Bloggang.com : แลนซ์ลอท : ครบรอบ 21 ปี พายุเกย์ถล่มชุมพร

ครบรอบ 21 ปี พายุเกย์ถล่มชุมพร

พรุ่งนี้ วันที่ 4 พย 53 ก็จะครบรอบ 21 ปี วันที่พายุใต้ฝุ่นเกย์พัดเข้าถล่มชุมพร...ตอนนั้นอายุเพียงเก้าขวบ แต่จำได้ไม่มีวันลืม และเข็ดไปจนตาย บ้านเราเป็นศูนย์กลางพายุพอดี ความเสียหายไม่ต้องพูดถึง

วันที่ 4 พย 2532 ตรงกับวันเสาร์ เราเด็กๆ ไม่ได้ไปโรงเรียน แม่มาบอกทีหลังว่าดีมากที่เป็นวันเสาร์ ไม่อย่างนั้นคงแทบคลั่งถ้าลูกๆ ต้องไปโรงเรียน แต่เกิดพายุเข้าอย่างนี้

ตอนเช้าตื่นมา เราก็เล่นๆ ไปตามประสาเด็ก แม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว พ่อฟังวิทยุอยู่บนบ้าน พวกเราเล่นกันอยู่ และรอจะดูละครจักรๆ วงศ์ๆ ตอนสายๆ ฝนตกปรอยๆ มาตลอดสองสามวันที่ผ่านมา จนกระทั่งแม่บอกพ่อว่าพายุอยู่ห่างฝั่ง 200 กม. พ่อสั่งแม่ว่าเอาลูกกินข้าวให้หมดทุกคน แล้วมารวมตัวกันในบ้าน แม่เราก็จัดการตามนั้น จำได้ว่าแม่ทำข้าวผัดให้กินเพราะว่าเราบอกว่าอยากกิน

เมื่อจัดการกับพวกเราเสร็จ พวกเราก็ย้ายมาอยู่ในบ้านกับพ่อ แม่เรายังอยู่ในครัว แม่จัดการเอาพวกหมึกแห้ง กุนเชียง มัดปากถุง ยัดใส่ตู้กับข้าว ก่อนออกมาจากครัว แม่ยังเอาเขียงไปทับฝาถังพลาสติกที่ใส่ข้าวสารไว้ จากนั้นจึงวิ่งขึ้นมาบนบ้าน ตอนนั้นลมเริ่มพัดแล้ว จนแม่เสียหลักต้องเอามือคว้าเหลี่ยมกำแพงบ้านไว้จนโดนบาดด้วย

พอเข้ามาถึงในบ้าน แม่จัดการเอาเสื้อผ้าใส่ถุงพลาสติกใหญ่ที่แม่ชอบล้างเก็บไว้ จากนั้นมัดถึงแล้วเอาไปไว้ในห้องนอนเรา พ่อเราเอาแต่เดินไหว้พระอย่างเดียว (แกคงกลัวเพราะว่าเคยโดนมาแล้วสมัยอยู่สุราษฎร์)

หลังจากที่ลมพัดอยู่พักใหญ่ๆ คนงานกรีดยางที่สวนใกล้ๆ สองคนก็วิ่งมาบ้านเรา บอกว่ายางเริ่มล้มแล้ว แม่ก็บอกว่าให้เข้าบ้าน สักพักเพื่อนบ้านเราที่อยู่ติดกัน สามีภรรยาและลูกสองคนก็วิ่งมา บอกว่าบ้านเค้าสองชั้นมันเริ่มโยกเยกจนเค้าอยู่ไม่ได้แล้ว ทุกคนก็เข้ามาอยู่ในบ้านเราจนหมด เพื่อนบ้านเราก็บอกพ่อว่าไหว้พระสิ จุดเทียนสิ จุดธูปด้วย พ่อเราก็มันจุดไม่ติดเว้ยย ลมมันแรง อารมณ์นั้นคล้ายๆ หนังตลกละ

แม่เราเริ่มยกโทรทัศน์เข้าห้องนอนเราอีก...จนในที่สุด กระจกหน้าต่างบานเกร็ดแตก ลมเข้ามาในบ้าน พวกเราทั้งหมด (บ้านเรา 7 คน เพื่อนบ้าน 4 คน และคนงานกรีดยาง 2 คน) ก็วิ่งเข้าห้องนอนเราไป ระหว่างที่วิ่งเข้าห้องนอน เราหูดับไปเลย เพราะว่ากำแพงบ้านด้านตะวันออกมันล้มลงพอดี

เมื่อเราเข้าไปถึงในห้อง เรากับพี่สาว และเด็กชายลูกเพื่อนบ้านเราก็ถูกผลักขึ้นไปบนเตียง เราอยู่ด้วยท่านอนตะแคงทับพี่สาว แม่เอาเสื่อมาคลุมหัวเรากับพี่ไว้ พวกผู้ชายเค้าขึ้นไปนั่งกันบนกองผ้าที่แม่เราขนๆ มาโยนบนเตียง (เตียงใหญ่ เพราะเรานอนกับพี่สาว) พ่อกับแม่เราเดินอยู่ข้างล่าง ไม่ได้ขึ้นมาบนเตียงด้วย ระหว่างนั้นหน้าต่างทิศตะวันตกก็เปิดเอาไว้ หากเห็นท่าไม่ดีเราต้องโดดออก พวกผู้ชายที่นั่งด้านบนเค้าก็คอยดูรอยร้าวของห้องนอนว่าจะพังมั้ยๆ ถ้าพังพวกเราต้องโดด

ลมแรงมาก ได้ยินเสียงหวีดๆ ตลอดเวลา แต่มันพัดมาทางทิศตะวันออก จึงสามารถเปิดหน้าต่างทางตะวันตกได้ น้ำเริ่มไหลเข้ามาในห้องนอน บอกให้รู้ว่าด้านนอกพังหมดแล้ว...ระหว่างที่พายุพัดจะมองไม่เห็นอะไรเลย เป็นหมอกขาวๆ กระทั่งบ้านถัดจากบ้านเราที่ปกติเดินประมาณนาทีเดียวถึง ก็ยังมองไม่เห็น ภาพที่เราติดตาก็คือภาพต้นมะพร้าวที่ล้มลงมาอยู่ตรงหน้าต่างพอดี แล้สมันก็ลู่ลมตลอด เรานอนมองภาพนั้นตั้งแต่เก้าโมง จนบ่ายสองที่ลมสงบ โชคดีที่ห้องนอนไม่พัง แต่ก็ร้าวเยอะมาก

พอลมสงบ พวกผู้ใหญ่ก็ออกมาด้านนอก พวกเด็กถูกขังไว้ในห้อง เพราะว่าพวกแก้ว กระเบื้อง ในบ้านมันแตก ลอยเท้งเต้งอยู่บนพื้น อันตรายจึงไม่ให้เด็กออกมา สักพัก พี่ชายเราก็มาอุ้มเราออกมาจากห้อง เรานี่อย่างงง มองไปรอบๆ บ้าน แล้วได้แต่ตั้งคำถามว่า "ที่นี่ที่ไหน"

ต้นไม้ทุกต้นล้มแบบถอนรากถอนโคน รากชี้ฟ้า เพราะโดนลมหมุนเป็นเกลียวจนถอนโคนขึ้นมา ภูเขามากมายโผล่ขึ้นมาอย่างที่เราไม่เคยรู้เลยว่ารอบบ้านเรามีเขาเยอะขนาดนี้

ต้นมะพร้าวที่ล้มหลายต้นถูกตัดลูกมากินมะพร้าวอ่อนเพื่อประทังความหิว...หลังจากนั้นไม่นานผู้คนก็เริ่มทะยอยมาที่บ้านของเราเพราะว่าบ้านเขาพังเรียบ บ้านเราเหลือห้องนอนที่เราใช้หลบภัยหนึ่งห้อง และยังเหลือหลังคาบ้าง แต่กำแพงทั้งสองข้างไปหมด (ที่พังไม่หมดเพราะบ้านเพิ่งสร้างเสร็จและเข้าอยู่ได้แค่สี่เดือนเอง มันเลยยังพอแข็งแรง)

รวมๆ คนแล้วก็เกือบห้าสิบคน บางคนก็มาครบ บางคนก็หัวแตก บางคนก็แขนหัก ก็ช่วยๆ กันไป ตอนเย็นข้าวสาร หมึก กุนเชียงของแม่เราก็ได้ใช้ ต้นมะละกอล้ม เอามาผัด ก่อไฟเตาถ่าน คนละไม้คนละมือ มื้อเย็นก็ผ่านไปได้...บางคนมาตัวเปียก ผ้าที่แม่เราเก็บใส่ถุงไว้ก็แจกกันไป

ตกกลางคืน...โต๊ะตัวใหญ่กลางบ้านก็เป็นที่นอนของผู้หญิงและเด็ก สามารถมาก นอนทับไปทับมา บนโต๊ะนั้นหลายสิบคนเหมือนกัน พ่อกับแม่ซึ่งเป็นเจ้าบ้านนั่งห่มผ้าสับปะหงกข้างโต๊ะ พร้อมคอยเขี่ยเตาถ่านเพื่อให้ความอบอุ่น เพราะคืนนั้นฝนก็ยังตกปรอยๆ ต่อไป พอลมพัดมาวูบนึงทุกคนก็หน้าตาตื่นมองหน้ากันเลิ่กลัก สรุปแล้วคืนนั้นไม่ได้นอนดีสักคน เพราะมัวแต่ระแวงว่าลมจะมาอีก

ที่น่าตลกก็คือ...เพื่อนบ้านเราที่วิ่งมาขออาศัยบ้านเราตั้งแต่ตอนลมเริ่มพัด เค้ากลับไปดูบ้านเค้าซึ่งไม่เหลือซากใดๆ เลย ทีวีถูกพัดตกมาแอ้งแม้งอยู่ด้านล่าง มีน้ำโคลนเข้าไปเต็ม เค้าไปเก็บมา ถอด ล้างๆ เอามาประกอบ ดูได้อีก ทนมาก คืนนั้นพวกเราเลยได้ดูข่าวด้วย เห็น ฮ มาบินสำรวจในข่าว

..................................................................................

ผ่านไปวันสองวันผู้คนที่มาอาศัยก็ทยอยออกไปทำเพิงอยู่กันเองจนกว่าจะสามารถปลูกบ้านใหม่กันได้ แต่ทุกคนหมดตูดเลยทีเดียว เพราะว่าสวนยาง สวนทุเรียน ราบเป็นหน้ากลอง บ้านไม่เหลือแม้แต่ซาก

โรงเรียนพังหมด ตอนนั้นโรงเรียนปิดไปหลายวัน จนเปิดเรียนอีกครั้งโดยเรียนในเต๊นท์ ซึ่งเวลาร้อนก็ตับแทบแตก เวลาฝนตกก็นั่งเขี่ยน้ำที่มันขังหลังคาเต๊นกันไป ทุกลักทุเลดีจริง

จนตอนหลังโรงเรียนเกณฑ์ผู้ปกครองไปสร้างอาคารเรียนชั่วคราว โดยสร้างเป็นอาคารยาวหลังคามุงจาก เวลาจัดห้องเรียนก็เริ่มจาก ป หนึ่ง เรียงไปจน ป หก แต่ละห้องกั้นกันด้วยกระดานดำ ดังนั้นอีกห้องสอนอะไร ห้องเราก็รู้หมด

พื้นเป็นดิน ขุดร่องน้ำหน้าห้องใครห้องมัน ตอนเย็นๆ ทุกวันต้องไปตักน้ำมารดพื้นกันฝุ่น ดังนั้นเด็กๆ จะมีถุงซ่อนไว้ในโต๊ะคนละใบ เจาะเป็นรูๆ คล้ายๆ ฝักบัว บางคนมันส์กว่านั้น เอาน้ำมารดๆ พื้น จากนั้นเอาถุงพลาสติกสวมเป็นถุงมือ แล้วฉาบเลย พื้นก็จะเรียบมาก สนุกดี ช่วงเวลานี้บางห้องยังปลูกผักสวนครัวที่หลังห้องด้วย...อาหารเที่ยงช่วงนั้นฟรีโดยมูลนิธิป่อเต๊กตึ๊ง ที่มาตั้งทำอาหารให้เรานานเป็นเดือนๆ

กว่าจะได้อาคารเรียนก็ผ่านไปเป็นปี ตอนได้ย้ายขึ้นอาคารใหม่ตื่นเต้นมากๆ เพื่อนๆ หายไปหลายคนจากเหตุการณ์นี้ เพราะหลังจากที่เปิดเรียน อะไรๆ ก็ดูไม่พร้อมเลย จนพ่อแม่เค้าก็ย้ายลูกไปเรียนจังหวัดอื่นหมด เหลือแต่พวกที่ไม่ค่อยสะดวกทางฐานะก็ฝืนเรียนที่เดิมกันไป รวมทั้งเราด้วย

สวนยางพารา สวนทุเรียน เงาะ มังคุด ก็เริ่มปลูกกันใหม่ ผ่านไปเจ็ดปีจึงได้ผล ระหว่างนั้นก็ทำไร่ฟักทอง สับปะรด กันไปก่อนเพื่อหารายได้

ผ่านไป 21 ปี ชาวชุมพรทุกคนไม่มีใครลืมมันแน่นอน "ไอ้เกย์"

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 4 พฤศจิกายน 2553 8:44:37 น.

20 comments

Counter : 1978 Pageviews.

แล้วตอนนี้ที่หาดใหญ่เป็นไงบ้างคะ พี่ยังติดต่อ ทางบ้านยังไม่ได้เลยคะ เพิ่งเอ็มกับเพื่อนคืนวันอาทิตย์ แล้วหลังจานั้นจนวันนี้ยังติดต่อไม่ได้เลย แล้ววันนี้ฝนยังตกอีใช่มั้ยคะ ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นกับชาวชุมพรอีกเลย นะคะ

โดย: ญาตา (Yata_thai

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:44:15 น.

หาดใหญ่น้ำลดแล้วนะคะ สัญญาณโทรศัพท์เริ่มกลับมาใช้งานได้ตั้งแต่เมื่อวานตอนบ่ายๆ ฝนหยุดตกไปตั้งแต่วันที่น้ำท่วม แต่ว่ายังมีลงมาปรอยๆ เป็นระยะค่ะ แต่วันนี้ไม่รู้จะยังไง เพราะว่าตื่นมาตอนเช้าก็เห็นครึ้มๆ ก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าตกลงมาเลย

ขอให้ที่บ้านปลอดภัยนะคะ

โดย: แลนซ์ลอท IP: 202.12.74.246 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:32:39 น.

“The moments pass so quickly, But the memories last forever.”
- - Anonymous - -

" แม้เวลาจะผ่านไปเร็วซักเพียงไหน แต่ความทรงจำยังอยู่ได้ ชั่วนิรันดร์ "

โดย: หน่อย - ตั้ม (tumauto

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:39:28 น.

ภัยธรรมชาติ รุนแรงจริงๆ
ขอความปลอดภัยจงมีแก่ทุกๆท่านค่ะ

โดย: กิ่งไม้ไทย

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:15:08 น.

เป็นคนอำเภอเมืองจังหวัดชุมพร ห่วงพี่น้องชาวชุมพรแต่มาทำงานที่หาดใหญ่ ไม่วายถูกน้ำท่วมกับเขาด้วย ตอนนี้หาดใหญ่น้ำลกแล้วแต่มีบางที่ซึ่งเป็นที่ลุ่มยังมีน้ำขัง.....ต่อไปนี้คนทั้งประเทศคงช่วยกันปลูกต้นไม้มากขึ้นแน่นอน....เพียงแต่เราทุกคนทั้งประเทศช่วยกันก็สำเร็จแน่นอน....ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายคุ้มครองทุกคนที่ถูกน้ำท่วมและทุกคนที่ให้การช่วยเหลือ

โดย: นทสรวง โพธิพงศา IP: 223.205.56.96 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:43:28 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: แม่ออมบุญ

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:15:54 น.

สวัสดีคะคุณน้ำแอปเปิ้ลสนใจอยากจะอ่านนิยายของคุณน้ำแอปเปิ้ลนะคะเคยอ่านตอนที่ลงในสิรินดาแล้วแต่ตอนนี้นึกถึงขึ้นมาอีก
โดยเฉพาะเรื่องของอาไกด์กับตรีดาวนะคะอยากอ่านอีกต้องทำอย่างไรคะถึงจะอ่านได้ และเรื่องหัวใจสวนทางเขียนตอนต่อไปด้วยหรือเปล่าคะอยากอ่านเรื่องนี้ต่อด้วยอยากรู้ว่าเนื้อหาจะเป็นอย่างไรต่อไป
ช่วยบอกวิธีเข้าอ่านให้ด้วยนะคะ ขอลงอีเมล์ไว้ให้นะคะ
kufad_fo2@hotmail.com ช่วยตอบด้วยนะคะ
ขอบคุณคะ อาจจะไม่เคยเม้นให้เลยแต่ตอนนี้อยากอ่านมาก ๆ คะ ช่วยด้วยนะคะ

โดย: แฝด IP: 124.122.137.196 วันที่: 14 ธันวาคม 2553 เวลา:23:54:07 น.

คุณแฝดคะ ส่งเมลล์ไปแล้ว ลองเช็คดูนะคะ

โดย: แลนซ์ลอท

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:0:25:30 น.

มีคนแนะนำมาค่ะ ว่าเรื่อง เมื่อไหร่...จะรักกัน ของคุณน้ำแอปเปิ้ลสนุกดี
ให้ลองอ่านดู เลยลองตามมาอ่านน่ะค่ะ แต่ใช้BLOGGANG ไม่เป็นเลย

มันต้องใช้PASSWORD หรือว่าต้องสมัครอะไรรึเปล่า
ถ้าใช้แค่รหัสผ่าน รบกวนส่งมาที่ nuttorrae747@hotmail.com ได้มั้ยคะ

ลองเสิร์ชดูเจอตอนที่14 เห็นคนเมาน่าร๊ากกกจังคริๆ อยากอ่านต่อจัง ชอบบบ คริๆ

ขอบคุณค่ะ

โดย: Silhouette IP: 118.175.212.117 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:13:21:53 น.

สวัสดีคะคุณแลนซ์ลอท อาจจะช้าไปซักหน่อยแต่ยังอยากอ่าน หัวใจสวนทางนะคะ แต่ลองหาอ่านแล้วแต่เข้าไม่ได้นะคะ จึงอยากจะขอ รหัสผ่านจากคุณแลนซ์ลอทนะคะ ไม่ทราบว่าลบไปหรือยัง ถ้ายังไงช่วยส่งรหัสให้ทาง email. นี้นะคะ kufad_fo2@hotmail.com ช่วยส่งให้ด้วยนะคะเพราะอยากอ่านจริง ๆ นะคะ ขอบคุณนะคะ

ขอให้แต่งนิยายสนุกๆ แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ นะคะ

โดย: kufad IP: 124.120.82.81 วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:06:53 น.

สวัสดีค่ะ พอดีได้อ่านเรื่องเมื่อไหร่จะรักกันในเวปเลิฟ เห็นว่ามีเรื่องหัวใจสวนทางให้อ่านใน blog เลยอยากจะขอ password เข้าอ่านด้วยคนค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
e-mail : a-lanta@msn.com

โดย: alanta IP: 202.149.29.82 วันที่: 18 สิงหาคม 2554 เวลา:7:53:14 น.

สวัสดีค่ะ คุณน้ำแอปเปิ้ล

พอดีได้อ่านเรื่อง เมื่อไหร่...จะรักกัน ที่เวปสิรินดา แล้วน่ารักมากๆเลย ก้อเลยอยากรู้ว่าคุณน้ำแอปเปิ้ลมีผลงานอื่นๆอีกมั้ย ก้อเลยมาเจอที่บล๊อคของคุณพอดี แต่ติดที่ต้องใส่พาสน่ะซิค่ะ

ก้อเลยอยากจะขอพาส เข้าไปอ่าน อิอิ

email : ploy23@จีเมล.com ค่ะ

ขอบคุณคะ

โดย: Kiyo IP: 27.130.76.15 วันที่: 2 กันยายน 2554 เวลา:15:49:43 น.

คุณน้ำแอปเปิ้ล ขอ password เข้าไปอ่านนิยายด้วยค่า อยากอ่านอ่ะ แต่เข้าไม่ได้ค่ะ ขอความกรุณาด้วยนะค่ะ

email :nakoja2011@yahoo.co.th

ขอบคุณค่ะ

โดย: nako IP: 203.154.149.228 วันที่: 3 กันยายน 2554 เวลา:18:49:43 น.

ไม่แน่ใจว่าตามมาถูกมั้ย จากเวบเลิฟอ่ะค่ะ
ขอรหัสผ่านด้วยคนค่า
raeindeer@hotmail.com

โดย: rae IP: 139.222.246.5 วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:1:41:00 น.

ตามมาอ่านตอนจบคะ แต่เข้าไม่ได้คะ
ขออ่านด้วยคน
kid_jung@yahoo.com

โดย: dee_jung IP: 58.8.151.50 วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:21:58:27 น.

สวัสดีค่ะ พึ่งได้อ่านงานของคุณน้ำแอปเปิ้ลค่ะ เรื่องเมื่อไหร่ จะรักกัน

ไม่รู้จะช้าไปป่าว อยากอ่านเรื่องของคุณกรค่ะ รบกวนขอรหัสด้วยนะคะ

papa_2f@hotmail.com ขอบคุณค่ะ

โดย: เคโระทิ้งกระดอง IP: 125.25.236.121 วันที่: 15 กันยายน 2554 เวลา:20:21:07 น.

คุณน้ำแอปเปิ้ลคะ พอดีพึ่งไป่านเรื่องเมื่อไหร่...จะรักกันที่เวปเลิฟอ่ะค่ะ อยากอ่านต่อมากๆ เลยค่ะ ไม่ในเวปนี้ลบไปรึยัง ถ้ายังรบกวนขอรหัสด้วยได้ไหมคะ

Loone8_8toon@hotmail.com

โดย: การ์ตูน IP: 118.172.102.1 วันที่: 30 กันยายน 2554 เวลา:20:14:03 น.

เรื่องเมื่อไหร่จะรักกันจะตีพิมพ์มั้ยคะ แล้วตอนนี้ยังให้อ่านอยู่มั้ย T T ยังไงรบกวนขอพาสเวิร์ดหน่อยนะคะ ^^ oh_md_goy@hotmail.com

โดย: EVEz IP: 125.26.128.105 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2554 เวลา:7:55:03 น.

รื่องเมื่อไหร่จะรักกัน ยังเปิดให้อ่านมั้ยค่ะ ถ้ายังเปิดให้อ่านรบกวนขอ password หน่อยคะ

Email : larin.lisa@gmail.com

โดย: larin IP: 111.235.70.29 วันที่: 28 ธันวาคม 2554 เวลา:10:53:00 น.

ไม่ได้เข้ามาที่ blog เนื่องจากยุ่งๆ และเน็ตไม่เป็นใจ คนที่ถามหาเรื่องเก่าๆ หรือ password นะคะ คือเรื่อง "หัวใจสวนทาง" ตอนนี้ สนพ กำลังพิจารณา ไม่รู้หมู่หรือจ่า จึงขออนุญาตไม่เปิดให้อ่านนะคะ

ส่วนเรื่อง "เมื่อไหร่...จะรักกัน" ยังเปิดให้อ่านได้แบบปกติที่เวบเลิฟค่ะ ช่วงหลังๆ ไม่ได้เอามาลงที่ blog เพราะเน็ตไม่ค่อยดีค่ะ

ขอบคุณมากๆ ที่ติดตามนะคะ

โดย: แลนซ์ลอท

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:31:31 น.