สาวทอผ้าไหม
<มณีมุกดา>
บ้านเฮานั้นมีผู้เฒ่า ผู้แก่
เอาว์แมบองประโอน เด้ออ้าย
คืนและวันของชาวบ้านเราไม่เปล่าดาย
ทอผ้าไหมคิดลายสไบให้ถ้วนถี่
เฝ้าแต่รอรักคนที่เขาไม่รัก..เรา
นั่งเซาซึมป่วยในใจ หลบลี้
ลมหายใจที่อยู่ยาวไกล จนป่านนี้...
ก็เพราะชีวีน้องมีอ้ายนั้น ประจำใจ
**
เกิดมาใต้ฟ้าเดียวกัน
เทิด..ความ..รักนั้นยิ่งกว่าใด
ขวากหนามทิ่มตำหัวใจ
แพรสไบ ยังชุ่มฉ่ำไปด้วยรอยน้ำตา
( ซ้ำ ** )
บ้านเฮานั้นมีผู้เฒ่าผู้แก่
เอาว์แม บองประโอน ยังท่า
จะเป็นหรือตายขออ้ายคนดีจงกลับมา
รู้ไหมสาวทอผ้าไหมคนนี้...รอ
รู้ไหมสาวทอผ้าไหมคนนี้...รอ
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [