You can't really sink in "The dead sea" เป็นทริปที่เรารอคอยเลยล่ะค่ะ ก็แหม...มาอิสราเอลทั้งที ไม่ได้มาสัมผัสเดดซี ก็เหมือนมาไม่ถึงละค่ะ ทริปนี้ก็มากันเองอีกแล้ว คนขับรถ (คนนี้คุยเก่ง) บอกว่าเราต้องขับรถมุ่งหน้าไปทาง Jerusalem ค่ะ แล้วก็มีทางแยกที่เบี่ยงออกไป และผ่านเขตทะเลทรายด้วย ฟังแค่นี้เราก็ตื่นเต้นละ เกิดมายังไม่เคยเห็นทะเลทราย เมืองไทยไม่มี... let's go! นี่คือตอนที่ขับรถเข้าไปในเขตทะเลทรายแล้วนะคะ มันไม่ได้เป็นทรายละเอียดกองพะเนินอย่างนั้นหรอก แบบนั้นมันอยู่ใจกลางทะเลทรายค่ะ นี่เราไปถึงแค่ส่วนรอบนอก มีแต่ภูเขาหินแห้งๆ แต่แค่นี้ก็ร้อนและแล้งจะแย่แล้ว ระหว่างทางก็เห็นอูฐที่เค้าปล่อยให้มันหากินเอง แต่ดูแล้ว มันแทบจะไม่มีอะไรให้กินเลยอะ เห็นมีหญ้ากับต้นไม้เล็กๆ ขึ้นนิดหน่อยเอง แล้วก็เห็นเพิงที่พัก หน้าตาเหมือนแคมป์คนงานก่อสร้างบ้านเรา เข้าใจว่าเป็นของคนที่เค้าอยู่อาศัยในทะเลทรายนั่นแหละ มีข้อมูลมาฝาก เดดซีอยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลมากกว่า 1300 ฟิต หรือ 400 เมตรค่ะ และมีจุดที่สึกสุด 378 เมตร จากพื้นผิว เรียกได้ว่าเป็นทะเลเค็มที่ลึกที่สุดของโลก ทะเลสาบเดดซีกว้างมากนะคะ มีอาณาเขตติดต่อทั้งประเทศอิสราเอลและจอร์แดน จากถนนที่เราขับรถเลียบไป ก็จะมีทั้งที่เป็นหน้าผา และมีแค่บางจุดที่เป็นหาดซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยว บางที่สวยๆ หน่อยก็เก็บตังค์ แต่ที่เรามานี่...แน่นอนว่าฟรีค่ะ แล้วจู่ๆ รถก็เลี้ยวเข้ามาตรงนี้ มันเหมือนเมืองกลางทะเลทรายเลยค่ะ ตึกสูง อาคาร ร้านค้า และนักท่องเที่ยวเต็มไปหมด (แปลกใจว่า ระหว่างทางเราไม่เห็นรถบัสนักท่องเที่ยวเลยอะ) ชายหาดค่ะ โล่ง เลี่ยน เตียน แห้ง ถ้าไม่นับคน ก็เรียกได้ว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เลย หญ้าทะเล กุ้ง หอย ปู ปลา ไม่รู้จักทะเลนี้ค่ะ ว่ากันว่าน้ำในทะเลเต็มไปด้วยเกลือแร่มากมายหลายชนิด และด้วยความเค็มจัด (ประมาณ 33.7%) น้ำก็เลยมีความหนาแน่นและความหนืดสูง เราจึงสามารถลอยตัวได้โดยไม่จม... ไม่รอช้า เปลี่ยนชุด สวมแว่นตา (กันน้ำทะเลกระเด็นเข้าตา เค้าขู่มาว่า ทำให้ตาบอดได้) แล้วลงกันเล้ย.... ช้าก่อน จะวิ่งพรวดพราดลงน้ำไปอย่างเริงร่าไม่ได้นะคะ...เพราะว่ามันเจ็บติงค่ะ ตอนแรกก็ว่าอะไรทิ่มหว่า แล้วก็เจอว่ามันเป็นผลึกเกลือก้อนเท่ากรวด อยู่ก้นทะเลเต็มไปหมด เราต้องขึ้นมาสวมรองเท้าแล้วลงไปใหม่ค่ะ แล้วตรงไหนที่เป็นรอยข่วนหรือรอยแผลนี่....แสบถึงทรวง ลงไปแล้ว ก็ต้องค่อยๆ นั่งลง แล้วก็ค่อยๆ เอนตัวเพื่อสร้างสมดุล แล้วก็จะพบว่า มหัศจรรย์มีจริง....เราลอยน้ำได้ค่ะ ท่านผู้ชม มันเป็นความรู้สึกที่เป็นอิสระ...ลอยน้ำได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม นึกออกมั้ยคะ คือเราอะ...ว่ายน้ำไม่เป็น แต่นี่น้ำทะเลมันจะหนืดๆ หนักๆ เหมือนน้ำมัน อุ้มตัวเราไว้ทุกทิศทุกทาง หลังๆ นี่เราพลิกคว่ำ พลิกหงาย สนุกมาก อยากแช่อีกนานถ้าไม่ติดว่าแดดมันร้อนมากๆ ค่ะ ร้อนแบบเผาทุกอย่างเกรียม กลับมานี่หลังเราเป็นรอยเพราะลืมทากันแดดตรงนั้นค่ะ แต่หน้านี่ขนาดทามาอย่างเยอะแล้ว ก็ดำขึ้นขนาดเทียบสีแป้งผิดสีไปเลยอะ คิดดู พากันเก็บเกลือก้นทะเล กลับมาเป็นที่ระลึกค่ะ นี่เป็นบล็อกท้ายสุดสำหรับการมาเยือนอิสราเอลของเราแล้วนะคะ ขากลับตอนเครื่องใกล้จะ landing ที่สุวรรณภูมิ เราถ่ายรูปมาเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างที่ชัดเจน ของความแห้งแล้งบ้านเค้า กับความสดชื่นชุ่มฉ่ำของบ้านเราค่ะ บ้านเราน้ำเหลือเฟือเลยใช้กันอย่างไม่ห่วง แต่บ้านเค้าน้ำมีน้อยเลยต้องหาวิธีจัดสรร จัดการทุกรูปแบบ....และตอนนี้ อิสราเอลขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศที่มีเทคโนโลยีการจัดการน้ำดีที่สุดของโลกไปแล้วค่ะ ... ในขณะที่บ้านเรา (ก็คิดเอาก็แล้วกันเนอะ)...   Create Date : 04 ตุลาคม 2552 1 comments Last Update : 4 ตุลาคม 2552 13:51:42 น. Counter : 2347 Pageviews. Share Tweet

อยากไปม่างงงงงง   โดย: supergaye 13 ตุลาคม 2552 13:49:15 น.