Bloggang.com : junmino - มารู้จักกับสุนัขเบอร์นีส เมาน์เท่น ด็อกกันค่ะ (Bernese Mountain Dog)

มารู้จักกับสุนัขเบอร์นีส เมาน์เท่น ด็อกกันค่ะ (Bernese Mountain Dog)

++สวัสดีค่ะ หลังจากดองหน้ายูฟ่าไว้เสียนาน ก็ถึงเวลาเปลี่ยนซะทีนะคะ วันนี้เปิ้ลจะเอาข้อมูลสุนัขพันธุ์ที่เปิ้ลชอบเป็นอันดับที่ 2 รองจากโกลเด้นมาให้ดูกันค่ะ เนื่องจากเป็นคนตัวเล็ก ๆ ที่ชอบสุนัขพันธุ์ใหญ่ เพราะความน่ากอดที่ดูอบอุ่น

จำได้ว่าวันนั้นกำลังท่องอินเตอร์เน็ตอยู่ค่ะ และแน่นอนเรื่องที่กำลังค้นอยู่ก็เป็นเรื่องหมา หมา แล้วก็มีรูปหมาน่ารัก ๆ อยู่กันเป็นครอบครัว มีตัวใหญ่ ตัวน้อยเต็มไปหมด…หน้าตาเหมือนจะดุ แต่ดูอบอุ่นยังงัยไม่รู้ มีจุดน้ำตาลแดงที่คิ้วทั้ง 2 ข้าง อื้อหือ…น่ารักอ่ะ ตัวใหญ่ดูน่าเกรงขามมาก สง่า เท่ห์ ส่วนเจ้าตัวเล็กก็น่ารัก น่าเอ็นดู ปุกปุยยังงัยไม่รุ 55…

สรุปคือ ตกหลุมรักเข้าเต็มเปาเลยค่ะ

ที่น่าเสียดายที่สุด คือ ในบ้านเราหายากมาก แถมไม่เป็นที่รู้จักอีก ดีเลยค่ะ งั้นเปิ้ลจะขอศึกษาต่อไปจนเชี่ยวชาญเป็นอันดับ 1 ของเมืองไทยดีมั้ยค่ะ อิอิ…พูดจริง ๆ น้ะค่ะ ก็โกลเด้นน่ะมีคนรู้และเชี่ยวชาญมากมายเลยในบ้านเรา ส่วนเบอร์นีสน่ะแค่หางอึ่ง เปิ้ลจะต่อให้ยาวเป็นหางว่าวเลยเชียว หุหุ

มารู้จักเบอร์นีส หรือเบอร์เนอร์กันดีกว่าค่ะ

เบอร์นีส เมาน์เทน ด๊อก (Bernese Mountain Dog)

สุนัขในกลุ่มพันธุ์เซนเนนฮุนด์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุด คือ พันธุ์เบอร์นีส เมาน์เทน ซึ่งสามารถแยกออกจากสุนัขพันธุ์อื่นได้ เนื่องจากสุนัขพันธุ์นี้มีขนยาวเป็นลอนเล็กน้อยไม่ถึงกับหยิก สีขนคล้ายคลึงกับสุนัขในกลุ่มสายพันธุ์นี้ คือ มีแถบขนสีขาวบนหัวระหว่างตาทั้ง 2 ข้าง มีที่หน้าอก และบริเวณเท้าทั้ง 4 เท้าด้วย แต่จะไม่เกินข้อเท้า และอาจมีขนสีขาวที่ปลายหาง สุนัขพันธุ์นี้เป็นสัตว์เลี้ยงที่ดี ทั้งนี้ต้องให้สุนัขได้ออกกำลังกายอย่างเพียงพอด้วย

เบอร์นีสมีต้นกำเนิดที่อาจจะมาจากการผสมระหว่างสุนัขพื้นเมืองของสวิตเซอร์แลนด์ที่ใช้คุมฝูงสัตว์กับสุนัขเฝ้ายามของกองทัพโรมัน ต่อมาได้ถูกนำมาใช้งานในฟาร์ม โดยได้รับความนิยมมากในกรุงเบิร์น ประเทศสวิตเวอร์แลนด์ ซึ่งให้สุนัขลากเกวียนเพื่อนำผลิตผลจากฟาร์มมาสู่ตลาด

เบอร์นีสนี้มีรากฐานที่ยาวนานมากในทวีปยุโรป แต่ยังไม่แพร่หลายไปทั่วโลก มีชื่ออื่นที่เรียกกัน คือ เบอร์เนอร์ เซนเนนฮุนด์

สุนัขพันธุ์เบอร์นีสนี้มีคนเลี้ยงอยู่บ้างนิดหน่อยในบ้านเรา แต่ก็ยังถือว่าหายากและยังมีคนอีกมากที่ยังไม่รู้จักเบอร์นีส เมาน์เท่นด๊อกดีพอ

อายุขัย
10-12 ปี โดยเฉลี่ย 7 ปี

ลักษณะ
ส่วนสูง 58-70 ซม. (ตัวผู้ 25-27.5 นิ้ว / ตัวเมีย 23-26 นิ้ว)
น้ำหนัก 40-44 กก. (ตัวผู้ 80-115 ปอนด์ / ตัวเมีย 70-95 ปอนด์)

ลักษณะนิสัย
เอาใจใส่ต่องาน เป็นมิตร ฉลาด แข็งแรง โดยธรรมชาติแล้วเบอร์นีสเป็นสุนัขที่ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาและต้องการการเอาใจใส่มาก เป็นสุนัขที่มีความสุภาพอ่อนโยนและอ่อนหวานมาก สบาย ๆ มีความรักครอบครัวมากเป็นพิเศษ และมีความอดทน เป็นสุนัขตัวใหญ่แต่ใจดีกับผู้คนที่เขาคุ้นเคยรวมทั้งเด็กเล็กและสัตว์อื่น ๆ แต่อาจระแวงคนแปลกหน้าบ้าง เฝ้าบ้านได้แต่ไม่ดีนักเพราะเป็นสุนัขที่ใจดี เข้ากับคนง่ายนั่นเอง เบอร์นีสมักจะไม่ค่อยเห่าพร่ำพรื่อ ยกเว้นว่าจะถูกทิ้งไว้ลำพังเป็นเวลานาน สุนัขพันธุ์ใหญ่ทุกพันธุ์ แม้แต่พันธุ์เบอร์นีสเองก็ไม่ควรที่จะปล่อยให้อยู่ตามลำพังกับเด็ก ๆ เพื่อความปลอดภัยทั้งสองฝ่าย พันธุ์เบอร์นีสควรจะได้พบปะกับผู้คนต่าง ๆ เพื่อการเข้าสังคมที่ดี แม้แต่คนที่แปลกหน้า ในขวบปีแรกการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเบอร์นีสกับผู้คนต่าง ๆ สำคัญมาก

สภาพที่อยู่อาศัย
เบอร์นีสเป็นสุนัขที่รักการเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว เบอร์นีสควรจะได้อยู่ใกล้ ๆ กับคนและเลี้ยงในบ้านกับครอบครัว ร่วมทำกิจกรรมต่าง ๆ กับครอบครัว การขังกรง การผูกล่ามและการทิ้งเบอร์นีสไว้ตามลำพังในสนามหลังบ้านเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง

เบอร์นีสมีขนที่หนาซึ่งทำให้ชอบอากาศหนาวและสภาพอากาศที่มีหิมะมาก แต่ลักษณะขนที่หนาเช่นนี้ก็มักทำให้เบอร์นีสเป็นฮีต สโตรกได้ง่ายเช่นกัน ห้องที่ปรับอุณหภูมิได้เหมาะอย่างยิ่งสำหรับเบอร์นีส กิจกรรมในช่วงหน้าร้อนควรจะทำในช่วงที่อากาศเย็นสบายที่สุดของวัน เช่น ช่วงเช้ามืดหรือเย็น ๆ เบอร์นีสไม่ใช่หมานักกระโดดด้วยรูปร่างที่มีขนาดใหญ่ แต่รั้วที่จะกั้นเบอร์นีสหนีเที่ยวนั้นควรจะมีความสูงสัก 4 – 5 ฟุตขึ้นไป เพื่อความปลอดภัย ผู้เพาะพันธุ์เบอร์นีสเองก็จะไม่ขายสุนัขให้กับเจ้าของคนใหม่ที่บ้านไม่มีรั้วรอบขอบชิด และแน่นอน สุนัขพันธุ์เบอร์นีสชอบที่จะขุดมาก

ความสามารถพิเศษ
เบอร์นีสเป็นสุนัขที่มีความสามารถสูง เป็นสุนัขที่สามารถฝึกเชื่อฟังคำสั่งได้ง่ายดาย เบอร์นีสชอบที่จะได้เข้าแข่งขันในกิจกรรมพิเศษร่วมกับเจ้าของ เช่น การแข่งเชื่อฟังคำสั่ง, การแข่งขันความคล่องแคล่วว่องไว, การติดตามร่องรอย, การคุมฝูงสัตว์ และการบรรทุกสิ่งของ นอกจากนี้เบอร์เนอร์ยังเป็นสุนัขเยียวยารักษาผู้ป่วยต่าง ๆ ได้ดีอีกด้วย แต่ก็ใช่ว่าเบอร์เนอร์ทุกตัวจะสามารถทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่กล่าวมาได้ทุกอย่าง จะต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ โครงสร้างร่างกาย ลักษณะนิสัย และสภาพแวดล้อมไปด้วย

การดูแลสภาพขน (กรูมมิ่ง)
เบอร์นีสเป็นสุนัขขนยาว นุ่ม เส้นเล็กเหมือนใหม และเป็นมันเงา เป็นลักษณะของขนทีมี 2 ชั้น มีลักษณะเป็นลอนนิด ๆ สีขนนั้นส่วนใหญ่จะเป็นสีดำสนิท มีสีทองแดงเข้มเป็นจุดบนตาทั้งสองข้าง ที่แก้ม สองข้างของหน้าอก และขาทั้งสี่ข้างรวมถึงใต้หางด้วย มีแถบขนสีขาวบนหัวระหว่างตาทั้ง 2 ข้าง มีที่หน้าอก และบริเวณเท้าทั้ง 4 เท้าด้วย แต่จะไม่เกินข้อเท้า และอาจมีขนสีขาวที่ปลายหาง

การดูแลขนนั้นไม่ยากเลย เบอร์นีสต้องการการแปรงขนวันละครั้งก็พอเพื่อทำให้ขนสวย มักจะไม่มีปัญหาขนพันกัน แต่จะมีปัญหาขนร่วง ซึ่งเป็นการผลัดขนในช่วงที่ตัวเมียอยู่ในวงรอบการเป็นสัด นอกนั้นก็ร่วงตามปกติ 2 ครั้งต่อปี เป็นธรรมดาของสุนัขขนยาว ผู้ที่รับไม่ได้กับการปลิวว่อนของขนในช่วงที่เบอร์นีสผลัดขนนั้น คงต้องพิจารณาสุนัขพันธุ์อื่นแล้วล่ะ

การฝึกสอน
การฝึกเชื่อฟังคำสั่งเบื้องต้น เช่น นั่ง ยืน หมอบ คอย ไม่ ฯลฯ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุนัขทุกสายพันธุ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายพันธุ์ใหญ่ อย่างเช่น เบอร์นีส ควรจะเริ่มฝึกได้ตั้งแต่อายุ 4-6 เดือนเป็นต้นไป เพราะเบอร์นีสที่มีความประพฤติดี เชื่อฟังคำสั่งย่อมต้องเป็นที่ต้องการและเป็นที่รักของทุกคน

การออกกำลังกาย
การออกกำลังกายโดยพาเดินเล่นวันละนาน ๆ พอสมควรก็เพียงพอแล้ว ถึงแม้ว่าเบอร์นีสจะไม่ได้ต้องการการออกกำลังหนักขนาดปีนเขาหรือวิ่งมาราธอน แต่การได้ออกกำลังให้หายเครียดนั้นก็เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเบอร์นีส เพราะเมื่อเขาเครียดก็จะสะสมความเบื่อหน่ายไปลงที่การขุดสวน แทะโต๊ะ เก้าอี้ หรือสิ่งอื่น ๆ ในบ้านเหมือนสุนัขทั่วไป แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกับสุนัขทั่วไปก็คือ ความใหญ่ของตัวเขา ถ้าคุณรู้ดีว่าสุนัขตัวเล็ก ๆ สามารถทำลายบ้านคุณได้แค่ไหนเวลาเขาเบื่อ ก็ลองนึกถึงสุนัขตัวใหญ่ ๆ หนักร่วม 100 ปอนด์ (45 กก.) ที่กำลังเบื่อดูว่าจะเสียหายขนาดไหน ที่จริงแล้วเบอร์นีสไม่ได้ดื้อหรือร้ายกาจอะไรมากไปกว่าสุนัขตัวเล็ก แต่ขนาดที่ใหญ่กว่ามากนี้เองที่จะทำให้เจ้าของลำบากใจเวลาที่เขาเกิดเบื่อหน่ายขึ้นมาแล้วหาอะไรแทะหรือขุด ดังนั้น เบอร์นีสจึงเหมาะที่จะอยู่ในบ้านที่มีพื้นที่ มีสนามกว้าง ๆ และมีเจ้าของที่มีใจที่จะพาเขาออกกำลังกายบ้าง ดังนั้น ก่อนที่คิดจะเลี้ยงเบอร์นีส ต้องศึกษาและตัดสินใจให้ดี ๆ เพื่อความสุขของตัวคุณเองและเพื่อความสุขของเจ้ายักษ์ที่แสนน่ารักตัวนี้ด้วย

โรคที่พบในเบอร์นีส
สุนัขทุกสายพันธุ์ล้วนมีโรคประจำตัวกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่เจ้าเบอร์นีส อายุขัยของเบอร์นีสนั้นโดยเฉลี่ยจะมากกว่า 7 ปีขึ้นไป ปัญหาการเจ็บป่วยที่สามารถพบได้ในเบอร์นีสมักจะเป็นกี่ยวกับระบบความดันและระบบหัวใจ นอกจากนี้ยังสามารถพบปัญหาข้อสะโพกอักเสบ, ตาอักเสบ, ข้อศอกอักเสบ, มะเร็ง, โรคอ้วน, ต่อมไทรอยด์ และปัญหาผิวหนังต่าง ๆ ฯลฯ โดยเฉพาะโรคข้อสะโพกอักเสบที่มักจะพบมากในสุนัขพันธุ์ใหญ่ควรจะระวังในเรื่องการเลือกลูกสุนัขมาเลี้ยง หรือ การเลี้ยงดู

ค่าใช้จ่าย
เฉพาะแค่ค่าตัวก็สูงมาก ในต่างประเทศไม่ต้องพูดถึง แต่ถ้าเป็นในบ้านเราน่าจะราคาสูงหน่อย เพราะเลี้ยงกันน้อย มีให้เลือกไม่มาก ราคาไม่น่าต่ำกว่า 10,000 บาท

นอกจากค่าตัวเบอร์นีสแล้ว เรายังมีภาระที่ต้องรับผิดชอบตามมามากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการฉีดวัคซีน ค่าตรวจเช็คสุขภาพร่างกายหรือโรคต่าง ๆ, ค่าอาหาร, ของเล่น, ค่าฝึกสุนัข, การทำประวัติกับสมาคมฯ , อุปกรณ์ต่าง ๆ เช่น ปลอกคอ ที่นอน ฯลฯ, เครื่องดูดฝุ่น, การทำรั้วเพื่อความปลอดภัย ฯลฯ

ยังมีค่าใช้จ่ายมากกว่านี้ได้อีกโดยในขวบปีแรกจะเป็นปีที่มีค่าใช้จ่ายสูงมาก พ้นปีแรกไปก็จะทุเลาลง โดยส่วนตัวคิดว่า ค่าใช้จ่ายใกล้เคียงกับการเลี้ยงโกลเด้นทุกประการ ยกเว้นเรื่องค่าตัวนิดหน่อย นิสัยก็คล้าย ๆ กัน น่ารักคนละแบบ ชอบจังเลยค่ะ เป็นสุนัขในฝันที่นอกเหนือจากโกลเด้นก็อยากเลี้ยงพันธุ์นี้มากที่สุด แหม ก็ช่วยไม่ได้นี่นาที่คนตัวเล็ก ๆ อย่างเรา จะคลั่งใคล้สุนัขที่ตัวใหญ่ ๆ อิอิ เหตุผลน่ะหรือ …กอดแล้วอบอุ่นที่สุด...ใช่เลย

บรรณานุกรม
- คู่มือแนะนำสุนัขพันธุ์ต่าง ๆ มากกว่า 300 พันธุ์จากทั่วโลก แปลโดย คณาจารย์ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะสัตวแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เขียนโดย David Alderton
- Shamu Quarterly (August – October 2005) Vol.5 No.4
- //www.bmdca.org
- //www.bernesebreeders.org
- //www.bmdcc.ca

Create Date : 30 มิถุนายน 2549
Last Update : 3 กรกฎาคม 2549 1:10:20 น.
Counter : 5782 Pageviews.

2 comments