Bloggang.com : กระจ้อน : วันเด็กและ...วันตบะแตกของข้าพเจ้า

วันเด็กและ...วันตบะแตกของข้าพเจ้า

วันวาน ย้ายตัวเองไปสมทบกับชมรมศิษย์เก่าฮิวโซ พบพี่ๆ และน้องๆ กว่า 30 ชีวิต ที่จัดกิจกรรมวันเด็ก ด้วยการนำของจำนวนครึ่งคันรถบัส มามอบให้กับเด็กโรงเรียนบ้านหนองไม้ ต.แม่เลย์ อ.แม่วงก์ จ.นครสวรรค์ โดยจุก็หอบของจำนวนหนึ่งไปสมทบด้วยเหมือนกัน โดยขับรถเก๋งเก่าๆ ของจุไปเอง เจอเส้นทางโขยกเขยก ฝุ่นฝุ้งตลบ กว่าจะถึงโรงเรียน เล่นเอาลุ้นไปตลอดทาง ว่าคุณยาย(รถจุ) จะไปไม่ถึง

ที่บอกว่า เจอรุ่นพี่ และน้องๆ นั้น เพราะ ผู้ที่มาคือ รุ่นพี่ที่จบจากมหาวิทยาลัยไปแล้วทำงานทำการแล้ว พาลูกๆ มาด้วย เป็นครอบครัว และก็น้องๆ เป็นศิษย์ปัจจุบัน ปี 1/2 และ 3 ส่วนรุ่น จุ มีคนเดียว (เพื่อนฝูงหายหมด)

กิจกรรมที่เราทำนั้น รุ่นพี่ฮิวโซ ทำติดต่อกันมาหลายปีแล้ว โดยเริ่มจากวงเหล้า ที่คิดว่า เรามาเจอกันทุกปี น่าจะทำอะไรให้มันเกิดประโยชน์ดีกว่า อย่ากระนั้นเลย ตั้งชมรมกันแล้วไปขอรับบริจาค และพวกเราร่วมบริจาคเงิน ไปซื้อของแจก ให้กับเด็กๆ ในวันเด็กดีกว่า โดยเลือกเอาโรงเรียนที่ค่อนข้างกันดาร ยากจน ก็เกือบ 10 ปี แล้วมั้งคะที่รุ่นพี่ทำกันมา ส่วนจุ ร่วมกับพวกพี่เขา ก็หลังจากที่พี่รหัสเสียชีวิตแล้ว ก็ 3-4 ปี ประมาณนั้น แต่ว่า ส่งไปแต่ของ เพราะตัวจุไปร่วมงานปีนี้ครั้งแรก

เด็กๆ ที่โรงเรียนบ้านหนองไม้นั้น มี 130 ชีวิต นั่งรอพวกเราตั้งแต่เช้า พวกเราไปถึงก็เที่ยงกว่า เริ่มทำกิจกรรมกับพวกเด็กๆ อย่างสนุกสนาน เด็กๆ เขาให้ใจพวกเรามากจริงๆ ตอนแจกของ จุไม่ได้เงยหน้ามองเด็กๆ เลยค่ะ เพราะเราแจกถุงให้เด็กๆ แล้วก็ให้เด็กเดินเข้าแถวมารับของแจก จนพี่ๆ บอกว่า

เฮ๊ย เหมือนตักขาตรเทโวเลยว่ะ

แจกของไป 3 รอบ ของก็ยังไม่หมด ยังไม่รวมเล่นเกมส์มองของขวัญอีก สุดท้าย ก็เลย มอบของที่เหลือ เช่น อุปกรณ์กีฬา ตุ๊กตาตัวใหญ่ เครื่องเรียน เสื้อผ้า จำนวนมาก มอบให้กับทางโรงเรียนเพื่อจัดสรรให้เด็กๆ และครอบครัวต่อไป ซึ่งเราใช้กิจกรรมตรงนั้นกว่า 4 ชั่วโมง แม้ว่าจะยาวนานแต่เด็กๆ ก็ไม่หนีไปไหน รวมทั้งครอบครัวของเขาก็ไม่ยอมขยับด้วย แต่งานก็ต้องเลิกรา เพราะมัน 5 โมงเย็นเข้าไปแล้ว

เสร็จสิ้นกับกิจกรรมวันเด็กแล้ว....สิ่งหนึ่งที่จุรู้สึก คือ ความอิ่มเอม จุเข้าใจแล้วว่า ทำไมพวกพี่ๆ จึงจัดวันเด็กกันมาอย่างต่อเนื่อง เพราะมันเป็นการให้ที่มีความสุขจังเลย

ขากลับ พี่ต้อ..ปู่รหัสของจุ ถามว่า

"ตกลงจุ จะค้างกับพี่มั้ย"

" อ้าวพี่ต้อ อยู่จนถึงขนาดนี้ ใจคอจะไล่จุกลับเหรอคะ"

แต่อีกเหตุผลหนึ่งคือ รุ่นพี่คนหนึ่งขอร้องให้จุอยู่ เพราะ ไม่มีคนกินเหล้าเป็นเพื่อนพี่ต้อ จุมึนตึบเลย เพราะปีใหม่ เพิ่งตั้งใจเลิกเหล้า!

เรามาพักกันที่ บ้านพักคนรักธรรมชาติ ดอย มอช้างใหญ่ ที่ กิ่ง อ.แม่เปิน จ.นครสวรรค์ กว่าจะถึงก็เย็นย่ำ จุขับรถล่วงหน้าไปที่พักก่อน เพราะพวกพี่ๆ เขาไปตลาดบ้านลานกัน กว่าจะกลับมาก็ ทุ่มกว่า และมีกิจกรรมเล็กๆ คือ จับของขวัญวันเด็กกัน เพื่อแลกเปลี่ยนความทรงจำ

"อ้าว มีจับของขวัญด้วย จุไม่ได้เตรียมมา"

"มีไรในรถก็ เอามาจับก็ได้"

จุไปค้นในรถได้ของใหม่มา 1 ชิ้น รีบเอามาเข้ากลุ่มจับของขวัญ

หลังทานข้าวแล้ว พี่เรียกประชุมจับของขวัญ โดยบอกวัตถุประสงค์ว่า กติกาที่เราตั้งมาคือ จับของขวัญเพื่อเป็นที่ระลึกกลับไป โดยราคาของมันไม่เกิน 50 บาท เพื่อไม่ให้เดือดร้อนกัน แต่ปรากฏว่า รุ่นน้อง หรือศิษย์ปัจจุบันดันไปสื่อสารว่า ไม่ต่ำกว่า 50 บาท

" เออ..ก็ดี ทำให้พวกพี่ๆ ต่างก็อยากจะแลกของขวัญด้วย ฮา "

ตกลงวันนั้น..น้องๆ สนุกสนานกับไอเดียของพวกพี่ๆ ที่จับของขวัญ ราคา 50 บาท ของรุ่นพี่ มีทั้ง กางเกงขาสั้น 4 ตัว 100 (ซื้อรวมกันแต่แบ่งกันเป็นทีม 4 ตัว 4 คน ) ปลาเค็ม กระติบข้าวเหนียวเล็กๆ 20 บาท พวงกุญแจ ลูกกุญแจ กระปุกออมสินกระดาษ หรือแม้แต่ ถุงยางอนามัย 1 กล่อง 45 บาท ซึ่งทั้งหมดของรุ่นพี่นั้น มัดใส่ห่อกระดาษถุงพลาสติก แบบ เอาง่ายเข้าว่า หรือเห็นกล่องอะไรก็ยัดๆ ปกปิดไว้เท่านั้นเอง ส่วนน้องๆ นั้น ตั้งใจทำมาคือ ห่อมาอย่างดี ส่วนใหญ่ก็เป็นกรอบรูป สมุดไดอารี่

กติกาของเรา เวลาจับฉลากก็จะให้เจ้าของ บอกถึงความหมายที่เลือกมา เวลาที่ของรุ่นพี่ออกจากกอง ก็เฮกัน

จุจับได้ กางเกง 4 ตัว 100 ของพี่คนหนึ่ง สีเขียว ถูกบังคับให้ใส่ไปวันเด็กปีหน้า

ส่วนของขวัญของจุนั้น พี่ต้อ ปู่รหัสจุ จับได้ เป็นเสื้อมังกรนครสวรรค์ จับยัดไว้ในกล่องเหล้า ซึ่งทุกคนเดาว่าเป็นเหล้ากันทั้งนั้น เอ่อ....แบบว่า ดูจากหน้าจุ ( เดากันไปได้ )

เป็นที่น่ายินดีที่ กิจกรรมวันเด็กนั้น โคตรตระกูลของจุ ตั้งแต่ ปู่รหัส ป้ารหัส พี่รหัส(ตายแล้ว) และตัวจุมาครบครัน จนพี่ต้อ บอก ตระกูลฉันครบชุด

และ..มากกว่านั้น ได้เวลาร้องคาราโกเกะหยอดเหรียญ ก็มีตระกูลรหัสอีกเหมือนกันที่นั่งร้องเพลงกันอยู่ ไม่ยอมปล่อยไมค์

จากตู้คาราโอเกะ ย้ายมาที่ระเบียงบ้านพัก เหลือ 4 คนในวงเหล้า (กินกัน 3 คน ) ก็ยังเป็นตระกูลรหัส คือ พี่ต้อ จุ ร้องเพลงฟังกันเอง คือตั้งแต่งานเริ่ม จนงานเลิก พี่ต้อกับจุ ปู่ -หลาน เมากรึ่มๆ ส่วนพี่อีกคนเมาหลับไปกับระเบียงบ้านพัก พี่อีกคนไม่ดื่มเหล้า แต่อยู่เล่นกีต้าร์ให้ ปู่-หลานรหัสได้รบกวนชาวบ้านจนตี 2 กว่าๆ จนแยกย้ายกันไปนอน

จุหลบไปนอนบนรถ เพราะเกรงใจพวกพี่ๆ เขา แหะๆๆ จุซักแห้งอ่ะคะ ตื่นเช้าขึ้นมา จุแยกตัวกลับบ้าน ส่วนพี่ๆ น้องๆ ก็ไปเที่ยวแก่งเกาะใหญ่กันต่อ เราร่ำลาด้วยคำว่า ปีหน้า...เจอกันใหม่

เฮ่อ...จุขับรถลอยๆ กลับบ้าน รู้สึกว่างโหวงในใจ

1.จุรู้สึกดีที่ได้ร่วมงานวันเด็กกับศิษย์เก่า

2.จุผิดสัญญากับตัวเองที่กลับไปกินเหล้า แต่การผิดสัญญาครั้งนี้...เป็นการผิดสัญญาที่ ทำใจลำบากที่สุด
1 ปีเจอกัน 1 ครั้ง ความคาดหวังของพี่ ที่ ไม่มีใครกินเหล้า ไม่เป็นไร ยังงัยก็มีจุเป็นเพื่อนกิน นั่นแหละที่ทำให้จุต้องกิน

แต่การผิดสัญญาครั้งนี้...ไม่ได้ทำให้จุยกเลิกสัญญากับตัวเองว่า จะไม่กินเหล้า... จุยังคงตั้งมั่นอย่างนั้น

อย่างน้อย การผิดสัญญาของจุ ก็ทำให้ คนๆ หนึ่งที่จุรัก มีความสุข....

พรุ่งนี้ จุจะถือศิล 8 ทดแทนกับการผิดสัญญาของจุ

Create Date : 15 มกราคม 2549

Last Update : 16 มกราคม 2549 8:55:13 น.

13 comments

Counter : 1371 Pageviews.

ดีจังเลยครับ...

ผมก็จัดงานวันเด็กที่ที่ทำงาน

เห็นเด็กๆเค้าสนุกสนานกันเราก็มีความสุขนะ

เอาน่า...นานๆที เจอเพื่อนเจอฝูง เจอพี่ๆ..

โดย: กุมภีน

วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:21:49:08 น.

ขอเป็นกำลังใจให้เลิกดื่มเหล้าให้สำเร็จครับ

ผมยังเลิกไม่ได้เลย แหะๆ

โดย: ตะเกียงลาน

วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:22:56:04 น.

น่าหนุกจังเลยค่ะ ตอนเรียนหนังสือก็ออกไปแบบนี้แหละคะชอบมาก

อ.แม่วงค์ เคยไปครั้งหนึ่งค่ะไปตระเวนหาซื้อหญ้าข้าวฟ่างเข้าโรงงาน

ขอบคุณที่นำภาพมาใช้ชมนะคะ

โดย: เสียงซึง

วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:23:26:30 น.

ดีจังเลยอ่ะจ๊ะ รวมตัวกันทำเรื่องดี ๆ
ภาพเด็ก ๆ ในรูป ทำให้นึกถึงตัวเองสมัยเด็ก ๆ มีมูลนิธิอะไรม่ายรุมาจัดงานวันเด็กให้รร.ที่คุงย่าเคยเรียนแบบนี้เหมือนกัน ตั้งแต่สมัยป.1 ความทรงจำเลือนลางแระ