หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 24

เช้าวันอังคารนี้ก็เป็นเช้าที่ลุ้นระทึกอย่างคาดไม่ถึง

เริ่มด้วยตัวผมเองที่ดัดจริต ตั้งนาฬิกาปลุกให้เร็วขึ้นสิบนาที เพื่อว่าจะได้ไม่ต้องร้อนร้น กระเสือกกระสน รีบไปทำงานในยามเช้า

ไอเดียเหมือนจะบรรเจิดเริดศรี มณีเด้ง มะนาวดัน

ทว่าทุกอย่างกลับไม่เป็นดั่งคาดเพราะ.... ไอ้ตัวผมเองเนี่ยแหละ.....

พอรู้ว่ามีเวลาสิบนาทีเพิ่มขึ้น ก็ดันเออระเหย ลอยชาย สบายตัว ค่อย ๆ บรรจงจีบมือเลือกเสื้อผ้าให้ mix and match กับกางเกงชั้นนอก กางเกงชั้นใน แถมยังเลือกถุงเท้าให้รับกับใบหน้าซะอีก

พออาบน้ำ จากที่เคยสระผมและถูสบู่ไปในเวลาเดียวกัน ก็เปลี่ยนมาลั่นล้านวดหนังศีรษะอย่างใจเย็น ประดุจช่างสระจากค่ายจราชนมาบรรจงสระให้

สุดท้ายพอเหลือบดูนาฬิกาอีกที โอ๊ย พระเจ้าจอช อกอีแป้นแทบแตก เหลือเวลาเดินทางน้อยกว่าเดิมซะอีก

พอออกนอกตึกได้ ก็รีบเรียกมอเตอร์ไซด์ไปอย่างด่วน

ทว่า นั่ง ๆ ไปได้สักพัก มันก็ดูเหมือนจะไปไม่ทันแน่ ๆ สุดท้ายผมเลยกล่าวคำพูดอันไม่สมควรกับพี่วินไปว่า

"พี่ครับ รีบนิ๊ดหนึ่งได้ไหมครับ"

ท่านผู้อ่านครับ ตรงนี้แนะนำเลยครับว่า เวลาไปนั่งพี่วิน อย่างเรียกร้องให้พี่แกขับเร็วขึ้น เพราะจากที่ท่านนั่งมาเรื่อย ๆ ประดุจนั่งเรือข้ามฝาก จะกลายเป็นท่านนั่งเรือยาวทันที

พี่วิน แกก็ขับซิ่งมาในบัดดล โอ้โห ยังกะผมได้ไปเล่นบานาโบ๊ตที่พัทยา ช่างกระเด้งกระดอนดีเหลือเกิน

สุดท้ายไปทำงานทันครับไม่น่าเชื่อ (โชคดีจริง ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่)

พอไปถึงออฟิศก็ได้ลันล้าแอบไปคุยกับน้องเลขาฯ ให้ใจชุ่มชื่น

ทว่าตอนเย็นทุกอย่างกลับเปลี่ยนไป เมื่อผมเห็นเธอเดินกลับออกจากออฟฟิศพร้อมกับเพื่อนรุ่นน้องของผมที่ในทำงาน (ขอเรียกหมอนี้ว่านายหล่อ)

เกิดอะไรขึ้น ทำไมน้องเลขาฯ ถึงเดินไปกับนายหล่อ หรือว่าข่าวลือที่เคยได้ยินว่าน้องเค้าแอบปลื้มนายหล่อ จะเป็นเรื่องจริง หรือเพื่อนรักจะหักเหลี่ยมโหด

หรือว่าผมจะคิดมากไปเอง เค้าอาจจะบังเอิญออกจากออฟิศพร้อมกันก็ได้

ไม่รู้จะคิดแบบไหน แต่ที่แน่ ๆ ตกเย็นวันนี้ผมเลยรู้สึกแห้งเหี่ยว เหมือนต้นไม้ขาดน้ำยังไงไม่รู้

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553		4 comments
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2553 21:17:21 น.
Counter : 1216 Pageviews.
Share Tweet