Bloggang.com : JJH : ++Aommy ไม่สบาย++

++Aommy ไม่สบาย++

ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ของปีนี้ บ้านเราไม่ได้ไปฉลองที่ไหนเลยหยุดอยู่บ้าน 4 วัน ออมมี่มีไข้สลับกันทุกวัน

ส่วนใหญ่ไข้จะมาตอนกลางคืน แปลกเนอะเด็กที่เป็นไข้จะต้องมีอาการไข้ขึ้นสูงตอนดึกๆ ตีหนึ่งถึงตีสี่ราวๆนี้ประจำ จะพาไปหาหมอก็ไม่ได้พาไปเพราะเข้าใจ(ไปเอง)ว่าหมอก็คงหยุดฉลองด้วยเหมือนกัน จริงๆออมมี่มีไข้นิดหน่อยคอยวัดอุณหภูมิแทบจะตลอด 4 ชม.ก็ได้ 37.6-38.5 ก็กินยาลดไข้กันต่อไป

ออมมี่มีน้ำมูกมาตลอดยังไม่หายดีเป็นมาหลังจากไม่สบายเป็นไวรัสลงกระเพาะครั้งก่อนนู้นแล้วนะแล้วก็ต่อเนื่องมาเรื่อย ไม่ได้ไปรร.เลยหยุดเรียนไปเกือบเดือน พอวันเสาร์ที่ 5 ม.ค แม่ก็เลยชวนปาป๊าว่าพาออมมี่ไปหาหมอเหอะว่าทำไมลูกป่วยนานจัง ซึ่งไข้ไม่มีแล้วมีแต่เริ่มไอนิดๆหน่อยๆ แม่เลยขอเสนอให้ไปหาคุณหมอที่นวบุตรเลยละกัน เพราะแม่จะนัดเจอกับป้าเก๋จะเอาของให้น้องนินาด้วย ตั้งแต่ป้าเก๋คลอดน้องแม่ยังไม่ได้ไปเยี่ยมและให้ของเลย ก็เลยได้โอกาสเข้าเมืองอีกที อิอิ ซึ่งแม่ช๊อบบชอบบ

ไปหาหมอคราวนี้เราไปกันตอนบ่ายๆเกือบเย็นเหมือนเดิม เพราะใกล้คุณหมเลิกเด็กๆจะไม่ค่อยเยอะแล้วไปนั่งรอก็ไม่ต้องรอนานให้เสียเวลา ระหว่างนั่งรอตรวจคุณลุงหมอเกษียร ซึ่งเป็นพี่เขยของปาป๊าเดินมาพอดี เห็นเรานั่งรอก็หยุดทักทายพร้อมกับต่อว่าทำไมไม่บอกว่าจะมาเค้าจะได้ให้ที่นี่เตรียมประวัติขึ้นมาให้เลยไม่ต้องมานั่งรอนานให้เสียเวลา ซึ่งลุงหมอจะพูดแบบนี้ทุกครั้งที่เรามาแล้วไม่บอกเค้าล่วงหน้า แต่ปาป๊ากับแม่เห็นว่าไม่อยากจะลัดคิวคนอื่นเพราะดูแล้วคงจะน่าเกลียดเป็นแน่ หุหุ ก็เลยขอนั่งรอตามคิวต่อไปดีกว่า

ออมมี่เห็นหน้าลุงหมอใส่เสื้อกาวน์สีขาวแค่นั้น ก็ร้องไห้จ๊ากก...ทันที ลุงหมอก็เลยขอตัวเพราะมีตรวจคนไข้ต่อ เสร็จแล้วก็ถึงตาออมมี่ต้องไปชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูง แค่เค้าขานชื่อเรียก ด.ญฉัตรฑริกา เท่านั้นแหล่ะ ออมมี่ก็ปฏิเสธทันที หนูไม่ไปๆๆ พร้อมกับทำหน้าเบ้เตรียมตัวจะร้องไห้ แม่ต้องคอยหลอกล่อพร้อมกับพูดว่าไม่ต้องกลัวนะคะลูก เราไปชั่งน้ำหนักดันดูสิว่าออมมี่หนักเท่าไหร่แล้ว ส่วนสูงเท่าไหร่แล้วน๊า เครื่องชั่งที่บ้านเสียแม่ไม่รู้ว่าหนูหนักเท่าไหร่ ไหนขอแม่ชั่งนน.ให้หน่อยสิ แล้วออมมี่ก็ทำท่าแบบนี้ กล้าๆกลัวๆ

แล้วก็กลับมานั่งรอคิวตรงที่เล่นของเล่นต่อ สักพักมีน้องตัวเล็กกว่าออมมี่วิ่งไปชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูง แม่เลยอุ้มออมมี่ไปขอยืนดูว่า นี่ไงน้องคนเก่งไม่ร้องไห้เลยค่ะ ไม่น่ากลัวเลยลูกชั่งน้ำหนักกับวัดส่วนสูง ออมมี่เห็นแบบนั้นก็เลยกล้ายอมให้แม่พาไปชั่งน้ำหนักกับวัดส่วนสูงอีกครั้ง คราวนี้ยืนดีหน่อยไม่เกร็งๆกล้าๆกลัวๆเหมือนตอนแรก น้ำหนักที่ชั่งได้ 12.95 ส่วนสูง 87.5

เสร็จแล้วก็ถึงคิวไปพบคุณหมอ ยังไม่ทันได้เข้าห้องหนูก็ร้องจ้าอีกแล้วหนูไม่เจอคุณหมอๆๆ แม่ก็ต้องคอยอุ้มนั่งตักให้คุณหมอตรวจดูคอ หู จมูก ก็ไม่มีไรผิดปกติมากนอกจากคอแดงนิดหน่อย แม่ก็เลยบอกคุณหมอไปว่านี่น้ำมูกยังไม่หายเลยค่ะจากที่มาเจอครั้งที่แล้ว คุณหมอก็แปลกใจว่าทำไมมีน้ำมูกไม่หายซะที ถามไถ่ว่ามีเอาของอะไรวางในห้องนอนบ้างหรือป่าวมีซื้อไรใหม่ๆเข้าบ้านไม๊ ก็ไม่มี ในห้องนอนมีตุ๊กตารึป่าว หมอนเยอะไม๊ หนังสือเยอะไม๊ สองอันแรกนี้ในห้องนอนมี คุณหมอบอกว่าอาการเหมือนจะแพ้อากาศเพราะหายใจครึดคราดนิดหน่อย แล้วก็เลยให้ขนย้ายพวกตุ๊กตา หมอน ทุกอย่างออกไปจากห้องนอนให้หมด ให้เหลือที่สำหรับจำเป็นที่ต้องใช้น้อยที่สุด แล้วก็ให้ยาแก้แพ้กับยาขยายหลอดลมมาทาน 2 ตัว ให้ทานติดต่อกัน 7 วัน ถ้าไม่หายให้มาหาหมอใหม่

ออกมาด้านนอกลั่นล้าได้แล้วถ่ายรูปเล่นนิดหน่อย

แล้วเราก็ไปกันต่อที่นี่ Sweet Cafe’ เป็นร้านเค้กตกแต่งร้านได้น่ารักมากๆเลย ป้าเก๋อยากกินเค้กมาหลายวันแระเลยนัดกันที่นี่ แม่ก็เห็นด้วยเพราะว่าออกจากคลินิคมานิดเดียวก็ถึงแล้ว มาถึงก็เจอเดอะแกงค์ของออมมี่รออยู่แล้ว มี แล้วแต่ มิวนิค ไอค์กี้ และก็น้องนินา แล้วน้ำเพื่อนเลิฟของออมมี่ก็ตามมาเป็นคนสุดท้าย เจอกันก็เมาท์ๆหม่ำๆ ให้เด็กๆได้ออกมาเดินเล่นกันแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

ผ่านไป 7 วัน ออมมี่ทานยาจนหมดตามที่คุณหมอสั่งแล้วแม่เห็นว่าอาการไอของหนูยังไม่หายดีเลย ปาป๊าเลยพามาหาหมออีกรอบ ตอนเช้าเลยให้คุณยายพาออมมี่มาเที่ยวงานวันเด็กที่จัสโกตรงหน้าหมู่บ้านก่อน เสร็จแล้วก็พากลับเข้าบ้านไปล้างหน้าล้างตาล้างมือล้างเท้าแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าพาไปหาคุณหมออีกรอบ
ก่อนไปหาคราวนี้แม่ไม่ได้บอกออมมี่ล่วงหน้า

แต่หนูก็เหมือนจะจำได้ว่ามาหาคุณหมอก็ทำท่าเบะเหมือนเคย แต่ก็ยอมไปยืนชั่งน้ำหนักกับวัดส่วนสูงด้วยอาการน้ำตารื้นนิดหน่อย พอถึงคิวไปพบคุณหมอแม่นึกว่าหนูจะร้องไห้เหมือนอาทิตย์ที่แล้ว แต่ป่าวเลย เราต้องไปนั่งรอที่ด้านหน้าห้องก่อนเพราะว่าคุณหมอยังตรวจคนไข้ก่อนหน้านี้ไม่เสร็จ ออมมี่ก็พูดว่า "ออมมี่มาหาคุณหมอ" แม่ก็ตอบว่าใช่ค่ะ แต่คุณหมอยังไม่ว่างยังไม่ถึงคิวเราๆต้องนั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะ ออมมี่ก็เข้าใจพูดต่อว่า "คุณหมอไม่ว่างเราต้องนั่งรอก่อน" ใช่แล้วค่ะลูกเก่งมากๆเลยวันนี้ แม่ก็บอกหนูต่อว่า เดี๋ยวออมมี่เจอคุณหมอแล้วหนูไม่ต้องร้องนะคะวันนี้คุณหมอจะตรวจดูคอ จมูก หู แล้วก็ฟังเสียงตรงด้านหน้ากับด้านหลังเหมือนเดิมหนูไม่ต้องกลัวไม่ต้องร้องนะ

พอถึงคิวออมมี่ เดินเข้าไปที่ห้องคุณหมอแล้วรีบบอกคุณหมอเลย “วันนี้หนูไม่ร้องไห้” ครั้งแรกพูดเบาไปคุณหมอได้ยินไม่ชัดก็ถามอะไรนะครับ ออมมี่ก็พูดอีกว่า “วันนี้หนูไม่ร้องไห้” คุณหมอก็ชมออมมี่ว่าเก่งจังเลยครับ ไหนมาให้คุณหมอตรวจหน่อยน๊า แม่เลยให้หนูนั่งเก้าอี้คนเดียว หนูก็ยอมนั่งด้วยนะ แรกก็เก่งดีอยู่นะให้คุณหมอฟังเสียงหายใจด้านหน้า ด้านหลัง พอถึงตาเครื่องมือส่องดูคอ จมูก หู หนูก็ร้องจ๊ากกก อีกแล้ว หมดกันลูก นึกว่าจะเป็นคนเก่งไม่ร้องไห้ได้ตลอด อิอิอิ

+++นั่งรอคิว น้ำตายังรื้นอยู่เลยเพราะเห็นเครื่องชั่งก็ทำหน้าเบ้แล้ว(เหมือนเดิม)+++

+++เข้าห้องคุณหมอแล้วค่าหนูไม่ร้องเลย++

+++เริ่มร้องจ๊ากกกอ้าปากกว้างแล้ว+++

แต่แค่นี้ก็นับว่าเก่งมากๆแล้วค่ะลูก คุณหมอดูแล้วก็บอกว่ามีทอนซิลบวมนิดหน่อย หูไม่อักเสบ น้ำมูกไม่มีแล้ว ก็เลยให้ไปดูโพรงแก้มหรือจมูก (เรียกถูกป่าวไม่รู้) อีกห้องนึงที่มันมืดมากกว่านี้ ออมมี่เห็นความมืดก็ร้องจ๊ากกอีกแล้ว ตรวจคราวนี้แม่เพิ่งเคยเห็นก็ไม่มีไรมากแค่ไปในห้องที่มืดแสงสว่างน้อยๆแล้วคุณหมอก็ใช้เครื่องมือที่ส่องหู คอ จมูก (เข้าใจว่าอันเดียวกันนะ) เปิดไฟแล้วก็ส่องผ่านผิวหนังตรงข้างแก้มกะจมูกทั้งสองข้างดู แล้วก็บอกว่าไม่มีอะไร แล้วก็กลับมาที่ห้องคุยกันต่อคราวนี้ลดเหลือให้มาแค่ยาแก้แพ้กินตัวเดียว เพราะดูแล้วอาการหวัดนี่ไม่มีแล้ว เหลือแต่อาการไอซึ่งคุณหมอบอกว่าเป็นการไอแบบระคายเคือง ซึ่งให้ยาแก้ไอไปก็ไม่ช่วยอะไร คราวนี้คุณหมอให้ลองเปลี่ยนห้องนอนดู เพราะอาจจะแพ้อะไรสักอย่างที่ในห้องนอน ซึ่งนึกไม่ออกว่าจะแพ้อะไร

คุณหมอบอกว่ามีนะที่คนที่มีอาการแบบนี้พอเปลี่ยนห้องนอนหรือย้ายไปนอนห้องรับแขกแล้วก็หาย ปาป๊าเลยบอกว่างั้นคืนนี้ย้ายไปนอนอีกห้องกัน แล้วค่อยดูว่าออมมี่จะหายหรือไม่

แล้วเราก็ลาคุณหมอแล้วก็ออกมาแม่ชวนปาป๊าให้ไปเที่ยวบ้านน้ำดีกว่าลุงโต้งก็ไปเมกาน้าเอ้ต้องเหงาแน่ๆเลย พาลูกไปฉลองวันเด็กที่ไหนบ้างก็ไม่รู้ โทรถามไถ่ก็ได้ความว่าอยู่บ้านกันสองคนแม่ลูกมาได้เลย ไปถึงน้าเอ้กำลังจะป้อนข้าวเย็นน้ำแม่เลยรีเควสขอเผื่อออมมี่ด้วย เผื่อว่ามีเพื่อนทานแล้วจะได้ทานเยอะๆเป็นเพื่อนกัน น้าเอ้ก็ใจดีจัดแจงอุ่นข้าวเผื่อให้ออมมี่ 1 ชาม แล้วก็พากันออกไปเดินเล่นที่สวนฯในหมู่บ้าน สรุปออมมี่ทานข้าวไปแค่คำเดียวส่วนน้ำทานเก่งมากหมดชามเลย

ชอบหมู่บ้านน้าเอ้มากๆดูร่มรื่นกว่าหมู่บ้านเราเย้อออเลย น้าเอ้พาเดินรอบสระผ่านบ้านหลังใหญ่ๆสวยๆโอวว บ้านหรือคลับเฮาส์เนี่ยหลังเบ้อเริ่มมเลย แล้วก็มีห่านมีหงส์อยู่ในสระด้วย ให้ปาป๊าถ่ายรูปกันนิดหน่อยเพราะแสงไม่ค่อยมีแล้วเริ่มจะมืดแล้ว ก็พากันกลับบ้านแล้วก็จะไปหาไรทานกันต่อที่ The avenue ตอนแรกแม่กับน้าเอ้เรียก J avenue คิดว่าชื่อเดียวกับที่แถวทองหล่อ ปาป๊าหาใน GPS ไงก็ไม่เจอ มาถึงที่ถึงรู้ว่าชื่อไม่มีตัว J จ๊ะ วันนี้วันเด็กคนคงพาลูกๆหลานๆมาทานข้าวกันเยอะแน่ๆ เพราะว่าที่จอดรถเต็มหาที่จอดไมได้เลย วนขึ้นไปบนที่จอดรถ 1 รอบไม่ได้แล้วก็วนลงมาข้างล่างก็ไม่มีแน่ๆ เลยอุ้มน้ำไปส่งคืนให้น้าเอ้ที่รถแล้วก็กลับบ้านกันดีกว่า อดไปทานข้าวฉลองวันเด็กด้วยกันเลย ไว้คราวหน้าเรานัดกันใหม่ก็ได้เนอะ

ก่อนจะจบแม่เจอรูปตอนที่ออมมี่ไม่สบายไข้ขึ้นสูง 40 ไว้เลยย่อแล้วเอามาแปะไว้ในนี้ด้วยกันเลยละกัน เป็นครั้งแรกที่ออมมี่มีไข้ขึ้นสูงแบบนี้ แล้วไม่มีอาการงอแงอะไรเลยหน้าตาดูอิดโรยนิดหน่อย คราวนั้นแม่พาไปหาหมอที่รพ.วิภาวดีมาจ๊ะ ตอนนั้นยังไม่ได้เข้ารร.เลยนึกว่าจะเป็นส่าไข้แต่ก็ไม่ใช่ มีแต่ไข้สูงอยู่ 3 วันแล้วก็
หายไปเอง

------------------------------------------------------------------------------------

Create Date : 14 มกราคม 2551

Last Update : 15 มกราคม 2551 8:36:01 น.

18 comments

Counter : 1836 Pageviews.

มาเจิมๆๆค่า ออมมี่ไม่สบาย แต่ก้อยังน่ารักเหมือนเดิมเลยค่า

โดย: แอนนี่เอง IP: 58.8.203.65 วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:23:42:03 น.

ออมมี่ไม่สบายแต่อวบขึ้นเยอะเรยนะเฟ้ย // แม่ออมมี่มันสวยขึ้นว่ะ พึ่งสังเกตุ อิอิ

โดย: Mamy Aey IP: 58.10.80.28 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:8:41:08 น.

เด็กๆมักมีไข้โดยไม่มีสาเหตุบ่อยเน๊อะพี่อ้อม แต่คิดเหมือนทุกคนว่าออมมี่ป่วยแต่ยังสดใสเหมือนเดิม

โดย: จิ๊บ IP: 58.8.146.53 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:9:35:11 น.

สงสารออมมี่น้อยตอนร้องไห้มากๆ เลย ตอนนี้คงแข็งแรงแล้วนะคะ

โดย: ป้าแอน IP: 202.183.232.35 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:13:34:29 น.

ไปทัวร์ทำบุญ 9 วัด กะเพื่อนๆbloggang@อยุธยา ตอนแรกพาไปวัดพนัญเชิง จ๊ะ

เอาบุญมาฝากคะพี่อ้อม ขอให้น้องออมมี่สุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไม่ป่วย และพี่อ้อมและพี่ชัยด้วยนะคะ

งานปีใหม่ดูสนุกจังเลยคะ ปีนี้อดไปแจม แต่ตามมาดูรูปแทนนะคะ ตกข่าวมากๆ รู้ว่าพี่เก๋คลอดไม่นานมานี้เองอะคะ

โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู

) วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:17:25:54 น.

ออมมี่ร้องไห้ได้..จริงใจ แอนด์ จริงจังมากๆเลยอ้อม

เห็นแล้วอดสงสารไม่ได้เลยอ่ะ

ว่าแต่..
ตอนนี้ หายดีแล้ว ชะมะ ชะมะ

โดย: หมูน้อยน่ารัก IP: 168.120.4.145 วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:12:17:44 น.

เห็นร้องไห้แล้วน่าสงสารจัง

หายเร็วๆน้าา

โดย: jjbd

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:16:35:24 น.

ลองลงดู

โดย: กาฝากไร้ใบ IP: 125.25.33.22 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:1:34:07 น.

Link สูตร Strawberry Banana & Chocolate Milk Smoothies

มีเมนูหวานเย็นชื่นใจมาฝากคะพี่อ้อม คิดถึงจังเลย ออมมี่สบายดีช่ายไหมคะ ไม่ได้เจอกนานแล้วโตเป็นสาวแล้วสิเนอะ อิอิ

โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู

) วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:10:20:15 น.

ช่วงนี้เนตเป็นอะไรไม่รู้ ช้ามากเลยค่ะ ว่าจะมาเยี่ยมเพื่อนๆ เน็ตก็เน่าซะ ไม่เห็นรูปเลย ไว้แวะมาใหม่นะคะ

โดย: jjbd

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:40:59 น.

ออมมี่ไม่สบายน่าสงสารจังค่ะ ข้าวปุ้นก็เป็นเหมือนกันเลย แต่ที่บ้านไม่นิยมพาไปหาหมอค่ะ ให้พักผ่อนมากๆ แล้วทานยา

โดย: แม่หนมจีนน้อย (แม่หนมจีนน้อย

) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:12:15 น.

เกียฮ่อซินนี้ ซินนี้ตั้วถั่น (สวัสดีปีใหม่ ขอให้ร่ำรวยๆ นะคะ )

เด็กๆ ไม่สบายเนี่ย น่าสงสารที่สุดเลย

โดย: มนวินนี่ (tomdome

) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:11:35 น.

Happy Valentine ขอให้ Happy Happy มีความสุขกะวันแห่งความรักวันนี้และมีความสุขทุกๆวันนะคะพี่อ้อม

โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู

) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:17:29 น.

The way to love anything is to realize that it might be lost.

Love will be die if held too tightly ...Love will fly if held too lightly.

Don't rely on the past to create the future, Rely on the future to
erase the past.

Love looks not with the eyes, But with the mind.

happy valentine day ค่ะ

โดย: jjbd

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:23:14 น.

สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ หนูออมมี่ ตอนนี้คงสบายดีแล้วใช่ไหมคะลูก เห็นหน้าคุณหมอแล้วอย่าร้องไห้นะคะ เพราะคุณหมอใจดีค่ะ

โดย: Second impact

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:40:36 น.

มาอีกที เผื่อว่าอ้อมจะอัพบล็อกแล้วน่ะ

โดย: แม่น้อง 2 ข้าว (แม่หนมจีนน้อย

) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:23:03 น.

โอ๊ย...หายหน้าไปแค่ไม่กี่เดือน...เด็กๆโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแย้วอะ...

แต่ละคน...เหมือนแม่เหมือนพ่อกันมากๆเลย...สำเนาถูกต้องคับ

ขนาดออมมี่...เปื่อยๆ พี่ชายสุดยอดเก็บภาพทุกเม็ดเลย...อิอิ

โดย: vadaaaa IP: 85.107.248.138 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:21:06 น.

มาทักทายๆๆๆ อิอิอิ

โดย: แม่ข้าวปุ้น IP: 58.136.127.12 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:15:52:28 น.