BlogGang.com : : F_nakhon : 7 พ.ค. 51 จาก นากิส ถึง มลาบรี ..

7 พ.ค. 51 จาก นากิส ถึง มลาบรี ..

ชีวิตคนเราเอาแน่อะไรไม่ได้เล้ยจริง ๆ..

เมื่อวันเสาร์ที่ 3 ด้วยเป็นวันหยุด(ของคนอื่น) และฝนตก
ก็เลยโทรไปถามทางท่องเที่ยวกับน้องชาย..(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)

สรุปว่า ตั้งใจจะโทรถามทางรถ..แล้วก็พูดถึง คนที่เรากับน้องชายเคยรู้จักชื่อว่าพี่เจี๊ยบ..(เราเป็นกันบ่อยมาก ๆ ที่โทรศัพท์ถึงอีกคนแต่กับคุยเรื่องอีกคน)

พี่เจี๊ยบชวนผมไปร่วมงานวิจัย แต่ผมแบ่งรับแบ่งสู้..คือ
ขอเวลาเขียนหนังสือสักปี ถ้าไม่รุ่ง ก็จะไปทำงานด้วย..
แต่พี่เจี๊ยบก็ให้โอกาสบอกว่า ว่าง ๆ ก็ไปดูงานก่อนก็ได้นะ..

เพราะงานนี้จะต้องเดินทางจังหวัดประจำ..(วิจัยภาษาที่กำลังจะสูญหายไปจากโลกใบนี้)

ปรากฏว่า..ผมถามน้องชายว่า..
พี่เจี๊ยบเป็นไงบ้าง สวยขึ้นไหม(ปกติแกจะสวยแบบธรรมดามาก)
ช่วงนี้จะไปไหนกันหรือเปล่า?..

เขาก็บอกว่า อยู่กับพี่เจี๊ยบเขาพอดี คุยดิ๊..

เป็นอันว่า..เขาก็เลยชวนไปดู มลาบรี

ด้วยว่างและใจง่ายเป็นทุน(นิยม) เราก็เลย ...ไปดิ๊ (ฟรีนี่)

มลาบรี.. คนอ่านคงจะงง ๆ ว่า มลาบรี คือไรหว่า..

ถ้าบอกว่า ‘ตองเหลือง’ หรือ ผีตองเหลืองที่เราคุ้นเคยกัน..

พระเจ้าจอร์จ มันต้องน่าสนใจมากเลยใช่ไหม?..

มันน่าสนใจมาก ๆ เลยซาร่า..

แท่นแท้น วันรุ่งขึ้น รถจะมารับที่นครสวรรค์ตอนสิบเอ็ดโมงเช้า

ข้าพเจ้าตื่นสาย(นอนดึก)

แถมยังต้องมานั่งส่งเมลล์ให้เพื่อนนักอ่านที่รักยิ่งอีก..

โอ้ว ไม่อยากจะเชื่อเลย ยอดขอตอนจบอรุณสวัสดิ์หัวใจ..
กระฉูดเลยทีเดียว..(แต่ทำไมหาที่พิมพ์ไม่ได้นะ)

แล้วคำสปอยจากพ่อแม่พี่น้องทั้งหลายอันเป็นที่รักยิ่งของข้าพเจ้า
ก็ทำให้ข้าพเจ้าต้องมาเขียนประวัติแล้วรีบนำเสนอมันไปยัง สนพ.แห่งหนึ่ง..

ครับ..

พอรถตู้มาถึง..เป็นธรรมดาครับ ..เจอคนแปลกหน้าก็ต้องเขิ้ลครับ..

ปกติจะเป็นคนกลัวคนแปลกหน้าและหน้าแปลก..

แต่พอดี น้อง(สาวสองคน) ที่นั่งรถมาด้วยเขากลัวพี่เฟื่องเขิ้ล
ก็เลย..ถามเรื่องงานเขียนเรา..

(ปล. พี่เจี๊ยบจะรู้อยู่แล้วผมเขียนนิยาย
และงานนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายแต่จะต้องเอานิยายไปให้ฟรีสองเรื่องครับ
ผมเลยหยิบแจกันดอกหญ้ากับ สบายดีหัวใจ ไปเซ่น เอ้ยไปให้..)

น้องสองคนก็ถามเรื่องนิยาย..พวกแรงบันดาลใจ...

พี่เฟื่องก็เลยโม้ตั้งแต่นครสวรรค์ยันแพร่..(ซะน้องหลับคาเบาะไปเลย..อิอิดีสมอย่าชวนเราคุยเห็นไหมว่า ปกติอยู่บ้านคนเดียว เหงา ๆ ว่าง ๆ ก็เลยโม้ซะกระจาย)

อาหารกลางวันมื้อนั้น จบลงที่ร้าน (ปั๋นใจ๋) ขนมจีนอร่อยมากครับ มีน้ำยา ห้าแบบ..เงี้ยวเชียงใหม่ เงี้ยวน้ำใส น้ำยาปลาแบบภาคกลาง เขียวหวาน แล้วก็น้ำพริก..(ถ้วยละ 15 บาท) .

ไม่เล่าเรื่องร้านอาหารกลางวันกลางเมืองแพร่
แต่อยากบอกให้รู้ว่า หลังจาก หนังท้องตึง พอขึ้นรถ
ผมก็หลับสนิท..จนกระทั่งถึงจุดที่จะเปลี่ยนรถจากรถตู้เป็นรถกระบะ
แบบขับเคลื่อน 4 ล้อ..

ปล. เมื่อเราถึงตรงนี้แล้วผมดึงรูปมาเรียกความสนใจ แล้วก็กด เซฟ หลังจากนั้นผมก็ละหน้าจอไปรับอีก 3 ชม. ตามเรื่อง..

คนที่มาอ่านก่อนหน้านี้..ต้องเข้าใจนะ..

ต่อครับ..

รูปข้างบน จากจุดเปลี่ยนรถ..

เมื่อกี้มีคำว่า นากิส พายุที่ขึ้นจากมหาสมุทรอินเดีย สู่พม่า เข้าไทย..

คิดดูเถอะว่าดวงคน พอเราขึ้นรถ ขับเคลื่อนสี่ล้อ ที่มีฝรั่งชื่อ อุดม มารับ..
เสร็จเรียบร้อย (แบบปลากระป๋อง)

ฝนก็ตกลงมาเหมือนต้องการเป็นใจให้สองเราใกล้กัน..โอ้ว..
ระหว่างที่รถวิ่งไป ด้วยสายฝนที่โปรยปรายและทางขึ้นเขาสูงชันแถมเป็นดินโคลน ทำให้ผมต้องภาวนา พุทโธไปด้วยครับ..ภาวนาไปเรื่อย ๆ และก็คิดใน
ใจว่า ตรูจะมีอันตรายไหมนะ..

แต่ไม่อยากจะเชื่อเลย อานุภาพผลบุญมีจริง ๆ ทำให้..

รถถึงจุดหมายโดยสวัสดิ์ภาพ..ท่ามกลางความกงวลที่หายไป..

กลัวเหลือเกินว่า ที่พัก กับ มลาบรีในคำคืนนี้จะเป็นแบบ ใบตองตึง ..กลางป่าลึก ท่ามกลางฝูงยุง แต่ที่ไหนได้..

ดูรูป

วิวข้างที่พัก..แต่ยังไม่ยอมบอกหรอกว่า ที่พักหน้าตาเป็นไง..

ภาพภายในห้องพัก..มีสองห้อง..ครับ ที่นอนสอง น้ำอุ่น ห้องน้ำสุขภัณฑ์ดีมาก แล้วจะเล่าที่มาที่ไป..

แต่ที่เห็นในห้องพักมีโต๊ะแบบ มีเก้าอี้ล้อมรอบซึ่งเหมาะแก่ความสามารถพิเศษยิ่งของข้าพเจ้า นั่นก็คือ ดูดวง..ครับ ภาพที่เห็นนั้น เป็นช่วงนั่งรอลูกค้า..เฮ้ย..รอ ให้มีใครสักคนมาดูดวง โดยการทานหอยกระป๋อง(มีการเซ็นเซอร์ยี่ห้อเพราะเขาไม่ยอมจ่ายค่าโฆษณา ทายซิว่า หอยนั้นยี่ห้ออะไร..)

แหะ..

..อีกภาพครับ บรรยากาศ ของวงอาหาร ฝีมือ สาวเกาหลี(มาได้ไงฟะ)

สรุป ครับ คืนนั้น ..พวกเราดูดวงกันจนดึกท่ามกลาง ปรอยฝนที่ทำให้เหน็บหนาวจนต้องใช้วิธีการรักษาความหนาวแบบบำบัด ..พวกเราใช้แอลกอฮอล์ลบำบัดครับ..ทำให้ร่างกายอบอุ่น สู้กับหิมะไหว..(เอ มันตกหรือเปล่าหว่า)

....
ตัดไปที่ตอนเช้าเลยละกัน อย่าถามนะว่า..ได้หรือเสีย..

จริง ๆ ต้องเซ็นเซอร์แหล่ะตรงนี้..แต่ด้วยเราจริงใจ หากใครรู้แล้วเงียบไว้นะ.. อย่าได้บอกต่อไปอย่างเด็ดขาด..

...เช้าขึ้นมาลืมตาก็เจอแต่เรื่องเดิม ๆ ไม่มีใครมาเติมชีวิตให้เป็นเรื่องใหม่..
..อยากมีคนอยู่ข้างกาย สบตากัน..ให้หัวใจมันเต้นแรง..เก็บไว้คิดถึงกัน..love i need somebody love...

กลายเป็นเพลงน้องบี้ชุดที่แล้วได้ไงหว่า..

ครับ..
เป็นภาพจากวงอาหารแล้วกันครับ..
เป็นข้าวต้มพิมพ์ผกา..ฝีมือสาวเกาหลีครับ..

แต่รูปที่ลงเป็นอาหารเสริมครับ..
ทายซิผมเรียกอาหารจานนี้ว่าไร..
อิอิ

เขมนิจ ลาด ณัฐทริกา

*********
ตามด้วย กชกร จาก เมืองจันทบุรี (น้องชายผมติดมาด้วยครับ)

จากเงาะเมืองจันทร์ จุดมุ่งหมายของเราในเช้าวันนี้ นั่นก็คือ เมื่อวาน
ตอนที่นั่งรถเข้ามาในหมู่บ้าน มลาบรี เราแอบเห็นว่ามี สวนอารยา..
เราจะไปสวนอารยากัน..ครับ..

กินอิ่มแล้วในมือผมมีกล้องพร้อมสำรวจ..
นี่เลย เด็กน้อย ชาวมลาบรี..

อันนี้เป็นจินตนาการถึเด็กคนนั้นในเวลาโตเป็นหนุ่ม...

มันต้องดูดีมาก ๆ เลย..

แฮ่..รูปใครหว่า..

ครับ ขอเข้าข้อมูลสำคัญก่อนแล้วกัน

สำหรับ ตองเหลือง หรือ มลาบรี นั้น..ภาพในหัวสมองของเรา หรือคนที่ดูรายการคนค้นคน จะเห็นว่า เหมือนคนป่า อยู่กับป่ากินพืชกินผักตามมีตามเกิด

ที่นี่เมื่อก่อนก็เป็นเช่นนั้นครับ..

เราจึงไม่แปลกใจที่เห็นเด็ก ๆ มอมแต่เช้า..และผู้ใหญ่บางคนเองก็มอมแต่เช้าเหมือนกัน..

พื้นที่ตรงนี้..เป็นพื้นที่ส่วนตัวของ ฝรั่ง ที่ชื่อ บุญยืน ครับ และมีลูกชายเป็นผู้ชาย ชื่อ อุดม คุณบุญยืน เดิมเป็นมิชชันนารี ..ทำหน้าที่เผยแผ่ศาสนา..เมื่อลาออกจากหน้าที่ตรงนั้นแล้วก็ ..มามีพื้นที่ตรงนี้ แล้วจัดให้ชาวมลาบรี อันเป็นที่รักของท่านให้มีชีวิตแบบคนเมือง..มีบ้าน มีห้องน้ำ มีการเกษตรกรรม มีอาชีพเสริม..มีทุกอย่างแบบหมู่บ้าแห่งหนึ่งพึงมี แต่อย่าลืมว่า
เขาก็คือเขานะ..

อยากรู้ใช่ไหมว่า อาชีพเสริม ที่คุณบุญยืน คือไร..

ตามต่อไปดีกว่าครับ..

มีโฆษณาแฝง..เป็นระยะ

หมู่บ้านห้วยฮ่อม อ.ร้องกวาง จ.แพร่ครับ อยู่ห่างจากเมืองแพร่ ประมาณ 50 กม.ได้ขึ้นเขาลงห้วย ทางลัดไปอำเภอนาหมื่น ประชาการเป็นชาวเขา เผ่าม้งและมลาบรีครับ..

แต่ช่วงรอประชุม ทำงานกันในตอนเช้า ผมจะพาไปหา อารยา ที่เราหมายตากันไว้..

ตรงนี้เป็นทางเข้าหมุ่บ้านครับ ไม่มีสะพานแต่รถจะวิ่งผ่านน้ำ ที่ไหลมาจากภูเขา ซึ่งน้องชายผม เขามีคำถามว่า..

ทำไมชาวบ้านไม่พร้อมใจกันสร้างสะพานจะได้หมดปัญหาไป..

ผมคิดว่า ถ้าเขาสร้างสะพาน ผมคงไม่ได้ถ่ายรูป ไม่ได้ลุยน้ำ ไม่มีความตื่นเต้น ผมภาวนาอยู่ในใจว่าอย่าได้สร้างสะพานเลย..

แหะ มาถึงสวนอารยาแล้ว..

ลูกแดงเต็มต้นเลย แต่เจ้าของบอกว่า คงทิ้งครับ เพราะฝนตกชมพูไม่หวาน แถมไม่ได้ห่อถุงพลาสติก ทำให้มีหนอนเจาะ. เราก็เลยพิสูจน์กันเลยว่าจริงไหม..

แฮ่ ไม่หวาน แต่ไม่มีหนอนหรอก..คร๊าบ..

น่ากรินไหมล่ะ..ใครที่ไหนจะอดใจอยู่..เขาบอกว่าเอาไปเลย เอาไป เอาอารยาไปได้เลย..รุมเด็ดกับถ่ายรูปกันยกใหญ่เชียว..

รูปล่างเป็น ปรารถนา..หัวปลี ..มีใครไม่รู้จักบ้างเอ่ย..

ตามด้วยภาพ เจ้าของสวน

มีตาหามีแววไม่ ข้าน้อยผิดไปแล้ว..
พี่ครับ เออ เจ้าของสวนเป็นใครหรือครับ..ทำไมมาลงทุนทำสวนชมพู่ที่นี่?

ผมเองครับ..

อ้าว ตรู ..เออ พี่ครับ..ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหม แล้วรีบหาข้อมูลใหญ่เลยทีนี้..
เขาบอกว่า (พี่ยิ่งยง ชาวมลาบรี จะมีบัตรประชาชนและมีชื่อเป็นไทยกลางกันหมดนะครับ)

ซื้อกิ่งพันธ์มาจากเมืองเพชร มา 250 กิ่ง ..ไม่มีการใช้สารเคมีฆ่าแมลง มีแต่ปุ๋ยกับจ้างเขา(พวกเขา)มาห่อ ตอนติดลูกเล็ก ๆ วันละ 120 บาท กำไรได้น้อย เพราะค่าแรงห่อเยอะ..เอาไปขายประมาณ กก.ละ 20 บาท ปีหนึ่ง 3 ครั้งได้..(เหอะ ๆ ภาพนิยายเกิดขึ้นทันที..)
ขอบคุณพี่ยิ่งยงมากนะครับ..(ในเวลาเย็นวันนั้นเรากลับไปที่สวนอีกรอบ..แบบเขาอนุญาตแล้วไงว่า เรียนเชิญกินตามสะดวก..)

ภาพถัดมาครับ
วรายุทธ+มีสุข+และเพื่อนสาว..

99999999999
ภาพก่อนสองมองเช้า เราก็เดินสำรวจหมู่บ้านครับ..ไม่มีบ้านเป็นแฟกเป็นใบตองตึงแล้วครับ ด้วยอำนาจของคุณ บุญยืน(ฝรั่งชื่อไทย)

มีการกสิกรรม ทำข้าวไร่ กันมีโรงสีข้าว ชุมชน สีให้ฟรีครับ ..(ส่วนใหญ่โรงสีจะมีรายได้จากแกลบ และมีรายได้เสริม นั่นคืออาชีพถักเปลครับ..

วันนี้ทีมงานของเราจะเข้าร่วมในการประชุมหมู่บ้าน
ซึ่งจะมีการประชุมในทุกวันที่ 5 ของเดือน ครับ ประชุมเรื่อง sml อะไรอีกก็ไม่รุ้ครับ เพราะช่วงที่ผมฟังอยู่ มันมีทั้งภาษา ม้ง ภาษาคำเมือง และมีการแปลออกมาเป็นภาษากลาง ซึ่งผมเองจะต้องแปลกลางเป็นอังกฤษอีกที
กระบวนการรับรู้จึงจะเกิดขึ้น บอกคำเดียวว่า เข้าใจแบบ งงๆ เคยมีใครเป็นกันบ้างไหมเนี่ย..

ข้างบน ภาพการประชุม แบบชาวบ้านครับ..
ภาพล่าง..
โปรดอย่าถามว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีต..

แหะ เป็นภาพ การชี้แจงให้ชาวบ้านเข้าใจงานของ โครงการศึกษาและฟื้นฟูภาษและวัฒนธรรม สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรม ม.มหิดล นครปฐม

วันนี้งานของพี่เค้า ก็คือ สร้างระบบตัวเขียนภาษมลาบรี เพื่อบันทึกความทรงจำทั้งชีวิตของชาวมลาบรี บ้านห้วยฮ่อม อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่..

ดูภาพต่อครับ

ที่สรุป ๆ ก็คือ ชาวมลาบรี หรือตองเหลืองนั้น มีภาษาของตน แต่ไม่มีภาษาเขียน การเข้าไปของทีมงานวิจัย เพื่อเป็นการชะลอการตายของภาษาเหล่านี้ไว้ มีหลายโครงการครับ..

ภาพถัดมา คนไทย ครับ อยู่มุมไหนก็คือคนไทย..แต่สองหนุ่มนี่อนาคตที่ดีของชาติแน่ ๆ ครับ กล้าหาญเชียวอยู่หน้าสุดเลย..

สนใจทุกเรื่องจริง ๆ หนุ่มน้อย..

มีการรับทราบและปฏิบัติตามทันทีด้วยนะ แต่พ่อคุณเอ้ย พี่กลัว น้องพลาดเหลือเกิน..
เสียวไส้แทนฟะ..

มีการประชุมเยอะแยะเลย..

เอาเป็นว่าตัดมาที่ภาคบ่ายแล้วกันครับ
หลังอาหารมื้อเที่ยง ผมแอบไปสลีพ แต่น้องเขาเดินไปตามบอกว่า มีการประชุมกลุ่มย่อย เพื่อทำงาน พี่สนใจไหม ..สนคร๊าบ..ผมเดินตามไป ห้องประชุมกลุ่มย่อย เก้าอี้เต็ม.ผมก็เลย ..ขอนั่งอ่านหนังสือ all แทนละกันครับ..

นี่คือสินค้าของคุณ บุญยืน(ผู้พ่อ) และคุณอุดม(ลูกชาย) ..
เป็นเปลครับ..น่านอนมาก ๆ เลยครับ
ทำส่งนอกนะ..ไม่ใช่ธรรมดา นี่คือ งานที่ทำให้ชาวมลาบรี มีชีวิตที่ดีขึ้นครับ

เปลดูดีนายแบบก็ดูดีครับ..
เป็นอันว่า อ่านไปอ่านมา เขาประชุมกันอยุ่ข้าง ๆ ถึงไหนไม่รุ้รู้แต่ว่า ข้าพเจ้า หลับยาวถึงเย็นเลยครับ..

ตื่นมาอีกทีก็กินข้าว ดูดวง แล้วก็นอนหลับ..
มีภาพเก็บตกมาฝากอีกนิดครับ..

สะบายดี..หัวใจ..ซื้อกันหรือยังเอ่ย..
อ้าว ถามกันตรง ๆ เลยรึ..
ครับ..
จะมีภาพ อคัมศิริ กับ ชลดา ให้ดูด้วยนะครับ..

มีใครรุ้บ้างไหมว่าใครเป็นใคร..

อ่านแล้วงง ก็..คนเขียนก็งง เหมือนกันครับ..
อีกภาพครับ ขากลับบ้าน

ภาพสุดท้าย..

ท้ายที่สุด..นิยายบ้าน ๆ กับบรรยากาศบ้าน ๆ ..ครับ..

มีอะไรสงสัย สนใจ อยากไป ก็สอบถามได้นะครับ..
..ไปคร่าวหน้าว่าจะเอาเสื้อผ้าไปบริจาคเหมือนกันครับ..

..สำหรับคนที่ดูแลชาวมลาบรี ที่นี่คือคุณ บุญยืน ผู้พ่อ และคุณอุดมผู้ลูก
ทั้งสองคนมีบ้านคนละหลังครับ บ้านธรรมดามากๆ แต่ภายในแบบฝรั่ง(ชนชาติอเมริกา) แม้อยู่ในป่า แต่เขาทันสมัยมากครับ..มีการจัดการดูแลรอบ ๆ บ้านและทั้งหมู่บ้านจนน่าอยู่ครับ..มีโรงย้อมสีเชือก โรงตากเชือก ที่ถักเปล มีสำนักงานพร้อมเลยทีเดียวครับ..

แฟน(ภรรยา)คุณอุดม เป็นชาวเกาหลีครับ
ปัจจุบันคุณอุดมมีน้องสาวเรียนอยู่ ธรรมศาสตร์
มีลูกสาวกับภรรยาคือคุณมะลิ 3 คน น่ารักเชียวครับ..ครอบครัวนี้เสียสละมาก ๆ เลย..ดูแล ตั้งแต่ติดพลาสเตอร์ยาจนสอนหนังสือเด็ก ๆ ด้วย..
..
สำหรับภาพพระนาง ในหัวสมองนักเขียนเช่นเรา เกิดขึ้นไหม
พอมีอยู่บ้างครับ..

ถ้าให้เป็นนิยายสักเรื่อง คงเป็น มลาบรี..ที่รัก

Create Date : 07 พฤษภาคม 2551

Last Update : 27 กรกฎาคม 2551 17:35:00 น.

18 comments

Counter : 3043 Pageviews.

อ่าว คุณเฟื่อง

ทำไมหยุดเล่าแล้วล่ะ กำลังหนุกเชียว

รีบมาเล่าต่อไวๆเด้อ อยากรู้ว่าหนุ่มตองเหลืองมีหล่อๆบ้างป่าว

แล้วก็อยากรู้ว่าถ้าเรื่องนี้จะเป็นนิยาย คุณเฟื่องจะเล่าอย่างไรหนอ

โดย: คุณลี แห่งไร่ฝัน (โมริสา) IP: 125.24.55.97 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:11:25 น.

แหะ ๆ โทษที อัพบล็อกเสร็จแล้ว หนังตาหย่อน เป๊ะ พอดี..

โดย: F_nakhon

วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:30:30 น.

มาอ่านจนจบเลยรอบเดียว
หนุกมากกกกกก เล่าเรื่องจนเห็นภาพ (เพราะมีภาพมาให้ดู)

ทำให้ได้รู้ได้เห็นอีกมุมของคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ร่วมประเทศ ร่วมโลกของเรา ขอบคุณมากนะที่มาแบ่งปัน

รู้นะว่าได้พล็อตเรื่องมาแล้วด้วย

แล้วก็ยังรู้อีกว่าคืนนั้นได้มา หรือเสียไปเท่าไร อุ๊บส์

ว่าแต่รูปที่คุณเฟื่องนั่งยองๆชันเข่า ดูหล่อ เท่ ขรึมดีนะ

แต่คนที่นั่งข้างๆหล่อกว่าอ่ะ

ใครเหรอตัวเอง

โดย: คุณลี แห่งไร่ฝัน (โมริสา) IP: 125.24.23.246 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:00:55 น.

ปล. กลับมาก็ได้รับข่าวดีจากคุณลี..
ว่าเรือ่ง แรงรักเงาริษยา
ทางอักษรศาสตร์ติดต่อมาแล้ว..

...เฮ้ย ลงจากเขา ก็จะได้รับเลี้ยงใหญ่ ดีใจจริง ๆ

ปล. 2 น้องชายครับ..หล่อไหมล่า..

โดย: F_nakhon

วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:18:01 น.

คุณเฟื่อง

จำได้ว่าตอนที่ดูรายการคนค้นคน ชนเผ่าตองเหลืองยังอยู่ในเพิง แล้วก็ไม่เจริญแบบนี้นี่นา

หน้าตาเหมือนพวกเงาะป่า อาหารการกินไม่สมบูรณ์เท่าไร

ช่วยมาเล่าต่อด้วยล่ะ ว่าความเจริญมาถึคงเขาเหล่านี้ได้อย่างไร

ขอบคุณล่วงหน้า

ป.ล. น้องชายตัวเองหล่อมากเลยอ่ะ มีแฟนยังหนอ

โดย: คุณลี แห่งไร่ฝัน (โมริสา) IP: 125.24.23.246 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:28:31 น.

ไม่ได้ดูรายการคนค้นคน แต่ในความรู้สึก ก็คิดว่า ตองเหลือง น่าจะเป้นอย่างนั้น
แต่ก็ได้ยินแว่ว ๆ มาว่า มีแบบนั้นเหมือนกัน มีการจัดฉากสำหรับต้อนรับนักท่องเที่ยว หรือเปล่านะ..

แต่สำหรับที่นี่ คงเป็นเพราะคุณ บุญยืน (ชาวอเมริกา) อดีต มิชชันนารีที่มาในนามของศาสนาครับ..

ผมเองก็ไม่รู้ประวัติของท่านกับภรรยาและลูกชายเท่าไหร่..
(แบบ ฟัง ๆ เขาเล่า แทนการถาม)

แต่รู้สึกถึงการเสียสละความสุขของคุณบุญยืนและคุณอุดมเป็นอย่างมากครับ

การทำเปล มันไม่ใช่แค่ธุรกิจ แต่มันหมายถึง รายได้ของประชากรในหมู่บ้านด้วย ทั้ง มลาบรี เอง และชาวม้งอีกหมู่บ้านหนึ่งด้วย..

อย่างพื้นที่ที่ชาวมลาบรีอยู่นั้น ก็เป็นพื้นที่ของคุณบุญยืน มีการจัดระบบระเบียบและให้ความรู้ต่าง ๆ มากมายเลยทีเดียวครับ..

...

โดย: เฟื่องนคร IP: 118.174.125.139 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:12:22 น.

พี่เฟื่อง
น้องสาวไม่ได้กลัวพี่จะเขิล
แต่อยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน(เจือก)

ก้อชวนคุยซะ อืมความสามารถพิเศษจริงๆ
non-stop จนน้องต้องพลัดกันหลับ
ส่วนคุณอุดมน่ะ มีนามสุกลไทยด้วยนะ
ขนมจีนก้ออร่อย สนุกจริงๆเวลาที่กินตอนหิว
วันที่12นี้จะเจอทั้งคุณอุดมคุณมะลิ จะเล่าให้เค้าฟังนะ
ร่วมทั้งอีตาเสื้อดำกรี๊ดดังด้วยว่ามีคนชมว่าหล่อ
คิดถึงจังเลย เอาไว้ไปด้วยกันอีกนะเคอะ

โดย: นู๋โจ๊ก IP: 202.149.24.129 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:05:25 น.

ดีจ๊ะจ้องโจ๊ก..

(น้องโจ๊กจากทีมวิจัยครับ)

มีอะไรที่พี่ไม่รู้ เพราะพี่ไม่ถาม น้องโจ๊กก็แนะนำต่อไปได้นะครับ คนอื่น ๆ ที่เข้ามาอ่านจะได้มีความรู้ เรื่องงานที่น้องโจ๊กและคณะทำอยู่..

พี่เอง เขาเรียนเชิญไปเพื่อสังเกตการณ์พี่ก็เลย ทำเนียนแบบ หลบอยู่ตามกกเสาบ้าง ของฝาบ้าง ริมรั้วบ้าง..

เพราะ..ถ้ารู้มาก ๆ แล้วจะปวดหัว..

ดีใจครับที่ได้รู้จักน้องโจ๊กกับน้องต่าย(เป็นการส่วนตัว)

ถ้าคิดถึงพี่ก็มาที่บล็อกนี้ได้นะ แต่อย่าพิมพ์ข้อความหวาน ๆ เดี๋ยวพี่เป็นลม..
..

ปล. อยากได้ประวัติคุณอุดม(ฝรั่งผู้ลูก) กับคุณมะลิ (สาวเกาหลี) จังเลยโจ๊ะ ประเหลาะถามให้หน่อยนะว่า เขาเจอะกันอย่างไร แล้วตัดสินใจมาอยู่ในป่ากันได้อย่างไร?

โดย: เฟื่องนคร IP: 118.174.124.252 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:29:59 น.

หุหุ 55
จะพยายามจัดให้ อืมเท่าที่พอจะมีความรู้มาตอบนะ
เพราะพึ่งเป็นน้องใหม่
ส่วนคุณอุดมกับคุณมะลิ ถ้ามีโอกาสจะพยายามหลอกล่อ

ชาวตองเหลือง หรือ มลาบริ อย่าได้ไปเรียกว่าผีตองเหลืองนะ
หยาบคายเหมือนกับคำว่าเขมรนั่นแหละ
บ้าน การศึกษา หมอ บัตรประชาชน เขามีเหมือนกับคนเมืองกรุง

จานดาวเทียมก็มีนะ

แต่วิถีชีวิตของเขาจะอยู่กับธรรมชาติ รักธรรมชาติค่ะ
ชาวเขาส่วนใหญ่จะมีแต่ภาษาพูด ไม่มีภาษาเขียน

ทีนี่เพื่อความยั่งยืนของเผ่า มันก็ต้องจัดทำระบบตัวเขียนขึ้นมา
เพื่อถ่ายทอดเรื่องราว ภาษาพูดที่เป็นตัวของตัวเอง และอื่นๆอีกมากมาย
อันนี้ไม่สามารถใช้ภาษาของนักวิจัยได้
เพราะความรู้ข้าน้อยยังอ่อนด้อยยิ่งนัก รายละเอียดมันเยอะ

โดย: นู๋โจ๊ก IP: 202.149.24.129 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:13:29 น.

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ

เขียนเก่งจังเลยนะคะเนี่ย ^^

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ

โดย: แมวเอิง

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:46:35 น.

มาพาดพิงถึงช้านทำมาย....ย ฮึ

เดี๋ยวคราวหน้าจาอดนะ...

ตอนนี้พี่กำลังมีทริปไปกลุ่มญัฮกุร, โซ่ (ทะวืง) และไทดำ สนใจมั้ยเอ่ย...(เคยได้ยินชื่อมาก่อนมั้ยเนี่ย) ถ้าอยากไปฮัลโหลมาได้นะจ๊ะ

น้องชายที่ว่าหล่อน่ะ...สู้พี่ชายไม่ได้สักนิด...ขอบอก

สำหรับเรื่องความสวยของพี่...ไม่ต้องเม้าท์มาก
เพราะความสวยที่ใบหน้า ไม่สู้ความงามในใจพี่หรอก

โดย: พี่เจี๊ยบเอง IP: 202.149.25.241 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:34:17 น.

น้องชายหล่ออ่ะ สกินเฮดด้วย อิอิ

โดย: พี่เบญค่อดจะง่วงนอนเลย IP: 71.241.255.62 วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:47:26 น.

Happy Birthday to YOU

Happy Birthday to YOU

Happy Birthday, Happy Birthday

Happy Birthday to เฟื่องนคร ชอนตะวัน:)

ขอให้ตลอดทั้งปีมีเงินมีทองกองอยู่เต็มบ้าน
ขอให้มีความสำราญเริงรื่นตลอดชีวี
ขอให้มหามวลชนเปี่ยมมิตรไมตรี
ขอให้ทุกความดีอยู่ในใจคุณ

โอมเพี้ยง....................................

โดย: คุณลี (โมริสา) IP: 125.24.82.135 วันที่: 20 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:21:12 น.

โดย: ป้าตุ้ย (amornsri

) วันที่: 20 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:22:20 น.

นั่นแน่ คุณเฟื่องจะขอข้อมูลจากคุณนู๋โจ๊กเอามาเขียนนิยายแน่ๆ เลย ใช่มะล่ะ

โดย: tarinee IP: 61.90.200.140 วันที่: 24 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:53:43 น.

เธเธฑเธเน€เธเธขเนเธเธ—เธตเนเธซเธกเธนเนเธเนเธฒเธเธเธตเนเธเธฐ

เธ•เธญเธเน€เธฃเธตเธขเธเธญเธขเธนเนเธ—เธตเนเธเนเธฒเธเธชเธกเน€เธ”เนเธ

เธเธฑเธเธญเธขเธนเนเธเธกเธฃเธกเธเธฑเธเธขเธฒเธเธเธเธเธชเธฃเนเธฒเธเธเธฑเธ

เนเธฅเธฐเนเธ”เนเธกเธตเนเธญเธเธฒเธช เนเธเธญเธญเธเธเนเธฒเธขเธ—เธตเน เธซเธกเธนเนเธเนเธฒเธเธซเนเธงเธขเธฎเนเธญเธก

เนเธเธชเธฃเนเธฒเธเธญเธฒเธเธฒเธฃเน€เธฃเธตเธขเธเนเธซเนเธ”เธฃเธตเธขเธเธซเนเธงเธขเธฎเนเธญเธก

เนเธฅเธฐเธกเธตเนเธญเธเธฒเธชเธเธนเธ”เธเธธเธขเธเธฑเธเธเธธเธ“เธเธธเธเธขเธทเธ เนเธฅเธฐเธเธธเธ“เธญเธธเธ”เธก

เธเธณเธเธนเธ”เธเธณเธซเธเธถเนเธเธกเธฒเธเธฒเธเน€เธเธฒเนเธฅเธฐเธ—เธณเนเธซเนเธเธฑเธเธเธฃเธฐเธ—เธฑเธเนเธเธกเธฒเธเธเนเธเธทเธญ

" เธเธกเธ เธนเธกเธดเนเธเธ—เธตเนเธ—เธณเนเธซเนเธเธเน€เธเนเธฒเธ•เธญเธเน€เธซเธฅเธทเธญเธ”เนเธญเธขเนเธญเธเธฒเธชเนเธ”เน"

เธ•เธญเธเนเธฃเธเธเนเธเธ เนเธ•เนเธญเธตเธเธ—เธตเธเนเธเธฒเธเธ—เธตเน เธเธงเธเน€เธเนเธฒเนเธกเนเธกเธตเนเธญเธเธฒเธชเน€เธฅเธข เนเธ•เนเธเธเธตเน

เธญเธขเนเธฒเธเธเนเธญเธขเธเนเธกเธตเนเธญเธเธฒเธชเธซเธฅเธฒเธขเธญเธขเนเธฒเธเนเธฅเนเธง เน€เธเนเธฒเนเธ”เนเน€เธฃเธตเธขเธเธซเธเธฑเธเธชเธทเธญ

เธกเธตเธเธฑเธ•เธฃเธเธฃเธฐเธเธฒเธเธ เธกเธตเธชเธฑเธเธเธฒเธ•เธด เธกเธตเธซเธฅเธฒเธขเธญเธขเนเธฒเธ เน€เธซเธกเธทเธญเธเธ—เธธเธเธเธเธกเธต

เธเธตเนเธเนเธฒเธขเธ—เธตเนเธเธฑเธเธเธฃเธฐเธ—เธฑเธเนเธเธกเธฒเธ

โดย: เธญเธณเธ เธฒ เธฃเธฑเธ•เธเธฐ IP: 58.10.155.177 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:12:07:47 น.

มะราบรีในเพชรพระอุมายังเป็นเผ่าพันธุ์ที่ลึกลับซะขนาดนั้น พูดภาษาขมุด้วย

ตอนนี้ดูทันสมัยจัง

โดย: พี่หมูน้อย

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:00:27 น.

ติดต่อเรื่อองเปลได้ไหมคะ

โดย: ไอซ์ IP: 49.230.121.5 วันที่: 27 มกราคม 2557 เวลา:12:59:24 น.