ทริปที่รอคอย ซัวสะเด็ยจ๊ะ ทัศน์เอ๋ย นี่พี่ชวนเราเที่ยวกลางบล็อกเลยนะเนี่ย เผื่อว่าจะมีใครอิจฉาอยากไปด้วยกับเรา อย่างที่เคยเล่าว่า 2 ปีที่แล้ว พี่ไปเสียมเรียบด้วยความบังเอิญ ถึง 2 ครั้ง แต่ละครั้งก็ไปที่เดิมๆ จนอยากจะไปครั้งที่ 3 แต่ก็ไม่พ้น ที่เดิมๆ อีกเหมือนกัน เพียงแต่ว่า ครั้งนี้ พี่อาจจะไปกับเรา 2 คน (หรือกับคนอื่นๆ ) พี่ไม่ลืมหรอกว่า อังกอร์วัด คือสถานที่ที่เธออยากไปเที่ยวมากที่สุด พี่มีภาพฝันไว้ ว่า เรา 2 คน จะแบกเป้ขึ้นบ่า รอนแรม ไปรอรถที่หมอชิต เพื่อจะต่อรถไปอรัญประเทศ จุมเรียบซัว พูดถึงการรอรถที่หมอชิต เพื่อไปอรัญฯ เมื่อคราวที่ไปล่าสุด มารทักษิณ ( ว๋ายยยย หมายถึงทิศเด้อ ) กับเจ๊นักเขียน เขาไปรอจองตั๋วรถตั้งแต่ ตี 3 เพื่อขึ้นรถ ตี 5 แต่เชื่อมั้ยว่า ตั๋วรถที่ได้ เหลือ 4 ใบสุดท้าย ซึ่งก็ พอดีจำนวนคนที่จะไปกันวันนั้นเลย บ้าจริง! มารทักษิณ มันเล่าให้ฟังว่า ตี 3 ที่มันไปถึง ที่นั่น มีระเบียบมาก เพราะเขาจะมีวัฒนธรรมในการต่อคิว ด้วยการเรียงกระเป๋าต่อๆ กันไป แบบว่า จองที่ มันเป็นคนที่ 5 หรือ 6 ที่ซื้อตั๋ว แต่โชคร้าย ได้ 4 ที่สุดท้าย และต้องนั่งดมกลิ่นห้องน้ำไปถึงอรัญประเทศ น่าภิรมย์จริงๆ เจ๊นักเขียน ต้องแจกยาดมให้กับสมาชิกเลยอ่ะ เส้นทางหฤโหด ตอนที่ครั้งนั้น เราไปทัวร์ของเจ๊แป้น ราคาทัวร์ 5,900 บาท รวบรวมสมาชิกไปได้ 8 คน โหยยยย ตอนแรกเจ๊ แกจะไม่ยอม บอกขาด ทุน( หนอย ฉันไปมาแล้วมันจะขาดทุนได้ยังงัย รู้ราคาอยู่ ) แต่ เจ๊แกก็ต่อรองอ่ะนะว่า ถ้า หาคนได้ครบ 8 คน เจ๊ให้ราคานี้ พี่ก็ได้เพื่อนๆ จากในพันทิพ ที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อนนี่แหละ อีก 4 คน ครบ 8 พอดี 150 กิโมเมตร จากปอยเปต ถึงเสียมเรียบ ทัศน์เอ๊ย ปานว่าเราไปออกค่ายอาสาจากพิษณุโลกไปอีสานโน่นแระ เพราะเราต้องใช้เวลาถึง 4 ชั่วโมงกว่าๆ จึงจะถึงเสียมเรียบ ลูกรังแดงๆ นั่งรถตู้โยกหัวสั่นหัวคลอน ดีนะที่เป็นรถตู้ ถ้าเป็นรถโดยสารอย่างที่เห็นๆ ผ่านข้างทาง ซึ่งชาวบ้านเขาใช้ประจำ พี่ว่า พี่หัวบานเป็นดอกเห็ดแน่ๆ ไฮลง ไฮไล้ ไม่ต้องทำเลย ลงจากรถหัวคงแดงเถือก สภาพทางแบบนี้เลย ตอนที่พี่ไป ทัวร์เขาพาไป โตนเลสาป แต่ พี่ไม่พาเราไปหรอก พี่ไม่ชอบที่นั่น คนอื่นอาจจะ ไปนะ เพราะที่โตนเลสาป เป็นสถานที่ที่เลี้ยงคนทั้งประเทศ นอกเหนือจาก นครวัด และ ข้าวจากพระตะบอง คนที่โตนเลสาป เป็นเชื้อสายเวียดนาม แรกๆ พี่ก็งงนะ เฮ๊ย เขมรกินตะเกียบ ( เล่าไปก็อายชาวบ้าน อย่าบอกใครนะว่าพี่จบอะไรมา ) สภาพบ้านเรือนริมทางเข้าโตนเลสาป มาเช้าวันรุ่งขึ้น เขาก็พาไปตามโปรแกรม ไปบันทายสรี ปราสาทตาแก้ว ปราสาทแม่บุญ ปราสาทพระขรรภ์ ปราสาทตาพรหม ปราสาทบายน และปราสาทนครวัด แล้วก็ไปดูระบำอัปสรา ในช่วงอาหารเย็น จบแล้ว.... รุ่งขึ้นอีกวัน เขาก็พาไป ดู บารายตะวันตก แล้วก็กลับเมืองไทย สั้น Ship สะเด็ยเจาะ แต่ ถ้าพี่ไปกับเรา นะ พอถึงเสียมเรียบ เราจะไป ดูพระอาทิตย์ตกกันที่พนมบาเค็ง แต่ก่อนจะขึ้นไปพนมบาเค็ง พี่ว่า เราแวะดูบายน ดูนครธม ก็น่าจะทัน และถ้ามันยังไม่เย็นเกินไปนัก ไปดูปราสาทพระขรรภ์ ดูปราสาทตาพรหม ก็ยังได้ พอลงจากพนมบาเค็ง เด๋วเราไปหาเกตเฮาท์ ถูกๆ พักกัน ก็คืนละ 3-400 บาท แล้วก็ดื่มเบียร์ สักคนละกระป๋อง แต่ต้องไม่มาก ไม่งั้นพี่ลากสังขารขึ้น พนมกุเลนไม่ไหว วันที่ 2 พี่กำลังตัดสินใจว่า เราจะไปไหนดี ระหว่าง บึงมาเลีย พนมกุเลน และ กบาลสเปียน มันไกลพอๆ กันเลย และคงต้องใช้เวลาทั้งวัน แต่พี่อยากไปบึงมาเลียว่ะ เขาว่าที่นั่น เหมือนนครวัด และอาจจะเป็นแบบที่สร้างขึ้นก่อนนครวัดก็ได้ ที่สำคัญ มันยังคงเป็นความเป็นธรรมชาติอยู่เลย ( ยังกะไปดูต้นไม้ ) คือ มันยังไม่ถูกบูรณะตกแต่ง และถูก ข่มขืน จากพวกลักลอบ เสร็จจากบึงมาเลีย ไม่รู้จะมีเวลาพอไป พนมกุเลน หรือ กบาลสเปียนมั้ย ถ้าไปได้ ก็จะไป น่าไปนะ ไปกบาลสเปียนนี่แระ พี่อยากไป พนมกุเลน ก็น่าไปนะ ค่อยตัดสินใจกันก็แล้วกันเน๊าะ แต่ถ้า 3 แห่งนั้น ไปแห่งเดียว เราก็จะสามารถกลับมาทัน ดูนครวัด ยอมเย็นได้นะ คิดว่า? ทางไปพนมกุเลน ก็ประมาณนี้ วันที่ 3 เราไปดูนครวัดเช้ามืดกันเลย ตั้งแต่ตี 5 เลยนะ ให้เวลา แค่ 1 ชั่วโมง จากนั้น รีบไปดู บันทายสรี (ไม่ดูไม่ได้) แล้วก็ออกเดินทาง เพื่อที่เราจะถึงศรีโสภณก่อนเที่ยง หรือเที่ยง เพราะเราจะแวะ บันทายฉมาร์ อีกแห่ง แล้วก็ค่อยกลับเมืองไทย เมื่อมาถึงเมืองไทย คราวนี้แหละปัญหา รถอรัญฯ หมดแล้วแน่ๆ แต่ ถึงตรงนั้น เราค่อยคิดหาหนทางกัน อาจจะแวะพักกับ เพื่อนๆ แถวนั้น ก่อน หรือ มันอาจจะมีรถกลับ พี่ไม่บรรยายนะ ว่า สถานที่ที่เราจะไปเที่ยวนั้น มันสวยสดงดงามขนาดไหน เธอไปหาอ่านในหนังสือละกัน เยอะแยะมากมาย พี่เองก็โพสต์มาหลายครั้งแล้ว ตัวขี้เกียจเกาะเป็นขนเลย ภาพที่ไปเที่ยวเสียมเรียบครั้งแรก เธอคงเห็นแล้ว จากที่ส่งไปให้เธอดูครั้งแรก ส่วนครั้งที่ 2 คาดว่า จะจะเคยเห็นแล้วเหมือนกันตามเวบที่พี่โพสต์ เพราะงั้น ในบล็อคนี้ พี่เลยไปก๊อปเขามาจากเวบนี้ //private.addcom.de/asiaphoto/cambodia/index.htm ล่อตาล่อใจให้ไปเที่ยวด้วยกัน เพราะภาพชีวิตพวกนี้ พี่ละชอบมาก ไปกับทัวร์ ไม่ได้ถ่ายอ่ะ อะไรๆๆ มันก็รีบไปหมด แต่ 3 วันที่ไปเนี่ย จะว่าไปมันก็น้อยนะ แต่พี่ห่วงงาน ทิ้งนานไม่ได้ โตว-นา เธอคงสังเกตเห็นว่า พี่ไม่พูดถึงสุราเลย ที่นั่นเราจะไม่กินสุรากันนะ เพราะการไปเที่ยวแต่ละแห่ง ทัศน์เอ๊ยยยยยยย มันเหมือนลงเขา ขึ้นเขา ไม่รู้กี่สิบรอบ โบราณสถานที่เขาก่อสร้าง เปรียบกับเขาพระสุเมธุจำลอง ที่ปราสาทต่างๆ ต้องสูงๆๆๆ ปีนเป็นลิงเลย อ้ายครั้นจะไม่ขึ้น ก็ไม่รู้ว่าข้างบนมีอะไร ไปรอบนี้....เธอขึ้น นะ ฉันรออยู่ข้างล่าง เพราะฉันเห็นแล้ว ถึงแม้ว่า อายุของเรา จะยังอยู่ในวันหนุ่ม วัยสาว พี่ก็ว่า เราไม่ควรประมาทกับสังขาร ฉะนั้น งดเหล้า ดื่มได้แต่เบียร์ เล็กๆ น้อยๆ พอไม่ให้ลงแดง เด่วจะไม่มีแรงไปปีน(เขา) ปราสาทต่างๆ และอาจจะเป็นเพราะว่า นักท่องเที่ยวอย่างพี่ ไม่ประสงค์จะกินเบียร์แม้จะมาท่องเที่ยวนครวัด เบียร์ที่นี่จึงล่อตาล่อใจ คิดดู เบียร์สิง 25 เบียร์ช้าง 15 และเบียร์อังกอร์ ของนครวัด 20 บาท ขณะที่น้ำดื่ม กระชากราคาไปโน่นนนน 2 ดอลล่า ถึงเวลาจริงๆ เราอาจจะมีเวลาไป 4 วัน แต่โปรแกรมที่พี่วางไว้มัน 3 วัน อัดแน่นไปด้วยปราสาท ภาพชีวิตผู้คน ก็ไปเอาอยู่ข้างปราสาทละกันนะ หรือไม่ก็ดูภาพภาพที่พี่ไปค้นๆๆๆ มาให้ดูนี่ก็ได้จ๊ะ ออกุญเจริญ   Create Date : 13 ตุลาคม 2548 4 comments Last Update : 7 พฤศจิกายน 2548 17:29:38 น. Counter : 1175 Pageviews. Share Tweet

โห จ๊าบ ลุยน่าดู ไปเขมรด้วย   โดย: joblovenuk 14 ตุลาคม 2548 15:22:27 น.

ลุยเหลือเกินนะ แม่คุณจุ   โดย: นุ IP: 61.7.131.229 12 พฤศจิกายน 2548 19:46:37 น.

โหโตเลงประเตี๊ยะขะแมร์ ละออเต้   โดย: ต้นฝัน IP: 58.8.172.219 7 สิงหาคม 2549 18:45:00 น.

เด็ก ๆ น่ารักดี เห็นภาพอีกมุมของกัมพูชา   โดย: c (chaiwatmsu ) 2 มิถุนายน 2552 10:17:02 น.