น้ำตาที่ไหลตกใช่จะท้อมิทนทานเรื่องราวย่อมร้าวรานให้เจ็บได้เป็นธรรมดาล้มพับใช่จะแพ้ใช่จะทิ้งซึ่งศรัทธามือแต้มเช็ดน้ำตาและเชิดหน้า...ทระนงล้มได้ย่อมลุกได้แม้เดียวดายในแดนดงสำคัญที่มั่นคงและสำคัญที่รู้คิดชัยชนะอยู่เบื้องหน้าการพ่ายแพ้มิใช่ผิดรู้ทางทั้งรู้ทิศรู้ให้ทั่วจักไปถึงจากยุค - ข้ามอีกยุคหลายโซ่ตรวนยังล่ามตรึงทั้งเดินทั้งดันดึงทั้งกระชากกระแทกชนพิษแพ้และแผลพ่ายกำเนิิดคนแล้วหลายคนหลบหายแล้วหลายหนหฤโหด - หฤหรรษ์
นั่งร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรในโรงหนังน่ะ ไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อยากให้เข้มแข็งไว้ แล้วมันก็จะผ่านไปเอง นะ