Bloggang.com : JuMMum

ทางเดินบทที่ 1

"วันศุกร์นี้ว่างมั้ย..มีงานกีฬาเหล่าที่ธรรมศาสตร์ อย่าลืมพาเพื่อนน่ารักๆมาด้วยนะ"
จิงแล้วแอบดีใจ แต่พอได้ยินประโยคหลัง ความดีใจตอนแรกก็หายไปเลย

จำได้ว่าตอนนั้นกำลังจะไปดูเพื่อนแข่งบอล

ไม่รู้ทำไมนะ..เซ็งอย่างไม่มีเหตุผล

ตอนนั้นถามตัวเองว่า..ตกลงรู้สึกยังไงกับเค้ากันแน่

เราสองคนเจอกันครั้งล่าสุดก็คงจะเป็นก่อนเค้าเข้าเตรียมทหารล่ะมั้ง..แล้วทำไมถึงโทรมาหาเราล่ะ

ทั้งที่เราสองคนไม่ได้ติดต่อกันมาสองปีเต็มๆ
ตอนนั้นไม่รู้ด้วยว่าเค้าอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่

พยายามไม่คิดเข้าข้างตัวเอง..

คิดแค่ว่าเค้าคงอยากเจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานล่ะมั้ง

แต่ก็ตอบไปว่าว่าง ทั้งๆที่มีเรียนเต็มวัน
ทั้งๆที่ไม่รู้กีฬาเหล่าเนี่ยมันคืออะไร

===ไม่เข้าใจตัวเองเลยจิงๆ===

วันนั้นคนเยอะแยะมากมาย

ไปถึงตอนแรกก็เห็น....
มีคนเดียวแหละที่เวลายิ้มแล้วตาจะหายไปหมด
แต่เราก็พาเพื่อนไปด้วยจริงๆ

แต่เค้าก็ไม่เห็นจะพูดอะไรเลย
คิดในใจว่า..พาเพื่อนมาแล้วนะ ไม่พูดอะไรกับเพื่อนเราหน่อยเหรอ

ตอนนั้นก็.....งง....

และแล้วหลังจากวันนั้นทำให้เราต้องถามตัวเองว่า..
ต่อจากนี้เรื่องของเราสองคนจะเป็นอย่างไรต่อไป

ตอนนั้นกลัว..กลัวว่าเราจะคิดไปเองคนเดียว
ในเมื่อเค้าไม่เคยจะบอกอะไรกับเราเลยซักครั้ง

มันเหมือนเป็นโชคชะตา ถ้าเรายังเรียนอยู่จุฬาก็คงไม่เจอเค้า
ทำไมต้องซิ่วมาเรียนที่นี่ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นจะไปเรียนที่อื่นอยู่แล้ว...

เรื่องบางเรื่องก็หาคำตอบยากเหมือนกันนะ

แต่ก้าวแรกบนทางเดินของเราสองคนก็เริ่มต้น
ทางเดินที่ไม่มีใครรู้ว่าจะไปสุดทางที่ไหน
ทางเดินที่เราสองคนจะจับมือกันเดินไป
ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้จะดีหรือร้าย
===ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเราสองคน===

Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2550

0 comments

Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2550 1:55:23 น.

Counter : 673 Pageviews.