Group Blog
 
 
เมษายน 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
20 เมษายน 2549
 
All Blogs
 
Shall We Dance


เห็นโฆษณาว่าเป็นหนังเต้นรำ มีพระเอกคือ Richard Gere นางเอกคือ เจ๊ (ก้นหนักหลาย) โล Jennifer Lopez แล้ว หาได้มีความสนใจใดๆ เลยที่ทำให้อยากจะดูหนังเรื่องนี้ กระทั่งได้มาเห็นชื่อของนักแสดงอีกคนก็คือ Susan Sarandon นั่นแน่ะ ถึงจะทำให้ผมใส่ใจอยากดูหนังเรื่องนี้มากขึ้น ก็ป้า Susan เค้าออกจะเป็นนักแสดงคุณภาพคับอกยานๆ ขนาดนั้นจะไม่ให้ดูได้ไงเล้า...

จอห์น คลาร์ก (Richard Gere) ทนายผู้รู้สึกเซ็งชีวิตอันสุดแสนจะธรรมดา วันๆ ตื่นเช้าไปทำงาน กลับบ้านมากินข้าวกับลูกเมีย ส่วนเมีย เบเวอร์ลี (Susan Sarandon) ก็ไม่ค่อยจะแยแสเรื่องบนเตียงกับซะมีซักเท่าไหร่นัก วันหนึ่งขณะจอห์นนั่งรถไฟฟ้ากลับบ้านอยู่นั้น บังเอิญแหงนขึ้นไปเห็นหญิงสาวสะโพกสลาตันนางหนึ่ง พอลีนา (Jennifer Lopez) ยืนทำหน้าหมดอาลัยตายอยากอยู่บนตึกแถวที่เปิดเป็นโรงเรียนสอนเต้นรำ ก็เกิดติดใจในใบหน้างามกรามโตๆ นั่น วันรุ่งขึ้นก็เอาอีก ลองแหงนมองขึ้นไป ก็ยังเห็นแม่นี่ยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนเดิม จนวันหนึ่งอดรนทนไม่ไหว กระโดดลงจากรถไฟฟ้า เดินตรงไปสมัครเรียนเต้นรำซะเลย น่าน... เป็นเรื่องละสิ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป พระเอกของเราจะถูกจับได้หรือเปล่า ก็... ลองไปดูกันเอาเอง

เป็นหนังอีกเรื่องหนึ่งที่ดำเนินเรื่องได้สนุกดี ด้วยมีความเป็นคอมเมดี้อยู่ไม่น้อย หนังกล่าวถึงเรื่องราวของตัวละครหลายๆ ตัวที่ได้รับผลกระทบจากการเต้นรำ ไม่ได้เพียงแต่เล่าเรื่องของพระเอกและครอบครัว หรือนางเอกเท่านั้น หนังยังให้รายละเอียด และที่มาที่ไปของตัวละครประกอบทุกตัว จนทำให้เรารู้สึกว่าตัวละครนั้นดูสมจริง ไม่เฟค การเล่าเรื่องก็ทำได้ดี ทำให้คนดูได้รับรู้เรื่องราว ก้าวไปพร้อมๆ กับตัวละคร ซึ่งไม่น่าเบื่อ และยังเข้าใจเนื้อเรื่อง รวมถึงความรู้สึกนึกคิด สภาพจิตใจของตัวละครทุกตัวอีกด้วย ถึงแม้ทางออกบางอย่างในหนังจะดูเพ้อฝันไปสักหน่อย แต่ยังไงหนังเรื่องนี้ก็ยังดูดีมีระดับกว่าหนังโรแมนติก-คอมเมดี้ดาดๆ ทั่วไปอยู่ดี

ทั้งนี้ต้องขอบคุณนักแสดงหลายๆ คนที่มารับบทบาทได้เป็นอย่างดี เริ่มที่ Susan Sarandon สำหรับคนที่ได้ดูหนังของเธอมาหลายเรื่องแล้วอย่างผม เรื่องนี้รู้สึกว่าได้เห็นเธอไม่จุใจเอาซะเลย แถมบทยังธรรมด๊า ธรรมดาไม่เห็นต้องลงทุนจ้างป้ามาเล่นเลย แต่นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ได้พิสูจน์แล้วว่า เธอเป็นนักแสดงคุณภาพจริงๆ เพราะเล่นได้ดี ไม่ขโมยซีนชาวบ้าน แถมยังช่วยหนุนบทคนอื่นได้เป็นอย่างดี อีกต่างหาก แบบนี้รักแย่เลยครับป้า ส่วนอาเจ๊เจโลที่รักยิ่งของพวกเรา คุ้มค่าตัวก็ไอ้ตรงฝีมือในการเต้นของเจ๊น่ะแหละ เต้นได้สวยงามและเอ็กซ์มาก เรียกว่าสะบัดก้นมหึมากันเอวแทบหลุด แต่นอกเหนือจากความดีงามในการแด๊นซ์แล้ว ผมคิดว่าเอาค่าตัวแพงหูฉี่ของเจ๊ไปจ้างนักแสดงคนอื่นดีกว่ากระมัง เพราะโดยลำพังตัวบทแล้ว บทของโพลินานี่อ่อนมากๆ ในช่วงต้นเรื่อง เราแทบไม่รู้จักเธอเลยจนกระทั่งหนังเปิดเผยเรื่องราวในอดีตของเธอในช่วงท้ายๆ ค่อยทำให้เราเข้าใจในตัวละครตัวนี้มากขึ้น ซึ่งบทนี้ควรจะได้นักแสดงที่แสดงได้ดีพอที่จะทำให้เราเข้าถึงตัวพอลินาได้ตั้งแต่ช่วงต้นเรื่อง แม้ว่าเราจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยก็ตาม ซึ่งต้องขอบอกว่าเจโลยังทำได้ไม่ดีนัก ทำให้ผมรู้สึกว่าพอลินาของเธอนั้นดูแบนๆ ขาดมิติยังไงชอบกล ทั้งๆ ที่หุ่นเธอก็ออกจะสะบึมส์ขนาดนั้น เหอๆ อีกคนที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้คงเป็น Richard Gere โดยส่วนตัวผมคิดว่าบทนี้เหมาะกับเขาอย่างยิ่งยวด ดูเขาไม่ต้องแสดงอะไรมากมายก็สามารถเป็นจอห์นได้ไม่ยาก Richard แสดงบทนี้ได้น่ารัก ดูซื่อๆ ดี ในส่วนของการแสดงอารมณ์อื่นๆ ก็ทำได้ดี พอเหมาะ ลงตัว กำลังดี ซึ่งถึงแม้จะเห็นหน้าเขาแทบทั้งเรื่อง แต่เขาก็ทำให้มันไม่น่าเบื่อเลยแม้แต่น้อย

นักแสดงประกอบรายอื่นๆ ที่เรียงหน้ากันเข้ามาแย่งซีนตัวเอกกันก็เสริมบททั้งดรามา และคอมเมดี้ได้ดี ตั้งแต่ Stanley Tucci ที่เรามักจะเห็นเล่นตลกไม่ก็เป็นตัวร้าย รับบท Link เพื่อนร่วมชะตากรรมกับจอห์น หรือ Lisa Ann Walter ในบท Bobbie ที่เธอแสดงได้ตลก และน่ารักดี ดึงความสนใจมาที่เธอได้แทบจะตลอดเวลา

ฉากที่ผมชอบที่สุดในหนังเรื่องนี้ก็คือ ฉากเต้นรำของจอห์นและเบเวอร์ลีในห้างสรรพสินค้า ซึ่งนักแสดงทั้งสองเล่นได้ดีมาก ดูแล้วก็อดซึ้งไปกับความรักของทั้งคู่ไม่ได้ เฮ้อ... เกือบปี่แตกเลยเรา

โดยรวมแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกสนุกมากจริงๆ แถมยังสอดแทรกข้อคิดต่างๆ มากมาย อย่างเช่น ไม่ควรจะไปจดจำความผิดพลาดในอดีต ก้าวข้ามมันไปซะ เลยเริ่มเดินหน้าสู่ฝันต่อไป หรืออย่าง... ชีวิตคนมันสั้นจะตายไป ถ้าคิดว่าพบสิ่งที่ทำให้คุณมีความสุขแล้วละก็ ทำเลย! เริ่มที่การลองเต้นรำดูก่อนเป็นไง...


Create Date : 20 เมษายน 2549
Last Update : 21 เมษายน 2549 22:26:38 น. 7 comments
Counter : 1073 Pageviews.

 
555

เขียนขำดีนะ

ดูแล้วเหมือนกัน ชอบๆๆๆ


โดย: คนสวย (ทำใจได้ ) วันที่: 20 เมษายน 2549 เวลา:11:52:28 น.  

 
หนังเรื่องนี้ ดูแล้วรู้สึกดีครับผม
คนเราแสวงหาส่วนเติมเต็มให้กับชีวิตกันตลอด
แม้ในความสมบูรณ์พร้อม
เราก็กลับรู้สึกว่าขาดหาย
เป็นเช่นนี้แหละครับ
ลงท้ายก็สำคัญที่ใจเราเอง


โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 20 เมษายน 2549 เวลา:19:02:32 น.  

 
พึ่งได้ดูมะนานนี้เองจ้า......เม้นถูกใจเจ๊ดีจัง


โดย: chenml IP: 221.221.16.10 วันที่: 23 เมษายน 2549 เวลา:20:46:07 น.  

 
เขียนดี จนต้องหามาดูซะแล้วซิ


โดย: ริ้วทรายภายใต้แสงจันทร์ วันที่: 24 เมษายน 2549 เวลา:8:17:32 น.  

 
ไปหาดูมาแล้วนะคะ
ปรากฎว่า อืมมม....ขอเข้าดีจริงๆ จนต้องเอาไปบอกต่อมั่งล่ะ เป็นหนังดีอีกเรื่องที่เรามองข้ามไปจริงๆ

ชอบคำคมหลายๆ คำในหนังเรื่องนี้จังคะ

ฉากเต้นรำของจอห์นและเบเวอร์ลีในห้างสรรพสินค้านั้น เราอินจนน้ำตามันไหลออกมาด้วยความซึ้งจริงๆ ว้าวว

ขอบคุณนะคะที่แนะนำหนังดีๆ อย่างนี้นะคะ


โดย: ริ้วทรายภายใต้แสงจันทร์ วันที่: 27 เมษายน 2549 เวลา:18:39:26 น.  

 
ตะกี้พิมพ์ผิด จะพิมพ์ว่า
ของเค้าดีจริง แฮะๆๆ


โดย: ริ้วทรายภายใต้แสงจันทร์ วันที่: 27 เมษายน 2549 เวลา:18:40:15 น.  

 
ดูหนังแล้วอยากไปเรียนเต้นรำมั่งอ่ะ
การแสดงของเจ๊พะโล้... ก็นับว่าธรรมดาไปหน่อยในเรื่องนี้
ชอบเพลง Sway ที่ 6 ตุ๊กตาแมวเหมียวขนปุกปุยร้องจังเลย


โดย: คุณหนูลมหวน (zardamon ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:39:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Moonlight Mile
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




รูปคำอ้ายคุงโซ้ยไผ่โชว์ ถ่ายกับมือจากสวนสัตว์เชียงใหม่
Friends' blogs
[Add Moonlight Mile's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.