ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่ 136 ตอน "เขียนบล็อกถึงแม่ให้โลกรู้" แม่มีโรคประจำตัวร้ายแรงกับคนอื่นอยู่ 3ข้อ 1. เป็นคนเงียบแต่โมโหร้ายมากๆ 2. เป็นคนเจ็บจำยาวนานหลายสิบปี 3. จำเรื่องแค้นได้นานสิบๆปีไม่ลืมเกล็ดเล็กผสมน้อย แม่ต่างกับยาย ยายแค่โมโหร้ายอย่างเดียว ยายมักแอบบ่นกับเพื่อนสนิทว่า ลูกสาวฉันไม่รู้มันไปเหมือนใคร ทั้งพ่อแม่ก็ไม่นิสัยแบบนี้ แล้วเรื่องเล่าเก่าๆมักมีการถ่ายทอดมาถึงฉันเสมอ บางเรื่องก็ร่วม40กว่าปี ฉันเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีพี่ชายกับเขาคนหนึ่ง เมื่อเข้าสมัยปีที่47ผ่านมาแล้ว เพื่อนสนิทของพี่ชายกลับมาจากอเมริกา หลังจากไปอยู่ที่นั่น 26 ปี เขามาหายาย แล้วเจอฉัน เขาเลยเล่าให้ฟัง มันเป็นเรื่องที่แม่แค้นและห้ามทุกคนพูดถึงด้วย ฉันจึงไม่รู้... สมัยนั้นพี่ชายฉันวัย17 ได้ชื่อ “หล่อขั้นเทพ” ในสายตาชาวสีม่วง (จากเพื่อนสนิทเล่า)ได้ชื่อว่าชายตาเนื้อทราย(ทรายแบบไหนฉันไม่รู้หรอก อิอิแต่ถ้าเป็นตาแบบพ่อแม่ที่กลมโตสองชั้นเด่นชัด มีขนตาหนาเรียงตัวกันสวยเหมือนขนตาปลอมแบบนี้ฉันรู้จักดี) แต่ด้วยการเป็นชายแท้ๆไปหลงรักสาวนางหนึ่ง แต่หล่อนว่าพี่ฉันเป็นเกย์ จะอธิบายอย่างไรก็ไม่ฟัง เลยมีการแอบพาไป “เสียหนุ่ม” แล้วก็หายสาบสูญไปเลย แม่ฉันคลั่งแค้นตามอาละวาดสาวบ้านนั้นนานจนเขาต้องย้ายรัฐเปลี่ยนชื่อใหม่หนีเลย เพราะพี่ชายคือของขวัญสิ่งแรกในวัย18 ของแม่ แม่ยอมลงทุนลาออกจากมหาวิทยาลัยหลังจากเปิดเรียนแค่20วัน แม้จะยังไม่ได้อยู่กับพ่อก็ตาม... สิบกว่าปีที่พี่ตายแม่จึงตัดสินใจมีฉัน ฉันเกิดวันที่แม่กับพ่อเปิดการเจรจากัน หลังจากพ่อหายจากบ้าน3-4วัน พ่อกลับมาในสภาพดื่มนิดหน่อย แม่เอ่ยข้อตกลงกันแล้วไม่สำเร็จ ความโกรธของแม่มากกว่าเอ็กซ์แมน แม่สามารถหยิบก้อนหินที่พิงประตูกันหิมะ กันลมพายุ ทุ่มใส่พ่อทันที ทั้งๆที่ท้อง7 เดือนแล้ว... หลังจากนั้นแม่ขับรถไปสนามบิน บินข้ามทวีปมาทางทวีปเอเชียทันที รุ่งอีกวันก็ไปโรงพยาบาล แทนที่จะได้กลับไทย แม่คลอดฉัน หมอบอกตัวเด็กเล็กมากต้องทำใจความไม่รอดด้วย เป็นผู้หญิง แต่หน้าตาไม่เหมือนคนในบ้านเลย คล้ายยายนิดๆแต่ยายคมกว่า มีตาโต แต่เวลาอดนอนมากๆตาก็จะโปนๆเหมือนคนติดยา (แก่ขึ้นก็จะหายหมอปลอบแบบนั้น5555) ผอมๆยาวๆ เหมือนเด็กผู้ชาย รวมๆแล้วฉันสวยแบบบ้านๆมากที่สุด.. แม่รับไม่ได้พ่อแม่สวยมีลูกเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ได้อย่างไร? ฉันเลยต้องไปอยู่กับยาย เรามีการย้ายบ้านบ่อยมาก เดือนๆหนึ่งแม่เลี้ยงฉันราว2วัน แต่ฉันก็เป็นแบบ “อ้ายบรีส”(หมาของเรา) แม่มักจูงฉันด้วยสายไปตามซุปเปอร์ต่างๆน้อยครั้งมากกับการอุ้ม ยามไปซื้อข้าวของ ถ้ามีคนรู้จักทักแม่ว่า “ต๊าย ลูกชายวิ่งได้แล้วน่ารักจัง” แม่จะโกรธจนไม่นับญาติกับคนๆนั้นเลย แล้วตอบว่า “คุณนายไปตัดแว่นดีกว่านี่ลูกสาวน่ะ” สมัย10กว่าขวบฉันก็ว่าแม่ไม่รักฉันนะ แต่มา20กว่า ฉันเริ่มเข้าใจแม่แล้ว แม่รักฉันเหมือนกันแต่เป็นรักฉบับแม่คนเดียวในโลกสิ ฉันยังจำวันแรกที่ไปโรงเรียนได้ แม่บอกกับครูผู้ปกครองว่า “ลูกสาวฉันต้องทานอาหารอย่างนี้ เพราะหมอสั่งค่ะ” แม่มาส่งข้าวให้ฉันทุกวัน ไม่ว่าทางโรงเรียนจะมีอาหารดีเลิศอย่างไร แม่ก็ยังยืนยัน วันไหนมีงานยุ่งมาไม่ทัน ยายกับคนใช้จะนำมาแทน... สมัยหนึ่งฉันได้ไปเยี่ยมญาติที่ไทย ไปโคราช ที่นั่นเรียก ปักธงชัย เรานั่งรถเมล์เข้าหมู่บ้าน มีลุงแก่ๆเอ็นดูมาเขี่ยแก้มฉัน ตอนฉัน6ขวบ แม่ตบหน้าลุงคนนั้นจนเขาตกเก้าอี้ข้างๆตัวฉันเลย! แล้วบอกว่า “ลูกฉันเป็นผู้หญิง ทำไม่ได้” นี่แหละความรักของแม่ฉัน... สมัยเป็นเด็กยามอธิบายอะไรกับแม่แล้วไม่เกิดผล ฉันมักกลับไปคิดนานนับอาทิตย์แล้วลองคุยกับฝาผนังก่อน แต่ทุกครั้งแม่ก็จับได้(ราวกับมีกล้องติดตามตัวเลย) มีหลายครั้งแม่กับยายและคนใช้ช่วยกันจับฉันมัดมือมัดปาก แล้วไปส่งที่โรงพยาบาลโรคจิต หลายหนฉันมองเห็นความกังวลในสายตาของแม่ ฉันเลยไม่โกรธ มาหลังๆฉันต้องแอบไปคุยกับต้นไม้ในสวนแทน... เพราะความที่ฉันไม่ค่อยพูดจนได้ฉายา “กบจำศีล” แม่ต้องตามไปย้ายโรงเรียนให้ฉันบ่อยๆ เพราะแม่ทนสายตาชาวบ้าน การนินทาจากครูทั้งหลายไม่ได้ หลายหนที่เราคุยกันถึงความแค้นของแม่กับชาวบ้าน เพราะเป็นเด็กฉันมักคิดเสมอ แม่ฉันโง่จัง คนจะว่าอะไรก็ช่างเขาสิ เราไม่เจ็บปวดสักหน่อย ฉันเลยพูดตรงๆกับแม่ว่า แม่สวยแต่โง่จัง... ครั้งนั้นฉันเริ่มรู้ว่าโมโหร้ายเป็นเช่นไร แม่หวดฉันจนตะหลิวในบ้านร่วม10อันแตกหักพังไป ฉันต้องนอนโรงพยาบาลเกือบ10วัน 3เดือนกว่าแผลจะจาง แต่ฉันได้รู้ความทุกข์ของแม่ในคืนที่คุยกับยาย หลังยานอนหลับยังไม่ออกฤทธิ์ แม่บอกว่าแม่ทนไม่ได้ถ้าฉันต้องสะเทือนใจไปตลอดชีวิตกับสายตาคน แม่รักฉันไม่อยากให้ใครมาว่าได้ นี่แหละรักฉบับแม่ฉัน... “ฉันอยู่แบบไม่เอาใครมาผูกพัน เก็บความคิดทุกคนลงลิ้นชัก รักและคิดถึงยามสายลมผ่าน แล้วทุกอย่างก็ลืม..” ฉันทำแบบนี้มาตลอดชีวิตร่วม30ปี ฉันเลยไม่เข้าใจความรักอีกห้วงหนึ่งของแม่ เมื่อมาคิดย้อนหลังไปก็เข้าใจ แม่รักฉันเหมือนพี่ ต่างแค่แสดงออก คนละมุมเท่านั้น... เขียนและอัพโดย......ญามี่///...   Create Date : 12 สิงหาคม 2558 26 comments Last Update : 12 สิงหาคม 2558 13:03:02 น. Counter : 2698 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีวันแม่ ปี2558 ค่ะ   โดย: ญามี่ 12 สิงหาคม 2558 9:11:45 น.

รอยไม้่เรียวของแม่ เปียกไปด้วยน้ำตาเสมอนะคะคุณมี่ เพลงไพเราะ ฟังแล้วอยากกอดแม่โน๊ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 12 สิงหาคม 2558 9:16:36 น.

อ่านจนจบเลยครับน้องมี่ คนแต่ละคน มีรูปแบบชีวิตที่แตกต่าง รวมถึงวิธีคิดด้วยนะครับ จะให้คิดเหมือนกัน คงเป็นไปไม่ได้จริงๆ   โดย: กะว่าก๋า 12 สิงหาคม 2558 10:52:42 น.

สุขสันต์วันแม่นะครับ   โดย: PZOBRIAN 12 สิงหาคม 2558 11:04:14 น.

ยังไง แม่ก็รัก..ลูก ตามฉบับ ชองแม่... เอ..แล้วการที่คุณมี่เขียนกลอน เก่ง มาจากใครครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 12 สิงหาคม 2558 11:49:28 น.

สวัสดีวันแม่ครับ   โดย: ก้อนเงิน 12 สิงหาคม 2558 15:28:54 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ญามี่ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น สวัสดีวันแม่ค่ะ. แมืแต่ละคะก็แตกต่างกันไป รู้จักอยู่บ้านหนึ่งแม่ชอบดุด่าลูก ลูกก็บอกแต่แม่ไม่รัก...เรื่องราวใหญ่โต   โดย: kae+aoe 12 สิงหาคม 2558 18:00:23 น.

รักของแม่ ไม่ว่าจะแบบไหน หนึ่งเดียวในโลกเนาะ น้องมี่ เพลงเพราะมากจ้ะ สุขสันต์วันแม่ ทุกทุกวัน เป็นวันดีของแม่จ้ะน้องมี่ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ปีศาจความฝัน Movie Blog ดู Blog กะว่าก๋า Photo Blog ดู Blog anigia Parenting Blog ดู Blog ญามี่ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 12 สิงหาคม 2558 18:54:54 น.

แวะมาสุขสันต์วันแม่จ๊ะ   โดย: haiku 12 สิงหาคม 2558 22:41:29 น.

ตามอ่านงานตะพาบครับ แม่ทั้งรักทั้งเป็นห่วงมากครับ ญามี่ Literature Blog ดู Blog   โดย: เศษเสี้ยว 13 สิงหาคม 2558 0:25:15 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องมี่ คำถามของพี่ไวน์น่าสนใจมาก นั่นสินะครับ น้องมี่เขียนกลอนเก่งมาก ฝึกเอง หรือ เรียนจากที่ไหนเป็นพิเศษไหมครับ   โดย: กะว่าก๋า 13 สิงหาคม 2558 7:19:20 น.

เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ญามี่ Literature Blog ดู Blog   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 13 สิงหาคม 2558 10:15:55 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับน้องมี่ จะเป็นดินอะไรก็ตาม แต่น้องมี่เป็นดินที่มีคุณภาพแน่นอน อย่างน้อยก็ปลูกสวนอักษรได้งอกงามมากๆ แสดงให้เห็นถึงการตั้งใจศึกษา การฝึกฝน การเขียน การสังเกต จนสามารถเขียนกลอนได้แทบจะทุกแบบเลย การเขียนกลอนที่มีฉันทลักษณ์และคำบังคับสำหรับพี่ก๋านั้น เขียนยากมากนะครับ ยอมแพ้เลยจริงๆ เวลาเห็นน้องมี่อัพบล็อกกลอนแล้ว ก็ทึ่งมากๆ เคยแอบเดาว่าเป็นครูสอนภาษาไทยด้วยซ้ำ 5555 เก่งครับเก่ง ขอชื่นชม   โดย: กะว่าก๋า 13 สิงหาคม 2558 10:34:11 น.

สวัสดีจ้ะ หนูมี่... ป้าไม่ได้ร่วมกิจกรรมนี้เลยค่ะ เขียนไม่ออกค่ะ ฮ่า ๆ ๆ หนูมี่เขียนได้ดีมากเลยนะคะ เพลงก็ไพเราะด้วย วันนี้โหวตหมดกระเป๋าแล้ว ไว้ป้ามาใหม่นะคะ   โดย: พรหมญาณี 13 สิงหาคม 2558 16:00:14 น.

มาอ่านงานตะพาบของคุณแม่ เศร้าแต่กินใจลึกๆ ค่ะ   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 13 สิงหาคม 2558 16:07:24 น.

สวัสดีวันแม่ย้อนหลังค่ะญามี่   โดย: sawkitty 13 สิงหาคม 2558 19:42:25 น.

อ่านจนหมดทุกตัวอักษร ความรักของแม่ไม่ค่อยแสดงออกหรอกค่ะ เรามารู้เอาตอนที่เรามีลูกแล้วและคิดย้อนหลังกลับไป คุณมี่เข้มแข็งมาก อดีตไม่ได้สร้างปมด้อยให้เลย แต่กลับเอาปมด้อยมาคิดในมุมกลับ ยอดเยี่ยมมากค่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 13 สิงหาคม 2558 21:05:42 น.

ว้าว   โดย: คนคิ้วดก 13 สิงหาคม 2558 21:28:35 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องมี่   โดย: กะว่าก๋า 14 สิงหาคม 2558 7:18:33 น.

ป้ามาโหวตให้หนูมี่นะคะ ญามี่ Literature Blog ดู Blog ช่วงนี้ไม่สบายค่ะ คุณป่วนมากวนใจอีกแระ หนูมี่รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ   โดย: พรหมญาณี 14 สิงหาคม 2558 13:09:48 น.

ป้าว่าแม่ทุกคนรักลูกนะ จะต่างกันก็แค่การแสดงออก บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ญามี่ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ร่มไม้เย็น 14 สิงหาคม 2558 14:37:14 น.

โดย: ครูทำเนียบ 14 สิงหาคม 2558 15:57:29 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ~:พุดน้ำบุศย์:~ Book Blog ดู Blog ญามี่ Literature Blog ดู Blog   โดย: newyorknurse 15 สิงหาคม 2558 0:44:38 น.

ขอบคุณมาก ๆ ที่แวะไปเจิมบล็อกสุขสันต์วันแม่นะคะ โหวตให้น้องญามี่จ้า   โดย: haiku 15 สิงหาคม 2558 20:49:37 น.

สวัสดีวันหยุดค่ะ ฝนตกมา3วันติดกันค่อยรู้สึกเย็นบ้างค่ะ   โดย: ญามี่ 16 สิงหาคม 2558 7:28:33 น.

อ่านจนจบเลยค่ะ คนแต่ละคน มีรูปแบบชีวิตที่แตกต่าง รวมถึงวิธีคิดด้วยนะค่ะ จะให้คิดเหมือนกัน คงเป็นไปไม่ได้จริงๆค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: first IP: 101.51.2.251 18 สิงหาคม 2558 18:14:32 น.