| |
กฏแห่งกรรม ทันตาเห็น     ตั้งแต่เด็กจำได้ว่าชอบอ่านหนังสือและหนึ่งในหนังสือที่ชอบอ่านคือเรื่อง กฏแห่งกรรม ตอนนั้นอ่านไปสนุกๆ อ่านเรื่องผู้คุมเรือนจำสมัยก่อนมีหน้าที่ต้องบีบขมับทำโทษผู้ต้องหา แล้วตัวเองเกิดมาอีกภพชาติต้องมามีอาการปวดหัวไม่หาย ตอนเด็กอ่านไปเพื่อความสนุกแต่ไม่ได้รับรู้จริงจังมีสติมากพอที่จะมาเกรงกลัวต่อผลของการกระทำ ต่อกฏแห่งกรรมเท่าไหร่ จนพอเข้าสู่วัยกลางคนเรื่องราวต่างๆในหนังสือก็กลับเข้ามาอยู่ในความคิดอีกครั้งโดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์จากการเจ็บไข้ได้ป่วย ตอนเด็กๆแม่เล่าให้ฟังรวมทั้งตัวเองก็พอจำได้ลางๆว่ามักมีปัญหาเกี่ยวกับภูมิแพ้ บ่อยครั้งที่มักจะมีผื่นลมพิษขึ้นตามตัวบ่อยๆ บางทีตื่นเช้ามาหน้าก็ีปื้นแดงๆเป็นจ้ำๆ สายๆก็หายไป แต่ไม่เคยมีอาการปวดหัวมากมาย จนหลังแต่งงานเริ่มมีอาการไมเกรน เป็นแต่ละครั้งนานเป็นอาทิตย์ทรมานมากอาเจียนจนหมดท้อง ต้องนอนพักปิดไฟ มีมอเตอร์ไซด์จอดเบิ้ลเสียงหน้าบ้านยิ่งปวดหัว จนต้องไปตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ว่าเป็นเนื้องอกในสมองหรือเปล่า ตัวที่กระตุ้นก็มักจะเป็นกลิ่นบุหรี่ หรืออากาศร้อนอบอ้าว ความที่ปวดบ่อยๆและขณะที่นอนพักแล้วยังไม่สามารถหลับได้เพราะหัวมันจะปวดตุ๊บๆตลอดๆบ่อยครั้งที่มีภาพตอนวัยเด็กตัวเล็กมากน่าจะประมาณไม่เกิน3ขวบ เห็นภาพตัวเองนั่งในอยู่ในห้องบนพื้นไม้ ข้างหน้ามีกระป๋องเหล็กขนาดย่อมๆตั้งอยู่แล้วก็มีภาพแม่เปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วร้องเสียงดังมาก เพราะภาพที่แม่เห็นคือเรานั่งเด็ดหัวจิ้งหรีดที่พี่ชายจับมาใส่ในกระป๋อง คือจะเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกับอาการไมเกรนไม่รู้ แต่ไม่ใช่ครั้งเดียวที่ระหว่างนอนพักเพราะทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้มันปวดหัวมากมีภาพเดิมๆตอนวัยเด็กที่นั่งเด็ดหัวจิ้งหรีดเป็นสิบตัวแว่บเข้ามาทุกครั้ง หลังๆเวลาไปใส่บาตรมักจะอธิษฐานกรวดน้ำนึกขออโหสิกรรมและอุทิศบุญให้จิ้งหรีดเหล่านั้นเสมอ จากเดิมที่ต้องกินยาCafercot ทุกครั้งที่ปวดหัว แต่ก่อนทาน1เม็ดนอนพักตื่นมาอาการมักจะทุเลาจนหลังๆต้องเพิ่มยาเป็น2เม็ดและ3เม็ด พอทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้จิ้งหรีดบ่อยๆเข้า อาการปวดหัวก็เบาบางลงระยะเวลาเป็นซ้ำก็ห่างขึ้น จากที่อาทิตย์นึงต้องปวดสองสามครั้งปวดเป็นวันๆ ก็ห่างขึ้นบางทีเดือนนึงไม่ปวดเลยก็มี จากเหตุการณ์ครั้งนี้เลยทำให้เราเองอดนึกไปถึงอีกอาการแม้ว่าจะไม่หนักหนาแต่ก็ทำความรำคาญให้ไม่น้อยนั่นคืออาการปวดหลัง ปกติจะเป็นคนชอบเล่นกีฬาโดยเฉพาะเทนนิสจะเล่นทุกเช้า หลังๆอยู่เวรค่อนข้างยุ่งเลยตื่นไม่ค่อยไหว ทีแรกคิดว่าปวดหลังคงเป็นเพราะเล่นกีฬา แต่หลังๆไม่ค่อยได้ไปเล่นก็ยังปวดหลังอยู่ดี ขนาดไปเที่ยวเดินมากๆต้องหยุดเดิน ต้องหาsupportติดตัวไปด้วยทุกครั้งที่เดินทางไปท่องเที่ยวไกลๆ บ่อยครั้งที่ต้องไปนอนดึงหลังเพราะอาการปวด ระหว่างที่นอนอยู่ไปไหนทำอะไรไม่ได้ หลับตานิ่งๆก็ได้ทบทวนหลายเรื่อง จากประสพการณ์เรื่องปวดหัวไมเกรนที่ห่างหายก็ไม่แน่ใจว่าจากที่ไปทรมานทารกรรมจิ้งหรึดหรือเปล่า แต่มันก็ทุเลาเบาบางไปจากที่ทำบุญกรวดน้ำไปให้ เลยมานอนทบทวนขณะปวดหลัง ก็มีภาพผุดขึ้นมาในใจบ่อยขึ้นๆ ตอนมัธยมปลายมีเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันในโรงเรียนสตรีมีชื่อเสียงแถวราชดำเนิน ตอนนั้นเกิดอารมณ์ชอบไปหาผีเสื้อสวยๆที่บางทีมานอนตายแถวๆสนามหญ้าของโรงเรียน พอเริ่มหาได้น้อยลงความอยากก็ขยายขอบเขตออกไนอกโรงเรียน และความอยากก็แผ่ขยายเพราะไม่มีสติหยุดยั้งความอยากนั้นจากเก็บผีเสื้อที่นอนตายบนพื้นหญ้าก็เริ่มจับผีเสื้อเป็นๆที่เกาะดมดอมดอกไม้อยู่ จับมาแล้วก็เอาเข็มหมุดปักหลังของผีเสื้อตรึงมันไว้กับโฟม โชคดีที่ทำได้ไม่กี่ตัว ก็เกิดความคิดรู้สึกผิดรู้สึกบาปรู้สึกสงสารผีเสื้อเหล่านั้นขึ้นมา เพราะระหว่างที่ล่าผีเสื้อนั้น จำได้แม่นในวัดใกล้ๆกับโรงเรียน ชะลอยคงมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาดลใจให้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้มีจิตสำนึกรู้บาปบุญขึ้นมาไม่ก่อกรรมทำเข็ญให้มากกว่าที่ทำอยู่ พอจับผีเสื้อตัวใหม่ได้กำลังจะหยิบหมุดปักหลังมัน ก็พบว่าตัวก่อนหน้าที่ปักตรึงไว้กับโฟมมันหายไป ไปพร้อมกับหมุดที่ตรึงอยู่ จำความรู้สึกได้ว่าตอนนั้นนึกเสียวไปแผ่นหลังเลยว่าผีเสื้อบินไปพร้อมหมุดมันจะเจ็บป่วยแค่ไหน เลยปล่อยตัวที่จับมาใหม่และตัวอื่นๆที่ติอยู่กับโฟม หลังจากนั้นก็ไม่คิดอยากสะสมผีเสื้อเหล่านั้นอีกเลย นอนดึงหลังไปก็คิดว่าที่เราปวดหลังอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนี้คงเป็นผลกรรมจากที่เราเคยไปจับผีเสื้อเอาหมุดมาตรึงกับหลังเป็นแน่ เลยตั้งใจไว้ว่าคงต้องไปทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับผีเสื้อเหล่านั้นน่าจะดี จะเป็นผลพวงจากกรรมนี้หรือเปล่าไม่สามารถพิสูจน์ได้แต่ไปทำไว้จะได้ขออโหสิกรรมกัน ไม่จองเวรกันอีก มาถึงตรงนี้ทำให้บ่อยครั้งที่เจอเรื่องราวไม่ดีกับตัวเองหรือเจอความเจ็บป่วยจะพยายามเตือนตนเสมอว่าคงเป็นคราวที่เราต้องมาชดใช้กับกรรมแต่หนหลังที่เคยทำไว้ คิดอย่างนี้แล้วก็ก้มหน้าก้มตารักษาตัวไป และไม่โทษใครนอกจากรรมแต่หนหลัง เวลาไปที่ไหนจะนึกอธิษฐานอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรในทุกๆที่ ใครจะเชื่อหรือไม่แล้วแต่ แต่เราเป็นคนหนึ่งที่เชื่อในเรื่องนี้ กฏแห่งกรรม กรรมใดใครก่อ คนนั้นต้องรับกรรมที่ทำในวันข้างหน้าแน่นอน ดังนั้นกรรมใดที่คิด ที่พึงกระทำต่อใคร ต่ออะไรก็ดี พึงมีสติไตร่ตรอง ตรึกตรองซักนิดนะ.............. สารบัญ //www.bloggang.com/mainblog.php?id=jungbb&month=16-10-2015&group=2&gblog=2 .
|
jungbb
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
