Versus Arena Vol.1 Canon G10 VS LX3 Panasonic

Versus Arena  สังเวียนกล้องดิจิตอล        by  Jonaja 




Free TextEditor


Canon Powershot  G10  VS  LX3  Panasonic Lumix




Free TextEditor





ตลาดกล้องดิจิตอลคอมแพคระดับโปรซูเมอร์ (Prosumer) นั้น ใขณะนี้ถือว่าได้รับความนิยมอย่างสูง จากข้อดีที่สามารถปรับแต่งการถ่ายภาพได้ยืดหยุ่นดังใจเหมือนกล้อง DSLR และยังสามารถพกพาติดตัวไปใช้งานทุกวันได้อย่างสะดวกเหมือนกล้องคอมแพค อาจจะไม่เล็กขนาดใส่กระเป๋าเสื้อได้สะดวก แต่ก็ไม่กินพื้นที่ในกระเป๋าถือของสุภาพสตรีหรือกระเป๋าทำงานของท่านสุภาพบุรุษมากนัก จึงถือเป็นทางเลือกที่น่าสนใจสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการถ่ายภาพเป็นงานอดิเรก และมีความจริงจังกับการสร้างสรรค์ภาพมากกว่าระดับทั่วไป ไม่ใช่ประเภทถ่ายทิ้งถ่ายขว้าง เห็นอะไรก็แชะๆไว้ก่อน แต่จะเป็นประเภท เห็นสถานที่แล้วนึกมุมมอง และครีเอทการถ่ายไว้ในหัวเรียบร้อยแล้ว จึงต้องการกล้องดิจิตอลที่สามารถตอบสนองจินตนาการตรงนี้ได้ ซึ่งผมมองว่ากล้องคอมแพคประเภทนี้น่าสนใจกว่ากล้องคอมแพคประเภท DSLR Like ซึ่งเป็นชื่อทางการตลาดที่บริษัทกล้องตั้งขึ้นมาเพื่อให้เกิดความน่าสนใจ จริงๆแล้วก็คือกล้องคอมแพคเหมือนกัน เพียงแต่ออกแบบรูปทรงให้ใช้งานในลักษณะใกล้เคียง DSLR เท่านั้น จึงเหมือนเป็นการรวมข้อเสียของกล้อง 2 ประเภทเข้าไว้ด้วยกันคือ พกพาลำบากเหมือน DSLR แต่คุณภาพไฟล์เทียบเท่ากล้องคอมแพค (แต่มันก็แล้วแต่คนจะคิดกันนะครับ แค่คิดกลับด้านความคิดก็ต่างกันแล้ว)

หลังจากที่ทาง Canon ได้ปล่อยกล้องดิจิตอลตระกูล G series เข้าตีตลาดผู้ใช้กล้องดิจิตอลคอมแพคระดับจริงจังมาเป็นระยะเวลานาน นานเสียจนมีคู่แข่งออกตามมาร่วมต่อกรแก่งแย่งส่วนแบ่งทางการตลาดด้วยกันหลายค่าย จนถึงทุกวันนี้ G series มีคู่แข่งล้อมอยู่รอบด้านเต็มไปหมด จนต้องเข็นขุนศึกรายใหม่ที่ฝีมือฉกาจขึ้นมาร่วมรบในสมรภูมินี้ด้วย เพื่อต่ออายุการเป็นผู้นำในตลาดนี้ที่มีการทำตลาดมายาวนาน ไม่ให้เสียชื่อพี่น่อนเค้าล่ะ

โดยคู่ต่อกรที่ผมนำมาประกบกับ G10 ที่เป็นขุนศึกจากทัพใหญ่ของมหาอำนาจในวงการกล้องนั้น มาจากทัพที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรไม่แพ้กัน เพราะมีศักดิ์ศรีเป็นถึงมหาอำนาจแห่งวงการเครื่องใช้ไฟฟ้า ที่หันมาเอาดีทางด้านกล้องดิจิตอลและก็ทำท่าว่าไปได้ดีเสียด้วย โดยส่งแม่ทัพหนุ่ม นาม LX3 ซึ่งถึงแม้ประวัติชาติตระกูลอาจจะยังเทียบ G10 ไม่ได้ แต่ LX3 ตัวนี้ก็พกพาเขี้ยวเล็บอันฉกาจมาต่อกรชนิดสูสีกันเลยทีเดียว ทั้งระบบต่างๆที่ทันสมัยและดีไซน์ที่สวยคลาสสิคไม่แพ้กัน งานนี้ไม่ใช่เพียงแคนนอนเท่านั้นที่จะลำบากใจ แต่ยังสร้างความปวดหัวให้กับผู้ซื้ออีกด้วย เพราะไม่รู้จะเลือกใครดี



ว่ากันที่รูปลักษณ์ Body Design





ทางด้านบอดี้ภายนอกนั้น ถือว่ารูปทรงแตกต่างกันชัดเจนมาก ทางด้าน G10 นั้น ออกแนวบึกบึน ดุดันชัดเจน ซึ่งการออกแบบนั้นพัฒนามาจากรูปทรงของขุนศึกรุ่นเก่าอย่าง G7 และ G9 ซึ่งเป็นคู่แฝดต่างวัยกัน โดยออกแบบให้ส่วนกริปมือจับมีขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อให้สามารถจับถือได้สะดวกกว่า ตรงนี้หลายๆคนเข้าใจว่ากล้องคอมแพคไม่มีกริป เพราะไปนึกถึงกริปแนวตั้ง (Vertical Grip) ในกล้อง DSLR ที่สามารถใส่แบตเตอรี่เพิ่มเติมได้และมีชัตเตอร์แนวตั้งให้ใช้ จริงๆแล้วคำว่า “กริป” หมายถึงส่วนที่มือเราใช้จับถือกล้องนะครับ ขณะที่วงแหวนเลือกโหมดถ่ายภาพและ ISO ก็มาอยู่รวมกัน แต่การวางซ้อนกันเป็นเจดีย์งานวัดแบบนี้ทำให้ดูแล้วรู้สึกแปลกๆ ดูยื่นๆเกินๆ ไม่ลงตัวแบบ G9 ที่วางแยกสองข้างดูแล้วสมดุลกว่า แต่ก็ได้มาซึ่งการปรับตั้งที่สะดวกกว่า และมีพื้นที่ให้วงแหวนปรับชดเชยแสงไปวางแทนอีกวงนึงในด้านซ้ายด้วย การตั้งค่าต่างๆสามารถทำได้อย่างสะดวกด้วยปุ่มควบคุมที่แยกออกมาอยู่บนตัวกล้อง มองดูแล้วป็นรูปธรรมกว่าการนำไปไว้ในเมนูภายใน ซึ่งจุดนี้ทำให้ผมชื่นชอบ G10 จริงๆ นอกจากการดีไซน์แนว retro ที่ทำให้ตัวกล้องดูคลาสสิคไปได้อีกนาน ปุ่มควบคุมจำนวนมากแบบนี้ อาจทำให้มือใหม่ขวัญผวาเมื่อต้องใช้งานในครั้งแรก แต่เชื่อเถอะว่าถ้าคุณใช้งานจนคล่อง หรือเป็นนักถ่ายภาพที่มีจินตนาการสร้างสรรค์ภาพไว้ในหัวอยู่แล้ว ปุ่มควบคุมที่สามารถเข้าถึงได้เพียง 1 จึ๊กนี้ จะทำให้คุณรู้สึกสะดวกและประหยัดเวลาไปได้มากทีเดียว

ขณะที่ LX3 นั้นออกแบบมาดูเรียบร้อยกว่า ออกแนวเนี้ยบเฉียบขาดและคลาสสิคแบบนุ่มลึก ถ้าเปรียบ G10 เป็นชายหนุ่มใส่เสื้อ Camel ขับ Land Rover LX3 ก็คงเปรียบเหมือนชายใส่เชิ้ตมีราคาขับ Mini Cooper ตัวกล้องออกแบบเรียบง่ายแต่ดูดีและแฝงความหรูหราไว้หน่อยๆ กริปมือจับที่ทำจากหนังล้อมรอบด้วยโครเมียม มันทำให้กล้องตัวนี้ดูดีมากจริงๆ และตัวอักษร “Mega O.I.S. / 24 mm WIDE ” สีแดงตัดกับผิวบอดี้สีดำ ช่วยสร้างบุคลิคให้กล้องมีความสปอร์ตขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ พร้อมโลโก้รูปตัว L มุมขวาล่าง บ่งบอกถึงชาติตระกูลให้รู้ว่าใช้ชิ้นเลนส์ของ Leica เชียวนะเธอ และอีกสิ่งที่จะทำให้เจ้าของ LX3 สามารถไปคุยฟุ้งกับเพื่อนได้ก็คือจอแสดงผลด้านหลัง ที่เป็นสัดส่วนแบบ 3 : 2 ซะด้วย แต่ความแนวของ LX3 ยังไม่หมดเพียงแค่นี้ เพราะแฟลชในตัวยังเป็นแบบ Pop Up อีกต่างหาก แหวกแนวจากกล้องคอมแพคทั่วไปในตลาดอย่างสิ้นเชิง และสิ่งที่ทาง Panasonic ดูจะเน้นมากก็คือการปรับสัดส่วนของภาพ เลยแยกปุ่มปรับสัดส่วนภาพออกมาให้ต่างหากทั้ง 3:2 4:3 และ 16:9 ที่บริเวณเหนือกระบอกเลนส์อีกด้วย



เทียบสเปคกันไปเลย Specification Compare

เริ่มกันที่ส่วนสำคัญที่สุดของกล้องดิจิตอล นั่นก็คือเซ็นเซอร์ที่ใช้ในการรับภาพนั่นเอง ทางด้าน G10 นั้น ดูเน้นเรื่องคุณภาพของภาพในส่วนนี้มากๆ จึงเลือกใช้ CCD ขนาดใหญ่กว่ากล้องคอมแพคทั่วไปที่ขนาด 1/1.7 นิ้ว ทำให้สามารถลดการเกิดสัญญาณรบกวนหรือ noise ได้เป็นอย่างดี พร้อมด้วยความละเอียดสูงถึง 14.7 ล้านพิกเซล ซึ่งสามารถถ่ายรูปพอลล่าไปอัดเป็นโปสเตอร์ติดหน้าห้องนอนได้อย่างสบายมากๆ แต่ช้าก่อน! ทางด้าน LX3 ไหนๆก็ออกมาทีหลัง จะให้น้อยหน้ากว่ากันได้อย่างไร จึงมาพร้อมกับ CCD ขนาดใหญ่กว่า ที่ขนาด 1/1.63 นิ้ว แต่ก็มาพร้อมความละเอียดที่น้อยลง 10.1 ล้านพิกเซล แต่ก็ยังเพียงพอที่จะสามารถถ่ายภาพ เคน ธีรเดช อัดเป็นโปสเตอร์ไปปิดไว้ข้างๆโปสเตอร์พอลล่าได้อยู่ดี เนื่องจากความละเอียดระดับ 10 ล้านพิกเซลขึ้นไปนั้น ถือว่าเพียงพอแล้วกับการใช้งานในระดับผู้ใช้ทั่วไป ที่ไม่ได้ต้องการภาพไปใช้งานเชิงพาณิชย์ ดังนั้นความละเอียดของ G10 ที่มากกว่า อาจส่งผลดีได้เพียงแค่ความรู้สึกทางจิตใจเท่านั้น และการที่ LX3 ใช้เซ็นเซอร์ขนาดใหญ่กว่าบวกกับการไม่เพิ่มความละเอียดสูงสุดขึ้นไปเกินความจำเป็น ทำให้โอกาสที่จะเกิด noise ในภาพนั้นก็จะมีน้อยกว่า แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับระบบประมวลผลของกล้องด้วย ซึ่งคงต้องไปวัดกันอีกทีระหว่าง Digic 4 ของแคนนอน กับ Venus Engine 4 ของทางพานาโซนิค

เลนส์ของ G10 นั้นดูจะได้เปรียบด้วยความกว้างของช่วงเลนส์ที่มากกว่าคือ 28-140 พร้อมรูรับแสง 2.8-4.5 ซึ่งครอบคลุมทั้งระยะมุมกว้างที่ 28 มม. เป็นการปิดจุดอ่อนของ G7 และ G9 ที่เลนส์ขาดช่วงมุมกว้างไป แต่ก็ลดระยะเทเลลงมาเหลือแค่ 140 มม. ซึ่งผมมองว่าเป็นการปรับเปลี่ยนที่เหมาะสมแล้ว เพราะการใช้งานจริงในชีวิตประจำวันเรามักจะมีโอกาสได้ใช้ที่ช่วงมุมกว้างมากกว่า และกล้องประเภทคอมแพคนั้น การจะถ่ายภาพด้วยเลนส์ช่วงเทเลที่มีกำลังซูมสูงมากๆ สามารถทำได้ยากมาก เพราะด้วยความสั่นของมือ ถึงแม้จะมีระบบกันสั่นมาช่วยก็ตาม ต้องถ่ายในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอจริงๆเช่นกลางแจ้งแดดจัดๆ ให้ได้สปีดชัตเตอร์ที่สูงมากๆ จึงจะได้ภาพที่ไม่เบลอเพราะการสั่นไหว และการที่เราพกคอมแพคนั่นหมายถึงการต้องการพกพากล้องไปใช้งานในชีวิตประจำวัน อาจเป็นที่ทำงานหรือเดินเล่นในห้าง ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีพื้นที่จำกัด จึงมีโอกาสได้ใช้งานในช่วงมุมกว้างมากกว่า

แต่เมื่อเทียบกับเลนส์ของทาง LX3 ที่ถึงแม้ช่วงเลนส์จะแคบกว่าที่ 24-60 มม. แต่ก็มาพร้อมกับรูรับแสงที่กว้างกว่าที่ 2.0-2.8 ทำให้โอกาสที่จะได้ภาพที่ดีในที่แสงน้อยนั้นมีมากกว่า สามารถถ่ายภาพในกรณีที่ต้องการแสงธรรมชาติโดยที่ไม่อยากให้แสงแฟลชไปรบกวนบรรยากาศภาพได้เป็นอย่างดี เช่นต้องการถ่ายร้านอาหารที่มีการประดับไฟอย่างสวยงาม หรือในสถานที่ที่ห้ามใช้แฟลชอย่างในพิพิธภัณท์ นอกจากนี้พานาโซนิกยังเป็นผู้ผลิตกล้องรายแรกๆที่พัฒนาเลนส์สวนกระแสตลาดกล้องดิจิตอลในช่วงหลายปีที่ผ่านมาที่เน้นไปที่ช่วงเทเลเยอะๆ ซูมได้ไกลๆ มาเป็นการพัฒนาเลนส์ให้มีมุมกว้างมากกว่าแทนและเป็นผู้นำด้านเลนส์มุมกว้างในตลาดตอนนี้ จากมาตรฐานเมื่อก่อนที่กล้องคอมแพคส่วนมากมีช่วงมุมกว้างเริ่มกันที่ 35 มม. กล้องพานาโซนิคก็มีเลนส์เริ่มที่ 28 มม. และเมื่อตอนนี้มาตรฐานของตลาดอยู่ที่ 28 มม. พานาโซนิคจึงพัฒนามาตรฐานให้มุมกว้างมากขึ้นไปอีกให้สมกับฐานะผู้นำซะหน่อย จนตอนนี้ไปอยู่ที่ 24 มม.แล้ว และ LX3 ยังไม่เน้นช่วงซูมเลนส์ที่กว้างมาก โดยใช้แค่ 24-60 มม.เท่านั้น ไม่ให้มีช่วงซูมที่มากเกินไปให้เสียคุณภาพของเลนส์ ซึ่งก็ถือเป็นข้อดีคนละอย่าง G10 จะได้เรื่องความสะดวกในการใช้งานจากช่วงซูมที่มากกว่าและซูมได้ไกลกว่า ขณะที่ LX3 ซูมได้น้อยกว่าเพื่อรักษาคุณภาพของเลนส์ให้สูงสุด และได้รูรับแสงที่กว้างกว่ากับมุมรับภาพที่กว้างกว่า

ระบบกันสั่นนั้น ทั้ง G10 และ LX3 ใช้ระบบที่ทำงานต่างกัน โดยระบบ IS ของ G10 จะเป็นการทำงานโดยการขยับชิ้นเลนส์เพื่อลบล้างการเคลื่อนไหวของภาพ ขณะที่ระบบ Mega O.I.S. ของ LX3 จะเป็นการขยับที่ CCD แทน ซึ่งต่างฝ่ายต่างก็ออกมาเชียร์ระบบของตนเองว่ามีความเหนือกว่า ซึ่งอันนี้ก็คงสรุปได้ยาก แต่ทั้ง 2 ระบบนี้ต่างก็เป็นระบบกันสั่นที่มีประสิทธิภาพสูงทั้งคู่ แต่ก็ต้องเข้าใจไว้หน่อยนึงว่า มันคือระบบที่ช่วยลดการสั่นไหวของมือได้ในระดับนึงเท่านั้น ซึ่งผู้ใช้งานบางคนไม่เข้าใจ ไปทดสอบระบบกันสั่นด้วยการเขย่ามือแล้วถ่าย ( T_T ) ยังงั้นมันก็เบลอสิครับคุณ บางคนก็ถ่ายในที่แสงน้อยมากๆแล้วก็มาบ่นว่าระบบกันสั่นไม่เห็นช่วยอะไรได้เลย โดยมากแล้วจะช่วยได้ประมาณ 3-4 stop ประมาณนั้นนะครับ

โหมดการถ่ายภาพนั้นเหมือนกันแทบจะทุกอย่าง แต่ต่างกันนิดนึงที่ระบบอัตโนมัติของพานาโซนิคนั้นจะฉลาดกว่าระบบอัตโนมัติของกล้องยี่ห้ออื่นๆ ในขณะที่ G10 นั้น เมื่อปรับโหมดออโต้ กล้องจะปรับความเหมาะสมให้แบบง่ายๆ ถ้าเราต้องการคุณภาพของภาพที่ดีกว่านั้นก็ควรเลือกโหมดถ่ายภาพสำเร็จรูปให้ตรงกับวัตถุที่เราจะถ่าย เช่น ต้องการถ่ายคน ก็เลือกโหมด Portrait กล้องจะเลือกปรับรูรับแสงให้กว้างที่สุดเพื่อให้มีระยะชัดตื้นมากที่สุด และภาพจะออกโทนซอฟหน่อยๆ หรือถ้าต้องการถ่ายอาหาร ก็เลือกโหมดสำหรับการถ่ายอาหาร กล้องจะปรับให้สีมีความสดใสมีความอิ่มตัวสูง หรือเลือกโหมดถ่ายงานเลี้ยง กล้องก็จะปรับแฟลชเป็นแบบ slow sync และเปิดรับแสงนานขึ้น เพื่อเก็บแสงภายนอกให้ฉากหลังไม่มืด และเมื่อเลือกโหมดถ่ายดอกไม้ กล้องก็จะปรับเป็นโหมดมาโครให้อัตโนมัติ เป็นต้น

แต่เมื่อเลือกใช้โหมดอัตโนมัติ หรือ IA ( Intelligent Auto) ของพานาโซนิค กล้องจะทำการประมวลผลวัตถุที่อยู่ตรงหน้าว่าคืออะไร และปรับเข้าโหมดสำเร็จรูปให้โดยอัตโนมัติ เช่น กล้องกำลังจ่อที่ดอกไม้อยู่ ก็จะปรับเข้าโหมดมาโครให้ทันที หรือหันกล้องไปถ่ายคน กล้องก็จะเปลี่ยนเป็นโหมด Portrait ให้ และปรับโหมดการโฟกัสไปเป็นแบบ Face Detection ให้แทน ซึ่งถือว่ากล้องฉลาดเอามากๆ เป็น Full Auto อย่างแท้จริง เป็นการใช้งานโหมด auto ที่ง่ายและได้ผลดีกว่าที่เคยเป็นมา เหมาะสำหรับมือใหม่หรือผู้ที่ต้องการใช้งานแบบง่ายๆและรวดเร็ว ไม่ต้องคอยเข้าไปเลือก scene mode ให้ตรงกับวัตถุที่ต้องการถ่ายด้วยตัวเอง






ด้านความไวแสงของกล้อง G10 ทำได้ตามมาตรฐานที่กล้องดิจิตอลสมัยนี้ควรจะเป็น คือมี iso ให้เลือกใช้ตั้งแต่ 80 ไปจนถึง 1600 ซึ่งช่วยให้สามารถถ่ายภาพในที่แสงน้อย “ พอได้ ” ในการใช้งานจริงคงไม่ค่อยมีใครใช้กันไปถึงขนาดนั้น เพราะขนาด DSLR ยังไปไม่ค่อยจะรอด ภาพจะเริ่มออก noise มาบานอย่างเห็นได้ชัด คงไม่ต้องพูดอะไรมากกับเซ็นเซอร์ขนาดเล็กของกล้องคอมแพค ที่ iso สูงขนาดนี้ ถ้าถ่ายในที่มืดมากๆ ภาพจะออกมาดูไม่จืดอย่างไร แต่อย่างไรก็ตาม มีให้ใช้ก็ยังดีกว่าไม่มี เพราะเราสามารถนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ในสถานการณ์ต่างๆได้ เช่น ถ่ายการแสดงในร่มที่มีแสงไฟสว่าง แต่อาจจะไม่มากพอที่จะได้ความเร็วชัตเตอร์ที่จะหยุดการเคลื่อนไหวได้ เราก็สามารถดัน iso ให้ขึ้นไปสูงมากๆ เพื่อจะได้ความเร็วชัตเตอร์ที่สูงขึ้น ให้สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของการแสดงได้ เพราะภาพที่มี noise มากยังไงก็ดีกว่าภาพที่เบลอจนดูไม่รู้เรื่องนะครับ

ลองมาดูด้านความไวแสงของ LX3 กันบ้าง เห็นสเปคแล้วน่าตกใจ เพราะมีช่วงความไวแสงที่กว้างมาก ตั้งแต่ 80-6400 ซึ่งผมมองว่า iso ที่ให้มาสูงขนาดนี้ ไม่น่าจะมีประโยชน์มากนักในการใช้งานจริง เพราะผู้ใช้งาน LX3 นั้นน่าจะต้องหวังผลในเรื่องคุณภาพของภาพถ่ายในระดับนึง จึงไม่น่าจะต้องการภาพที่เกรนหยาบมากๆจากการใช้ iso ที่สูงขนาดนี้ เหมือนกับว่าเป็นการทำออกมาเพื่อโชว์เทคโนโลยี เพื่อแสดงความเหนือกว่าคู่แข่งที่ออกมาก่อนเพียงเท่านั้น โดยสามารถปรับได้เองถึง iso 3200 และเมื่อปรับไปใช้โหมด High iso แบบ Auto กล้องจะสามารถดัน iso ไปได้สูงสุดที่ 6400

ความไวชัตเตอร์สูงสุดนั้น G10 ดูจะเป็นต่อทางด้าน LX3 อยู่ โดย G10 มีความไวสูงสุดอยุ่ที่ 1/4000 วินาที ซึ่งเพียงพอสำหรับการถ่ายภาพกีฬามันๆกลางแจ้งให้หยุดนิ่งจนเราสามารถเห็นใบหน้าอันเหยเกสุดตลกของนักกีฬาขณะกำลังแข่งขันได้ ไม่ว่าจะเป็นสีหน้า ดนัย อุดมโชค ตอนหวดไม้เทนนิสเต็มแรง (คุณคงต้องซื้อบัตรราคาแพงหน่อย จะได้นั่งใกล้ๆพอที่ระยะซูมของกล้องจะทำงานถึงด้วยนะ) หรือจังหวะที่ลีซอกำลังกระโดดแย่งโหม่งบอล (คุณคงต้องเป็นเด็กเก็บบอลข้างสนามแล้วล่ะ ถึงจะได้ใกล้ขนาดนั้น) และความไวชัตเตอร์ต่ำสุดอยู่ที่ 15 วินาที อาจฟังดูน้อยไปหน่อย แต่ก็สามารถใช้ถ่ายไฟกลางคืนหรือพลุโดยใช้ขาตั้งกล้องได้ ขณะที่ทาง LX3 นั้นมีความไวชัตเตอร์สูงสุดน้อยกว่าคือ 1/2000 วินาที แต่ก็เพียงพอกับการใช้งานทั่วไปแล้ว แต่ก็มีความไวชัตเตอร์ต่ำสุดนานถึง 60 วินาที ซึ่งทำให้คุณสามารถสร้างสรรค์ภาพแสงไฟยามค่ำคืนได้มากกว่า เช่นในกรณีต้องการถ่ายแสงไฟที่มีแสงน้อยมากๆ ทำให้ต้องเปิดรับแสงนานมากขึ้น ตรงจุดนี้ LX3 จะได้เปรียบ

เรื่องของการถ่ายต่อเนื่องนั้น G10 จะมาแบบเนิบๆไม่หวือหวา โดยสามารถถ่ายได้ 0.7 ภาพต่อวินาที ไปได้เรื่อยๆจนกว่าการ์ดจะเต็ม ซึ่งดูทาง LX3 จะเน้นทางด้านนี้มากกว่า มีการออกแบบระบบถ่ายภาพต่อเนื่องให้มีความยืดหยุ่น โดยสามารถกดถ่ายภาพต่อเนื่องได้ที่ 2.5 ภาพต่อวินาที แต่สามารถถ่ายติดกันได้สูงสุด 8 ภาพเท่านั้น จากนั้นจะต้องรอให้กล้องทำการถ่ายโอนภาพจากบัฟเฟอร์ในตัวกล้องลงสู่การ์ดให้เรียบร้อยเสียก่อน จึงจะถ่ายต่อได้ แต่ถ้าเรายอมลดความละเอียดลงมาเหลือแค่เพียง 3 ล้านพิกเซล บัฟเฟอร์ในกล้องก็จะมีพื้นที่รองรับภาพได้มากขึ้น ทำให้สามารถถ่ายต่อเนื่องได้ถึง 6 ภาพต่อวินาที ซึ่งเป็นความเร็วระดับเดียวกับที่ DSLR ทำได้ ถือว่าไม่ธรรมดาจริงๆเลยเชียว ความเร็วระดับนี้คุณสามารถถ่ายรถกำลังดริฟท์ที่สนามหลังซีคอน โดยกดถ่ายไปพร้อมกับแพนกล้องตามแล้วมาเลือกภาพทีหลังได้สบายๆ หรือนำ LX3 ไปถ่ายนักกีฬากระโดดน้ำพร้อมกันกับ G10 ก็จะมีภาพให้เลือกใช้ได้มากกว่า ตรงจุดนี้ถือว่า LX3 นั้นได้เปรียบอยู่ แต่ถ้าคุณไม่ใช่คนที่ชอบถ่ายภาพแนวแอคชั่นอะไรมากมาย ข้อดีตรงนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นประโยชน์อะไร

ปิดท้ายกันด้วยเรื่องของจอภาพ ซึ่งถือเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ เพราะเป็นส่วนที่เราน่าจะได้ใช้มันบ่อยที่สุด กล้องทั้ง 2 ตัวนี้ ต่างก็ใช้จอขนาด 3 นิ้วเหมือนกัน แต่ต่างกันที่สัดส่วนของจอภาพ ทาง LX3 นั้นเลือกที่จะทำอะไรแนวๆอีกแล้ว ด้วยการเลือกใช้จอที่มีสัดส่วน 3:2 ซึ่งเป็นสัดส่วนเดียวกับการถ่ายภาพเพื่อนำไปอัดขนาด 4x6 ที่ร้าน โดยความละเอียดนั้นใกล้เคียงกัน จอของ G10 มีความละเอียดที่ 641,000 พิกเซล จริงๆแล้วจะถือว่าเท่ากันก็ได้ เพราะที่ LX3 นั้นความละเอียดหายไป 1000 พิกเซล นั่นก็เพราะเรื่องของสัดส่วนหน้าจอที่ต่างกันนี่แหละ ซึ่งความละเอียดระดับนี้ ดูจะป็นมาตรฐานความละเอียดของจอภาพในสมัยนี้ไปเสียแล้ว จากเมื่อก่อนที่มาตรฐานเดิมจะอยู่ที่ จอขนาด 2.5 นิ้ว กับความละเอียด 230,000 จนเมื่อมาตรฐานขนาดของหน้าจอมีการเพิ่มขึ้นมาเป็น 3 นิ้วในปัจจุบัน จึงต้องปรับเพิ่มความละเอียดให้มากขึ้นตามไปด้วย

จะเห็นได้ว่ากล้องทั้ง 2 ตัวนี้ ไม่ว่าจะเป็น G10 หรือ LX3 ต่างก็มีจุดเด่นที่แตกต่างกันในส่วนต่างๆ เพื่อตอบสนองความต้องการที่แตกต่างกันของผู้ใช้งาน ดังนั้นในการเลือกจึงขึ้นอยู่กับลักษณะการใช้งานของเราเป็นหลัก โดยพิจารณาจากสถานการณ์ที่ต้องใช้บ่อยๆแล้วดูว่ากล้องตัวไหนสามารถตอบสนองตรงส่วนนั้นได้ดีกว่ากัน ส่วนเรื่องของการดีไซน์นั้น คงเป็นเรื่องของความชอบส่วนบุคคลแล้วล่ะครับ ต่างคนต่างก็มีความชอบที่แตกต่างกัน และยังอยู่ที่สไตล์การซื้อของแต่ละคนด้วย บางคนเลือกที่ดีไซน์เป็นหลัก ให้เรื่องสเปคต่างๆเป็นรอง เพราะคงต้องยอมรับว่ากล้องดิจิตอลคอมแพคนั้น ถือเป็นสินค้าไอทีประเภทแฟชั่นอย่างนึง ที่สามารถใช้แสดงถึงรสนิยมและไลฟ์สไตล์ของผู้เป็นเจ้าของ ใช้บ่งบอกบุคลิกความเป็นตัวเองเหมือนเช่นกับโทรศัพท์มือถือหรือรถยนต์ ในขณะเดียวกันก็อาจเป็นกล้องสำรองสำหรับผู้ใช้กล้อง DSLR ที่อาจต้องการมีวันสบายๆ ถ่ายภาพเก็บไว้ดูเล่นบ้าง หรือใช้พกไปกินข้าว เดินเที่ยวห้าง โดยที่ไม่ต้องการพก DSLR ไปให้ลำบาก ซึ่งกลุ่มนี้มักจะมองที่สเปคและการตอบสนองความต้องการทางการถ่ายภาพเป็นหลัก และค่อนข้างจริงจังกับคุณภาพไฟล์ที่ดีอีกด้วย

ดังนั้นก่อนจะเลือกซื้ออะไรก็ตัดสินใจจากความต้องการของตัวเองเป็นหลัก เพราะกล้องที่ดีที่สุดสำหรับหลายคน อาจไม่ใช่กล้องที่ดีที่สุดสำหรับคุณก็ได้นะครับ

* ( ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต )

Create Date : 26 กรกฎาคม 2552		6 comments
Last Update : 26 กรกฎาคม 2552 13:55:51 น.
Counter : 1528 Pageviews.
Share Tweet