5.ไม่ต้องรักเท่าฟ้า # ชอนตะวัน

ผลงานลำดับที่ 5 ไม่ต้องรักเท่าฟ้า.. ชอนตะวัน
สนพ. คาซาม่า ราคา 220 บาท

ได้แค่นี้ดีกว่าไม่ได้ ได้แค่นี้ดีกว่าต้องเสียไป


แรงบันดาลใจของเรื่องนี้ ได้เมื่อได้ฟังเพลง ขอให้เหมือนเดิม ของบูโดกัน เมื่อประมาณสักปี 2543 โน้นแน่ะ..

แบบ.. เคยชอบเพลง “รักเธอเท่าฟ้า” ของสายยัณ สัญญา มาก่อน พอมาฟัง เพลงนี้ แล้วมัน ..อือฮึ ..ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยเกินไป ไม่ต้องรักกันชั่วนิรันตร์ ..ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ ขอให้เหมือนเดิม..

ขอให้เหมือนเดิม..

ซึ่งเรื่องนี้ เขียนเป็นเรื่องที่สอง ถัดมาจาก แจกันดอกหญ้า(ทุ่งเสน่หา) และเขียนก่อนชิงชัง..ดังนั้น เรื่องของตัวละคร อันได้แก่ ลุงแดง ญาติพี่น้อง และเพื่อนที่ทำงาน เจ้าอ้น และผองเพื่อน จึงมีกลิ่นของเพื่อน ของคนจริง ๆ ที่เราได้รู้จัก.. ซึ่งยอมรับว่า ก็ละนะ นักหัดเขียน(เมื่อปี 2543) เขาบอกว่าให้เอาแรงบันดาลใจใกล้ ๆ ตัว...ก็เลยหยิบคนใกล้ ๆ ตัวออกมา เยอแยะเลย ยำใหญ่ ญาติโกโหติกาเลยก็ว่าได้..

เริ่มจาก พระเอกของเรื่อง ก็เพื่อนรุ่นพี่ทำงาน ผองเพื่อนเค้าก็กลุ่มนั้นนั่นแหละ จนกระทั่งถึงนายตรีทศ ซึ่งบางคนก็ว่า มะเฟื่องหรือเปล่า.. (ไม่บอก)..คนกลุ่มนี้มะเฟื่องสนิทด้วยเมื่ออายุ 17-22 ปี


ถัดมาก็พ่อแม่ลุงแดง และน้องสาว หลานสาวสองคน พี่สาว และหลานชายอีกสองคน ก็ยกกะเบอะญาติข้างพ่อมาซะเลย..(ตอนหนังสือออกดีนะไม่มีใครมาด่า).. (ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งอายุ 22 ปี)

ไอ้เจ้าอ้นนางเอกของเรื่อง ไม่มีตัวตนจริง ๆ แต่ว่าผองเพื่อนทั้งหมด อันได้แก่ ภิรมย์ ปองกานต์ ณิชา บุษบา นั้น ทั้งสี่คนมีตัวตนในลักษณะตัวละครทั้งหมด แต่ว่าเอามาแค่นิสัยบางอย่างเท่านั้น. (สมัยเรียนปวช.).

นอกนั้นก็..เป็นเรื่องแต่ง แต่งจากความรู้สึก แปลก ๆ กับเรื่องของญาติของแม่ตัวเอง ที่เขาต้องแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งมีอายุ ถึง 37 ปี ในขณะตัวเองอายุเพียงแค่ 17 ปีเท่านั้น(เหตุเกิดเมื่อปี 2534) แต่ว่า ทั้งเขาและเธอ ปัจจุบันนี้ก็ยังครองคู่กันดีอยู่ละนะ จะยี่สิบปีแล้ว หวานซ้า..

สรุปว่า เรื่องนี้เรื่องเดียวเป็นการยำใหญ่ ทั้งหมดทั้งสิ้นของชีวิตตั้งแต่อายุ 15-22 ปีของผม

แล้วตอนหลัง (ปี 2550) มาแก้ไขข้อมูลเรื่องสจ๊วต จนกระทั้งได้ตีพิมพ์
..ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่โพสต์ในบล็อกจนจบ
บางคนก็บอกชอบมาก ...บางคนก็บอกว่าไม่ชอบเล้ย..อี้ ไม่ไหว ทำมาได้อย่าไร..

ซึ่งข้อนี้..
คนเขียน

พูดไม่ออกบอกไม่ถูก..


เพราะว่า อย่าง ชิงชัง บางคนบางบอกว่า ดีเลิศประเสริฐศรี แต่อีกคนบอกว่า หนูอ่านไม่จบ เครียด..
บางคนบอกว่า สะบายดีหัวใจสนุกมาก

แต่บางคนก็บอกว่า สะบายดีหัวใจอ่านแล้วปวดหัว..เล่าสลับกันไปมาอะไรก็ไม่รู้ ไม่ได้อรรถรส

บางคนก็บอกว่า ดีนะพี่แยกอารมณ์ชายหญิงออกจากกันได้

บางคนก็บอกว่า บรรยายไม่เห็นภาพ

บางคนก็บอกว่า หนูอยากไปหลวงพระบางมากเลยเมื่ออ่านเรื่องนี้ฯลฯ

บางคนก็ว่าชิงชัง น่าจะเป็นชิ้นที่ดีที่สุดของมะเฟื่องในขณะนี้

แต่บางคนก็บอกว่าอ่านสะบายดีซ้ำแล้วซ้ำเล่า

บ้างก็ว่า ชอบอารมณ์อ้อยสร้อย อย่างเรื่อง แจกันดอกหญ้า

บ้างก็ว่าพระ-นางเรื่องนี้ทำไมไม่เจอกันเลย.. ต้องเจอกันแล้วปะทะกันบ่อยซิพี่หนุถึงจะชอบ

อย่างเมื่อสิ้นปี ผมจัดทัวร์ไปเชียงราย ลูกทัวร์เป็นอาจารย์ในโรงเรียนแห่งหนึ่งท่านก็บอกว่า อ้าว เธอเหรอเขียน องค์การบริหารส่วนหัวใจ พี่อ่านแล้วชอบมากเลยนะ

แล้วอาจารย์ท่านก็หันไปหาลูกสาวที่ไปเที่ยวด้วยกัน
"นี่..นี่ไงคนเขียนองค์การฯ"
" ต๊าย จริงหรือนี่ ..หนูชอบมากเลยค่ะ."
.อาจารย์ก็หันมาบอกกับผมว่า "นี่นะ พี่เองน่ะ คอหนังสือนิยาย ถ้าเรื่องไหนอ่านแล้วพิษมันเยอะพี่จะไม่ให้ลูกพี่อ่านหรอกจ๊ะ"

..เราก็ปลื้ม

แต่ก็อดนึกถึงกระแสวิจารณ์ครั้งกระโน้นไม่ได้..
แต่ว่า ข้อดีของมันก็คือ มันเป็น “ครู” ชั้นดีของเราเลย.. ยิ่งมีคนติบ่นมากขึ้นเท่าไหร่ ..เราก็จะอยากทำผลงานเอาชนะเขาให้ได้ (ถ้าเขายังอยากอ่านงานเราและให้โอกาสเราอยู่ละนะ) ..

แต่ว่าสิ่งหนึ่งที่ตั้งใจไว้เลยว่าไม่คิดจะทำนั่นก็คือ พิษและภัยเมื่อได้อ่านงานของเรา..

อันนี้ เคยมีคนบอกเราว่า.. ถึงงานเราจะไม่หวาน(เข้าไส้) แต่ว่าก็มีมุมมองชีวิตที่เขาไม่ได้มอง แต่เราทำให้เขาหันไปมอง อันนี้ดีใจนะ ...เพราะอย่างที่เคยบอกกันไว้แล้วว่า ชอบอ่านนิยายประเภทที่ทำให้มองชีวิตที่ไม่ได้มอง ไม่เคยอ่านนิยายประเภท หื่น ๆ อะไรแบบนั้นเลย ..(อ่านแต่หนังสือโป้) ก็เลยบรรยายไม่เป็น เขาก็บอกว่าก็ต้องศึกษาไว้บ้าง..

ทุกวันนี้ ก็เลยทำงานแบบครึ่ง ๆ จะติสต์แตกก็จะไม่มี “แหลก”ซะอีก..
ก็เลย มีงานประเภทนางเอก-พระเอกสู้ชีวิตกันสุด ๆ + กับหวาน ๆ หื่น ๆ ตามกระแสนิยมบ้าง..

อย่างไร ปี 2552-53 น่าจะมีวางแผงแน่ ๆ แล้ว..

นั่นก็คือ..

แสงดาว ไอดิน อินเดีย : ชอนตะวัน กับ สนพ. Simply book love novels

พระอาทิตย์ขึ้นในคืนหนาว : ชอนตะวัน สนพ. อักษรศาสตร์

หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน: เฟื่องนคร สนพ. ภัทร์โญธิน

เซี่ย เซี่ย หนี่ให้ฟ้าฝนช่วยเป็นใจ : ชอนตะวัน สนพ. อักษรศาสตร์

อรุณสวัสดิ์หัวใจ : เฟื่องนคร สนพ. ภัทร์โญธิน (คาดว่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่อง แต่ยังหาที่สรุปไม่ได้)

ราตรีนี้มีรักแท้ : ชอนตะวัน สนพ. อักษรศาสตร์

และก็ อลวนถนนหัวใจ ที่จะเปลี่ยนชื่อ เป็น ดอกรักแรมคืน : เฟื่องนคร กับภัทร์โญธิน

อย่างไรตอนนี้ เพื่อนนักอ่านก็ตามอ่านในบล็อกกันได้ทั้งปี มีที่พิมพ์งานให้เราแบบนี้..

ก็ขอบ้าพลังต่อไปโลด

รักคนอ่าน จุ๊บ จิ๊บ

 

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552		8 comments
Last Update : 4 สิงหาคม 2554 18:59:04 น.
Counter : 2163 Pageviews.
Share Tweet