Group Blog |
เยาวชนรักษ์ป่าต้นน้ำแม่ป๋าม (3) ยามเช้าอากาศแจ่มใส เมฆค่อยๆเคลื่อนคล้อยลอยอยู่เหนือยอดภู กิจกรรมค่ายเยาวชนรักษ์ป่าต้นน้ำแม่ป๋าม ยังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในวันนี้เป็นกิจกรรมฐานการเรียนรู้เรื่องของ ดิน น้ำ ป่า และสัตว์ป่า ซึ่งต้องเดินทางเข้าไปเรียนรู้และสัมผัสกับธรรมชาติในป่า เยาวชนได้แบ่งกลุ่มออกเป็น 4 กลุ่ม โดยมีพี่เลี้ยงคอยควบคุมอยู่ใกล้ๆ การเดินทางในครั้งนี้จะใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วงโมง 4 ฐาน จะต้องเดินลัดเลาะไปตามแนวป่า ผ่านอุปสรรคมากมายไม่ว่าจะเป็น ยุง ความสูงชันของเนินดอย ความร้อน และที่สำคัญคือความอ่อนล้าจากการที่ต้องเดินขึ้นเขาลงห้วย แต่ถึงยังไงก็ไม่มีอะไรที่จะเอาชนะ จิตใจ ที่ก่อเกิดเป็นพลังบริสุทธิ์ของเยาวชนได้ การเดินทางแห่งการเรียนรู้ จึงเริ่มต้นขึ้น เมื่อเดินทางได้ไม่นาน ต้องเดินผ่านลำห้วยที่มีน้ำค่อยๆไหลรินอย่างเงียบๆ สังเกตเห็นว่าความชุ่มชื้น ต้นไม้หลากหลายชนิดได้เกิดขึ้นบริเวณรอบๆอย่างมากมาย ผลมาจากการมีฝายชะลอการไหลของน้ำหรือเรียกกันว่า ฝายแม้ว ที่ได้ถูกสร้างไว้กั้นชะลอการไหลของน้ำและทำหน้าที่ดักตะกอนดิน ไม่ให้ไหลลงไปยังแม่น้ำ ถือว่าเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญของเยาวชนอีกจุดหนึ่ง โดยมีคุณเจริญ ขำเขียว เจ้าหน้าที่หน่วยจัดการต้นน้ำดอยผาแดง เป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราว ก่อนที่จะพาเยาวชนไปตามแนวป่าลึก กวาดใบไม้บนสันดอย เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่เยาวชนได้ให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ ได้ร่วมกันเรียนรู้ในการป้องกันไฟป่า หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า การทำแนวกันไฟ เป็นประจำทุกๆ ปี ในหน้าแล้ง ชาวบ้านทั้งหมู่บ้านจะร่วมกันทำแนวกันไฟ เพื่อไม่ให้ไฟไหม้ป่าที่ชาวบ้านร่วมกันอนุรักษ์ ครูพงษ์ หรือสมพงษ์ ประทองคำ เจ้าหน้าที่หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจะค่าน ได้ทำความเข้าใจถึงแนวทางการอนุรักษ์ทรัพยาป่าไม้ ให้กับเยาชนไว้อย่างน่าสนใจ เวลาได้ล่วงเลยไปมากแต่ว่าเรื่องราวต่างๆยังถูกบอกเล่าได้อย่างไม่รู้จบสิ้น พี่สายสุนีย์ ชัยชนะ ผู้รู้ท้องถิ่น ผู้ที่มีวิถีชีวิตที่ผูกพันกับป่ามาอย่างช้านานหรือเกือบทั้งชีวิต ได้เล่าผ่านประสบการณ์ ตั้งแต่การเก็บหาของป่า เห็ด หน่อไม้ การใช้ประโยชน์จากป่า และวิธีการอนุรักษ์ธรรมชาติ รวมทั้งการเชื่อมโยงกระแสภาวะโลกร้อนให้เยาวชนได้ช่วยกันขบคิด ในการที่จะแก้ปัญหาร่วมกัน ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงความคิดของคนตัวเล็กๆ แต่ความตั้งใจนั้นยิ่งใหญ่ เกินกว่าที่ผู้ใหญ่หลายคนจะเข้าใจเข้าถึงได้ ไม่ได้เป็นเพียงแค่ลมปากที่ไปตามกระแสอันเชี่ยวกราก ในเรื่องภาวะโลกร้อน แต่วันนี้พลังเยาวชนได้ร่วมกันปกป้องโลกใบเล็กๆ ของพวกเขาได้แล้วถึงแม้ว่าจะไม่รู้ตัวก็ตาม ตามคุณแม่ไก่มาติดๆ ค่ะ มาชมความงามค่ะ
ความงามแห่งความมุ่งมั่น ความงามแห่งจิตและใจ กำลังใจเดิมที่เปลี่ยนแปลงค่ะ โดย: โมกสีเงิน วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:9:30:19 น.
ชอบจัง ได้อ่านเรื่องราวแบบนี้แล้วทำให้รู้สึกว่า
ธรรมชาติในบ้านเรายังมีความหวัง โดย: ST.Exsodus วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:9:34:37 น.
มาเปนกะลังจัยให้คน จ๊ะ
"บ้าได้ถ้วย" ก็พึ่งกลับมาจากป่าต้นน้ำตาปี ได้ไม่นาน ได้มุมมองว่า ป่าธรรมชาติ ไม่ต้องรักษาแต่อย่าไปทำลาย โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:9:50:06 น.
แวะมาผ่อ
เห็นอะไรดีดีอย่างนี้ค่อยมีแรงออกไปสังเกตสภาพการณ์ที่สะพานมัฆวานฯ หน่อย ไปต้วยกันก่เจ้า โดย: นกที่ไม่มีเสียง วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:9:53:08 น.
ว้าว!!!ภาพดอกผกากรองแบบชัดตื้นสวยๆๆๆชอบจัง เอิ๊กๆดูมีสีสันขึ้นเยอะเลย
แวะมาเป็นกำลังใจให้คนเก่งสู้ๆๆ นะ โดย: *ลิงน้อย* IP: 118.174.180.229 วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:20:23:48 น.
มาเป็นกำลังใจให้ คุณดอกเสี้ยวขาวนะคะ.... ^_^
โดย: Philous (phil-harmonica ) วันที่: 14 มิถุนายน 2551 เวลา:16:41:54 น.
|
ดอกเสี้ยวขาว
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] .....ร้อยพันคำ แฝงฝัง..... .....อยู่ในความเงียบ..... .....บนหน้าผา ผาสูงชัน..... .....ใต้แสงตะวัน..... .....มีเงาตะวัน..... .....ความฝันของเธอ .... .....เหมือนใจของเธอ..... ....................................................... เพลงดอกเสี้ยวบนไหล่ดอยหลวงเชียงดาว โดย คุณสุวิชานนท์ รัตนภิมล อัลบั้มเพลงรักเชียงดาว โค๊ดเพลง โดย คุณแพรจารุ Friends Blog
|
รูปดอกไม้น้อย ๆ ตังลุ่มน่าฮักขนาดเจ้า