น้องรู้ใหม๊ ทำไมน้องได้รถเข็น ..... เพราะน้องเป็นคนดีไงครับ !! อิอิ ......
................................ช่วงนี้รู้สึกจะมีสมาชิกชาวบล็อค และ / หรือ อาจจะเป็นขาจร แวะมาอ่านบล็อคของกระผมมากเป็นพิเศษ ดูจากตัวเลขที่วิ่งพรวดพราดเอาอย่างผิดปกติพักนี้ จากที่คิดว่าจะอัพบล็อคเดือนละหน เลยต้องเพิ่มความถี่สักนิดนึง เด๋วท่านที่แวะเข้ามาจะบ่นเอาได้ ... ว่าแต่จะเล่าเรื่องอะไรดีล่ะ ชีวิตช่วงนี้ก็ไม่มีอะไรพิศดารหรือน่าสนใจเอาซะเลย ... วันนี้วันศุกร์ กลับมาทำงานต่อเป็นวันแรก และก็ทำยาวด้วย อีก7วันกว่าจะได้หยุดอีกทีก็เป็นพฤหัสหน้าโน่นเลย ในขณะที่วันนี้ คงเป็นวันที่คนอื่นๆทำงานเป็นวันสุดท้ายก่อนจะได้หยุดยาว 3 - 4 วัน เนื่องจากเป็นวันหยุดติดวันหยุดราชการอะไรก็ไม่รู้ เข้าหรือออกพรรษานี่แหละ อิจฉาคนทำงานออฟฟิศ และคนทำงานราชการจริงๆ
................................อารมณ์ดีแฮะ สงสัยเพราะว่าเพลงเพราะๆที่เปิดที่ทำงาน บรรยากาศเงียบๆที่ทำงานเหมาะแก่การอัพบล็อค แต่แปลกจัง ไม่รู้ที่ทำงานนี่มลภาวะเป็นพิษ หรือมีเชื้อโรคในอากาศหรือเปล่า เข้ามาทีไร หายใจติดขัด ไอค๊อกแค๊กทุกทีเลย จากที่คิดว่าจะหายป่วยแล้ว มาที่ทำงานทีไร ก็รู้สึกเหมือน เอ๊ะ ทำไมมันไม่หายสักทีหว่า ... เล่าถึงใหนแล้วหว่า ... พอดีมีลูกค้ามาคั่นจังหวะการเขียนบล็อคเลยลืมเลย .... อืมย์ เงินเดือนออกแล้ว แต่เดือนนี้ได้เงินน้อยมาก เพราะเดือนก่อนโน้นยอดขายตกต่ำเป็นพิเศษ เฮ่อ กลุ้มเลย ใช้หนี้บัตรเครดิตสามใบแล้ว เหลือตังใช้จริงๆไม่กี่บาท เดือนนี้คงต้องประหยัดมากหน่อย ไม่งั้นเด๋วกลางเดือน ปลายเดือน ได้อดอยากอีกรอบแน่ๆ
................................15.55 น. กลับมาเขียนบล็อคต่อ หลังจากแวะออกไปพักข้างนอก ออกไปเอารูปลงแผ่นเป็นที่เรียบร้อย ได้ซีดีมาสองแผ่น ของตัวเองแผ่น แล้วก็เผื่อป้าจิ๊กแผ่น ( เอาไว้แลกกับแผ่นของกล้องป้าจิ๊ก ) ภาพถ่ายจากกล้องที่ถ่ายมาล่าสุดงวดนี้ ผมคิดว่าค่อนข้างน่าผิดหวัง มันไม่ได้มีรูปเยอะอย่างที่คิด และ กว่าครึ่งของทั้งหมด ภาพมัวบ้าง เบรอบ้าง เฮ่อ ไม่นึกว่าจะแย่ขนาดนี้ รู้งี้น่าจะเมคชัวร์ เปิดแฟลชมันทุกรูป แต่นี้พอเห็นว่าถ่ายไม่เปิดแฟลช ภาพพอดูได้ในหน้าจอ LCD ก็เลยคิดว่าคงชัด ที่ใหนได้ พอเข้าคอม ภาพมัว มีน้อยมากที่ชัด อย่างว่าแหละกล้องมันเก่าไปหน่อย ไอเอสโอคงไม่สูงมาก เรื่องมือนิ่งนี่ผมว่ามือผมก็นิ่งพอควรแล้วนะ เอ แอบคิดไม่ได้ว่า แล้วกล้องรุ่นใหม่ๆที่ไอเอสโอสูงๆ ที่ถ่ายแล้วมันชัดในจอกล้อง เวลาเอาไปลงคอมจริงๆมันจะคมชัดสมราคาใหมหว่า .... โชคดีที่บางรูปพอทนดูไหว คงจะเอามาโพสท์ในเวปได้ เด๋วคืนนี้หรือไม่ก็คืนพรุ่งนี้จะทยอยโพสท์ภาพบางส่วนสักหน่อย แล้วคงต้องแวะไปแปะที่เวปป้าจิ๊ก กะเวปพี่ทัดด้วย
.................................กลับมาเล่าเรื่องรถเข็นดีกว่า ก็เมื่อคืนน่ะสิครับ ได้รับรถเข็นใหม่เอี่ยม อิมพอร์ตมาจากเยอรมันโน่น โดยความอนุเคราะห์ของพี่แคท ( พี่สาวที่น่ารักที่รู้จักกันในเวปบ้านหมีน่ะแหละครับ ) พี่แคทเขาอยู่เยอรมันแล้วก็จะกลับมาเมืองไทยพร้อมสามสาว .. ลูกๆสามคน น้องโจ น้องจัสมิน น้องยูเรีย และคุณสามีน่ะแหละครับ พี่เขาบอกไว้ก่อนจะกลับมาเยี่ยมเมืองไทยแล้วล่ะครับว่าจะซื้อรถเข็นมาฝาก น้องมูวี่ก็เลยเฝ้ารอรถเข็นอย่างใจจดใจจ่อ อิอิ .. ตอนแรกก็ยังเสียวๆอยู่ว่าจะได้เจอพี่แคทใหม๊ เพราะนานๆแกกลับเมืองไทยที คิวคงจะเยอะ และแล้วฟ้าก็บันดาลให้ผมได้เจอพี่แคทพร้อมครอบครัวจนได้ ดีใจจัง เมื่อวานนี้เองที่โรบินสัน รัชดา ตอนเวลาราวๆทุ่มนึง ทีแรกก็นึกว่าจะได้ทานข้าวเย็นพร้อมกัน แต่พี่แคทและครอบครัวเขาเดินห้างมาทั้งวันแล้ว เด็กๆก็เหนื่อย ก็เลยได้คุยกันแค่แป๊ปเดียว พี่แคทยังดูสาวๆ ปราดเปรียว และกันเองมากเลยครับ น่ารักจริงๆ พี่แคทและแฟนเขาก็สอนวิธีการพับเก็บรถเข็น แล้วก็ให้มูวี่ลองลงไปนั่งดู ( วันนั้นก็เลยได้นั่งนานหน่อยอ่ะครับ ตอนช่วงที่คุณพ่อคุณแม่ไปทานข้าวกับลุงๆป้าๆที่จุ่มแซ่บฮัท ) จริงๆรถเข็นคันนี้ ใช้สำหรับเด็กโต อายุเกิน 6 เดือนขึ้นไปน่ะครับ เด็กเล็กยังนั่งไม่ได้หรอก มูวี่ก็คงต้องรอไปก่อน
..................................ที่สะดวกก็ตรงที่มันพับเก็บได้ เหลืออันนิดเดียวนี่แหละ คงจะพกพาไปใหนสะดวกหน่อย เห็นเจนนี่บอกว่า จะใช้ตอนมูวี่งอแงขณะทานข้าว ก็จะเอาใส่รถแล้วเขย่าๆเอา คงจะสะดวกดี เมื่อวานก็เลยได้ถ่ายรูปหมู่กันพอสังเขป ก่อนพี่แคทและครอบครัวจะขอแยกย้ายกลับไปก่อน แล้วป้าจิ๊กก็ถามว่าผมและเจนนี่ อยากเจอพี่ทัดป่าว พอบอกว่าอยาก ป้าจิ๊กก็เลยพาไปเจอกับพี่ทัด คนม่ายหล่อ ที่บริเวณภายนอกห้าง พี่ทัดมาพร้อมกับชอปเปอร์ ( หรือมอร์ไซค์รุ่นใหนก็ไม่ทราบ ) แล้วก็เลยได้ถ่ายภาพที่ระลึกกัน อ้อ บังเอิญเหลือบไปเจอคุณชูวิทย์ แถวนั้นพอดีด้วย เลยรีบวิ่งเข้าไปขอถ่ายภาพคู่สักหน่อย อิอิ ... แล้วพวกเราก็พากันไปทานอาหารค่ำ กำลังหิวกันเต็มที่ ป้าจิ๊กเลือกร้านจุ่มแซ่บฮัท ไปทานอาหารอีสานกัน ภายในร้านค่อนข้างร้อน แต่นั่งๆไปก็เย็น ก็เลยถ่ายภาพกันอีกชุดใหญ่ ทั้งภาพมูวี่ อาหาร และภาพพวกเรากันเอง สั่งอาหารที่นี่มาทานเยอะทีเดียว กินกันอิ่มแปร้ ตกใจราคา สี่ร้อยกว่าบาทเอง หารกันแล้วตกคนละร้อยบาท ( ถูกจริงๆไม่น่าเชื่อ ) สามทุ่มเศษๆก็แยกย้ายกับพี่ๆกลับบ้าน เป็นอีกวันที่มีความสุขมากมายเลย ..... ท่านที่อยากชมภาพวันพบพี่แคท รอติดตามชมได้ในเวปครอบครัวหมีนะครับ
//www.pandagroup.pantown.com/
| Create Date : 28 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 28 กรกฎาคม 2550 18:17:06 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 680 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
................................
ตอนแรกนึกว่า มาโปรโมทรายการฝันที่เป็นจริง... อิอิ