มาแล้วค่ะ ท่านเคาน์ผู้ทรงเสน่ห์

วันนี้เราเดินทางไปบราซอฟ(Brasof) เดิมกะว่าจะขึ้นรถเที่ยวบ่าย 2 โมง ค่าตั๋ว 40 เลย์ เพื่อนบอกแพงไป เปลี่ยนเป็นเที่ยวบ่าย 3 ที่ถูกกว่า
ระหว่างรอรถ มีป้ามาคุยด้วย แกก็คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นนานสองนาน รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ท้ายสุดหยิบเงินขึ้นมา เราก็งง สักพักด้วยความพยายามของแกจึงเข้าใจว่าแกขอสตางค์ การสนทนาจึงจบไปด้วยวงแตก ทางใครทางมัน
รถที่จะพาเราไปมาแล้ว เป็นรถตู้ มีตู้พ่วงสำหรับเก็บสัมภาระกระเป๋า ข้าวของๆผู้โดยสาร รถมาจากเมืองอื่นและแวะมาเก็บเราไปด้วย เพราะไม่รู้เรื่อง
มัวแต่งกๆเงิ่นๆเลยขึ้นรถหลังสุด คนขับมีคนเดียว ไม่มีกระเป๋ารถ เขา(คนขับ) ไม่ลงมาช่วยเอากระเป๋าเราไปเก็บที่รถพ่วง แต่บอกให้เรายกขึ้นไปบนรถด้วย
ภายในรถ คนขับนั่งชิดด้านประตูรถ ผู้โดยสารนั่งชิดด้านซ้ายของรถคือคนละด้านกับคนขับมีทั้งหมด 5 แถว 4 แถวแรก นั่งอย่างรักใคร่กลมเกลียวกัน 3 คน ด้านขวาของที่นั่งเป็นที่ว่างแคบๆ สำหรับเดินได้ตลอดหน้าไปหลังรถ แถวหลังนั่ง 5 คน ประตูรถมี 2 ประตู หลังเก้าอี้คนขับและหน้าของที่นั่งแถวสุดท้าย
ที่ว่างสำหรับเราเหลือ 2 ที่ แถวหลังสุดกับแถวที่ตรงกับประตู เพื่อนไปนั่งหลังสุดเพราะไม่ได้ดูแลกระเป๋า เมื่อต้องนั่งตรงประตูที่พร้อมกระเป๋าเดินทาง ที่แม้จะไม่ใหญ่แต่ที่วางที่มีพื้นที่อันน้อยนิด ก็เป็นภาระที่ต้องออกกำลังกล้ามเนื้อแขนขาไปตลอดทางเพื่อดึงกระเป๋าไว้ไม่ให้ตกลงไปที่บันได กลัวกระเป๋าหล่นลงไปกระแทกประตูรถพัง ต้องจ่ายมากกว่าค่ารถที่ประหยัดไป

Create Date : 15 มกราคม 2560 Last Update : 15 มกราคม 2560 9:46:33 น. Counter : 656 Pageviews.		0 comments
Share Tweet