ของหนุ่มหลวงพระบาง...เสียดายเน๊อะ กระทั่งมารู้ตอนหลังจาก สาวจี๊ด ว่า คุณน้องโทนี่ ลืมตัวกรีดนิ้ว และจีบปาก นั่นงัย ตรูนึกแล้ววววลานวัดเชียงทองค่ะ วัดเชียงทอง เป็น วัดหลวงที่สวยที่สุดในหลวงพระบาง เป็นสุดยอดแห่งสถาปัตยกรรมสกุลช่างล้านช้าง เก่าแก่กว่า 400 ปี ตั้งอยู่บริเวณหัวแหลมที่ลำน้ำคาน ที่ไหลมาบรรจบแม่น้ำโขง โดยสร้างในสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช ปี พ.ศ. 2102-2103หนุ่มต้น กับพี่โหนย..ตากล้องและนางแบบความพิเศษของวัดนี้ คือเป็นวัดที่คงความสมบูรณ์ของช่างสกุลหลวงพระบางไว้อย่างครบถ้วน เนื่องจากไม่ถูกพวกฮ่อเผาเหมือนวัดอื่น เพราะพวกฮ่อเลือกเป็นที่ตั้งฐานทัพ( รายละเอียดอื่นๆ ของวัด ติดตามได้ที่ บล็อก น้องตง และ คุณต๋อง)บางมุมของวัดเชียงทอง จุถึงวัดเชียงทองคนแรก เพราะ ถีบหนีหนุ่มโทนี่ เข้าไปก็อึ้งกับความเงียบสงบร่มรื่น ยืนถ่ายนั่นถ่ายนี้ แล้วก็รำคาญมากกับกระโปรงที่ตัวเองสวมอยู่นี่ ส่วนกล้องที่กำลังถ่ายอย่างขะมักเขม้นนั้น ก็เพิ่งซื้อมา เพื่อเที่ยวหลวงพระบางโดยเฉพาะ ในใจคิดว่า จะให้มืออาชีพ ช่วยสอน ปรากฏว่า คุณท่าน อมตุ่ย ตั้งแต่เมื่อคืน จนเช้านี้ คุณท่านก็ยัง ไม่คาย พระเณร ที่นี่ กำลังร่วมกันทำความสะอาดวัด เพื่อเตรียมงานสงกรานต์ค่ะอ้ายเราก็ไม่กล้าพูดคุยอะไรมาก แม้จะสำนึกในบุญคุณ ในช่วงช่วงเช้าที่ เขาช่วยเอาจักรยานยางแบนที่จุถีบไปเปลี่ยนให้ แถมอนุญาตให้จุไปเปลี่ยนกางเกงได้..... แต่สีหน้าคุณท่าน ทำให้จุ รู้สึกว่า....ประชดหรือเปล่า ฟ่ะ นางอัปสร ที่ป่องเยี่ยม(บานประตู-หน้าต่าง?) จุชอบจัง กล้องที่ไม่คุ้นเคย ถ่ายออกมาได้ทุเรศ ทุรังในเช้าวันนี้ พยายามจะปรับ ออโต้ ก็ไม่ไหว ถ่ายสาวนุช กับสาวจี๊ด ออกมาแสงเวอร์จนเจ็บใจตัวเอง คุยๆ กับสาวนุชว่า พระอาจารย์ ฉันไปไหนไม่รู้ เช้านี้อารมณ์ไม่ดี แล้วฉันจะแก้ยังงัยละเนี่ย แสงมันเวอร์ขนาดนี้ ถ่ายไปหลายรูปก็ยังไม่สบอารมณ์ และพาลไม่อยากถ่าย เพราะแก้ปัญหาภาพที่แสงมันเข้ามาจนเวอร์ไปทุกภาพไม่ได้ นึกตำหนิตัวเองว่า ไม่อ่านคู่มือ เพียงเพราะจะพึ่งพาคุณเพื่อนผู้แสนดี แต่นุชก็ให้กำลังใจว่า ฝึกบ่อยๆ จุ เด๋วก็สวย ( หมายถึงภาพ หรือคนถ่ายฟ่ะ นุช )นางแบบสวยๆ กับ สีสันของภาพที่เพี้ยนๆ ถ่ายภาพจนเหนื่อย พี่โหนย ต้น นุช จี๊ด และจุ ก็มานั่งพักที่ร่มไม้ โดย ต๋อง กับ ตง ก็ยังตระเวนเก็บภาพในวัดเชียงทอง สักพักคุณต๋อง ก็เดินเก็กหน้ามาที่กลุ่ม แล้วก็พูดขึ้นลอยๆ ว่า (จะวางฟอร์มร้อนใน ถึงไหนก็ไม่รู้ ) ตะกี๊คุยกับอาจารย์ เขามาดูเรื่องสถานที่ทิศทางการการสร้างสิมที่เกี่ยวข้องกับปฏิทินสมัยก่อน คุยแล้วได้ความรู้ ลองไปคุยดูสิ ว่าแล้วคุณท่านก็เดินจากไป จุยังนึกในใจว่า...ตกลงมันพูดกับจุเหรอฟ่ะ จุก็เลยหิ้วอ้ายนุชไปด้วย ถ่ายรูป แล้วก็เตร็ดเตร่ไป ทำเป็นทักทายกับอาจารย์คนนั้น น้องตงก็เดินเข้ามาสบทบ แล้วก็คุยๆๆๆๆๆๆ อยู่นาน จนน้องตงเดินหนี และจนสาวนุชมันรำคาญนั่นแหละพักหาน้ำทานกันที่ร่มไม้ แต่อาจารย์คนนี้ ท่าจะติดใจจุ 5555 พูดเล่นค่ะ เขามาแวะทานน้ำที่ร่มไม้เดียวกันกับพวกเรา จุเลยเลี้ยงสไปรซ์ แล้วก็คุยกันต่อ งานนี้ วัดหลวงพระบางจุไม่คุ้นเคย เลยลากยาวเข้า ปราสาทขอมเขมร... งานนี้คุยยาวเลยค่ะ เพราะเขมรนี่จุคุ้นเคย เนื้อหาที่คุย เกี่ยวกับทัศนคติ ความเชื่อของการสร้างโบราณสถาน อันเป็นเครื่องมือ ในพิธีกรรม นอกเหนือจากนั้น คือปฏิทินเวลา ตามวิทยาการในสมัยนั้น ซึ่งเหมือนกันหมดทั้งอุสาคเนย์ ภาพนี้นารายณ์บรรทมสินธ์ ที่พบมากตามปราสาทขอมบริเวณทับหลัง แต่ที่นี่เหาะไปอยู่แถวๆ หน้าบันของสิม หรือวิหารอะไรสักอย่างที่วัดคีรี จุก็ไม่มีความรู้เรื่องนี้ กระทั่งได้เวลา ควรจะเที่ยววัดอื่น ต๋องก็เดินทางสบทบ ปั่นจักรยานไปเที่ยวที่วัดคีลี วัดสีบุนเฮือง วัดสีมงคน วัดสบ และวัดแสน ซึ่งวัดเหล่านี้เป็นวัดที่บูรณะขึ้นใหม่ แต่ละวัดมีความน่าสนใจแตกต่างกันไป อย่างวัดคีลี มีพระใจดี ตะเวณส่องลูกท้อลาว ให้พวกเรากิน กินแล้วติดใจ พระท่านก็เลยให้มา 2 ลูก บอกว่าอีก 2 วันก็สุกกินได้ ลูกท้อที่ยังดิบอยู่ค่ะ ถ้าสุกจะเป็นสีเหลืองสวยมาก และอร่อยมากด้วย ลูกท้อลูกนั้น..อยู่ในตระกร้า หน้ารถถีบของสาวจี๊ดอีก 2 วันต่อมา และยังอยุ่กับสาวจี๊ดจนกระทั่งเดินทางกลับนั่นแหละ โดยที่เราไม่ได้เหลียวมองมันอีกเลย แต่ก็มีสาวจี๊ดที่ทำหน้าที่อย่างดีในการเพิกเฉยแบบใส่ใจ เก็บมันมาจนถึงประเทศไทย ไม่ไหวแระ เที่ยวมาหลายวัด ประวัติวัด หนุ่มต๋อง กับน้องตง คงมาบรรยายในบล็อกของพวกเขา จุทำลิงค์ให้นะคะ ส่วนวัดที่เหลือ เด๋วไปเที่ยวต่อบล็อกหน้า ขอแวะพักทานข้าวเที่ยงก่อนละกัน....เที่ยงมื้อนั้น เราทาน อาหาร หน้าตาคล้าย ขนมเบื้องญวณ(ลาว) เจ้าของร้านบอกว่า ทางลาวเรียก แหนมเนือง แต่พอฟังดีๆ แล้ว เรียก แหนมเลือง ไปๆ มาๆ เราก็เลยเรียกว่า แหนมเนืองลาวระหว่างรออาหาร ชักภาพกันหน่อย นั่งกินไปก็ขำไป กับสาวนุชที่ปรุงรสอาหารทานด้วยกัน 3 คน คือ นุช น้องตง และจุ และนั่นเป็นมื้อแรกที่ น้องตง กลับมาให้จุ กับนุช ได้แทะโลม คุยในเอ็ม ก็บอกรักพี่จุคนเดียว และรักพี่นุชแต่เก็บไว้บนหิ้ง แต่พอมาถึงหลวงพระบาง น้องตงเปลี่ยนไป น้องตงกลายเป็น น้องตงของพี่โหนย....ไปเสียได้ ส่วนหนุ่มต๋อง หลังทานอาหาร พบว่า ได้คาย ตุ่ย ที่อม ออกไปแล้ว สามารถเริ่มพูดคุยกับเพื่อนได้อย่างปกติขึ้น.... จุเริ่มหายใจได้ทั่วท้อง... งานนี้ ท่านเจ้าคุณ คงเมตตาบ่าวไพร่ที่ติดตามมาเที่ยวได้เหมือนเคย งานนี้ เพื่อนผู้แสนดีของจุ มาเป็นคอลเลคชั่น....นี่ยังไม่รวมเสื้อสีชมพู กับรองเท้าสีชมพูนะเนี่ยลิงค์ของเพื่อนต๋องสะบายดี หลวงพระบาง ตอน 7 น้ำตกกวางซี สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 6 พะทาดจอมสีสะบายดี หลวงพระบาง ตอน 5 วัดใหม่ หอพิพิธภัณฑ์สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 ตลาดเช้าสะบายดี หลวงพระบาง ตอน 3 ล่องโขง 6 ชั่วโมง สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 2 สวมเสื้อ ใส่หมวก พร้อมลุย!สะบายดี หลวงพระบาง ...พวกเขา เพื่อนผมลิงค์น้องตง Lao Trip - วันที่ 1 และ 2 - รถต่อเรือ เรือต่อรถ สู่หลวงพระบาง Lao Trip - วันที่ 3 - ดูศิลป์วัดใหม่ฯ ไหว้พระธาตุพูสี ตาดกวางซีน้ำงาม Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 1) - วัดเชียงทอง : สุดยอดศิลป์แห่งล้านช้าง ประทับใจไม่รู้ลืม Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 2) - ตะลุยชมวัด ซัดแหนมเนืองลาวลิงค์เพื่อนนุชนางสังขาร กับนางและนายหน้าบาน Create Date : 28 เมษายน 2549 26 comments Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 13:07:33 น. Counter : 3318 Pageviews. ShareTweet
ลิงค์ของเพื่อนต๋องสะบายดี หลวงพระบาง ตอน 7 น้ำตกกวางซี สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 6 พะทาดจอมสีสะบายดี หลวงพระบาง ตอน 5 วัดใหม่ หอพิพิธภัณฑ์สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 ตลาดเช้าสะบายดี หลวงพระบาง ตอน 3 ล่องโขง 6 ชั่วโมง สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 2 สวมเสื้อ ใส่หมวก พร้อมลุย!สะบายดี หลวงพระบาง ...พวกเขา เพื่อนผมลิงค์น้องตง Lao Trip - วันที่ 1 และ 2 - รถต่อเรือ เรือต่อรถ สู่หลวงพระบาง Lao Trip - วันที่ 3 - ดูศิลป์วัดใหม่ฯ ไหว้พระธาตุพูสี ตาดกวางซีน้ำงาม Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 1) - วัดเชียงทอง : สุดยอดศิลป์แห่งล้านช้าง ประทับใจไม่รู้ลืม Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 2) - ตะลุยชมวัด ซัดแหนมเนืองลาวลิงค์เพื่อนนุชนางสังขาร กับนางและนายหน้าบาน
คงจะหมายความถึงฉันน่ะแหละคิดไม่ผิดหรอก เพราะถ้าถ่ายแล้วไม่สวยก็ไม่รู้จะว่างัยแล้ว
ถ่ายบ่อยบ่อยอ่านคู่มือครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
