ฝันเห็นรถไฟเหาะตีลังการ่วงลงมา บางทีมันอาจเป็นลางบอกเหตุ หรือ เดจาวู ?
....................ฝันเมื่อคืนช่างแจ่มชัดในห้วงคำนึงยิ่งนัก ขนาดว่าผมตื่นขึ้นมาแล้ว เรื่องราวทั้งหมดผมยังจำได้แม่นยำทุกรายละเอียดทีเดียว หยิบปากกามาจดไว้คร่าวๆกันลืม ( แต่จริงๆถึงไม่จดก็ไม่ลืมอ่ะครับ ) ผมจำได้ว่า ผมไปคอมเพล๊กซ์ หรือคล้ายๆสวนอาหารในห้างของสรรพสินค้าแห่งนึง ไม่แน่ใจว่าเคยเห็นที่ใหนมาก่อนหรือเปล่า แต่คิดว่าเป็นที่ๆไม่เคยไป
....................ตอนนั้นคิดในใจว่า เอ หรือว่าที่ทำงานเราเขาขยายกิจการใหญ่โต ทำเป็นห้างสรรพสินค้าพร้อมสวนสนุก ทุกอย่างครบวงจรเลยก็ไม่รู้ ผมนั่งอยู่บนโต๊ะ แต่ไม่แน่ใจว่าทานข้าวอยู่หรือเปล่า มองไปที่มุมขายอาหาร เห็นคนที่ทำงาน ( จำหน้าไม่ได้ แต่เข้าใจว่าเป็นคนที่ทำงาน เพราะพูดเกี่ยวกับเรื่องกิจการของบริษัท ) เห็นพูดถึงการตกแต่งต่อเติม ก่อสร้าง การให้สัมปทานอะไรสักอย่างนี่แหละ
.....................บริเวณที่ผมอยู่จะเป็นลานกว้าง ติดแอร์ อยู่ชั้นใหนก็ไม่รู้ล่ะ ลักษณะคล้ายๆฟู๊ดเซนเตอร์เก่าของซีคอนสแควร์ ที่อยู่บนชั้นสี่ หรือไม่ก็ฟู๊ดตามห้างเก่าๆอย่าง ฟิวเจอร์ บางแค แล้วมองขึ้นไป จะเห็นระเบียงเป็นชั้นๆ สูงขึ้นไปอีกสัก 5-6ชั้นเห็นจะได้ ข้างบนยังเป็นที่ว่างอยู่ เห็นเค้าคุยกันเกี่ยวกับเงื่อนไขที่จะให้คนมาเช่าขายของ หรืออะไรทำนองนี้แหละ แต่ส่วนของศูนย์อาหารนี่เปิดเรียบร้อยแล้ว มีสวนสนุกติดแอร์ด้วย เมื้อก่อนสวนสนุกติดแอร์แบบนี้เป็นที่นิยม มีคนมาเล่นกันเยอะ แต่หลังๆเห็นเจ๊งไปหมดแล้ว ในสวนสนุกนั้น มีรถไฟเหาะตีลังกา วิ่งผ่านอยู่ใกล้ๆด้วย มองเห็นรางรถไฟชัดเจนเลยทีเดียว
......................ในความฝันผมเห็น พี่อ้วน สมหมาย ( คนเขียนบทคู่แท้น่ะ ) กำลังยืนคุยอยู่กับใครก็ไม่รู้ด้วย แปลกผมไม่เคยฝันเห็นแกมาก่อน เด๋วจะลองโทรไปหาดู ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง .... สักพักนึง ผมก็เห็นรถไฟเหาะตีลังกา เริ่มเคลื่อนขบวนออกจากสถานี ตัวรถไฟก็เหมือนธรรมดาทั่วไป แต่รางรถนั้น ดูหวือหวามากๆๆ มีเวียนกลับหัวอยู่หลายจุด มีทั้งแบบเป็นขั้นบันได ประหลาดมาก ผมเห็นรถไฟวิ่งอย่างรวดเร็ว ผ่านที่กลับหัว ผ่านรางรถไฟแบบขั้นบันไดด้วย ( ทำได้ไงหว่า ) แต่มาถึงจุดนึง มันมีแรงเหวี่ยงสูงมาก รถไฟกระเด็นกระดอนออกจากรางเลยครับ แต่เหมือนเขาคำนวณแล้วว่า กระเด็นออกมาแล้วก็จะลอยกลับมาตรงรางได้เหมือนเดิม แต่ทว่า จังหวะที่รถไฟกระเด้งกลับไปที่ราง มันไปผิดจุดครับ มันกระทบตรงขอบราง .... แล้ว มันก็ร่วงลงมายังพื้นด้านล่างทันทีครับ เสียงหวีดร้อง ....ผมซึ่งมองรถไฟอยู่ตลอด ก็เงยมองขึ้นไป แล้วลุกจากเก้าอี้ เตรียมพร้อมจะขยับหนีทันทีถ้ารถไฟจะตกลงมาใส่หัว พลางร้องบอกคนอื่นให้ระวังรถไฟร่วงทับ
......................รถไฟตกลงมาพื้นโครมใหญ่ ผมรีบร้องบอกแฟน แต่จำไม่ได้ว่าไม่ได้มองหน้า ขณะนั้นเหมือนผมไม่ได้อยู่ที่ลานสวนอาหารแล้ว แต่เหมือนอยู่บนเตียง ผมบอก กล้องๆๆๆ กล้องอยู่ใหน จะเอากล้องไปถ่ายรูป แล้วผมก็ได้กล้องมาอยู่ในมือ ผมกำลังเดินตรงเข้าไปเตรียมถ่ายรูปผู้เคราะห์ร้าย แต่ไม่ทันได้ถ่าย ผมก็ดันตื่นซะก่อน .. บางที ถ้าผมได้เห็นภาพศพผู้เคราะห์ร้ายจากรถไฟร่วง บางทีผมอาจจะได้ช็อคกว่านั้นก็ได้ เพราะบางที อาจจะเป็นตัวผมเองที่เป็นคนที่นอนอยู่ตรงนั้น ....ผมไม่รู้ว่านี่จะเป็นลางร้าย หรือ ลางบอกเหตุ หรืออะไรหรือเปล่า หนึ่งปีที่ผ่านมานี้ ผมอาจจะใช้ชีวิตเหมือนนั่งอยู่บนรถไฟเหาะตีลังกาก็ได้ มันสนุก มันเสียว มันส์ แต่ว่าถ้าตกลงมาข้างล่างแล้วนั้น ก็ไม่รู้จะเป็นไงเหมือนกัน .... อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดล่ะเนอะ.....
| Create Date : 20 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 20 ธันวาคม 2549 13:28:46 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2038 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
เพราะทุกวันนี้ เราทุกคนก็ใช้ชีวิตไม่ต่างกะรถไฟเหาะนา..
"Life is a rollercoaster just gotta ride it"