วันนี้น้องแน็กซ์  2 ขวบ 5 เดือน 4 วัน

เฮ้อ!! เพื่อนในเฟสคงงงๆ ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อน เกิดอะไรขึ้นกับเรา เรื่องมันค่อนข้างเลวร้าย

ตี 2 ของคืนนั้น มีวัยรุ่นบุกเดี่ยวปีนหน้าต่างเข้าบ้านพักเรา ไม่รู้ว่าประสงค์ร้ายอย่างไร แต่เราก็ถือว่าปลอดภัยน่ะ จากเหตุการณ์คืนนั้น ก็ยังหลงเหลือร่องรอยฟกช้ำตามแขนขาและลำตัวให้ดูต่างหน้า

ต่อสู้กันเพียง 1 นาทีเท่านั้น เช้าวันต่อมาผู้คนร่ำลือกันทั้งอำเภอว่าเราถูก "ข่มขืน"  หุหุ

แถมผู้กระจายข่าวกลางตลาดสด ยังกล่าวอีกว่า เราถูกซ้อมสะบักสะบอม ถูกข่มขืนซะจนยับเยือน เหอๆๆๆๆ  เรากลายเป็นดาราดังไปแล้ว เดินไปไหนก็มีแต่คนมองและซุบซิบนินทา เฮ้อ!!!!

แต่ตื่นเช้ามาวันนั้น หลังจากไปแจ้งความกับตำรวจ แล้วก็ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลไว้เป็นหลักฐานว่าถูกทำร้ายมาจริง ตอนบ่ายเราก็ไปทำงานตามปกติ เพื่อนที่ทำงานยังงงอยู่เลยว่า เราหน้าตาปกติ ไม่ได้บาดเจ็บอะไร ตามที่เป็นข่าวลือ

เราก็ทำงานตามปกติ ไม่ได้แสดงกิริยาอะไรที่มันเหมือนคนโดนข่มขืน

หากเรายังไม่มีลูก เราจะประกาศให้โลกรู้ว่า "ฉันยังบริสุทธิ์น่ะ" 

แต่ก็อย่างว่าล่ะ  เรื่องแบบนี้มันสนุกปาก ปากต่อปาก พูดต่อๆ กันไป  เรื่องราวก็ผิดเพี้ยนไปจากเดิม  เราปลงซะล่ะ

แม่ของวัยรุ่นคนนั้นร้องห่มร้องไห้ เสียใจกับการกระทำของลูก น้ำตาไหลไม่หยุด เราก็อดสงสารไม่ได้ เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ แต่ลูกคุณผิด ก็คือผิด เราสัญญากับตัวเองว่าจะดูแลสั่งสอนลูกเราให้ดีที่สุด เท่าที่แม่อย่างเราจะสามารถทำได้



แม่เล่าให้ฟังว่า คืนนั้นแม่นอนกับน้องแน็กซ์ตามปกติ อยู่ๆ น้องแน็กซ์ก็รู้สึกตัว แล้วเขยิบเข้าหาอ้อมกอดยายแล้วพูดว่า "ยาย แน็กซ์อยากกอด" 

ยายงงๆ แต่ก็โอบกอดน้องแน็กซ์หลับไป โดยที่ไม่ได้งอแงเลย  พอเช้ามาแม่ถึงรู้เรื่องของเรา แม่ว่ามันเหมือนเป็นสายสัมพันธ์แม่-ลูกรึเปล่า??

หลังจากนั้นทุกคืน น้องแน็กซ์ก็ตื่นขึ้นกลางดึก งอแง ร้องไห้ไม่หยุดง่ายๆ ร้องจนตัวเองเหนื่อยถึงหลับไป








เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา

รถฟอร์ดมีพี่ชาย พี่สะใภ้ ลูกชาย หลานสาว แม่เค้า

รถมาสด้ามีเรา แม่เรา น้องแน็กซ์

ทั้งหมด 8 คน  ตั้งใจไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดป่าภูผาผึ้ง ไกลจากบ้านเรามากกกก







แต่พอไปถึงหลวงปู่ไม่อยู่ ก็เลยถวายรวมกองกฐินของวัดไปเลย 

เราขับรถเหนื่อยมาก น้องแน็กซ์ร่าเริงมาก สนุกมาก 














น้ำตกแก่งโพธิ์





หลายๆ คนถามว่าหลังจากเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เกิดขึ้น ที่เราปลอดภัย ไม่ได้ถูกข่มขืน ไม่มีอันตรายถึงชีวิต เรานับถือหลวงพ่อ หลวงปู่อะไร หรือห้อยเหรียญองค์ไหนอยู่รึเปล่า?




เราตอบไปว่า บนหัวเตียงของเรามีกรอบรูปสีชมพูอยู่ เป็นภาพของพ่อกับแม่ถ่ายคู่กัน สมัยยังจีบกันใหม่ๆ  กรอบรูปนี้ตั้งอยู่หัวเตียงนอนของเรา ก็เท่ากับว่าเรากราบไหว้ทุกวัน ทุกครั้งที่กราบพระสวดมนต์ก่อนนอน เราจะกราบพ่อกับแม่ด้วย คิดถึงท่านทั้งสองเสมอ






เปล่าน่ะ พ่อกับแม่ของเรายังมีชีวิตอยู่ทั้งคู่ ยังไม่ได้จากเราไปไหน เพียงแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเท่านั้นเอง





เราเชื่อว่าความรัก ความห่วงใยที่พวกท่านมอบให้เรา มันบริสุทธิ์มาก มันเหมือนเป็นภูมิคุ้มกันอันตรายต่างๆ ที่คอยปกป้องตัวเราเสมอ

ถึงแม้ท่านทั้งสองจะไม่ได้รักกันแล้ว แต่พวกท่านก็ยังรักลูกของท่านไม่เปลี่ยนแปลง

ก็เหมือนกับเรา ที่เรากับ "เขา" คนนั้น.. ต่างคนต่างอยู่แล้ว แต่เราก็ยังรักน้องแน็กซ์ที่มีเลือดของเขาครึ่งนึง






นี่แหละ ความรักของพ่อกับแม่..