สูดลมหายใจเข้าลึกๆ นับ 1 2 3 4 5 6 7 8 9..10 แล้วปล่อย ทุกอย่างจะดึขึ้น
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
9 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
ลูกชายคนที่ 2 ออกมาลืมตาดูโลกแล้ว

และแล้วก็มาถึงวันที่รอคอยกันซะที วันที่ 3 ก.พ. ที่ผ่านมาแม่ก็ได้ผ่าคลอดลูกออกมาแล้วนะ แม่ตื่นเต้นมากๆ เลยลูก แม่เข้าไป Check in ประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เพื่อรอผ่าคลอดตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น

ไปถึง รพ. พ่อกับแม่ก็ไปไหว้ปู่ตากที่หน้า รพ. เพื่อขอพรให้ทุกอย่างราบรื่นไปด้วยดี หลังจากนั้นขึ้นห้องไปถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก เพราะว่าจากวันนี้ไปแม่จะไม่ท้องกลมๆ อีกแล้ว



ถ่ายรูปกันเสร็จแม่กับพ่อก็นอนคุยกันไปเรื่อยๆ จนเกือบตี 1 นึกขึ้นได้นอนกันดีกว่า

นอนไม่ค่อยจะหลับเลยแหละลูก สงสัยแม่จะตื่นเต้นมั้ง ขนาดท้อง 2 แล้วนะเนี้ย แม่โดนปลุกขึ้นมาตอนตี 5 กว่าๆ เพื่อจัดการ something ก่อนลงไปผ่า จากนั้นก็นั่งรอเวลา เพราะว่านอนไม่หลับแหละ พยาบาลมารับแม่อีกทีตอน 7 โมงครึ่ง


พร้อมๆ


แม่ถูกเข็นมารอขึ้นเขียงแล้วลูก

เวลาถูกเชือดก็มาถึงแม่โดนฉีดยาชาที่ไขสันหลัง เพื่อเตรียมจะบล็อกหลัง ลูกเอ๊ย!! ทำไมครั้งนี้มันเจ็บจัง อยากจะร้องไห้ แล้วก็ต้องเจ็บอีกร้อยๆ พันๆ เท่าตอนบล็อกหลัง แม่แทบจะทนไม่ไหวจริงๆ หมอวิสัญญีคนนี้มือหนักเป็นบ้า แม่จำได้ว่าเป็นคนละคนกับที่ทำให้แม่ตอนผ่าพี่ออมสิน เจ้บๆๆๆ

แล้วเวลาอ้วกแม่ก็มาถึง โดนบล็อกหลังทีไร อ้วกจะแตกทุกที อุตส่าห์เตรียมใจล่วงหน้าแล้วนะเนี้ย สุดท้ายก็เหมือนเดิม เฮ้อออ



แล้วแม่ก็ได้ยินว่าหัวลูกออกมาแล้วนะ เดี๋ยวจะจุกนิดนึง และแม่รู้สึกว่าถูกกดอย่างแรงตรงลิ้นปี่ โล่งจัง... เจ้าหน้าที่พูดว่า "เด็กเกิด 8.18 น. เด็กผู้ชายค่ะ" แล้วเสียง "อุแว๊" ของลูกก็ดังขึ้นมาแต่ไม่มากนัก คุณหมอบอกว่าน้ำลายเยอะต้องรีบดูดออก แต่แม่สิน้ำตาไหลพรากกกกก..กกกก ด้วยความดีใจจ๊ะลูก




แม่เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรก


3 คน พ่อ แม่ ลูก แต่ขาดพี่ออมสินคงไม่เป็นไรเนอะ

หลังจากถ่ายรูปแล้ว พ่อก็ตามลูกออกไปกับพี่พยาบาล ส่วนแม่ก็ยังนอนอยู่บนเตียง แม่ได้ยินเสียงคุณหมอพูดแว่วๆ ว่า "เดี๋ยวหลับนะคุณแม่" แล้วแม่ก็หลับจริงๆ สิ้นเสียงคุณหมอแม่ก็ไม่รู้เรื่องแล้ว

แม่ลืมบอกไปว่า แม่กับพ่อตัดสินใจร่วมกันแล้วว่าจะมีพี่ออมสินกับอั่งเปาแค่ 2 คน แม่ก็เลยตัดสินใจบอกหมอวันที่ผ่าอั่งเปาว่าจะทำหมันเลย แล้วคุณหมอก็จัดการให้ตอนที่แม่หลับไม่รู้เรื่องนั้นแหละ


ที่ระลึกจากการทำหมัน ท่อนำไข่ซ้าย-ขวา ของแม่เอง

แม่มารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ที่ห้องพักฟื้นแล้วแหละลูก นอนพักอยู่ประมาณ 1 ชม. แม่ก็มาพักต่อที่ห้อง (735) วันนั้นทั้งวันแม่ไม่ได้เห็นหน้าลูกเลย เพราะว่าทาง รพ. ไม่ให้เอาลูกขึ้นมาที่ห้องเหมือนแต่ก่อน เค้ากลัวเรื่องไข้หวัด 2009 จ๊ะ แม่ทั้งอยากเห็นหน้าลูก และคิดถึงลูกจัง

แม่เลยให้พ่อไปถ่ายรูปลูก & อัดวีดีโอมาให้ดูแทน เพื่อประทังความคิดถึงไง



ตอนนี้ลูกยังอยู่ในตู้อบนะ


ลูกออกมาอยู่ข้างนอกแล้ว ลืมตาดูญาติๆ ตอนมาเยี่ยมลูก

สรุปแล้วลูกออกมาแข็งแรงดี แม่ตั้งชื่อลูกว่า ด.ช.ธนกฤต (อั่งเปา) น้ำหนักแรกเกิด 3590 กรัม สูง 52 ซม. เลือดกรุ๊ป B (เหมือนแม่เลย)

อยากบอกลูกว่า "แม่โอ๋รักอั่งเปา"

ปล. ลูกหน้าเหมือนพี่ออมสินยังกะฝาแฝดกันเลยแปลกจังเนอะ พี่น้องหน้าเหมือนกันเด๊ะ แล้วแม่ก็เดาผิดเพราะว่าจมูกออกมาไม่เหมือนพ่อตามที่แม่เคยบอกพ่อไว้ หน้าแตกเลย


Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2553 14:14:46 น. 2 comments
Counter : 2594 Pageviews.

 
หน้าตาจิ้มลิ้มมากๆเลยน่ารักจัง แถมตัวใหญ่มาก......ก


โดย: currywurst วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:13:22 น.  

 
โอ้ว น้องน่าตาน่าเกลียดน่าชังจังค่ะ ผมเยอะด้วยอ่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และน้องนะคะ


โดย: เ สื อ ผู้ ห ญิ ง วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:39:47 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

jprommy
Location :
Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




slow but sure!!! แต่อย่าให้ช้าจนล่าหลัง และตั้งสติทุกครั้งก่อนจะพูดหรือทำอะไรก็ตาม ^_^ ยิ้ม ยิ้ม!!!

welcomeสวยๆมากมายจากเกาหลี
Friends' blogs
[Add jprommy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.