Group Blog
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •   
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  x
เมษายน 2550

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
*~ เมล์นรก.....อีหมวยจิ๊บยกล้อ ~*

จาก space เจ๋แจน ก็ให้มาเล่าประสบการณ์บนรถเมล์ เลย copy หัวเรื่องมาด้วยกันเลย 555 งั้นมาเล่าบ้างนะ


1. วีรกรรมป้าจะอิ๊บ



     อันนี้เอาของเจ๋แจนมาละกัน ก็เค้าจำไม่ได้นี่นา ไม่รู้เจ๋แต่งเรื่องเองป่าวเนี่ย ฮึ!!!

ตอนอยู่ ป.6 เรียนกวดวิชาที่วัดสุทัศน์ เป็นการขึ้นรถเมล์ครั้งแรก ๆ จากบ้านที่อยู่สามแยกบางบอนไปวัดสุทัศน์ ไกลเอาการอยู่นา โดยมีป้าจะอิ๊บ (น้องฉาวฉุดฉวย) ตอนนั้นก็เด็ก ๆ ประมาณ ป.2-3 ได้ ขอติดสอยห้อยตามไปด้วยทุกครั้ง วันนึงนั่งรถเมล์สาย 7ก คราวนี้รถมันติดไง อากาศก็ร้อน ฝุ่นก็เยอะ ป้าก็งอแง ลงไปดิ้น ๆ พราด ๆ อยู่กะพื้นรถ บอกว่าจิ๊บเมื่อยอ่ะ ขอนั่งกะพื้นได้มั้ย โห คนบนรถมองกันเป็นตาเดียว ตอนนั้นไอ้เราก็เริ่มเป็นสาวแล้ว อายหวะ ลากมันขึ้นมา บอกว่านั่งไม่ได้ อีป้าก็แง้ว ๆ ดังลั่นรถบอกว่า ทำไมจะนั่งไม่ได้ ก็จิ๊บจะนั่งอ่ะ ว่าแล้วมันก็ลงไปนั่งกะพื้นรถเมล์ (แต่ก็ไม่มีใครลุกให้นั่งนะ) มีแต่คนหัวเราะคิก ๆ กัน กระเป๋ารถเมล์เดินผ่านก็ส่ายหัว ตอนนี้รู้ยังป้า ว่าทำไมนั่งกะพื้นไม่ได้





2. เจอโรคจิต


     เนื่องจากว่าหน้าตาดีตั้งแต่เด็ก ๆ มักจะโดนลวนลามนิด ๆ หน่อย ๆ (แสดงว่าหน้าตาดีนิดเดียว) ... ตอนปวช. เรียนรอบบ่าย ตอนนั้นกว่าจะเลิกก็สองทุ่มได้มั้ง (เรียนพาณิชย์ธน) เลิกดึกเกินไปจนทำให้นักเรียนประท้วงกัน ทางพธ.เลยกำหนดให้เข้าเรียนเร็วกว่าเดิมและเลิกเร็วกว่าเดิมหน่อยนึง ... ตอนนั้นกลับบ้านพร้อมกุ้ง นั่งสาย 80 สีขาวครีม คนแน่นมาก ๆ มีเก้าอี้เดี่ยวริมหน้าต่างลุก ผู้ชายตรงนั้นเลยกันไว้ให้ป้านั่ง ป้าก็ไปนั่ง กุ้งก็มายืนคุย พอถึงบางแคกุ้งก็ลง ป้าก็นั่งไปเรื่อย ผู้ชายคนเดิมมายืนแทนที่กุ้ง เอามือ 2 ข้างมาจับตรงพนักพิงตัวข้างหน้าและตัวที่ป้านั่ง นึกภาพตาม เท่ากับว่าป้าอยู่ในกำมือมัน 40% ... ซักพักมันก็ถามนู้นถามนี่ เรียนที่ไหนเหรอ ทำไมเลิกดึกจัง ป้าก็ตอบปกติ เพราะเค้าถามดี ป้าก็เห็นว่าเค้าคงจะมาดีมั้ง พอถึง The mall บางแค มันเริ่มยิงคำถาม ... "ลงไปเที่ยวกันมั้ย อยากได้อะไรเดี๋ยวซื้อให้" ... มึงจะบ้าเรอะ!!! <=คิดในใจ ... จริง ๆ บอกว่า "ไม่ค่ะ" เริ่มรู้สึกถึงอันตราย "บ้านอยู่ไหน" ป้าก็ตอบไปกลาง ๆ ว่าอยู่ในซอยเพชรเกษม81 เลยถามมันกลับบ้าง เพราะจะได้รู้ว่าควรทำไงต่อ "คลองขวางจ้ะ" อืม... พอพ้นคลองขวางกรูก็คงรอดแล้วล่ะ พอถึงคลองขวางมันไม่ลงเว้ย!! เลยหันไปถามมัน "ไม่ลงเหรอ" ... "ไม่ล่ะ เดี๋ยวไปส่งน้องก่อน" มึงจะบ้าเรอะ!!! คิดในใจอีกแล้ว ... เห็นท่าไม่ดี เพราะถ้าป้าลงหน้าหมู่บ้าน ไหนจะต้องเดินเข้าหมู่บ้านอีก พอถึงวัดอุดมฯ คนลงกันเยอะ ป้าก็เลยลงเลย มันตกใจถามว่ายังไม่เข้าซอยเลย กรูไม่สนแล้ว ลงดีกว่า ปรากฎว่ามันตามมาด้วย!!! ทีนี้แหละ มึงรู้จักกรูน้อยไป


     "มึงจะตามกูมาทำเหี้ยไร มึงมีปัญหานักเหรอ ห๊ะ!!!" ตะโกนลั่นป้ายรถเมล์ คนเริ่มมองกันแล้ว มันก็ตกใจ รีบเดินหนีขึ้นไปบนสะพานลอย พอมันไปถึงกลางสะพาน มันก็หยุด หันมายืนมอง พอป้าเห็นก็ชี้หน้ามัน แล้วโชว์กระจู๋ให้มันดู เอ้ยป้าไม่มี หมายถึง นิ้วกลางอ่ะ  ... มันคงกะจังหวะให้คนน้อยแล้วลงมาแน่ ๆ เลย พอดีสาย 80 มาอีกคัน ป้าก็เลยรีบขึ้นไป โดยไม่มองมันอีกเลย





3. เจอลวนลามเล็กน้อย


     นั่งสาย 80 เล็ก นั่งตรงแถวยาวข้างหน้าอ่ะใกล้ ๆ คนขับ นึกออกป่ะ ป้านั่งติดกับประตูเลย กำลังจะเข้าซอย 81 แล้ว ... รู้สึกว่าแขนมันมีอะไรมาสะกิด ๆ เลยหันไปมอง มีชายอายุมากคนนึงกำลังเอานิ้วมาลูบแขนป้า แบบขึ้นลงขึ้นลง ยังไม่ทันคิดอะไรออก รถจอด มันก็ลงไปซะแล้ว หลังจากครั้งนั้น ป้าไม่เคยนั่งพิงราวประตูอีกเลย





4. ลวนลามอีกแล้ว


     สาย 80 อะเกน คราวนี้ไฮโซ เพราะมีรถแอร์แล้ว คนน้อยด้วย แล้วป้าก็เป็นพวกชอบหลับบนรถเมล์ ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน แหะ ๆ นั่งคนเดียวสบายใจเฉิบ ก็หลับ เอาหัวพิงกระจก กำลังจะเลี้ยวเข้าซอย 81 ไอ้ผู้ชายข้างหลังมันเอามือแหย่มา กำลังลูบแก้มป้าอยู่ อี๋ แค่คิดก็สยองแล้วคับ รู้สึกยี้ สกปรกมาก ๆ สะดุ้งสุดตัว มันก็รีบย้ายที่ พอหันไปมองข้างหลัง เจอแต่ความว่างเปล่า แต่จับพิรุธได้ เพราะมันนั่งแบบเลิกลั่กมาก ๆ แถมย้ายไปแค่ฝั่งนู้น แต่เสือกไม่เปลี่ยนแถว ป้าเลยนั่งจ้องมันตลอดทางเลย มันไม่กล้าหันมามองหน้าป้า ป้าก็ไม่ได้ด่ามัน เสียดาย





5. ไม่หลับบนรถเมล์ แต่เสือกโง่


     ตอนม.ต้น เพิ่งมีไมโครบัสใหม่ ๆ ช่วงนั้นไม่เก่งขึ้นรถเมล์ มีความเข้าใจผิด ๆ หรือโง่มาก ๆ ก็ไม่รู้ ... ไปเรียน PEP ที่สยาม รู้มาแค่ว่า ปอ.พ.5 ผ่านแถวบ้านนะ ก็โอเค ... (ด้วยความที่ไม่ฉลาดนัก ม๊าให้ตังค์มาเท่าไหร่ จะเจียดเอาค่ารถเมล์ออก ที่เหลือใช้หมด) ตอนนั้นเหลือพอดีค่ารถ ไมโครบัส และสาย 80 จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่เหมือนกัน แต่พอดีเด๊ะ ... .... รอ ปอ.พ.5 ที่หน้า mbk พอรถมา คนก็แย่งกันขึ้น ตอนนั้นห้ามยืน ป้าก็อดขึ้นตลอดเลย ซักพักมีปอ.พ.2  มา หรือ 3 ก็ไม่รู้ จำไม่ได้ ... โอ้โห.. รถโล่งมากเลย ทำไมคนมันแย่งขึ้นกันแต่ ปอ.พ.5 วะ ... รถจอดปุ๊บ ป้าก็ขึ้นเลยคับพี่น้อง นั่งหลังคนขับพอดี เป็นที่นั่งเดียว สมัยนั้นยังมีสาวมานั่งเก็บตัง ฉีกตั๋วอยู่เลย .... คิดในใจ กรูจะไม่หลับ ไม่หลับ อิอิ แล้วก็ไม่หลับจริง ๆ ด้วย เย้ ๆ ... นั่งมองวิวไปเรื่อย ๆ อืม.. บรรยากาศดีเนอะ นั่งอยู่นานโข คนลงหมดรถแล้ว ก็ไม่เอะใจอะไร อยู่ ๆ มันก็กลับรถ สาวเก็บตังค์ก็พูดขึ้นมาว่า "น้องคะ สุดสายแล้วค่ะ" ... เอ๋... นี่มันไม่ใช่หนองแขมนี่นา "พี่คะ ไม่ได้ผ่านหนองแขมเหรอคะ" ... "ไม่ผ่านค่ะน้อง สายนี้มาบางปะกอก" เวรแล้วกรู บางปะกอกอยู่ส่วนไหนของกรุงเทพวะเนี่ย .... "เดี๋ยวพอกลับรถเสร็จแล้วน้องก็ต้องลงตรงป้ายนี้นะจ๊ะ" ... "ค่ะ ๆ" .... พอลงปุ๊บ เคว้งงงงงงง รอบข้างมันช่างว่างเปล่าอะไรเช่นนี้ คิดได้แค่ว่าพอรถเมล์ผ่านมา เราก็ต้องดูข้างรถว่ามีไปไหนที่เรารู้จักมั้ย ดูจนแน่ใจว่าไอ้สายนี้มันไปวงเวียนใหญ่โว้ยยยย ดีใจโคส ๆ .... มโนภาพว่า นั่งไปลงวงเวียนใหญ่ แล้วขึ้นสาย 7 มาลงซักบางแค แล้วต่อสาย 80 เอา ... อืม สวยงาม ... แต่ว่า.... เงินในกระเป๋าเนี่ย มันมีแค่ 3 บาท 50 .... แล้วกรูจะไปยังไงเนี่ย .... เอาวะ ตายเป็นตาย


     พอรถไปวงเวียนใหญ่มา เป็นรถเล็ก ขึ้นปุ๊บก็ได้นั่งปั๊บ ถามพกง.ก่อนเพื่อฟามชัวร์ "ไปวงเวียนใหญ่เป่าค๊า" ใช่จ้า "ถ้าถึงแล้วช่วยบอกด้วยนะคะ" ได้จ้า~ .... เฮ้อ เก่งจังเรา พอจะจ่ายตังค์ พกง.หนุ่ม มองหน้ายิ้ม ๆ แล้วส่ายหัว กรี๊ดดดดดดด กรูนั่งรถฟรีแล้ว เย้ๆๆ ต่ออายุให้ป้าได้อีกโข ... แต่รู้สึกระหว่างทางมันจะมองด้วยสายตากรุ้มกริ่มเหลือเกินนะ พอถึงวงเวียนใหญ่เค้าก็บอก


    ลงรถมา เอาแล้วกรู ทำไมแยกมันเยอะจัง รอดูต้นทางซักพักก็รู้ว่าสาย 7 มันออกมาจากไหน เพราะจำได้ว่าตรงนี้ไปบางแค งั้นตรงนั้น โอเชเลย ... ฝนก็ตก ร่มก็ไม่มี ตังค์ก็มีแค่นี้ หิวก็หิว มืดก็มืด ประมาณสองทุ่มได้ เดินข้ามสะพานลอยไปรอรถ คนแน่นมาก แต่ก็ต้องขึ้น คราวนี้ป้าก็ทำเนียนไม่จ่ายค่าโดยสาร เพราะกลัวว่าสาย 80 มันจะมาเก็บ โชคช่วย เนียนเก่ง (ขี้โกงเก่ง) รอดมาได้ มาลงบางแค ต่อสาย 80 ปรากฎมันเก็บตังค์ป้าจริง ๆ ด้วย เพราะคนไม่เยอะ พกง คงจำหน้าได้ ... โอเคไม่เป็นไร มีตังค์เว้ย ฮ่าฮ่า .... พอมาลงหน้าหมู่บ้าน ฝนตกหนักมาก เอาแล้วกรู เรียกมอไซค์เข้าบ้าน แล้วไปเก็บเงินปลายทางโลด ถึงบ้าน วิ่งเข้าไปขอตังค์ม๊า ..... เล่าให้ม๊าฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ม๊าบอกว่า เนี่ยกะว่าถ้าสี่ทุ่มไม่ถึงบ้านจะไปแจ้งความ แล้วเค้าก็หัวเราะกันใหญ่เลย - -"






6. เจอปาดหน้า!!!


    เรื่องนี้เจ๋คงจะลืมละมั้ง นั่งรถ 80 เล็กกะเจ๋ กำลังจะกลับบ้าน นั่งแถวยาวข้างหน้ารถ พอเกือบถึงแยกสาย 2 คนขับก็ชะลอ แล้วพูดอะไรซักอย่าง แป๊บเดียว ป้าก็เห็นรถกะบะ ยกล้อแบบเหลือ ล้อหน้ากับหลังด้านซ้ายเท่านั้นที่ติดพื้น (นี่เค้าเล่นกายกรรมไรป่าววะ) แล้วก็ปาดผ่านหน้ารถ 80 ที่พวกเรานั่งอยู่ อึ้งกิมกี่ รถกะบะก็พุ่งเข้าไปชนตึกอาคารพาณิชย์ตรงนั้น รู้สึกจะมีคนนั่งอยู่แถวนั้นด้วยอ่ะ สยองมาก ๆ นี่ถ้าคนขับไม่มีไหวพริบ ไม่ชะลอรถ ป่านนี้กะบะคงชนกับสาย 80 นี่แล้ว หวาดเสียวจัง




เอาไปแค่นี้ก่อน นึกขึ้นได้ว่าไม่ได้เขียนเรียงความ เอิ๊กๆๆๆๆๆ




Create Date : 24 เมษายน 2550
Last Update : 24 เมษายน 2550 16:41:45 น.
Counter : 1619 Pageviews.

17 comments
  
วีรกรรมสาย80ตัวจริงเรยนะเนี่ย...55
โดย: มิสะมิสะ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:17:55:38 น.
  
ผลการวิจัยของมั่วนิ่มโพลบอกว่าคนสวยมีโอกาสที่จะถูกลวนลามมากกว่าคนไม่สวย

รู้สึกจะมีความผูกพันกัยรถเมล์สาย 80 นะครับ ถ้านั่งรถมาแถวบางแคบอกด้วยนะครับ จะไปลวนลาม เอ้ย! ไปคุ้มครองให้


เอารูปหลานชายมาอวด
โดย: 9A วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:18:53:34 น.
  
วู๊ ! คุงจิ๊บ เปลี่ยน blog .ใหม่ ... เจ๋งๆมั่กๆ

อ่าน เรื่องที่ 5 อ่านไปลุ้นไปง่ะ
โดย: ป้ากิโล (Geerorogunso ) วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:20:44:24 น.
  
อ่านไปขำไปอ่ะกั๊บ

ส่วนเรื่องที่ถามตอบไว้ในบล็อกนะครับ คนอื่นจะได้อ่านด้วย

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ้านนะกั๊บ
โดย: fat_louie วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:0:18:43 น.
  
ก็ป้าสวยซะขนาดนี้ มีโอกาสในการโดนลวนลามสูงมาก ตั้งแต่มีรถเอง ไม่เคยคิดจะขึ้นรถเมล์เลย ไม่ใช่ว่าเราหัวสูงนะ แต่เราคิดว่ารถเมล์เมืองไทยไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย ไม่อยากเอาชีวิตไปเสี่ยงเลยจริงๆ
โดย: loverose วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:9:37:15 น.
  
ฮา เคยดูตีสิบ ตอนนี้สาวใจกล้าจัดการคนลวนลามซะอยู่หมัดเลยอะค่ะ ผ่าหมากด้วย เอิ๊ก ๆ สะใจจริง พวกโรคจิต หายซ่าเลย

สุขสันต์วันสีมะนาวนะคะ
โดย: NuenG (blue_diamond ) วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:13:00:11 น.
  

blog แจ่มจริง ๆ เลยค่ะ
เพิ่งเคยเข้ามาเห็นป้าจะอิ๊บครั้งแรก น่ารักมาก ๆ ขอบอก
โดย: futomomo วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:19:21:23 น.
  
เล่าได้อารมณ์จริงๆ
โดย: petunia lover วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:22:50:59 น.
  
ง่ะ โชคดีเน๊อะ เจอโรคจิตบ่อย กร๊ากก บ่แม่นๆ
โชคร้ายจังค๊า เกิดเปนคนสวยอย่างเราๆก้องี้แหละโน๊ะ หุหุ
โดย: KAte IP: 210.86.130.56 วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:23:57:57 น.
  
ลูกนุ่น วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:11:35:31 น.
  

ขำมั่กๆ ค่ะ เล่าได้เห็นภาพเลย
ขอชื่นชม
โดย: ลูกนุ่น วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:11:38:24 น.
  
เล่าเห็นภาพมากๆเลยค่ะ ชอบๆหนุกหนานมั่กมาก
โดย: หมีดำ&หมีขาว (หมีดำ&หมีขาว ) วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:14:45:34 น.
  
ไนสยังไม่ได้ดูเรยง่า งุงิ

สงสัยต้องไปดูมั่ง
โดย: ZaNicePer วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:9:22:51 น.
  
บ้านใกล้กันเลย อิอิ สาย80น่ากลัวจัง 55+
โดย: pig_pinky วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:0:50:18 น.
  
ง่า...... - -" เจ้ทำยังไงถึงได้โดนลวนลามบ่อยจัง อ่ะ ทีผมไม่เห็นเคยโดนลวนลามซักทีนี่ขนาดขึ้นสุดสายลงสุดสายแล้วนิ...(ยังรอถูกกระทำอยู่นะจ๊ะ)
โดย: โก้คุง (noppongc ) วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:06:01 น.
  
วีรกรรมเยอะจริงๆนะครับเนี่ย



ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมครับผม

รักษาสุขภาพนะครับ
โดย: I_palmy (palmy_yoyo ) วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:37:52 น.
  
เจ้ครับ ผมได้แก้ code การเปลี่ยน รูป emotion ให้เป็นรูป onion (เจ้าหัวหอม) เนื่องจาก code อันเดิมมีข้อผิดพลาด จึงขอพระอภัยมณี มา ณ. ที่นี้ด้วยคร๊าบบ..

โดย: โก้คุง (noppongc ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:33:09 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าจะอิ๊บ jipnaja
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



- เสื้อผ้าของใช้เด็ก
- เสื้อผ้าวัยรุ่น-วัยทำงาน สไตล์ลำลอง
- เครื่องสำอาง brandname
http://www.issocuteshop.com
https://www.facebook.com/issocuteshop



ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง
สวัสดีผู้มาเยือนทุกท่านจ้า


ป้าจะอิ๊บ jipnaja



ป้าจะอิ๊บ jipnaja








-----------------------

New Comments