Bloggang.com : จอมเยอะเล่า : JK Rowling's speech: ประโยชน์ของความล้มเหลว

JK Rowling's speech: ประโยชน์ของความล้มเหลว

ผมไปเปิดๆหาๆดูวีดีโอคลิปที่จะสร้างแรงบัลดาลใจกระตุ้นตัวเอง ตามความรู้สึกที่เคว้งๆ คล้ายๆไร้เป้าหมาย ในช่วงนี้
ได้เปิดเจอ วีดีโอ ของคุณ เจเค (คนเขียนนิยายดังแฮรี่พอร์เตอร์) ที่ถูกเชิญไปพูดในงานรับปริญญาที่มหา'ลัยฮาร์วาด แล้วรู้สึกว่า ที่แกพูดเป็นประโยชน์ ที่เราไม่ได้สนใจกับมัน ไม่อยากคิดถึงมัน หรือ มองไม่เห็นมันในควา่มจริงที่มันเป็น

"...

สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดตอนอายุเท่าๆกับพวกคุณไม่ใช่ความจน แต่เป็นความล้มเหลว"
ตอนอายุเท่าๆกับคุณ ทั้งๆที่ฉันไม่ค่อยจะสนใจเรียนเท่าไรตอนอยู่มหา'ลัย "
ส่วนใหญ่ฉันใช้เวลานั่งเขียนนิยายในร้านกาแฟซะมากกว่าเข้าเรียน แต่ฉันก็ยังมีเทคนิคเอาตัวรอดในการสอบผ่านไปได้ และนั่นก็เป็นตัววัดความสำเร็จของชีวิตฉันและเพื่อนๆในหลายๆปีนั้น

...

ฉันไม่ได้ทึ่มพอที่จะคิดว่า คุณไม่เคยเจอความลำบากหรือความผิดหวังเพียงเพราะ คุณยังเด็ก มีพรสวรรค์ และเรียนดีหรอก
พรสรรรค์ และ ความฉลาด ไม่เคยช่วยใครให้รอดจากโชคชะตาเลย
ฉันก็ไม่ได้คิดว่าทุกๆคนในที่นี้ จะมีความสุขกับเกียรติพิเศษและพอใจในสถานภาพ

อย่างไรก็ตาม การที่คุณเรีียนจบจากฮาร์เวิร์ด ก็ใบ้ว่า คุณไม่ค่อยจะคุ้นกับความล้มเหลวซักเท่าไร คุณอาจจะกลัวความล้มเหลวมากพอๆกับที่อยากจะประสบความสำเร็จ
จริงๆแล้ว ความเข้าใจเกี่ยวกับความล้มเหลวของคุณ ไม่น่าจะต่างจาก ความคิดของคนทั่วไปเกี่ยวกับความสำเร็จ สักเท่าไร .. คุณบินมาสูงมากๆแล้ว

ที่สุดแล้ว เราทุกคนก็ต้องคิดเองว่า อะไรที่เป็นส่วนประกอบของความล้มเหลว แต่โลกก็ค่อนข้างจะอยากตอบคำถามนี้แทนคุณ ถ้าคุณยอม
ดังนั้นฉันคิดว่ามันยุติธรรมดีที่จะพูดว่าโดยค่านิยมทั่วๆไป เจ็ดปีหลังจากเรียนจบมหา'ลัย ฉันได้ล้มเหลวอย่างใหญ่หลวง ชีวิตแต่งงานที่สั้นเป็นพิเศษช่วยซ้ำเติมมันเข้าไป และฉันก็ตกงาน ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว จนที่สุดในอังกฤษที่ยังไม่เป็นคนจรจัด
สิ่งที่พ่อแม่และตัวฉันเองกลัวมาตลอดได้มาเข้ามา และโดยมาตราฐานของคนทั่วๆไป ฉันได้เป็นความล้มเหลวที่แย่ๆที่สุดเท่าที่ฉันรู้เลย

ตอนนี้ ฉันไม่ได้มายืนตรงนี้เพื่อบอกคุณว่าความล้มเหลวมันสนุก ชีิิวิตฉันช่วงนั้นเป็นช่วงที่มืดมน และฉันก็ไม่รู้ว่าต่อมาสื่อจะเอามาเล่าเหมือนกับเป็นเทพนิยาย
(ตอนนั้น) ฉันไม่ได้รู้เลยว่าอุโมงค์มันจะยาวอีกแค่ไหน มันจะนานอีกแค่ไหน และ แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มันก็เป็นเหมือนแค่ความหวัง มากกว่าความจริง

แล้วทำไมฉันถึงมาพูดเรื่องประโยชน์ของความล้มเหลวเหรอ ง่ายๆก็เพราะว่า
ความล้มเหลว หมายถึง การเอาเรื่องที่ไม่สำคัญออกไป ฉันเลิกหลอกตัวเองว่าฉันเป็นใคร แทนที่จะเป็นตัวจริงๆของฉันเอง และเริ่มที่จะรวบรวมแรงพลังทั้งหมดที่มี เพื่อที่จะทำงานที่สำคัญที่สุดของฉันให้สำเร็จ
ถ้าฉันเกิดทำอะไรอย่างอื่นได้ดี ฉันก็อาจจะไม่มีวันจะมีความมุ่งมั่นที่จะทำงาน ที่ฉันเชื่อว่าฉันเกิดมาเพื่อมัน ให้สำเร็จก็ได้
ฉันรู้สึกเป็นอิสระ เพราะว่าสิ่งที่ฉันกลัวที่สุดมันได้เป็นจริงไปแล้ว และฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ และฉันก็ยังมีลูกสาวที่ฉันชื่นชมอยู่ด้วย และฉันก็ยังมีเครื่องพิมพ์ดีดกับความคิดที่บรรเจิดอยู่
และดังนั้นการตกต่ำติดดิน ก็กลายมาเป็นรากที่แข็งแรงให้ฉันได้สร้างชีวิตของฉันขึ้นมาใหม่

คุณคงไม่เคยล้มเหลวขนาดนั้นหรอก แต่บางความล้มเหลวในชีวิตก็ยากจะหลีกเลี่ยง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตอยู่โดยไม่ล้มเหลวอะไรเลยสักอย่าง ยกเว้นแต่คุณจะใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง จนเหมือนกับคุณไม่มีชีิวิตเลย - ไม่ว่าจะกรณีไหน คุณล้มเหลวโดยปริยาย

ความล้มเหลวได้ให้ความมั่นคงภายในกับฉัน แบบที่ฉันไม่เคยจะได้จากการสอบผ่านเลย
ความล้มเหลวได้สอนฉันเกี่ยวกับตัวฉันเอง แบบที่ฉันไม่อาจจะเรียนได้จากวิธีอื่น
ฉันได้พบความมุ่งมั่นแรงกล้าและ วินัยในตัวเองที่มากกว่าที่ฉันเคยคิด
ฉันได้พบว่า ฉันมีเพื่อนที่มีค่าแท้ๆมากกว่าอัญมณีใดๆ

ความรู้ที่ว่าคุณได้ฉลาดขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นจากความล้มเหลว บอกว่า คุณมีความสามารถในการอยู่รอดอย่างมั่นคง
คุณไม่มีทางจะรู้จักตัวคุณเอง หรือ ความแข็งแรงของมิตรภาพของคุณ จนกว่าคุณจะได้ทดสอบมันกับความทุกข์ยากหรอก
ความรู้นี้ เป็นพรประเสริญที่แท้จริง เพราะว่า มันเจ็บปวดกว่าที่จะได้มันมา และมันก็มีค่ามากกว่าปริญญาใดๆที่ฉันเคยได้รับ

ถ้าฉันย้อยเวลากลับไปได้ ฉันจะไปบอกตัวฉันเองตอนอายุ 21 ว่า ความสุข อยู่ที่ การรู้ว่าชีวิตไม่ใช่ รายการของสิ่งที่ได้มา หรือ ความสำเร็จ
ปริญญาหรือว่าประวัติการทำงาน มันไม่ใช่ชีวิตของคุณ แม้ว่าคุณจะได้พบคนมากมายที่แม้จะอายุพอๆกับฉันหรือแก่กว่า ที่ยังแยกเรื่องนี้ไม่ออก
ชีวิตมันยากและซับซ้อน และก็เกินกว่าที่ใครจะกำหนดควบคุมได้ และความเจียมตนที่รู้ความจริงข้อนี้จะช่วยให้คุณสามารถอยู่รอด ในโลกที่เปลี่ยนแปลงเสมอนี้ได้
...
" - เจ เค โรลลิ่ง (แปลโดย จอมเยอะเล่า, ขออภัยที่แปลไม่ค่อยดีครับ)

ขอบคุณครับ
ขอ เมตตา ปัญญา ความกล้า พลัง จงมีแก่ทุกท่านครับ

Original
"...
What I feared most for myself at your age was not poverty, but failure.
At your age, in spite of a distinct lack of motivation at university, where I had spent far too long in the coffee bar writing stories, and far too little time at lectures, I had a knack for passing examinations, and that, for years, had been the measure of success in my life and that of my peers..

I am not dull enough to suppose that because you are young, gifted and well-educated, you have never known hardship or heartbreak. Talent and intelligence never yet inoculated anyone against the caprice of the Fates, and I do not for a moment suppose that everyone here has enjoyed an existence of unruffled privilege and contentment.

However, the fact that you are graduating from Harvard suggests that you are not very well-acquainted with failure. You might be driven by a fear of failure quite as much as a desire for success. Indeed, your conception of failure might not be too far from the average person’s idea of success, so high have you already flown.

Ultimately, we all have to decide for ourselves what constitutes failure, but the world is quite eager to give you a set of criteria if you let it. So I think it fair to say that by any conventional measure, a mere seven years after my graduation day, I had failed on an epic scale. An exceptionally short-lived marriage had imploded, and I was jobless, a lone parent, and as poor as it is possible to be in modern Britain, without being homeless. The fears that my parents had had for me, and that I had had for myself, had both come to pass, and by every usual standard, I was the biggest failure I knew.

Now, I am not going to stand here and tell you that failure is fun. That period of my life was a dark one, and I had no idea that there was going to be what the press has since represented as a kind of fairy tale resolution. I had no idea then how far the tunnel extended, and for a long time, any light at the end of it was a hope rather than a reality.

So why do I talk about the benefits of failure? Simply because failure meant a stripping away of the inessential. I stopped pretending to myself that I was anything other than what I was, and began to direct all my energy into finishing the only work that mattered to me. Had I really succeeded at anything else, I might never have found the determination to succeed in the one arena I believed I truly belonged. I was set free, because my greatest fear had been realised, and I was still alive, and I still had a daughter whom I adored, and I had an old typewriter and a big idea. And so rock bottom became the solid foundation on which I rebuilt my life.

You might never fail on the scale I did, but some failure in life is inevitable. It is impossible to live without failing at something, unless you live so cautiously that you might as well not have lived at all – in which case, you fail by default.

Failure gave me an inner security that I had never attained by passing examinations. Failure taught me things about myself that I could have learned no other way. I discovered that I had a strong will, and more discipline than I had suspected; I also found out that I had friends whose value was truly above the price of rubies.

The knowledge that you have emerged wiser and stronger from setbacks means that you are, ever after, secure in your ability to survive. You will never truly know yourself, or the strength of your relationships, until both have been tested by adversity. Such knowledge is a true gift, for all that it is painfully won, and it has been worth more than any qualification I ever earned.

So given a Time Turner, I would tell my 21-year-old self that personal happiness lies in knowing that life is not a check-list of acquisition or achievement. Your qualifications, your CV, are not your life, though you will meet many people of my age and older who confuse the two. Life is difficult, and complicated, and beyond anyone’s total control, and the humility to know that will enable you to survive its vicissitudes.
...
" - J. K. Rowling

ที่มา
* อ่าน transcript ได้จาก //harvardmagazine.com/commencement/the-fringe-benefits-failure-the-importance-imagination
* ดูวีดีโอคลิป ได้จาก //www.ted.com/talks/jk_rowling_the_fringe_benefits_of_failure.html

แนะนำ
นอกจากวีดีโอคลิปของคุณเจเค แล้ว TED ยังมีวีดีโอคลิปดีๆอีกเยอะนที่น่าสนใจ
เช่น คัมควัมบ้า เด็กแอฟริกัน ที่สร้างกังหันลมปั่นไฟฟ้า กับ วิดน้ำ จากเศษขยะ โดยเรียนรู้จาก หนังสือในห้องสมุด อาศัยดูรูปเป็นหลัก เพราะ อ่านภาษาอังกฤษไม่คล่อง (William Kamkwamba: How I harnessed the wind)

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 7 พฤษภาคม 2554 17:29:03 น.

0 comments

Counter : 2232 Pageviews.